wachten...

Plaats reactie
Star
Berichten: 113
Lid geworden op: 22 augustus 2011, 14:52

wachten...

Bericht door Star » 11 oktober 2011, 13:02

hey,


Al weer even geleden dak hier was.
probeerde heel de situatie wat van mij af te zetten ( zwangerschapsonderbreking door nf)
Maar wat is het moeilijk, het spookt hele dagen door mijn hoofd,... en ook het feit dat we via pgd zwanger zullen worden. is zo dubbel!!! de ene keer ben ik blij dat het bestaat en de andere keer, vraag ik me af waarom moet het zo moeilijk zijn... en duurt alles zo lang!! ik mag pas in december naar jette, voor 1 ste afspraak en dan moeten ze de test nog opstellen en dan nog es afwachten voor de ivf... het wachten ik word er zot van, ik wil zo graag mama worden ( zoals iedereen uit omgeving) ik ben de laatste tijd niet goed bezig, weet ik van mij zelf. het weegt op mijn huwelijk, ik ben met niets anders bezig dan met zwanger worden... het is zo moeilijk om het van mij af te zetten. ik kan en wil er over praten, als zeg ik honderd keer hetzelfde.. maar op den duur weten de mensen het ook al en durf ik er niet meer over te praten :cry:

star

valentine0409
Berichten: 343
Lid geworden op: 19 mei 2010, 20:47

Bericht door valentine0409 » 11 oktober 2011, 19:55

Star,

Ik herken je gevoel...ik heb ook een hele tijd in eenzelfde situatie gezeten. Een en al bron van frustratie, angst, verdriet, ... Ik wilde alleen maar zwanger zijn, was dat nu zoveel gevraagd?? Ik wilde ook dat iedereen mijn pijn begreep, maar ik voelde ook aan dat ik mensen wat van me afduwde door maar over 1 thema meer te praten.
Ik was een en al stress en weet dat ik allesbehalve gemakkelijk was. Het woog niet alleen om mijn relatie, vriendschappen en familie maar ook op mijzelf. Ik zat niet meer goed in mijn vel ... Ik ging ook aan alles twijfelen: de behandeling, het ziekenhuis, mogelijkheid om zwanger te worden, mezelf ... en werd bij iedere bolle buik gefrustreerd.
Ik weet niet of het bij jou gelijkaardig is, maar voor mezelf was het te fel geworden. Zo was ik niet en zo wilde ik ook niet blijven. Ik ben toen in contact gekomen met emotionele kinesiologie (augustus). Ik weet: het klinkt hocus pocus en weer zo van: tjah nog een soort behandeling zoals accupunctuur, chiropractor, homeopathie, ... Toch heb ik mijn innerlijke rust teruggevonden! Ik voel mij als herboren, ontspannen en heb intussen ook veranderingen in mijn leven gedaan (vb. minderen in werk, minder energie in sommige dingen, meer ontspanning, ...)die ik voordien nooit zou hebben gedurfd. En nu voel ik mij klaar voor de behandelingen en ga ik er einderlijk weer in geloven.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar het is maar een tip om het wachten aan te kunnen en de rust terug te vinden!!

XX

Star
Berichten: 113
Lid geworden op: 22 augustus 2011, 14:52

Bericht door Star » 12 oktober 2011, 12:51

valentine0409 schreef:Star,

Ik herken je gevoel...ik heb ook een hele tijd in eenzelfde situatie gezeten. Een en al bron van frustratie, angst, verdriet, ... Ik wilde alleen maar zwanger zijn, was dat nu zoveel gevraagd?? Ik wilde ook dat iedereen mijn pijn begreep, maar ik voelde ook aan dat ik mensen wat van me afduwde door maar over 1 thema meer te praten.
Ik was een en al stress en weet dat ik allesbehalve gemakkelijk was. Het woog niet alleen om mijn relatie, vriendschappen en familie maar ook op mijzelf. Ik zat niet meer goed in mijn vel ... Ik ging ook aan alles twijfelen: de behandeling, het ziekenhuis, mogelijkheid om zwanger te worden, mezelf ... en werd bij iedere bolle buik gefrustreerd.
Ik weet niet of het bij jou gelijkaardig is, maar voor mezelf was het te fel geworden. Zo was ik niet en zo wilde ik ook niet blijven. Ik ben toen in contact gekomen met emotionele kinesiologie (augustus). Ik weet: het klinkt hocus pocus en weer zo van: tjah nog een soort behandeling zoals accupunctuur, chiropractor, homeopathie, ... Toch heb ik mijn innerlijke rust teruggevonden! Ik voel mij als herboren, ontspannen en heb intussen ook veranderingen in mijn leven gedaan (vb. minderen in werk, minder energie in sommige dingen, meer ontspanning, ...)die ik voordien nooit zou hebben gedurfd. En nu voel ik mij klaar voor de behandelingen en ga ik er einderlijk weer in geloven.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar het is maar een tip om het wachten aan te kunnen en de rust terug te vinden!!

XX
hey,

mercikes voor het tegenbericht... ik heb mijn hart ook es kunnen luchten bij huisarts, dat deed es deugd. maar toch ben je met niet veel anders bezig e... ik hoop dat het gauw december is en dat ze me al veel meer kunnen zeggen dan! ik wens je ook nog alle succes in de behandeling!

xxx

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten