De Verdwaalde Ooievaar

3 jaar lang heen en weer geloop, MMM ten top en dan na 9 maanden eindelijk ons pruts mogen verwelkomen (10 maanden ondertussen). Nu we beslist hadden om onze tweede kinderwens op te bergen tot na ons huwelijk (een paar weken verloofd) test ik toch wel ni positief zeker! (wel lage hcg-waarde dus durf nog niet echt juichen) maar ik heb vooral een gevoel van ongeloof! Hoe kan dat nu zo ineens allemaal vanzelf gaan??? Waren die vele vluchten naar het ziekenhuis, de operaties, de IUI's dan niet nodig? Is de emo-rollercoaster overbodig geweest? Natuurlijk is ons pruts het mooiste bewijs dat het allemaal absoluut de moeite is geweest, maar toch... ik snap het niet!

Nog mensen die in dergelijke situatie zitten of gezeten hebben? Kan pregnyl en clomid en andere medicatie trouwens de hcg-waarde beïnvloeden want die lag merkelijk hoger bij de eerste bn van ons pruts en toen was ik normaal gesproken niet eens zo ver dan dat ik nu zou zijn...

Hoi Shadow,

dikke proficiat, jij bent wat ze zeggen het cliché. Na een zwangerschap hoor je zo vaak 'nu is de weg gemaakt en zal het wel vanzelf lukken'. Zever denk je dan... Toch niet

Ze zeggen ook vaak dat het lukt op een moment dat je er even niet meer mee bezig bent... Klopt ook

Ik duim dat je waarden mooi stijgen en geniet ervan!

Ik hoop hier stiekem ook op maar helaas is dit een ilusie aangezien mijn man problemen heeft...

Shadow,
Oja,ik ben ook zo'n gevalletje .door een medische fout toen ik 13 jaar was,heb ik nu 2 dichte zwarte rotte eileiders.dus voor ons femi waren we aangewezen op IVF,na 4 jaar en 5 tp's verder,waren we eindelijk zwanger.toen we voor een brusje gingen begin dit jaar,bleek ik spontaan zwanger .niemand die het begrijpt,hoe dit kan!maar het kan dus wel degelijk, ben nu 32 weken zwanger van ons tweede meisje .het heeft wel een aantal weken geduurd voor iik dit geloofde,maar nu kan is het werkelijkheid,je kan er niet meer naast kijken

Wauw proficiat shadow!

Hier ook mogen meemaken:
december 2011: start cryo 1 voor brusje bbz + 3m wachttijd door methotrexaat, in die drie maanden tijd nooit maandstonden gehad

februari 2012: start cryo 2 = miskraam + 1m wachttijd door volle lijsten CRG

maart 2012: geen maandstonden

april 2012: nog steeds geen maandstonden maar toch besloten om eens een test te doen doordat ik sushi wou eten, doordat ik toch wat steken in mijn buik had en me "anders" voelde wou ik zeker zijn en was ik zeker dat het negatief ging zijn ja ja test was goed positief. De dag nadien bloedafname laten doen, HCG stond ook maar rond de 280. Ik was zoooo bang want ik vond het veel te laag. Ondertussen 24 weken zwanger van een broertje voor ons A

Voor A was het een heel ander traject. 2 jaar op gewacht en is uiteindelijk via ICSI gegaan wegens PCO + endo en bij ventje zeer slechte zaadkwaliteit + zeer weinig zaadcellen, de dokter had ons gezegd dat spontaan zwanger worden onmogelijk was...

Geniet er maar van meid!

Hier ondertussen een hcg gekregen die bijna 4x was verdubbeld op een klein weekje tijd, dus iets gerustgestelder. Maar nog steeds vol ongeloof! Op een jaar tijd 2x zwanger, voor de ene zo'n weg moeten afleggen en de andere wordt ons in onze schoot geworpen. Vreemd gevoel eigenlijk... Maar stilaan komt het besef... als alles goed blijft gaan zijn we binnen 7.5 maanden met 4! My god!

Super toch shadow, geniet er met volle teugen van!

BTW je kan ook trouwen als je zwanger bent he als je dat wil. Ik was 6 maand ver van Tibo en je zag het totaal niet aan mij in mijn kleed.

Bedoeling was oorspronkelijk dat de baby voor de trouw zou komen maar door de ganse mmm was ik zwanger met onzen trouw. Mooiste moment van den dag: toen de burgemeester ons aan het trouwen was was Tibo aan het schoppen, alsof hij ook ja wou zeggen. Ik smelt er nog van!

Ooooh mooi!! Maar ik zou eigenlijk liever niet zwanger zijn als ik ga trouwen. Het lijkt me zo'n heel gedoe en dan zeker als ons eerste pruts daar ook gaat rondlopen enzo. Maar das persoonlijk natuurlijk En wij trouwen ook voor de kerk, dus ik weet niet of dat daar zo geapprecieerd zou worden

Langs de andere kant staat/stond onze trouwdag vast op 7 september 2013 en dan zou de kleinste pruts al een maand of 4-5 zijn. In principe perfect haalbaar, maar 't ventje en ik willen zo snel mogelijk na de trouw op huwelijksreis zonder de kinderen. En een 4 maandertje zou ik precies toch geen 10 dagen kunnen achterlaten. Misschien geef ik dan nog wel borstvoeding en dan lukt het al helemaal niet. Dus indien alles goed blijft gaan, zal de trouw wellicht worden uitgesteld naar juni 2014. Dan heb ik misschien al 2 stappertjes die ons kunnen voorgaan in de kerk

Wij zijn ook voor de kerk getrouwd, net voor dat de kerk IVF en ICSI afkeurde. Chance of ik was niet voor de kerk getrouwd! Wij moesten (op het moment dat we nog geen kinderen konden krijgen en nog niet zwanger waren he!!!) in onze geloften zetten dat we goed voor onze kinderen zouden zorgen. Daar was ik ook al zo razend om, ge moet niet denken dat die rekening houden met de gevoelens van de mensen. Achteraf was het kerkelijke gedeelte de grootste mislukking van onze trouw, zou het nooit meer opnieuw doen

Wij zijn niet op huwelijksreis geweest, allez behalve dan naar de kraamafdeling Wij gaan wel elk jaar met ons gezin op reis en eens met ons twee op city trip

Hier ook zo'n mirakel! Na 5 jaar miserie,endometriose, operaties, IVF, ISCI in juli 2011 bevallen van een ISCI zoon. De pil moest ik niet hebben want wij werden toch niet natuurlijk zwanger. Wel...nog geen 3 maanden na mijn bevalling bleven mijn regels uit (gaf geen borstvoeding) en testte ik pos!! Ik ben 6 weken geleden (juni 2012) bevallen van een wolk van een dochter!!! Mijn eerste HCG was maar 25!! Maar na mijn bevalling was ik vanzelf sprekend nog niet regelmatig. Ik dacht al 2 weken overtijd te zijn maar zat in feite nog een week voor mijn NOD. Alles is goed gekomen. Ons meisje ligt in papa's armen te wenen nu, ze heeft honger!!

shadow,

wat leuk je hier nog es tegen te komen !!! en zo'n goed nieuws te horen!

bij ons was het ook niet de bedoeling (want 3 jaar geprobeerd om zwanger te worden) ... maar ik was ook zwanger tijdens mijn huwelijksfeest!
we zijn ook getrouwd voor de kerk en ik was toen 19weken, iedereen wist het ... behalve de pastoor haha

en eingenlijk vond ik het wel speciaal om op ons huwelijk met z'n drietjes te zijn!!

ge gaat soms allemaal niet zoals je het in je hoofd had gepland

groetjes Muisinie