bewust alleenstaande vader ????

Plaats reactie
tomm1974
Berichten: 3
Lid geworden op: 8 september 2011, 14:45

bewust alleenstaande vader ????

Bericht door tomm1974 » 12 oktober 2011, 9:00

hoi,

ik ben tom,

ik ben op zoek naar mensen die me meer info kunnen verschaffen (zowel praktisch als juridisch) over als alleenstaande man een kind krijgen en opvoeden.

het is zo dat ik een kinderwens heb en dat mijn vriendin er geen meer wil ( zij heeft 2 kinderen uit een vorige relatie met co-ouderschap, en ziet het niet zitten om opnieuw een kind te krijgen om haar situatie niet nog meer te bemoeilijken)
(het is allemaal wat genuanceerder dan dit maar in grote lijnen komt het hier op neer)

onze relatie is goed maar over dit punt geraken we er niet uit en we zijn nu dan ook (tijdelijk?) uit elkaar.
ik ben aan het uitzoeken of ik m'n kinderwens kan plaatsen, eventueel kan opgeven of er andere stappen in moet nemen.

ik ben dan ook onder andere bezig als kandidaat spermadonor voor het uza (moet nog deel van procedure verder doorlopen) en heb me ook via deze site als spermadonor opgegeven op het internet ; tot nu toe beperkt gebleven tot enkele mails met 1 koppel.

een goede vriendin van me heeft me erg verrast met haar aanbod me een kind te schenken ( haar eicel, mijn zaad)
dit was iets wat ik niet voor mogelijk had gehouden en het is ook verre van zeker dat dit doorgaan zal !!!

de impact van deze beslissing op haar en haar gezin ( man en 2 kinderen), alle gevoelige en moeilijke situaties die hieruit kunnen voortvloeien,...
het zou dan ook zijn dat ze onmiddellijk na de geboorte het kind zou afstaan.

de impact van een kind op mijn (mogelijk) alleenstaand leven is ook niet gering (alle bam of bom zullen dit wel kunnen getuigen)

dit is allemaal uiterst delicaat en uiterst confronterend ook voor mij.

m'n visie op het leven is; zo fijn mogelijk leven, ( in respect voor jezelf en anderen), maar ook leven doorgeven en opvoeden, want alleen voor mezelf leven heeft voor mij geen betekenis.

oh ja ook niet onbelangrijk, ik ben niet zo altruistisch ingesteld dat ik de kinderen van mijn vriendin als de mijne kan zien.

ik denk dat als ik zelf kind(eren) heb, ik over het hier net bovenstaande wel anders ga denken en voelen, maar momenteel is dit dus niet zo.

in elk geval word ik hier geconfronteerd met mijn visie en een eventueel alleenstaand ouderschap waarvan ik ook nog niet uitben in hoeverre dit onverantwoord egoïstisch is.

een hele boterham om te doorlezen maar indien iemand op welke wijze dan ook info kan verschaffen, ben ik hem/haar uiterst dankbaar.

hoe je me contacteren wil laat ik vrij : kan als pb (privé-bericht) of publiek of naar tomm1974@hotmail.be

vriendelijke groeten.
tom

Marit
Berichten: 468
Lid geworden op: 30 januari 2011, 12:27

Bericht door Marit » 13 oktober 2011, 16:40

Welkom hier, Tom.
Wat een verhaal, he. Ik ben geen alleenstaande moeder of zo, maar een kinderwens is een kinderwens, he, en waar alleenstaande vrouwen nog over een baarmoeder beschikken (doorgaans toch) heb jij daar nog eens een extra probleem...

Ben je met je met je kinderwens al naar een fertiliteitscentrum gestapt? Er is namelijk bij de meeste een procedure die je moet doorlopen (zelfs al heb je een vriendin die én een eitje wilt afstaan én draagmoeder wilt zijn voor jou), toch als je voor begeleiding zou kiezen (wat ik wel zou doen. Er komt toch zoveel bij kijken, he).

En informeer je ook goed op voorhand bij een advocaat die ervaring heeft met dit soort zaken... Helaas lijkt me dat zeker noodzakelijk voor jullie hiermee starten.

Veel succes, wat jullie ook beslissen

bovynlouise
Berichten: 46
Lid geworden op: 7 mei 2010, 11:27

Re: bewust alleenstaande vader ????

Bericht door bovynlouise » 1 maart 2012, 22:23

Hey Tom,

Ik ben een alleenstaande moeder en mijn zoontje is het beste wat me ooit overkomen is (ookal was de zwangerschap niet gepland).

Een kind is iets wat je heel je leven meedraagt iets dat van jou is, je eigen vlees en bloed!

Jouw partner heeft kinderen maar wil er geen meer, jij wilt kinderen...

Oke stel nu jij legt je bij haar beslissing neer, jullie worden samen oud, en zij krijgt kleinkinderen.
Plots gaat de relatie niet meer goed en besluiten jullie uit elkaar te gaan ( wat de dag van vandaag heel veel gebeurd).
Zij is alleen haar partner kwijt, jij bent heel je gezin kwijt: je partner, de kinderen en kleinkinderen.

ALs je een kind van jezelf hebt gaat dit mee voor de rest van je leven.

Ieder heeft zijn mening en je kan je mening ook niet opdringen aan een ander of verwachten dat die daar in mee gaat. Maar jij mag zeker en vast de jouwe hebben en dat maakt je zeker niet egoïstisch.

Om het heel cru en grof te zeggen: een partner kan je vervangen en kind niet!


gr louise

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten