Dolgraag een Brusje voor Alexander

Plaats reactie
Ladywaikiki
Berichten: 8
Lid geworden op: 24 juli 2015, 15:58

Dolgraag een Brusje voor Alexander

Bericht door Ladywaikiki » 24 juli 2015, 16:28

hallo lieve dames...

Ik wilde me eventjes voorstellen. Ik ben Kelly. En ik ben 28 jaar jong. Ik heb het geluk mogen meemaken het leven te geven aan mijn stoere zoontje Alexander. Hij zag voor het eerst het levenslicht oo 1 april 2012 en is dus 3 jaar jong.
Alexander is geboren met wat men noemt : spina bifida oculta of een verborgen open rugggetje. Het klinkt erger dan het lijkt gezien spina bifida de minst erge vorm is, gezien zijn ruggenmerg volledig intact was mochten we dan helemaal onze pollekes kussen. Toen Alexander een maandje oud was heeft de plastische chirurg zijn huid aan elkaar gezet om infectie gevaar tegen te gaan. Case solved... Ondertussen loopt en springt hij vrolijk rond.
3 maand na zijn geboorte is de ware aard van mijn nu ex-man naar boven gekomen en heeft hij "uit gevoel van onmacht" met Alexander heel kort geschud... Hersenbloeding als gevolg... Een maand opname in het ziekenhuis en geen zicht op wat de toekomst te bieden had want we konden niet voorspellen of hij er iets aan over kon houden... Voor mij had ik het wel gehad.... Ik besloot als alleenstaande mama verder te gaan. Echter duurde dit niet zo lang ( liefde kruipt waar het niet gaan kan he) en ondertussen ben ik al meer dan 2 jaar samen met Jhon.

Ondertussen werd Alexander 2 jaar en als opvoeder merk je wanneer je kind achter loopt in ontwikkeling, hoe vaak ik er ook tegen sprak hij probeerde me wel na te zeggen maar de klanken waren fout... Vele testen later is gebleken dat Alexander een ernstige gehoorstoornis heeft. Sinds een goeie 8 maand draagt hij nu een hoorapparaatje.
De wereld ging letterlijk open voor hem... Hij is als het ware bezig met een heuse inhaalbeweging... En tetteren dat hij doet... Nu hadden we het loemp-zijn syndroom... Botste overal tegen aan en ja na oogtesten bleek dat hij ook nog eens slechtziend is. Een brilletje kon dit ook goed oplossen. Toevallig is het linker oog en zijn linker oor het slechtste. Al verwijt ik het zijn Bio papa...

ondertussen wordt mijn zorgen kindje meer en meer zelfstandig... En het gaat goed in onze relatie ... we wonen ook al meer dan een jaar en half samen... Mijn vriend is 31, hij doet het super met Alexander, die hem ook als Papa aanspreekt.
Maar toch had hij graag een kindje van zichzelf ook... En een brusje voor onze Xandr zou toch leuk zijn ! Dus besloten we om ervoor te gaan. We hadden al een stapje voor doordat we wisten, na een trauma in mijn vriend zijn kinderjaren, dat het moeilijker ging zijn. Dus gingen we gelijk op consultatie bij het Crg in Brugge. Daar werd bevestigd dat mijn vriend vruchtbaarheidsproblemen had. Hij heeft trage zwemmers die bovendien ook met ni veel zijn en last but not least, geen kroontje hebben...
Dus werd er ICSI voorgesteld.
Poging 1 korte kuur gonal f : 7 eicellen geplukt , 4 bevrucht en geen 1 overleefde dag 4 dus geen terugplaatsing
Poging 2 ( telt ni mee als poging) lange kuur let gonalpeptyl en menopur , 1 foliekel... Dus geen pick up.
Poging 3 korte kuur hogere dosis gonal f : 16 eicellen geplukt... 11 bevrucht en slechts 1tje die goed tot dag 5 evolueerde. Terugplaatsing was 15 juli. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet zwanger ben.

Nieuwe afspraak is 6augustus. Maar mn vriend begint wat ontmoedigd te graken en ikzelf.. Wel ja.. Kmoet het niet uitleggen dat het zwaar is?
groetjes Kiki

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten