Dé vraag: en wanneer komt er bij jullie een tweede?
-
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Wij zijn bij onze twee kinderen heel open geweest tijdens de behandeling, we hebben ook veel steun gekregen.
Nu is het net omgekeerd en praten we er bijna met niemand over. De commentaar van 'moet dit nu nog een derde keer' wil ik niet hebben. Ik weet dat het in mijn familie en vriendenkring ook veel te horen gaat zijn dus zwijgen we.
Het is niet omdat wij vruchtbaarheidsproblemen hebben dat wij het recht niet hebben om een derde kindje te krijgen denk ik dan!!!
Het ergste was met ons huwelijk, bedoeling was dat de 1e voor den trouw zou komen maar door de problemen was ik op ons huwelijk 6maand ver en dan was er iemand die vroeg 'is het van moetes'... je kunt u nie voorstellen hoe bekrompen mensen zijn.
Nu is het net omgekeerd en praten we er bijna met niemand over. De commentaar van 'moet dit nu nog een derde keer' wil ik niet hebben. Ik weet dat het in mijn familie en vriendenkring ook veel te horen gaat zijn dus zwijgen we.
Het is niet omdat wij vruchtbaarheidsproblemen hebben dat wij het recht niet hebben om een derde kindje te krijgen denk ik dan!!!
Het ergste was met ons huwelijk, bedoeling was dat de 1e voor den trouw zou komen maar door de problemen was ik op ons huwelijk 6maand ver en dan was er iemand die vroeg 'is het van moetes'... je kunt u nie voorstellen hoe bekrompen mensen zijn.
-
- Berichten: 3760
- Lid geworden op: 21 maart 2010, 12:44
-
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Da's toch echt erg he... wat moet je dan doen als je de ware niet kan vinden, je kinderwens opbergen?
Ik weet zo dat mijn moeder en grootmoeder van mening zijn daat 1 genoeg was, twee ging nog maar als wij nu afkomen met een derde kan ik mij niet voorstellen dat ze in de wolken zullen zijn. Moet ik daarvoor mijn verlangen laten? Nee, het is mijn leven en ik moet voor mijn kindjes zorg dragen!
Ik weet zo dat mijn moeder en grootmoeder van mening zijn daat 1 genoeg was, twee ging nog maar als wij nu afkomen met een derde kan ik mij niet voorstellen dat ze in de wolken zullen zijn. Moet ik daarvoor mijn verlangen laten? Nee, het is mijn leven en ik moet voor mijn kindjes zorg dragen!
-
- Berichten: 12336
- Lid geworden op: 18 december 2007, 15:11
de reacties van mensen blijven onvoorstelbaar soms!
wij hebben nog niet vaak weggestoken dat er een wens is voor een 3e, maar aan mijn eigen mama en schoonmama durf ik dat niet toegeven, uit schrik voor de reactie
hoewel mijn botte schoonmoeder wel heel vaak tegen A zegt dat ze aan mama nog een broertje moet vragen en ze weet goed genoeg dat het niet evident is...
soit, die hindernissen nemen we wel als het er op aankomt.
eerst nog zelf 'de beslissing' nemen
wij hebben nog niet vaak weggestoken dat er een wens is voor een 3e, maar aan mijn eigen mama en schoonmama durf ik dat niet toegeven, uit schrik voor de reactie
hoewel mijn botte schoonmoeder wel heel vaak tegen A zegt dat ze aan mama nog een broertje moet vragen en ze weet goed genoeg dat het niet evident is...
soit, die hindernissen nemen we wel als het er op aankomt.
eerst nog zelf 'de beslissing' nemen
-
- Berichten: 1486
- Lid geworden op: 14 maart 2010, 17:08
-
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
-
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Bij mijn moeder is het zo: ik was een makkelijk kind, mijn broer een lastig en daarom is haar mening: hou u bij eentje. Toen Maxim maar niet wou doorslapen hoorde je zo: zie je wel...
Bij mijn grootmoeder is het geld dat telt, kost te veel punt...
ja kinderen kunnen lastig zijn, kosten geld, verstoren je nachtrust, maken (in mijn geval) je lichaam kapot , ... maar wat je in de plaats krijgt is onvervangbaar en onbetaalbaar!
Bij mijn grootmoeder is het geld dat telt, kost te veel punt...
ja kinderen kunnen lastig zijn, kosten geld, verstoren je nachtrust, maken (in mijn geval) je lichaam kapot , ... maar wat je in de plaats krijgt is onvervangbaar en onbetaalbaar!
-
- Berichten: 12336
- Lid geworden op: 18 december 2007, 15:11
maar allée seg...
en al die plakzoentjes en knuffels die ze geven, die lachjes die je wegdoen smelten, een klein handje in jouw hand, een slapend gezichtje tegen je lichaam, de geur van hun pasgewassen haartjes, de vuile mondjes om af te vegen, het geknoei aan tafel, het gebrabbel en gebabbel, de interactie, ... alleen maar mooie dingen hier hoor
en al die plakzoentjes en knuffels die ze geven, die lachjes die je wegdoen smelten, een klein handje in jouw hand, een slapend gezichtje tegen je lichaam, de geur van hun pasgewassen haartjes, de vuile mondjes om af te vegen, het geknoei aan tafel, het gebrabbel en gebabbel, de interactie, ... alleen maar mooie dingen hier hoor
-
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
helemaal gelijk sterretje!
Ik begrijp wel voor mijn moeder (heeft een spierziekte) dat een derde niet meer gaat. Ze werkt halve dagen en Tibo ging elke namiddag bij haar toen hij naar de onthaalouders ging. Maxim ook behalve de vrijdag. Een derde lukt haar onmogelijk nog dus ik verwacht dit ook niet. Laat het maar volle dagen naar de onthaalouders gaan. Mijn moeder gaat ze ook van school halen en brengt ze naar school want wij vertrekken al voor 7u naar werkt...
Ik begrijp wel voor mijn moeder (heeft een spierziekte) dat een derde niet meer gaat. Ze werkt halve dagen en Tibo ging elke namiddag bij haar toen hij naar de onthaalouders ging. Maxim ook behalve de vrijdag. Een derde lukt haar onmogelijk nog dus ik verwacht dit ook niet. Laat het maar volle dagen naar de onthaalouders gaan. Mijn moeder gaat ze ook van school halen en brengt ze naar school want wij vertrekken al voor 7u naar werkt...
-
- Berichten: 559
- Lid geworden op: 29 juli 2011, 18:54
Ik vind het ook behoorlijk confronterend. De vraag: komt er nog een derde. Mijn ouders zijn op de hoogte van onze vruchtbaarheidsproblemen en de MK. Mijn schoonouders weten enkel van 1 MK (uit noodzaak: ik belande in het ziekenhuis, mijn ouders waren op reis en iemand moest mijn dochtertje ophalen).
Maar mijn schoonouders kunnen het niet laten om aan haar te vragen: en zit er al een baby in mama's buik of wil je ook graag een broertje/zusje. Ik vind dat echt vreselijk. Toen ik deze zomer mijn ouders en schoonouders zomaar vroeg voor een BBQ heeft schoonvader lief aan zoon en dochter gemeld dat ik waarschijnlijk zwanger was. 's avonds vroeg hij "en waar blijft de mededeling", ik deed alsof mijn neus bloedde, maar mijn moeder was nogal gekwetst.
Toen mijn schoonbroer 's anderdaags naar mijn man belde om hem te feliciteren heeft hij nogal een kort antwoord gekregen.
Dat is dan familie hé.
Gelukkig hebben mijn broers mij dat nog nooit gevraagd, ik weet niet wat ik zou moeten zeggen.
Maar mijn schoonouders kunnen het niet laten om aan haar te vragen: en zit er al een baby in mama's buik of wil je ook graag een broertje/zusje. Ik vind dat echt vreselijk. Toen ik deze zomer mijn ouders en schoonouders zomaar vroeg voor een BBQ heeft schoonvader lief aan zoon en dochter gemeld dat ik waarschijnlijk zwanger was. 's avonds vroeg hij "en waar blijft de mededeling", ik deed alsof mijn neus bloedde, maar mijn moeder was nogal gekwetst.
Toen mijn schoonbroer 's anderdaags naar mijn man belde om hem te feliciteren heeft hij nogal een kort antwoord gekregen.
Dat is dan familie hé.
Gelukkig hebben mijn broers mij dat nog nooit gevraagd, ik weet niet wat ik zou moeten zeggen.
-
- Berichten: 192
- Lid geworden op: 10 november 2009, 15:12
Ik krijg het ook van die vragen! Alhoewel ik dat vroeger ook een normale vraag vond. Ze gaan er ook van uit dat als je al een kind hebt, je sowieso wel geen moeite zal hebben om nog een 2de kindje op de wereld te zetten. Ook als ze weten dat je met een vruchtbaarheidsbehandeling bent moeten zwanger worden, toch gaan ze er van uit dat het wel nog eens zal lukken voor een 2de (of een 3de...). Ik heb het zo moeilijk met mensen die gewoon zonder moeite zwanger worden. Niet dat ik het hen niet gun, maar het is zo vanzelfsprekend voor hun. Het is zo oneerlijk dat iets zo evident als kindjes krijgen voor sommigen zo moeilijk moet gaan!
-
- Berichten: 220
- Lid geworden op: 20 juni 2012, 15:02
ik krijg het de laatste weken op mijn zenuwen dat net niemand er meer achter vraagt.
Ik "ventileer" er graag over; zit er niks mee in om aan de wereld toe te geven dat de dokter onze kinderen maakt en niet wijzelf. Maar ik ga ook niet uit mezelf de zielepoot uithangen en mijn verhaal "zomaar" op tafel gooien.
Mijn motto is; wie er achter vraagt, krijgt de uitleg. En nu er alweer een poging mislukt is, verlang ik naar DE Vraag ... die dus niet komt.
Noch vrienden, noch familie, noch collega's.
Toen Victor er net was, hoorde we wel vaak "en, een 2de", waarop ik dan altijd zei "natuurlijk, maar ja, de dokter moet ons helpen". En nu we echt bezig zijn, vragen ze het dus niet meer.
Ik denk dat ze niet durven, bang om te kwetsen; maar dat is het dus net niet.
Ik "ventileer" er graag over; zit er niks mee in om aan de wereld toe te geven dat de dokter onze kinderen maakt en niet wijzelf. Maar ik ga ook niet uit mezelf de zielepoot uithangen en mijn verhaal "zomaar" op tafel gooien.
Mijn motto is; wie er achter vraagt, krijgt de uitleg. En nu er alweer een poging mislukt is, verlang ik naar DE Vraag ... die dus niet komt.
Noch vrienden, noch familie, noch collega's.
Toen Victor er net was, hoorde we wel vaak "en, een 2de", waarop ik dan altijd zei "natuurlijk, maar ja, de dokter moet ons helpen". En nu we echt bezig zijn, vragen ze het dus niet meer.
Ik denk dat ze niet durven, bang om te kwetsen; maar dat is het dus net niet.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten