Nog een brusje?!

Plaats reactie
Nellie
Berichten: 38
Lid geworden op: 3 april 2008, 11:59

Nog een brusje?!

Bericht door Nellie » 22 november 2014, 16:14

Hoi iedereen

Lang geleden dat ik hier nog iets postte, maar nu heb ik er terug nood aan...

Ons verhaal begon in 2007, toen ik stopte met de pil. Toen het niet direct lukt om zwanger te worden, raadde mijn beste vriendin me aan om niet te lang te wachten om onderzoeken te doen! De gynaecoloog wist ons te vertellen dat de zaadjes van mijn man een afwijkende vorm hadden en er slechts 5% kans was op een natuurlijke zwangerschap.

We gingen langs bij fertiliteit, er werden verdere onderzoeken gedaan en in 2008 startten we met IUI. Na 3 pogingen en telkens heel vroeg bruinverlies, stelde onze gynaecoloog voor om verder te gaan naar IVF/ICSI. (als ik veel eitjes had, zouden ze de helft IVF doen en de helft ICSI)

In juli 2008 volgde onze eerste pick-up en terugplaatsing, ik bleek zwanger, maar 8 weken later was mijn HCG-waarde gedaald, dus alle medicatie werd gestopt, met een verschrikkelijke bloeding tot gevolg.

Daarna deden we nog 3 pogingen met cryo's en van die derde poging was onze prachtige dochter het resultaat. Ze werd geboren in oktober 2009.

Toen beslisten we om geen anticonceptie meer te gebruiken, we wilden graag een brusje, dus als het er op natuurlijke wijze kwam, dan was dat meer dan welkom! En ja hoor, veel vroeger dan verwacht, na 3 maanden borstvoeding en slechts 1 enkele eisprong, bleek ik terug zwanger! We verwachtten ons tweede kindje in oktober 2010. Maar in juli 2010 had ik een vreemd gevoel. Onze oudste dochter was ziek en ik vroeg aan de huisarts om eens te luisteren naar de hartslag van onze baby in mijn buik. Ze vond de hartslag niet en verwees me door naar het ziekenhuis. Daar vonden ze ook geen hartslag en op de echo bleek dat onze tweede dochter gestorven was op 26 weken zwangerschap. We maakten een verschrikkelijke periode door, maar gelukkig was onze dochter er, ook al was ze maar 9 maanden, ze deed heel veel voor ons, zij was de reden waarom we 's morgens niet in bed bleven liggen. Het was een moeilijke tijd, maar we geraakten er samen door!

In januari 2011 besloten we nogmaals IVF/ICSI te doen. Er werd terug pick-up gedaan, want we hadden geen cryo's meer. Na de eerste poging bleek ik zwanger, dus 5 cryo's werden ingevroren. Ik werd heel goed opgevolgd tijdens mijn zwangerschap, werd thuis gezet van mijn werk en in oktober 2011 werd onze zoon geboren!

Ons gezinnetje compleet... Dat dacht ik toen...
Maar nu is onze dochter 5 en onze zoon 3 en ik kan die 5 cryo's niet uit mijn hoofd zetten! Ik wil zo graag nog eens zwanger zijn! Ik wil zo graag nog een baby'tje in mijn armen! Ik wil het zo graag, mijn hart zegt ja, maar na wat we allemaal meegemaakt hebben, zegt mijn verstand neen!

Is er iemand die zich hierin herkent? Ik las daarnet een verhaal van iemand die op natuurlijke wijze zwanger werd van haar 2 eerste kindjes en nu niet zwanger geraakt van een derde! Ik heb zoveel schrik dat we zouden kiezen voor nog een brusje en we dan niet zwanger zouden geraken! Doen we dan nog eens een verse poging? Of moeten we het dan naast me neer leggen? Hoe doe je dat? Nu kan ik het echt niet afsluiten...

trinity
Berichten: 2099
Lid geworden op: 29 juni 2010, 17:19

Re: Nog een brusje?!

Bericht door trinity » 22 november 2014, 17:41

Nellie, dit is echt moeilijk
Je moet vooral voor jezelf uitmaken of je nog een derde wil en natuurlijk moet jouw ventje er ook nog eentje willen.
Als je daar uit bent, zou ik zeggen, ga er voor. Het hele icsi gedoe is het allemaal waard
Wij hebben een zoon uit icsi1. Icsi2 en 3 waren negatief. Icsi 4 had ik lage hcg waarden die uiteindelijk op een mk is uitgedraaid op 5w. We hebben nog 2 cryos en eerlijk heb ik er ook al aan gedacht. We willen heel graag 2 kindjes. Maar wat als het tweede er is en er zijn nog cryos? Denk niet dat ik die zomaar ga kunnen opgeven. Dus ben er eigenlijk zelf nog niet aan uit wat ik zou doen mocht ik in zo situatie belanden. Nu hoop ik dat 1 van onze 2 cryos ons brusje wordt.
het blijft altijd stresserende periode eens je start met icsi. Nu je hebt nog cryos dus je hoeft niet het hele proces door te lopen
En hoe je het ook draait of keert, de schrik dat het fout loopt zal er altijd zijn. Of je nu voor je eerste gaat of voor een derde.
in elk geval, veel succes.
Stlucas Gent, 3 iui neg, icsi1 een flinke zoon, icsi2 neg, icsi2.1 cryos niet overleefd, icsi 2.2 laatste 2 cryos niet overleefd, icsi3 neg geen cryos, icsi4 bbz rechtse eileider verwijderd, 2 cryo's, icsi4.1 neg, icsi4.2 pos uitgerekend voor 11\11

Lien2
Berichten: 425
Lid geworden op: 26 november 2012, 16:31

Re: Nog een brusje?!

Bericht door Lien2 » 25 november 2014, 11:06

Hallo allemaal,

Even kort mijn verhaal schetsen: na een lange lijdensweg van 3 jaar met 3 verse ISCI behandelingen en 6 terugplaatsingen ben ik eindelijk zwanger geraakt van een tweeling. De eerste 20 weken van mijn zwangerschap heb ik geen enkel probleem gehad. Maar dan begon het. Op 23 weken, na een controle echo, werd ik opgenomen in GHB omdat ze dachten dat ik elk ogenblik moest bevallen. Na 5 weken ziekenhuis mocht ik naar huis omdat er eigenlijk niks aan de hand bleek te zijn. Verkeerde diagnose! Ik was terug 2 weken thuis maar doordat ik in het ziekenhuis constant moest plat liggen kon ik niet veel meer. Na die 2 weken, ik was toen bijna 31 weken zijn we terug met spoed naar GHB gereden en had ik een zeer zware zwangerschapsvergiftiging opgelopen. Mijn 2 meisjes werden 10 weken te vroeg geboren. Het was een spoedkeizersnede waar ik soms nog nachtmerries aan over hou. Ik heb 2 dagen op intensieve gelegen en mijn meisjes hebben 6 weken in het ziekenhuis doorgebracht. Nu zijn het 2 flinke meiden van 10 maanden en alles gaat goed.
We hebben ook nog 3 cryo's in de vriezer. Ik heb altijd gezegd dat ik 2 kindjes wil en dan is mijn gezinnetje compleet maar ik had nooit gedacht om 2 kindjes ineens te krijgen en zeker niet op die manier. Het was allesbehalve een droomscenario. Al van kort na de bevalling denk ik eraan om nog eens een poging te wagen voor een brusje. Maar de achterliggende reden is misschien niet de juiste reden om terug voor een kindje te gaan. Ik heb er echt trauma's aan overgehouden. Ik verlang zo naar een gewone zwangerschap, liefst spontaan, waarbij ik mijn kindje van begin tot einde kan uitdragen. Ik wil een natuurlijke bevalling waarbij ik mijn kindje dicht bij mij kan hebben op de kamer, ik wil kraambezoek krijgen (want ik heb nu ook wel bezoek gehad maar niemand kon mijn kindjes zien, buiten de naaste familie), ik wil thuis komen met een kindje in mijn armen en die roes meemaken van de eerste drukke weken met een pasgeborene in huis (mijn kindjes waren al 6 weken toen ze thuis kwamen),... En zo kan ik nog even verder gaan.
Mijn man vindt 2 kindjes genoeg en mijn verstand zegt ook dat 2 kindjes genoeg zijn maar mijn hart zegt nog altijd ja. Vorige week vertelde mijn beste vriendin dat ze voor de tweede keer zwanger is. Ze is nu 6 weken ver terwijl ze haar spiraal pas 8 weken geleden heeft laten uithalen... Ik ben achteraf thuis in tranen uitgebarsten omdat het mij toch wel pijn doet dat ik dit niet heb kunnen meemaken. Natuurlijk ben ik heel blij voor haar maar het pikt toch.
Voor mij is het momenteel duidelijk. Ik kan die 3 cryo's niet zomaar laten voor wat ze zijn en ik wil nog een poging wagen maar ik ga zeker geen nieuwe behandeling meer opstarten. Als het niet lukt met die cryo's dan is dat voor mij een teken dat het zo moet zijn. We hebben genoeg meegemaakt met al die behandelingen en ik heb er echt de moed niet meer voor om dat allemaal nog eens opnieuw te ondergaan. Hopelijk krijg ik mijjn man ook zover :wink: . Nu we hebben nog even tijd want een tweeling is huis is toch heel wat werk. Ik denk dat als ze 2 jaar zijn, ik nog eens een poging wil wagen maar tegen die tijd denk ik er misschien anders over..

Ik wil je veel succes wensen, wat je beslissing ook zal zijn.

Groetjes

Jo'tje

Re: Nog een brusje?!

Bericht door Jo'tje » 21 januari 2015, 9:10

Heb jullie verhalen met veel interesse gelezen en ben eigenlijk wel benieuwd hoe het nu verder gegaan is. Zijn er beslissingen genomen? Misschien vind ik jullie wel elders op dit forum.

Ook wij (ik) twijfel al erg lang om diverse redenen.
Na vier jaar proberen (spontaan, IUI, IVF) werd onze dochter in nov 2010 geboren.
Eind 2012 twee cryo pogingen die niet lukten.
Een verse IVF in feb 2013 die niets opleverde en een verse IVf in april 2013 die op een sisser afliep, fout van het ziekenhuis, pick up van 16 eicellen die noodgedwongen ingevroren werden.
Dan serieuze medische problemen gehad in mei 2013, "gelukkig" was ik niet zwanger. Hartproblemen die mogelijk en waarschijnlijk erfelijk zijn.
En dan he... Verder of niet? Tot voor kort was mijn antwoord heel simpel: nee, het is goed zo, geen risico's.
Maar de dochter, mijn man, ik,.. vaak komt toch die wens: een brusje zou toch zo welkom zijn.
Mijn man laat het volledig aan mij over. Ik voel overduidelijk dat hij het echt wil, maar hij zegt, terecht, dat ik het moet willen, kunnen. Hij hamert op het feit dat mijn zwangerschap mijn "sterkste" periode was. Ik was toen ook echt in topvorm, heerlijke tijd.
Maar nu he... Vragen over de gezondheid en wat me nog het meest bezighoudt: ik word dra 40.

Volgende week consult hartspecialist en fertiliteitsarts twee dagen later.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten