Hallo ,
Ik weet niet of ik hier op de juiste plaats ben maar wil tog even iets delen . Ik ben een vrouw met syndroom van turner .
Niet veel mensen kennen dit maar dit houd in dat ik van nature gn kinderen kan krijgen . Bij sommige vrouwen met dit syndroom wordt er ivf, gedaan maar kan bij mij ook niet door hartproblemen . dus onze enige optie is adoptie .
Hierover hebben ik & mijn man besloten dat dit een brug te ver is voor ons . nu breekt er een nieuwe fase in mijn leven
aan : mijn jongere zus begint aan haar kinderwens . iedereen is hier heeeeel blij over . mijn ma is al spulletjes aan het kopen voor de toekomstige baby ( terwijl mijn zus nog niet zwanger is nu ) . Maar ik weet geen raad met mezelf ik voel vanalles. ik voel me triestig, zelf nu gaan de meeste gesprekken al over de baby . kwaad op mezelf omdat die blijdschap niet kan delen in die mate al mijn zus & ma . En ik weet ook niet goed in hoeverre ik dit alles wel kan meedelen aan hun . tot nu toe heb ik dit voor mezelf gehouden maar ergens zou ik dit alles ook wel eens willen meedelen maar wil ook niemand kwetsen
emoties
-
- Berichten: 181
- Lid geworden op: 13 januari 2014, 14:07
Re: emoties
@droomster: aan zo'n comment heeft Lindsay geen boodschap!
@Lindsay: veel sterkte hiermee en misschien toch eens met je familie open kaart spelen over je gevoelens, kan een grote opluchting zijn!
@Lindsay: veel sterkte hiermee en misschien toch eens met je familie open kaart spelen over je gevoelens, kan een grote opluchting zijn!
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 24 gasten