Mijn weg
Geplaatst: 19 augustus 2015, 16:29
Hallo allemaal.
Het is de eerste keer dat ik op dit forum ben, maar ik zou graag mijn verhaal tot nog toe van mij af willen schrijven. Bij voorbaat sorry voor het lange verhaal. Ik ben nu 28 jaar btw.
In 2012 had ik mijn spiraaltje laten uithalen met mijn ex. Daarna had ik geen maandstonden meer. (was me nogal overkomen tijdens de puberteit, en toen zei de gynaecoloog dat ik mij er geen zorgen over moest maken, dus dat deed ik nu ook niet) Na een tijdje maakten we ons toch zorgen en gingen we naar de gynaecoloog. Hier kreeg ik Clomid en een ander medicijn om mijn maandstonden te krijgen. Dit hebben we enkele maanden geprobeerd en nog steeds geen resultaat met zwanger worden. Na enkele maanden stuurde hij ons door naar een onvruchtbaarheidsgynaecoloog.
Deze constateerde dat mijn vrouwelijke hormonen nagenoeg onbestaande zijn en ik teveel mannelijke hormonen heb. Dus geen eisprong. De volgende stap was 2pillen Clomid per dag. Bij bloedonderzoek wees uit dat ik nog geen eisprong kreeg.
De stap daarop was 3 pillen Clomid per dag. Hier maakte ik wel 1 eicel klaar per maand. Toen kwam men erachter dat mijn slijmvlies niet dikker werd, dus kreeg ik hier vaginale pillen voor. Ondertussen waren we een dik jaar verder en was ik er dus achter gekomen dat mijn ex een ander had (omdat hij volgens hem niet kon praten met mij en ik er te vaak over sprak (vond ik logisch want ik was de halve maand in het ziekenhuis maar goed) dus de relatie liep op de klippen).
Nu heb ik een nieuwe vriend sinds anderhalf jaar ongeveer. En we hebben nu zijn zaad ook laten testen. Dit blijkt niet optimaal te zijn. En gisteren waren we dus bij de onvruchtbaarheidsgynaecoloog, en hebben we te horen gekregen dat hij over 6 weken naar een specialist moet gaan voor sperma om te zien wat ze kunnen verbeteren.
Pas daarna kan er gekeken worden wat ze met mij gaan doen. Maar de gynaecoloog zei al dat het inseminatie of IVF zou worden.
Zelf kan ik er vrij moeilijk mee om dat we weer 6 weken moeten wachten en dan nog eens moeten bekijken wat er gaat gebeuren voor er effectief een behandeling komt... Dit enerzijds en anderzijds weet ik niet goed wat ik kan en mag verwachten van een komende behandeling.
Nogmaals sorry voor het lange verhaal, maar ik ken niemand die hier ervaring mee heeft en het zou "geruststellend" zijn om ervaringen van anderen te horen. Liefst niet verbloemd
Dank u wel
Het is de eerste keer dat ik op dit forum ben, maar ik zou graag mijn verhaal tot nog toe van mij af willen schrijven. Bij voorbaat sorry voor het lange verhaal. Ik ben nu 28 jaar btw.
In 2012 had ik mijn spiraaltje laten uithalen met mijn ex. Daarna had ik geen maandstonden meer. (was me nogal overkomen tijdens de puberteit, en toen zei de gynaecoloog dat ik mij er geen zorgen over moest maken, dus dat deed ik nu ook niet) Na een tijdje maakten we ons toch zorgen en gingen we naar de gynaecoloog. Hier kreeg ik Clomid en een ander medicijn om mijn maandstonden te krijgen. Dit hebben we enkele maanden geprobeerd en nog steeds geen resultaat met zwanger worden. Na enkele maanden stuurde hij ons door naar een onvruchtbaarheidsgynaecoloog.
Deze constateerde dat mijn vrouwelijke hormonen nagenoeg onbestaande zijn en ik teveel mannelijke hormonen heb. Dus geen eisprong. De volgende stap was 2pillen Clomid per dag. Bij bloedonderzoek wees uit dat ik nog geen eisprong kreeg.
De stap daarop was 3 pillen Clomid per dag. Hier maakte ik wel 1 eicel klaar per maand. Toen kwam men erachter dat mijn slijmvlies niet dikker werd, dus kreeg ik hier vaginale pillen voor. Ondertussen waren we een dik jaar verder en was ik er dus achter gekomen dat mijn ex een ander had (omdat hij volgens hem niet kon praten met mij en ik er te vaak over sprak (vond ik logisch want ik was de halve maand in het ziekenhuis maar goed) dus de relatie liep op de klippen).
Nu heb ik een nieuwe vriend sinds anderhalf jaar ongeveer. En we hebben nu zijn zaad ook laten testen. Dit blijkt niet optimaal te zijn. En gisteren waren we dus bij de onvruchtbaarheidsgynaecoloog, en hebben we te horen gekregen dat hij over 6 weken naar een specialist moet gaan voor sperma om te zien wat ze kunnen verbeteren.
Pas daarna kan er gekeken worden wat ze met mij gaan doen. Maar de gynaecoloog zei al dat het inseminatie of IVF zou worden.
Zelf kan ik er vrij moeilijk mee om dat we weer 6 weken moeten wachten en dan nog eens moeten bekijken wat er gaat gebeuren voor er effectief een behandeling komt... Dit enerzijds en anderzijds weet ik niet goed wat ik kan en mag verwachten van een komende behandeling.
Nogmaals sorry voor het lange verhaal, maar ik ken niemand die hier ervaring mee heeft en het zou "geruststellend" zijn om ervaringen van anderen te horen. Liefst niet verbloemd
Dank u wel