Tips om emotioneel 't hoofd boven water te houden

[E+P]

Hallo mede-collega's PGD,

wat ik het moeilijkste vond aan mijn serie PGD-pogingen was het emotionele aspect van dit alles.

Na mijn 2de poging en tegelijk 1ste stopzetting wegens overstimulatie (april 2008) heb ik voor mezelf beslist dat ik iets moest doen aan de situatie. Ik voelde dat ik er onder aan 't gaan was en dat beviel me niet. Mijn humeur jojo'de van positief naar extreem negatief en had een effect op mezelf en op mijn omgeving.

Uiteindelijk heb ik een oude liefde terug van zolder gehaald en ben beginnen schrijven.
Sindsdien schrijf ik fanfic-verhalen (verhalen rond en met personages van een bepaalde serie). Dit is voor mij echt een uitlaatklep om niet constant met de PGD bezig te zijn.
Daarnaast schrijf ik ook gedichten rond mijn pogingen en vooral mijn gevoelens hieromtrent. Het helpt me mijn twijfels en soms ook wanhoop te kanaliseren.

Het heeft me eerlijk gezegd enorm geholpen om alles te relativeren, te verwerken en (sterk uitgedrukt maar toch) te overleven.

Nu vroeg ik me af wat anderen doen om hun gedachten te verzetten. Misschien helpt het ons allen wel om tips uit te wisselen.

[liezeke]

ben geen PGD-ertje maar wel fellow ferti.

ik bak en kook.

en poets, mijn akte van verdriet:)

liesje