Leeftijdsverschil

mindyke
Berichten: 3760
Lid geworden op: 21 maart 2010, 12:44

Bericht door mindyke » 5 juli 2012, 20:40

mijn reactie was ook een beetje op de reactie van flien neergeschreven.
Ikheb het gevoel dat je hier eindelijk eens alle kleine en grote dingen kan schrijven.de dingen die in de echte wereld niet worden uitgesproken. dus vond ik het wat ongepast.

maar ze zal het zo wel niet bedoeld hebben ....

ksnap helemaal wat je bedoelt bokje!

Hier ook in de putje winter bevallen en zaaaaaaaalig vondik het. Kerstsfeer ten top :) ben nogal een feestjesmadam dus verjaardag in lente,zomer,winter ,herfst maakt niet uit alst maar feest is bij mij :) :) :)

nogeenkeer
Berichten: 1443
Lid geworden op: 6 juli 2011, 11:49

Bericht door nogeenkeer » 5 juli 2012, 21:31

wat is er mis? schreef:En pas op ik begrijp heel goed wat je zegt hoor Flien, en nogeenkeer, GG en Cinne. En ik geef jullie geen ongelijk. Maar probeer te begrijpen dat ondanks die argumenten je soms ook gewoon nood hebt aan iem die gewoon zegt "ja dat is vreselijk rot, en ja je mag daarom super boos zijn". Niet alles hoeft gerationaliseerd te worden.
Bokje, het spijt me ten zeerste als ik je gekwetst heb. :( Ik heb het idd proberen te rationaliseren, omdat ik vroeger zo dacht als jou maar nu het wél goed gaat, ik inzie dat het er niet toe doet, maar je hebt daar duidelijk helemaal geen behoefte aan momenteel door alle problemen en dat is zeker niet onbegrijpelijk. Dus meid, uiteraard versta ik je en leef ik met je mee. En ja, het is rottig dat het niet gaat zoals je gepland had en Adie langer moet wachten op een brusje. Net zoals jij ook deze poging anders had willen zien lopen (was er geen bn vandaag?? geen mirakeltje??). Dus wees maar boos, ik versta dat wel. En ik duim nog steeds voor jou en alle anderen hier mee dat het héél gauw wél mag lukken!

Wappie
Berichten: 3749
Lid geworden op: 7 oktober 2008, 9:56

Bericht door Wappie » 6 juli 2012, 7:56

Ik ben gezegend met 2 flinke peuters (tweeling) dus heb eigenlijk ook geen 'recht' van spreken. Maar ik ben blij dat Bokje het aanhaalde licht geshockeerd te zijn. Ik had net hetzelfde gevoel als ik Flien haar reactie las :?
Ja, je mag verdorie kwaad, gefrustreerd en boos zijn! Het is gewoon rot en dat mag af en toe gezegd worden. Dat wil niet zeggen dat je daarom niet dankbaar bent voor alles wat je wél hebt.
Dus laat dit idd een plek zijn voor even al je frustratie uit te werken. Het feit dat je dat hier kan maakt DVO nog steeds één van mijn favoriete uitlaatkleppen :wink:
Voor de rest wil ik iedereen nog succes wensen, ik hoop dat jullie allemaal snel een brusje in jullie armen mogen sluiten!

wat is er mis?
Berichten: 8877
Lid geworden op: 13 mei 2008, 16:56

Bericht door wat is er mis? » 6 juli 2012, 8:58

Eerst en vooral wil ik duidelijk stellen dat niemand me echt gekwetst heeft. Zeker jij niet nogeenkeer. En jullie mogen van mij rationele argumenten geven, maar doe dat liefst niet op een manier dat zij die boos, verdrietig, gefrustreerd zijn omwille van (onder andere, want dat is nooit het enige dat speelt) het leeftijdsverschil onnozelaars zijn. Probeer te begrijpen waarom ze zich zo voelen en dat ze dat eens willen uiten. En kom aub niet af met voor mij nogal cliché's die de buitenwereld naar je toe zou smijten als "stop met daarop te focussen" of "later zal je er niet meer over kraaien". Probeer het te kaderen. En zoals jij het hebt verwoord nogeenkeer kan ik me in vinden. Gewoon al de herkenning dat het frustrerend was en dan het rationele verwoorden vind ik een andere manier dan gewoon enkel het rationele in het gezicht smijten. Geef gewoon erkenning voor die frustraties, verdriet en boosheid en zeg dat dat ok is, dat dat normaal is. Heel veel doet al als je je gewoon begrepen voelt en als je je niet alleen voelt.
Het rationele kan later helpen (en hft me ook geholpen) om het te aanvaarden en te verwerken, maar niet op het moment dat je er mee volop worstelt en boos over bent. Dus vertel het maar doe het liefst op empathische manier.

Het ging hier ook niet specifiek over mij hé. Zoals ik al zei ik ben dat stadium ook al gepasseerd. Het "ideale" (ja wat is ideaal?) leeftijdsverschil zoals het in mijn droom was zal nooit meer zijn. Kzal ook nooit de andere kant ervan KUNNEN inzien. Dat is nu zo. Ik heb dat aanvaard en ben ook al in het stadium dat ik gewoon al blij zal zijn als er hier een gezond brusje komt, in welke maand dan ook. Dat betekent niet dat ik geen begrip meer heb voor zij die er wel nog middenin zitten.
Dat is het enige dat ik wilde zeggen.

Secundaire fertiliteit is op een bepaald vlak wel moeilijker. Zij die nog geen kind hbb zijn jaloers, HEEL begrijpelijk. Alé sommige toch (heb het mogen ondervinden bij de laatste tp). En ik heb daar ALLE begrip voor. Zij mogen gerust jaloers zijn. Maar tmaakt het ook niet gemakkelijker om "terecht" te kunnen met je verdriet en het evenwicht te vinden tss blij zijn met wat je hebt (wat je overduidelijk bent; kben dolgelukkig met Adie en hij w meer en meer mijn mirakel) maar ook mogen verdrietig zijn om wat je niet hebt en om wat je (in mijn geval) afgenomen is.

En ik vond het goed dat DVO daarom een apart topicje hier had gemaakt. Zo kan je toch je gevoelens kwijt (of dat hoopte ik althans) en stoot je zij die nog voor een eerste bezig zijn niet voor de borst.
Het enige dat voor mij wel speelt is dat het groepje waar je als eerste inzat bijna allemaal al zwanger is en velen al bevallen. Gelukkig voor hen! Echt waar. Maar het maakt het niet gemakkelijker voor mij. Je moet precies opnieuw beginnen, maar kheb daar niet altijd de fut voor.

Nikita76
Berichten: 1918
Lid geworden op: 19 september 2008, 14:31

Bericht door Nikita76 » 6 juli 2012, 14:04

Bokje, echt niet NIET wegblijven hoor !!

sommige schrijven dingen waarschijnlijk anders neer dan wat ze werkelijk bedoelen. 'k Moet soms ook op mijn tanden bijten en berichten die ik typte, weer deleten.

Ik ben hier voor mezelf, om m'n gevoelens kwijt te kunnen, maar zeker en vast ook voor de anderen, die hier al jaren ronddolen, er zijn er een hoopje tussenuit gevallen, maar wij zijn de plakkers, en we moeten elkaar erdoor trekken !!

Je bent en blijft, ondanks toch ook je vele tegenslagen een rots in de branding, en ik "lees" graag je verhalen, positief of negatief. Daar zijn we hier tenslotte voor !! en we moeten weer door die zure appel heen, telkens weer opnieuw. En toch blijf ik hopen dat daar eens een lekkere zoete hap uitkomt !!

Nikita76
Berichten: 1918
Lid geworden op: 19 september 2008, 14:31

Bericht door Nikita76 » 6 juli 2012, 14:20

Ah, en met lente/zomer baby, ik bedoel, dat was ook zo'n ideaal... een mens mag dromen he. Mijn neefje is van juni, en heeft al 2 jaar 3x (met de doop erbij) pracht van een weer gehad met zn verjaardagsfeestjes. En dat wil ik OOK ! NAHH !! 8) en ik wil thuis zitten in 't groot verlof, makkelijk om mijn kleuter dan op te vangen ook. Zo bedoel ik dat, en ja dat ge in België echt geen staat kan maken op't weer, dat weet ik ook wel.

Maar als ik zelf relativeer, 't kan me niet bommen wanneer de kleine komt, ik wil gewoon een BRUSJE !!
En ik heb ook al gezegd dat ik me er zal bij neerleggen als t me niet lukt, en na een MK, dan denk ik ook wel s "ach, ik heb al een kind, ik moet me gelukkig prijzen" en "ik ben 't kotsbeu, is't dat nog allemaal waard ??"
Maar eens alle pogingen op zijn, en er niks meer overschiet, dan pas moet er iemand mee relativeren. Om ook weer het positieve eruit te kunnen halen. en de kinderwens voor een 2de achter me te zetten..

cimoca
Berichten: 1972
Lid geworden op: 19 april 2010, 8:40

Bericht door cimoca » 16 juli 2012, 12:26

Bokje,

het spijt me ontzettend als mijn post ertoe bij gedragen heeft dat je je gekwetst en onbegrepen voelde.

En eigenlijk bedoelde ik het net andersom. Ik wou je je juistvertellen dat ik maar al te goed begrijp dat het opgeven van de ideale tussentijd of 't ideale seizoen weer iets is dat je moet verwerken .

sorry

cinne

Havanne
Berichten: 235
Lid geworden op: 15 juni 2008, 21:52

Bericht door Havanne » 25 juli 2012, 23:43

Hier is het leeftijdsverschil ook een bron van frustratie geweest (voor mij dan toch). Ik wou terug beginnen wanneer patatje 15 maanden (09/2010) was, net na de vakantie dus, niet te veel druk leggen op het werk enz. Tussen de 2 en 3 jaar leeftijdsverschil leek me OK en dus moest ik ook niet dadelijk ZW zijn, hahaha, pppfff.

Geregeld zat ik mezelf dan wijs te maken dat één gezond kind ook best OK is (wat ook best kan maar van nature niet voor mij) en dat ik maar tevreden moest zijn, enz enz. Maar toch bleef dat brusje knagen, helaas was man lief nog niet mee in het verhaal (wat ik al verwacht had) het heeft dan nog eens 15 maanden extra geduurd. Ik heb een "yes" gekregen op Sinterklaas (12/2011) dus een ietsje langer moeten wachten dan ik had voorzien :shock: en elke maand bij mijn regels was de drang zo groot om het nog eens aan te kaarten bij mijn man. Ik kon ook alleen maar tellen in die periode (wanneer start, wanneer ZW, hoe oud zusje enz enz.)

Ik kan wel de voordelen ook zien van een kind alleen maar met twee weegt meer op voor mij en idd ook omwille van later niet alleen te zijn.

Eenmaal gestart met onderzoeken en behandelen ben ik tot rust gekomen omdat het lot van ons gezin niet in onze handen lag. Als moeder natuur beslist dat patatje alleen blijft dan is dat zo, een bittere pil maar niet onoverkomelijk, denk ik :roll: Ik wil ook kunnen zeggen we hebben alles (al is dat voor iedereen anders) gedaan wat we konden om een brusje te hebben.

Na een half jaar behandelen zijn wij terug ZW, heel pril 5 weken en nog wat, het voelt wel OK omdat ik goed mottig ben. Als alles goed loopt dan zal zusje bijna 4 zijn, ik focus me nu vooral op wat het voordeel daar van is. Mijn vrije keus is het niet maar ben al lang blij dat ik nog eens ZW kan raken, hopelijk ZW blijven ook.

Ben ook heel boos geweest op mijn man omdat hij mijn droom dwarsboomde omdat hij zoveel tijd nodig heeft, op iedereen die zijn kinderdroom zomaar kan verwezenlijken. Op iedereen die ongewenst ZW wordt enz enz. Hebt er echt lastig mee gehad, verzet is de weg naar aanvaarding (theoretisch dan toch :oops: )

Hier is voor mij ook te plek waar ik boos mag zijn, teleurgesteld, verdrietig, blij, euforisch omdat iedereen wel zijn eigen "kruis" te dragen heeft.

Grtjs

Mandy
Berichten: 446
Lid geworden op: 3 juni 2010, 23:30

Bericht door Mandy » 29 juli 2012, 20:09

Havanne: Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat verwoord je dat mooi. En wat lees ik veel van mijzelf in jou verhaal. Ook ik wil dolgraag een brusje. Ook mijn tellertje is continu aan t rekenen. Hoe oud, hoe lang nog etc. Ook mijn man is er helaas nog niet klaar voor. Iets waar ik ongelofelijk teleurgesteld in ben. Niet omdat ik hem niet begrijp, maar wel omdat ik het gewoon zo ontzettend graag wil! Want stel je voor dat ons parcours weer 3 jaar ga duren.... Maar ja, het valt niet te plannen... Geduld, maar ik weet momenteel niet waar ik t geduld kan vinden.

Havanne
Berichten: 235
Lid geworden op: 15 juni 2008, 21:52

Bericht door Havanne » 30 juli 2012, 12:17

Mandy, ik heb geprobeerd mijn man er zo minimaal mogelijk mee te belasten, maar als de hormonen de kop op steken dan is er geen houden meer aan :roll:

Ik heb geprobeerd het los te laten en hem ook gezegd OK liever 1 kind en een man dan 2 kinderen en geen man meer en ook vaak reflecteert naar de mooie momenten en steun die je van broers en zussen hebt. Ben echt zaken beginnen afronden en beginnen dromen van een andere bestemming voor die extra kamer. Wat te doen met mijn tijd want baby's worden peuters en kleuters en worden veel zelfstandiger dan merken we hier al. Terug dromen van een bijkomend diploma terwijl ik nog in opleiding was enz enz. Dromen van een meer verantwoordelijke job, dromen van een nieuwe baan en nieuwe uitdagingen en ja als je verdiept bent in andere dromen dan ligt je focus anders en dat was hier thuis veel draaglijker.

Heb je al een gevraagd waarom hij (nog) niet wil? Hier thuis was de uitleg "tis niet dat ik niet wil" ah dan wil je het wel, "ja eigenlijk wel" en dan de 100 000 twijfels als bij een eerste kind.

Tis overal anders en tijd om te wachten hebben mama's meestal minder dan papa's, das hormonaal verklaarbaar, onze klok tikt en die van hen veel minder.

Tijd brengt raad, misschien niet die raad die je het liefst maar raad zal er komen .

Grtjs

Mandy
Berichten: 446
Lid geworden op: 3 juni 2010, 23:30

Bericht door Mandy » 30 juli 2012, 13:28

Die gedachten verzetten ging ook wel redelijk, tot een vriendin (die ik wekelijks zie) dan het heugelijke nieuws brengt een tweede kindje te verwachten en ja weer van 1 x prijs etc etc. Dan nog maar niet te spreken over de 100ste vraag wanneer komt er bij jullie een tweede, ook al weten die mensen van de mmm af. Dan beginnen de hormonen weer te springen en draai ik mijn hoofd zot. Rekenen wanneer wel en t liefst 3 kindjes voor mijn 30ste (een mens mag dromen hebben he). Ik weet ook heel goed dat dit niet vanzelfsprekend is en dat een 2de kindje al een wonder zal zijn. Ik heb best wel een verantwoordelijke job, met hoogst mogelijke functie binnen ons bedrijf waar ik mij prettig bij voel. En een hobby, sja ik ben zo iemand die niks leukers kan bedenken dat mijn zoontje animeren :roll: .
Als ik mijn man vraag waarom hij geen tweede wil zeg hij gewoon heel duidelijk, nu nog niet. Meestal met nog LANG niet, er aan toegevoegd. En dan denk ik wat is lang..? Maar dat loopt toch weer uit op frustratie, teleurstelling en ruzie. Dus dat probeer ik maar te ontwijken.
Forceren brengt ons beide nergens, dat weet ik ook. En inderdaad tijd brengt raad. Maar die verdomde hormonen he. Was ik af en toe maar een vent :lol: .

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten