Herkenbaar
mooi verwoord ...
knuf x
madeliefje
Gedichten/ teksten
-
madeliefje
- Berichten: 235
- Lid geworden op: 26 oktober 2009, 10:03
re
Lieve Gumi,
Herkenbaar
mooi verwoord ...
knuf x
madeliefje
Herkenbaar
mooi verwoord ...
knuf x
madeliefje
-
stefanie
- Berichten: 674
- Lid geworden op: 21 februari 2007, 17:35
Eiceldonor,een prachtig woord
wat zegt u...nog nooit van gehoord??
En u wist ook niet van die duizenden mensen
die zo hard om kinderen wensen.
Dan ineens is er zo'n prachtig mens
die hoort van je diepste wens
zij wil wel eitjes afstaan
ook al weet zij wat ze moet doorstaan.
Maar een paar weken is alles in het teken
van de eitjes die ze moet kweken
maar ze gunt het jou
is dat geen supervrouw!!!
wat is er mooier dan dat in jouw verdriet
er een persoon is die een uitweg ziet
ze weet wat jij het meest van alles bemint
het hebben van een eigen kind
de moedergevoelens krijgen de overhand
je wordt door het gemis overmand
maar je kan deze gevoelens niet kwijt
alle onderzoeken ten spijt
je gevoel schreeuwt om een kind
wat een ander maar heel gewoon vindt
en ineens is ze daar
je reddende engel het is waar
ze wil jou haar eitjes geven
zodat jij kans hebt op een nieuw leven
groeiend bij jou vanbinnen
iets om je leven lang te beminnen
er is dan nog geen zekerheid dat is waar
maar een nieuwe kans is daar
er is niets mooiers in het leven
dan die persoon die je deze kans wil geven.
wat zegt u...nog nooit van gehoord??
En u wist ook niet van die duizenden mensen
die zo hard om kinderen wensen.
Dan ineens is er zo'n prachtig mens
die hoort van je diepste wens
zij wil wel eitjes afstaan
ook al weet zij wat ze moet doorstaan.
Maar een paar weken is alles in het teken
van de eitjes die ze moet kweken
maar ze gunt het jou
is dat geen supervrouw!!!
wat is er mooier dan dat in jouw verdriet
er een persoon is die een uitweg ziet
ze weet wat jij het meest van alles bemint
het hebben van een eigen kind
de moedergevoelens krijgen de overhand
je wordt door het gemis overmand
maar je kan deze gevoelens niet kwijt
alle onderzoeken ten spijt
je gevoel schreeuwt om een kind
wat een ander maar heel gewoon vindt
en ineens is ze daar
je reddende engel het is waar
ze wil jou haar eitjes geven
zodat jij kans hebt op een nieuw leven
groeiend bij jou vanbinnen
iets om je leven lang te beminnen
er is dan nog geen zekerheid dat is waar
maar een nieuwe kans is daar
er is niets mooiers in het leven
dan die persoon die je deze kans wil geven.
-
stefanie
- Berichten: 674
- Lid geworden op: 21 februari 2007, 17:35
HET MOEDERGEVOEL
Het moedergevoel pakt je beet
als je kinderen wil krijgen.
Maar er is zoveel dat je nog niet weet
onverwachte dingen waar ze altijd over zwijgen.
Je begint aan de 1ste passen op het pad
bent nog naief en zorgeloos.
Er is weinig wat je ooit tegenzat
je werdt daarom ook zelden boos.
Als je dan ontdekken moet
dat het niet zo gemakkelijk gaat als je wilt.
Denk je nog onschuldig het komt wel goed
terwijl je lip van nerveusheid toch wat trilt.
Het moedergevoel heeft je te pakken
dus ga je de mmm in.
Je laat de moed niet zakken
ook al gaat het af en toe met tegenzin.
Je gene moet je overwinnen
letterlijk met de billen bloot.
Aan een behandeling beginnen
ook al is je angst nu groot.
Je begint aan een tijd van onzekerheid
maar voor je heb je maar 1 doel.
En dat raak je niet zomaar kwijt
dat kloppende moedergevoel.
Het moedergevoel houdt je op de been
tijdens het verlangen en het wensen.
Ook al voel je je vaak alleen
in die grote wereld vol met mensen.
iui,ivf,icsi,ecd,...je krijgt het niet cado.
Je kunt beter een been breken
dat zien ze tenminste zo.
Je gaat er 100%voor
ook al valt het je wel tegen.
Toch zet je door
en moet je vaak je tranen wegvegen.
Het moedergevoel begint te knagen
je gaat er haast aan stuk.
Loopt je constant af te vragen
treft mij nog dat geluk?
De een die zal het treffen
de ander grijpt ernaast.
Dan is het knap je hoofd nog op te heffen
en te kunnen zeggen,ik was er haast.
We zijn sterker door wat we beleven
en alles wat men op ons pad legt.
Als ze ons de kans maar geven
dat blijft ons moedergevoel die dat zegt.
Het moedergevoel je krijgt het erbij
het moeder worden niet.
Sommige worden blij gemaakt
anderen helaas niet.
Ook al zal het misschien zo blijven duren
vergeet niet te genieten van de wereld om je heen.
Laat je leven niet verzuren
je bent met zijn tweeen en niet alleen.
En mocht je het dan toch treffen met de ooievaar
stuur dat maffe beest dan door.
Naar de meiden hier onder elkaar
want daar doen we het nog steeds voor.
Het moedergevoel pakt je beet
als je kinderen wil krijgen.
Maar er is zoveel dat je nog niet weet
onverwachte dingen waar ze altijd over zwijgen.
Je begint aan de 1ste passen op het pad
bent nog naief en zorgeloos.
Er is weinig wat je ooit tegenzat
je werdt daarom ook zelden boos.
Als je dan ontdekken moet
dat het niet zo gemakkelijk gaat als je wilt.
Denk je nog onschuldig het komt wel goed
terwijl je lip van nerveusheid toch wat trilt.
Het moedergevoel heeft je te pakken
dus ga je de mmm in.
Je laat de moed niet zakken
ook al gaat het af en toe met tegenzin.
Je gene moet je overwinnen
letterlijk met de billen bloot.
Aan een behandeling beginnen
ook al is je angst nu groot.
Je begint aan een tijd van onzekerheid
maar voor je heb je maar 1 doel.
En dat raak je niet zomaar kwijt
dat kloppende moedergevoel.
Het moedergevoel houdt je op de been
tijdens het verlangen en het wensen.
Ook al voel je je vaak alleen
in die grote wereld vol met mensen.
iui,ivf,icsi,ecd,...je krijgt het niet cado.
Je kunt beter een been breken
dat zien ze tenminste zo.
Je gaat er 100%voor
ook al valt het je wel tegen.
Toch zet je door
en moet je vaak je tranen wegvegen.
Het moedergevoel begint te knagen
je gaat er haast aan stuk.
Loopt je constant af te vragen
treft mij nog dat geluk?
De een die zal het treffen
de ander grijpt ernaast.
Dan is het knap je hoofd nog op te heffen
en te kunnen zeggen,ik was er haast.
We zijn sterker door wat we beleven
en alles wat men op ons pad legt.
Als ze ons de kans maar geven
dat blijft ons moedergevoel die dat zegt.
Het moedergevoel je krijgt het erbij
het moeder worden niet.
Sommige worden blij gemaakt
anderen helaas niet.
Ook al zal het misschien zo blijven duren
vergeet niet te genieten van de wereld om je heen.
Laat je leven niet verzuren
je bent met zijn tweeen en niet alleen.
En mocht je het dan toch treffen met de ooievaar
stuur dat maffe beest dan door.
Naar de meiden hier onder elkaar
want daar doen we het nog steeds voor.
-
klavertje4
- Berichten: 290
- Lid geworden op: 19 januari 2010, 15:15
-
Margie
- Berichten: 21
- Lid geworden op: 6 november 2010, 11:40
Een gedicht om even wat van me af te schrijven,
Over mijn gevoelens die eindeloos blijven drijven.
Het voelt alsof ik op een vlot op de zee zit,dat ik constant recht moet laten varen,
Waarbij ik telkens moet proberen mijn evenwicht te bewaren.
De meeste golfjes zijn klein, daar vaar ik moeiteloos doorheen,
Maar meerdere golfjes achter elkaar worden er in de branding vaak een.
En een grote golf maakt het me toch best zwaar, het valt niet mee,
Ik wiebel, ik wankel en val uiteindelijk in de diepe donkere zee.
Een zee van emoties van woede, van onbegrip, maar vooral van verdriet,
Wanhopig zoveel vragen, ik zie mijn redding even niet.
Toch komt er even later een reddende hand, die trekt me weer aan boord,
Uitgeblust van het gevecht met het water, krabbelt mijn vloot toch weer rustig voort.
Vol vertrouwen probeer ik mijn koers weer op te pakken,
Er weer al het mogelijke aan te doen, om de moed niet te laten zakken.
Op dit vlot varen is soms zwaar op deze ow zo onvoorspelbare zee,
Gelukkig vaart er altijd een geweldige schat met me mee.
Een mens die laat zien dat dit leven echt het genieten waard is,
Ook al blijft er dan af en toe dat grote...GROTE gemis.
Liefs Margie
Over mijn gevoelens die eindeloos blijven drijven.
Het voelt alsof ik op een vlot op de zee zit,dat ik constant recht moet laten varen,
Waarbij ik telkens moet proberen mijn evenwicht te bewaren.
De meeste golfjes zijn klein, daar vaar ik moeiteloos doorheen,
Maar meerdere golfjes achter elkaar worden er in de branding vaak een.
En een grote golf maakt het me toch best zwaar, het valt niet mee,
Ik wiebel, ik wankel en val uiteindelijk in de diepe donkere zee.
Een zee van emoties van woede, van onbegrip, maar vooral van verdriet,
Wanhopig zoveel vragen, ik zie mijn redding even niet.
Toch komt er even later een reddende hand, die trekt me weer aan boord,
Uitgeblust van het gevecht met het water, krabbelt mijn vloot toch weer rustig voort.
Vol vertrouwen probeer ik mijn koers weer op te pakken,
Er weer al het mogelijke aan te doen, om de moed niet te laten zakken.
Op dit vlot varen is soms zwaar op deze ow zo onvoorspelbare zee,
Gelukkig vaart er altijd een geweldige schat met me mee.
Een mens die laat zien dat dit leven echt het genieten waard is,
Ook al blijft er dan af en toe dat grote...GROTE gemis.
Liefs Margie
zo leuk!-
marb
- Berichten: 485
- Lid geworden op: 25 augustus 2008, 11:53
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten