"Ik wil een broertje of zusje": hoe ga ik ermee om

[wat is er mis?]

Speciaal voor Lisa een apart topicje.

Wat doe je als je kind(eren) vragen om een broertje of zusje en jij zo graag hen dat broertje of zusje wil geven, maar het maar niet lukt? Hoe ga je daarmee om?

Moet je het best het hen vertellen? Ben je best eerlijk om te zeggen dat jullie hen heel graag een broertje of zusje willen geven en dat jullie daarvoor behandelingen nodig hebben? Wanneer zijn ze oud genoeg om dat te begrijpen. Hoe ga je daarmee om?
Is het beter om te zwijgen en iets te verzinnen? En dus doen alsof je hen geen broertje of zusje meer wil geven, en proberen te handelen zoals ouders ve bewust enig kind?

[L*]

Bedankt bokje!

Vorige week vroeg mijn kleine meid nog maar eens naar een brusje: 'mama, ik wil echt wel een broertje of zusje!'
Ja dan zit je daar he.
Andere keren negeer ik het wat, maar nu heb ik gezegd dat ze dan alles moet delen en dat een baby veel huilt.
Direct toen ik het gezegd had, had ik spijt.
Stel, ik zeg wel stel, dat er nog een brusje komt dan wil ze het misschien niet meer omdat ik zeg dat ze dan moeten delen...

Persoonlijk vind ik ze nog te jong om haar de hele mmm uit te leggen, weliswaar op haar niveau maar toch. Ze is wel een pientere volgens de juf (ben dus een trotse mama!), maar ik vind niet dat ik haar daar al mee mag opzadelen. Ze vertelt ook veel tegen andere kindjes en mensen en wie weet hoe ze dit dan gaat uitleggen
Morgen moet ik basisecho laten maken en bloed laten prikken. Onze kleine meid is wat ziekjes en zou dus mee moeten met mij. Maar weet niet of dat zo'n goed idee is...


Lisa

[wat is er mis?]

Lisa, ja wat zeg je op den duur hé. Je probeert dan miss voor haar de nadelen op te sommen id hoop dat haar verlangen naar een brusje daalt, maar tegelijk denk je dan "tart ik het lot?" en "wat als er toch een brusje komt?". Heel moeilijk hé. Ksnap waarom je dat gezegd hebt en ik snap je spijt!

Ik zou denk ik ook de mmm niet uitleggen. Om dezelfde reden dat jij aanhaalt.
Wat betreft de echo en bn, denk ik dat het afhangt van hoe je denkt dat zij zal reageren. Zal ze bijv veel vragen stellen? In dat laatste geval zou ik miss haar proberen niet mee te nemen. Kan ze bij oma of zo terecht?

[Liefje]

Ik denk dat wij eerlijk tegen Fien zullen zijn, wanneer ze er om zal vragen. De buitenwereld weet ook van onze situatie, dat maakt het mssn makkelijker. Iets zeggen in de zin van 'papa en mama willen ook graag een baby en we gaan naar een dokter om ons te helpen' Tegen een nichtje van toen 6 is er destijds gezegd, toen zij vroeg waarom wij geen kindjes hadden, dat je moet oefenen om een kindje te maken en dat het bij sommige mensen langer duurt dan bij anderen. Het was mijn schoonzus (de mama zelf) die dat zo verwoordde, maar ik had er wel vrede mee. Als kinderen vragen, hebben ze 'recht' op een zo eerlijk mogelijk antwoord (dat wel aansluit bij hun leefwereld natuurlijk).
Het neemt niet weg dat het moeilijk zal zijn om steeds opnieuw geconfronteerd te worden met de vragen van een kind hieromtrent.

[Sterretje]

ik kan me inbeelden dat je moeilijk rechtuit kan zijn als je niet wil dat de buitenwereld iets weet.
het is waar, kinderen zijn flapuit, en weten niet dat ze iets niet mogen verklappen.
Moest ik zelf in de situatie zitten, zou ik Liefje moeten bijtreden. ik zou iets zeggen van: (mama en papa willen ook graag nog een kindje, maar het lukt ons nu even niet(. kinderen moeten natuurlijk niet weten hoe kindjes gemaakt worden, maar ik zou toch ook zeggen dat het nog eventjes kan duren omdat mama en papa het zelf niet kunnen kiezen.

[L*]

goh, ik ben ook liever eerlijk tegenover mijn dochtertje.
Maar, ik vrees dat het antwoord 'dat we dat ook willen maar het nog niet gelukt is' of 'de dokter zal ons helpen' alleen maar meer vragen oproept bij haar.
Ik krijg nu al de hele dag door waarom-vragen over vanalles en nog wat.
Dus ik denk dat ze dan gaat vragen waarom en wat zeg je dan??
En ik hoor haar al tegen de juf zeggen: ja, mama gaat naar de dokter voor een baby'tje. De dokter gaat haar dat geven en dan ben ik grote zus... Ik vrees ook dat ik haar teveel hoop ga geven.
Ze vertelt echt alles tegen de juf en onze vrienden. Niet dat niemand van onze problemen weet of mag weten, maar er zijn grenzen.


Lisa

[wat is er mis?]

Liefje en Sterretje, op zich hbb kinderen wel recht op een eerlijk antwoord. Daar ben ik het mee eens. Maar je hebt als ouder ook recht op je privacy en als je denkt dat je kind dat niet kan respecteren (ongewild hé - kinderen zijn kinderen en vaak flapuiten) dan vind ik dat je iets mag "verzwijgen" of miss anders verwoorden. Kweet alleen niet hoe je het anders of beter kan verwoorden, zonder te liegen en toch je eigen privacy te knn bewaren. Tis moeilijk denk ik. Heel moeilijk.

Lisa, ik weet het dus echt niet hoe ik je kan helpen. Kheb ook nog gemakkelijk spreken hé. Adie kan nog niet spreken, laat staan naar een broertje of zusje vragen. Dus ja, ik zit niet id situatie hé. Als je rechtuit bent tegen haar, zou je miss wel erbij knn zeggen dat de dokter het ook miss niet kan geven. Dat hij zijn best doen maar dat hij ook niet alles kan.

[milla]

Dag dames,

Hier hetzelfde "probleem", mijn dochtertje van 3 vraagt ook steeds vaker naar een brusje. Ik heb haar gezegd dat mama en papa dat ook heel graag willen maar dat de babytjes niet goed willen groeien in mama haar buik. Haar oplossing was: "je moet heel veel eten mama want dan krijg je een hele dikke buik en daarin zit een baby". Heerlijk toch die kindjes! Wou dat het zo simpel was . Waar heb ik die zak chips ook weer verstopt ....

Heel veel succes allemaal met jullie brusjes-pogingen.

Milla

[wat is er mis?]

Hihihi Milla, kindjes zijn toch soms "zalig" hé om zo van die antwoorden te geven. Dan krijg je toch een lach op je gezicht. Al zou je haar natuurlijk liever haar een brusje geven!
Eet maar lekker veel chipkes

[Cientje]

Het is inderdaad niet gemakkelijk om steeds een goed antwoord klaar te hebben als ze er achter vragen. En zeker wanneer de buitenwereld van niets weet is het nog moeilijker om te weten wat je moet zeggen. Knuffel iedereen.

Wij hebben tegen Lars wel gezegd dat mama een probleem had (niet uitgelegd wat) en dat we bij de dokter gingen om ons te helpen. Dat die dokter ons voor hem ook geholpen had. Hij was blijkbaar content met dit antwoord. De verpleegster kwam ook voor de spuitjes te geven.
De enige vraag die we wel regelmatig kregen was "je moet toch niet in het ziekenhuis blijven" (wou hij zeggen overnachten in het ziekenhuis) als hij wist dat ik op controle moest gaan of zo. Daar denkt hij aan nadat opa vorig jaar geopereerd was en een tijdje in het zh moeten blijven is, zelfde zh trouwens.

[L*]

Dit weekend aan ons wondertje verteld dat een vriendin van mij een baby'tje in de buik heeft. Na de gebruikelijke waarom-vragen vroeg ze: 'wij willen geen baby in uw buik he?
Toen ik hierop zei 'nee, meisje' wou ik eigenlijk uitschreeuwen 'jawel!!!!'. Maar heb er toen maar vlug achtergezegd dat we dat misschien later wel willen.

Ben benieuwd wat ze gaat zeggen als ze die vriendin ziet maar haar dikke buik

Lisa

[wat is er mis?]

Kvind het goed gezegd Lisa dat je eraan toevoegde "later miss wel". Maar kweet dat het je pijn doet en super moeilijk voor je moet zijn. Dikke knuf!!!!

[Vooron]

Herkenbaar! Tijdens onze aanlooptijd en wachttijd, en ook nog tijdens de behandeling, kreeg ik van mijn stiefzoontje vaak de vraag 'Vooron, wil jij geen baby in je buik, want dan kan ik een broertje krijgen!'
Ik heb altijd geantwoord dat ik dat wel wil, maar dat dat nu nog niet zo is. Dat we nog tijd genoeg hebben, en nu eerst fijne dingen gingen doen met ons 3tjes. Daar heeft ie eigenlijk altijd vrede mee genomen.
En natuurlijk heb ik er ook telkens aan toegevoegd dat je niet kan kiezen dat het een broertje wordt, dus dat het dan ook wel eens een zusje zou kunnen zijn

Veel vrienden weten van onze situatie, maar tegenover anderen (familie bv) wil ik het graag als verrassing houden. Oa om die reden hebben we nooit meer gezegd tegen hem, maar ik wou hem sowieso ook niet mee laten wachten en teleurgesteld zijn enz... Vandaar dus ons 'later'-verhaaltje...
Maar ja, niet alle kinderen nemen vrede met het verhaal dat je vertelt he...

Succes allemaal!