schuldgevoel

Plaats reactie
heidip
Berichten: 354
Lid geworden op: 2 juli 2010, 16:29

schuldgevoel

Bericht door heidip » 23 april 2012, 12:59

Hoi,

ik ben de fiere mama van 2 kindjes die er allebei met icsi-pgd gekomen zijn. Bij ons gaat het zwanger worden relatief vlot (voor de 1e 2 (verse) pogingen voor de 2e 7 (2verse + 5 cryo)pogingen nodig gehad. Mijn zus zit in hetzelfde schuitje en heeft na de 3e tp (5 verse pogingen) een dochtertje. Ze is nu al ongeveer een jaar aan het proberen voor een brusje maar tot nu toe helaas nog geen succes. Wij hebben zelf altijd gezegd er 3 te willen als het ons gegund is. De beslissing dat we voor die 3de zullen gaan is al kort na de geboorte van de tweede genomen. We zouden volgend najaar willen starten met de pogingen maar al sinds die beslissing zit ik ook met een soort van schuldgevoel naar mijn zus toe. Voor haar lukt het zwanger worden veel minder vlot als voor ons en ze willen echt graag dat 2e (betalen nu zelf hun pogingen). Ik weet dat ze veel pijn en verdriet zal voelen moest het zo zijn dat wij zwanger zouden zijn van ons derde en zij nog niet van hun tweede.
Hoe zouden jullie met zo'n situatie omgaan?

Een bezorgde zus.

Mandy
Berichten: 446
Lid geworden op: 3 juni 2010, 23:30

Bericht door Mandy » 24 april 2012, 20:40

heidip: Ik kan me je schuldgevoelens goed voorstellen. Maar heb je dit al eens tegen je zus gezegd? Hoe zou jij je voelen als t andersom zo zou zijn? Jullie hebben jullie kindjes toch ook zeker niet voor niets gekregen! Als dit jullie droom is, zou ik er wel voor gaan!
Mijn zus was zwanger van de tweede toen ik eindelijk zwanger werd, terwijl wij al voor mijn zus en haar vriend hun eerste zwangerschap zwanger probeerde te worden. Ik was vooral boos, je kent dat wel. Waarom hun wel en wij niet?! Was wel blij voor hun, maar t stak echt. Mijn zus voelde zich echt onwijs schuldig toen ze zwanger werd van de tweede. Maar ze kon er ook helemaal niks aan doen. Dit was hun wens, hun droom. Wie ben ik om hun daar in tegen te houden.
Achteraf voel ik mij vooral heel erg schuldig, schuldig dat ik nooit echt van haar zwangerschap heb genoten. Haar buik nooit durfde aan te raken en vooral erg verdrietig was. Maar ik heb mijn zus nooit maar dan ook nooit kwalijk genomen dat zij wel makkelijk zwanger werd en hun hart volgde!
Ik heb er nooit over gepraat met mijn zus, dit zou ik mocht ik t over gedaan kunnen hebben wel doen...

Sterretje
Berichten: 12336
Lid geworden op: 18 december 2007, 15:11

Bericht door Sterretje » 24 april 2012, 20:47

hey

ik ben ook fiere mama van twee wondertjes en nog een kinderwens voor hopelijk ooit een derde. mijn schoonzus heeft ook twee kindjes dankzij de MMM en haar eerste werd geboren toen wij volop in de MMM zaten. de zwangerschap van haar 2e kwam toen wij eindelijk zwanger waren van ons A en mijn man kwam dat toevallig te weten. ben blij dat we het op voorhand te weten kwamen, want zij had het grote nieuws aan te kondigen op een familiefeest. mijn eigen zwangerschap (van ons eerste) kwam daardoor minder in de belangstelling in ik vond dit pijnlijk. ik had dus liever gehad dat schoonzus meer met ons zou gepraat hebben en het ons persoonlijk zou gezegd hebben. nu ja, wij waren ook zwanger, dus het leed was draaglijk. nu, ik weet dat schoonzus ook graag een 3e zou hebben, maar zij hebben besloten er niet meer voor te gaan. ik zal dit dus zeker ooit met haar bespreken zodat ze niet voor verrassingen komt te staan moesten we ooit weer zwanger zijn.
mijn boodschap is: praat met jouw zus, zeg haar hoe je met haar meeleeft, hoe je haar pijn kent. zeg haar dat je het ook min of meer doorstaan hebt. misschien is jouw lijdensweg minder zwaar geweest, maar je weet ook wat het is. schuldgevoelens zullen er altijd wel ergens zijn, maar intussen moet je vooral ook proberen genieten van je gezinnetje!
succes

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten