Angst dat het niet meer lukt

Plaats reactie
Sara87
Berichten: 2
Lid geworden op: 31 januari 2017, 14:09

Angst dat het niet meer lukt

Bericht door Sara87 » 31 januari 2017, 14:46

Hallo allemaal,

Ik heb nog nooit op een forum gezeten, maar ik merk dat ik veel behoefte heb aan lotgenoten. Er is niemand om me heen die endometriose heeft (gelukkig natuurlijk).

Mijn verhaal:
Ik ben 29 jaar en heb met mijn man een dochtertje van 1,5 jaar. Toen ze één werd zijn we na groenlicht gekregen te hebben begonnen met pogingen om een broertje of zusje voor haar te maken.

Ik wist niet dat ik Endo had tot ik een pretecho deed met 16 weken bij mijn dochter. er zat een chocoladecyste van 12x8cm op mijn eierstok. Gyneacoloog werd erbij gehaald en een week later lag ik op de operatie tafel. Na de operatie vertelde de gyn dat het endometriose betrof. Ik las een hoop herkenning in de folder die ik kreeg. Ik had al eens eerder opgezocht wat het inhield omdat ik wel klachten had. Vooral buikpijn, maar dacht dat het erbij hoorde. Ik had sommige momenten ook pijn met vrijen, maar dit was niet vaak.Ik heb verschillende keren uit het niets kromgelegen, omdat ik niet kon blijven staan van de pijn. De gyn heeft met de operatie ook verklevingen gezien aan diezelfde kant. Ze hebben de cyste leeggezogen, maar verder alles laten zitten, om de baarmoeder niet te triggeren. De rest van mijn zwangerschap stond vooral in het teken extra controles en angst. Bang dat er iets met de kleine was, omdat er vlak naast haar geopereerd was. met 35 weken ben ik ook aan een blinderdarmontsteking geopereerd. Gelukkig is ons meisje daarna nog even blijven zitten en is ze op een natuurlijke wijze ter wereld gekomen. Veel spanning gehad dus.

Daarna bleef ik onder controle en ben ik weer aan de pil gegaan om de endo rustig te houden. Elk half jaar heb ik controle hoe het eruitziet vanbinnen. Afgelopen augustus mochten we starten. mijn eierstokken zitten dichter op elkaar vanwege verklevingen en hij vertelde me dat dit het kan bemoeilijken om zwanger te worden. Hij zei toen, je komt over een half jaar weer terug tenzij je zwanger bent (ik was toen met 4 maanden zwanger). Hij was erg positief, omdat ik zo snel zwanger ben geworden toen, terwijl die cyste er zat. Inmiddels zitten we in februari en ben ik helaas nog niet zwanger. ik heb over twee weken controle en ben nu al nerveus hiervoor. Sinds wij het proberen heb ik erg veel last van mijn lijf. Bekkenpijn, buikpijn, rugpijn. Ik probeer er rustig onder te blijven, maar iets in me zegt dat het actief is en dat ik heus niet zomaar zwanger zal raken. de laatste maand krijg ik meer klachten, zoals meer pijn bij het vrijen en met naar de wc gaan. Elke maand toch die teleurstellingen, mede omdat mijn cyclus telkens wat dagen verschilt. van 27 tot 34 dagen. Soms heb ik het gevoel dat mijn lijf het wel echt probeert. Ik voel mijn eisprong. In het begin had ik duidelijk rond de eisprong bekkenpijn, maar inmiddels komt het de hele maand voor dat het ineens steekt of dat ik buikpijn krijg. Ik kamp vooral met de angst dat het niet meer zal lukken. Ik heb toen na de operatie meteen gezegd, Ons dochtertje is een ontzettend geluk geweest, sowieso natuurlijk, maar het is een gevoel wat me zegt dat het mazzel is geweest dat zij er is. Ik weet dat er nog andere mogelijkheden zijn, maar ik maak me er soms zo'n zorgen om. Dan voel ik me down en ben ik bang voor wat er misschien gaat komen.
Ik hoop dat iemand zich herkent in mijn verhaal, ik zou zo graag wat moed willen hebben. Vaak heb ik dat ook wel, maar dit is een moment waarop dat even ver te zoeken is. We genieten zo van ons meisje. We krijgen om ons heen constant te vraag waar de tweede blijft. Dit doen erg pijn, ze weten van mijn operatie toen en toch vragen ze het..

secondwish85
Berichten: 91
Lid geworden op: 7 februari 2017, 9:36

Re: Angst dat het niet meer lukt

Bericht door secondwish85 » 8 februari 2017, 9:49

Dag Sara87,

Ik herken mij best wel in jou verhaal. bij mij is geen endometriose vastgesteld ofzo maar sinds we beslist hebben voor een 2de kindje te gaan lijkt er vanalles mis te zijn. Ook wij hebben reeds een schat van een dochter die nu bijna 2 jaar is. Ook zij is via ICSI geboren omdat wij een erfelijke aandoening van mijn vriend wensen uit te sluiten voor eventuele kinderen (heeft niks met vruchtbaarheid te maken, is gewoon iets wat je echt niet wil dat je kinderen hebben)
Bij haar was ik na de eerste ICSI-poging zwanger. Die eerste poging was van ons een schot in de roos: een pracht van een dochter en 2 cryo's in de vriezer.

In het voorjaar van 2016 vroeg mijn vriend mij ten huwelijk. We zouden de trouw pas plannen voor eind 2017 en intussen nog snel even voor dat 2de kindje gaan. Met die cryo's in de vriezer, en de goede ervaringen van de eerste ICSI poging, dachten we dat dit een makkie zou zijn... niet dus. Mijn baarmoederslijmvlies komt niet meer dikker dan 5 mm, veelal zelfs slechts 3 mm. De innestelling van de 2 cryo's is dan ook mislukt. Geen enkele medicatie lijkt aan te slaan om dit te verbeteren en ze weten ook niet hoe dit komt.

In januari zijn we dan gestart met ICSI 2. Vorige week had ik een pickup van 16 eicellen, wat heel goed is. Gisteren kreeg ik telefoon van jette dat geen enkel van onze embryo's het gehaald had tot dag 5 en er dus geen terugplaatsing kan gebeuren. alle moeite voor niks dus. Vandaag zal ik Jette contacteren om een nieuwe afspraak te maken om ICSI 3 te starten, maar ook ik ben heel bang dat het niet meer lukt. Met een slecht bms en ook nog eens embryo's die niet doorgroeien...

Zou het wel leuk vinden om onze ervaringen wat te delen en wat steun te vinden bij mensen die hetzelfde doormaken. Want inderdaad, dit is soms moeilijk bij mensen die dit niet meegemaakt hebben, zeker als je al een kindje hebt. Mensen vinden dat je dan maar content moet zijn met wat je hebt. En dat ben ik ook echt, aan mijn dochter trek ik mij recht, maar het idee dat er misschien geen broertje of zusje meer komt doet mij heel veel pijn. We hebben de laatste tijd veel meegemaakt ook op andere vlakken, en dat ook dit weer een probleemverhaal wordt maakt mij echt moedeloos, precies of niks in ons leven ooit loopt zoals het zo moeten lopen.
Ik hoop dat we hier alle2 snel een positief verhaal kunnen brengen :-)

secondwish85
Berichten: 91
Lid geworden op: 7 februari 2017, 9:36

Re: Angst dat het niet meer lukt

Bericht door secondwish85 » 8 februari 2017, 10:12

Oei Sarah, als ik je berichtje opnieuw lees zie ik dat jij waarschijnlijk geen ivf/ICSI doet :) Maar blijft hetzelfde, ik herken me in jou verhaal door het gemis van een tweede kindje :) hoop dat IVF/ICSI niet nodig zal zijn voor jou!!

Sara87
Berichten: 2
Lid geworden op: 31 januari 2017, 14:09

Re: Angst dat het niet meer lukt

Bericht door Sara87 » 18 februari 2017, 14:36

Hoi secondwish85,

Vind je het leuk om mail uit te wisselen? Mijne is joyce_vanrossen@hotmail.com
Zie nu je bericht pas, dacht dag niemand reageerde☺.

Groetjes

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten