De Verdwaalde Ooievaar

Veel courage dat is inderdaad niet leuk nieuws. Hopelijk kan je je gedachten wat verzetten en was het beter nieuws in Jette?

Dikke knuffel

Louisette schreef: ↑

29 maart 2023, 15:43

Veel courage dat is inderdaad niet leuk nieuws. Hopelijk kan je je gedachten wat verzetten en was het beter nieuws in Jette?

Dikke knuffel

Nog geen nieuws. Ondertussen in Leuven de prof gesproken, heel positief gesprek wel. Ze snapte volkomen dat we naar Jette wilden, ook om het mentaal te kunnen afsluiten. Daar is het dossier ondertussen ingediend, rechtstreeks naar het PGT team. Ze hebben ondertussen alle gegevens (medisch dossier, genetica, tralala), maar nog wachten tot we er terecht kunnen voor een eerste gesprek. Mijn partner en ik hebben ondertussen besloten om ook op natuurlijke wijze te proberen, omdat ik het eigenlijk niet meer aankan nog maanden niets te doen en te blijven wachten. Misschien dat we ons dat dan zeer gaan beklagen als het lukt en op 12 weken dan ook drager blijkt te zijn, maar goed. Het spreekwoordelijke dobbelsteentje der genetica kan misschien ook eens langs de juiste kant vallen? Het zou fijn zijn...

Hopelijk snel wat mentale rust terug...het blijft een lijdensweg. Is allemaal ook niet gemakkelijk wat je doormaakt hé.

Ik heb overlaatst 2 Webinars gevolgd (gratis van UZ Brussel) en dat deed mij wel een deugd. Misschien ook iets waar jullie baadt bij hebben.

Hopelijk valt het dobbelsteentje goed en anders hopen op het teamwork in Jette. Fingers crossed

Dikke knuffel

Hoi,
Wij zijn ondertussen 5 pogingen PGT ver in UZA Edegem, welke resulteerden in helaas maar 2 TP en beide met een negatieve uitkomst... wat een rollercoaster toch.
Hoe gaat het met jullie?
Merken jullie veel verschil in aanpak/resultaat tussen een eerste ziekenhuis waar jullie in behandeling waren en Jette?

Hey,

Momenteel pauze en voor zover tevreden over Jette ondanks geen resultaat.
Alleen moeten we nu op nieuwe erfelijkheidstesten (van mijn vriend) wachten en dat suckt momenteel zo hard nog 7 weken wachten terwijl we alle 2 klaar zijn voor poging 4 te proberen.

Mentaal zit ik er wel serieus onderdoor de jaren en pogingen beginnen serieus te wegen.

Babyshowers en vrijgezellen party's met allemaal moedertjes kan ik wel missen. Ik word 34 dit jaar en men geduld begint op te geraken.

Hopelijk jullie meer succes.

Hey Louisette, ik snap je helemaal. Ik ben de voorbije 2 jaar ook niet meer naar babyshowers gegaan, te confronterend en ik hield er geen goed gevoel aan over... en een clubje jonge moeders bij elkaar kunnen moeilijk over andere zaken nog praten dan hun kids. Ik neem het hun niet kwalijk maar daar hebben wij niet veel boodschap aan/ houden we achteraf geen goed gevoel aan over.
Na poging 4 zat ik er ook wat onderdoor en ben ik naar een psychologe gegaan gedurende een half jaar, dit heeft me wel geholpen.
Hou de moed erin en probeer van het leven te blijven genieten ondertussen, doe meer van wat je gelukkig maakt

Mja momenteel heeft het niet veel nut om naar een psycholoog te gaan ik moet toch wachten. Dus ja ik probeer mij op mijn werk te storten maar dat is ook maar uitstel van executie.

Hopelijk bij jullie snel positief nieuws.