geen zin

[Sterretje]

Mijn libido is altijd hoger geweest dan dat van ventje zelfs tijdens de behandelingen en hormonale stoornissen...
Als't van 'moetens' was, was de benadering soms wel wat moeilijker, maar de goesting was bij mij nooit het probleem.
Probleem is dat wij een heel jaar lang nog hard gewerkt hebben in en rond het huis, dat ventje stresserende job heeft, en 's avonds gewoon wil slapen en knuffelen. Seks op zich hoeft dan niet pers sé meer. Wij kwamen dan ook maar op 1x per week meer...Voor mij veeeeel te weinig, maar ventje had er 'genoeg' mee blijkbaar.
Nu ligt alles even stil ivm de lichamelijke beperking (37w zwanger), maar ik hoop dat na de bevalling alles snel op zijn plooi komt en ik hoop dat ons babygeluk ons hernieuwde seksleven dan niet in de weg gaat staan

[*nat*]

Dapper om dit onderwerp op te starten en héééél herkenbaar...

Het eerste jaar natuurlijk 'proberen' liep bij ons nog vrij vlotjes. Het tweede jaar ging het al wat stroever (de druk was hoger) en het derde jaar was het 'moeten' meer een oorzaak van ruzie dan van genot. Toen verminderde vruchtbaarheid werd vastgesteld bij mijn ventje, was bij mij de druk ook van de ketel, maar toen voelde hij zich weer even heel slecht. En toen we in de IVF/ICSI mallemolen terecht zijn gekomen, was er altijd wel een reden waarom het niet of lastig kon (in de wachtweken schrik dat het kwaad kon, of bij de stimulatie, teveel pijn...) of dat ik geen zin had door alle hormonen. Van de zomer hebben we bijna de hele zomer 'droog' gestaan, eerst door ICSI 3 en dan door een BBZ...

Nu, heel langzaamaan, komt het dieseltje weer op gang (1x per week daar zitten we nog niet ze), maar het vraagt een inspanning van ons allebei. En binnenkort is het weer tijd voor ICSI 4, dus dan valt het weer stil...

Ik heb de indruk dat mijn ventje er zich wat bij neergelegd heeft, maar het is niet altijd gemakkelijk. Ik voel me er ook niet goed bij dat de zin zo ver te zoeken is, maar soms is het 'gewoon' gaan slapen zoveel aantrekkelijker...