Brusjes moppertopic

[NatSar]

Ik mopper effe mee! Ik was lid van zo'n groepje op facebook met allemaal mama's die destijds uitgerekend waren voor november 2010... Ondertussen is zo goed als iedereen al opnieuw zwanger (geweest) met uitzondering van 3 leden waaronder ik.

En dat stoorde mij de laatste tijd zo erg dat ik dat groepje verwijderd heb. Eigenlijk kwam het doordat er een paar vrouwen (die zelf via IUI of ICSI zwanger zijn geworden) iedere keer in koor zaten te roepen dat ik het positief moest bekijken en dat er nog zeker een brusje zal komen.
Maar wie kan mij dat nu garanderen? Niemand toch?

Dan stonden daar ook altijd zo van die dingen als 'amai ik ben misselijk vandaag en heb al x aantal keer moeten overgeven' Pfff, wat zou ik daar graag mee wisselen als ik maar wist dat er een kindje kwam...
En dan was er ook iemand bij die van de eerste keer seks zwanger was geworden en dat vond ze spijtig omdat ze daar niet op gerekend had...

Soms vraag ik me af waarom ik niet gewoon gelukkig kan zijn met mijn T. 'tje alleen. Het zou mij een pak verdriet en irritatie besparen.
Want eigenlijk vind ik de periode in de MMM voor T. en ook deze periode veruit de donkerste periodes in mijn leven. Stom hé!

Sorry voor mijn gezaag!!!!!!!

[Evy_]

NatSar, heel herkenbaar, alleen wij die indezelfde situatie zitten begrijpen elkaar. Het feit dat we niet gelukkig kunnen zijn met ons één wondertje, en dat we er zoveel voor over hebben, dat zegt toch genoeg over hoe diep onze wens zit. Je kan dat toch gewoon niet negeren of onderdrukken ??? En dan over tien jaar er spijt van hebben zeker en dan is het te laat. Dan liever nu afzien en leven voor de ivf en mij nooit iets moeten verwijten achteraf...ook al heb ik soms het gevoel dat ik alleen daarvoor leef voor die kinderwens (al bijna 3 jaar lang).

[NatSar]

Ik dacht gisteren toen ik bij de gyn wegging dat de dag dat ik daar nooit meer moet binnenstappen een heel fijn gevoel zal zijn...
Ik zou in principe wel nog 10 jaar kunnen wachten gezien mijn leeftijd (24) maar het gaat nu al zo moeizaam... Dus misschien mogen we ergens ons pollekes kussen dat we zo snel aan kinderen zijn begonnen.
Ik merk dat die hormonencocktail iedere maand een ander mens van mij maakt. Iemand die zoals jij schrijft, enkel nog geïnteresseerd is in kindjes maken en al de rest komt daarna. Soms heb ik zelfs het gevoel dat ik er niet genoeg ben voor mijn zoontje. Onlangs had ik effe een huilbui en was naar de badkamer gegaan. Mijn zoontje kwam natuurlijk al snel ook binnen en zag mij wenen en vroeg dan "mama pijn gedaan?" Zo confronterend... Zucht

[mindyke]

ja je leeft inderdaad van consultatie naar consultatie he. die hormonen nemen je helemaal over. Ik ben ook niet mezelf. zelfs men vriend zegt dat.

Ik heb een andere gyn dus ik hoop nog altijd om daar terecht te komen. En dat ga ik dan met een serieus goed gevoel doen ze!

Ken ik natsar, ik huilde vorige week ook en men klein mannetje kwam ook zeggen mama pijn gedaan? en wreef superlief over men rug nadat ie al men knuffels had gegeven. ik beperk de huilbui-en in zijn bijzijn wel maar als het toch gebeurd dan leg ik gewoon uit dat mama even verdriet heeft.

thsi wat he...

[NatSar]

Ja hier hoor ik ook regelmatig dat het soms niet te doen is met mij door de hormonen.

Ik probeer ook echt zo weinig mogelijk in zijn bijzijn te huilen! Want op deze leeftijd beseffen ze al zo veel hé... Ik denk dat de MMM wel makkelijker is met een jonger kindje. Makkelijker in die zin dat ze zich minder vragen stellen en het minder beseffen als mama eens verdrietig is... Het verdriet op zich is vanzelfsprekend hetzelfde hé!!! En natuurlijk ook even zwaar om dragen...

[Evy_]

NatSar, dat is één van de reden dat ik zo snel terug herbegonnen ben, dat mijn zoontje (die nu 6,5 maand is) dat nog niet beseft als ik ween of verdrietig ben (allé dat denk ik toch, want hij kijkt toch wel nogal als ik eens ween). Ik moet altijd wenen de dag dat ik weet dat het niet gelukt is, dan voel ik mij emotioneel zo een wrak en dan lijkt het of er allerlei emoties naar boven komen (niet alleen van die mislukte behandeling zelf maar ook de pijn van toen ik de eerste keer bezig was en de frustratie over het onverklaarbaar zijn van mijn onvruchtbaarheid)... En ik ben ook zo rap terug herbegonnen omdat ik ervanaf wil zijn, vind je dat raar ?

Mindyke, wat bedoel je met een andere gyn? Ga je veranderen van gyn?

[NatSar]

Ik denk dat het zijn voor- en nadelen heeft om snel te starten... Net zoals het nadelen heeft om wat langer te wachten, maar ook voordelen natuurlijk.
En nee een kindje van 6,5 maand heeft daar waarschijnlijk nog totaal geen besef als je huilt. Laat staan waarom je huilt.
Het "probleem" bij mijn zoontje (25 maanden) is dat hij zich afvraagt waarom ik huil. Gelukkig associeert hij het voorlopig nog met pijn... Maar misschien associeert hij het over een paar weken met een onveilig gevoel ofzo of met nog andere dingen. Vandaar ook dat ik mezelf echt bedwing in zijn bijzijn.

[mindyke]

Ik zeg gewoon verdrietig (zoon is 24maand) en dat aanvaardt ie vind ik wel. Dan zeg ik F is soms ook verdrietig he...
Ik had ook graag veel vroeger gestart maar door dat tventje int buitenland zat een half jaar is dat niet gelukt

Daar waar ik de behandeling volg is niet mijn gewone gyn nee. hier mag je niet blijven komen als je zwanger bent. Dus ik heb een gewone gyn dichter bij huis. Is jullie Ferti gyn dan ook de gyn die je opvolgt als je zwanger bent?

[NatSar]

Ik was ook véél liever vroeger gestart. Liefst nog voor de eerste verjaardag maar doordat ik aan een opleiding was begonnen 2 maanden na T. zijn geboorte, was dit niet mogelijk... Normaal zou ik eind deze maand afstuderen maar ik betwijfel of ik het ga halen... En daar heeft dus zo goed als alles voor moeten wijken hé Bepaalde zaken zou je in het leven toch ook op voorhand moeten weten zodat je zeker weet dat je de juiste keuzes maakt!

Ik word inderdaad opgevolgd tijdens de zwangerschap door de ferti gyn... Is wel leuk zo want zo heb je toch echt wel een band.

[mindyke]

ah maar ik ben echt super blij met mijn "andere"gyn hoor. das echt zo een lieve dokter! plus het is ook veel dichter bij huis!

In het ziekenhuis wara ik ga heb je ok niet altidj dezelfde gyn voor de controles. Ze werken met 4 dus het is altijd afwachten. Maar ze zijn all 4 vene lief hoor. Als je je behandeling wil bespreken moet je wel een afspraak maken bij je vaste ferti arts....

[Evy_]

Ik heb ook voor alles 1 en dezelfde gyn, ik vind dat ook zeer tof dat die gyn gans mijn voorgeschiedenis kent, ze heeft ook mijn bevalling gedaan, dat schept inderdaad wel een band... Ben wel blij dat ze ergens ook een afstand houdt, maar het is echt zo een lieve en zonder al te veel woorden merk ik aan kleine dingen dat ze toch wel heel begripvol is.

[mindyke]

eerlijk , ik ben blij dat ik een gewone gyn heb en geen ferti arts. Tijdens mijn zwnagerschap was ik "gewoon" net zoals iedereen. Niet extra in het oog houden of wat dan ook. Ik was just one of ... en dat vond ik zo heerlijk eraan. Ik denk dat als ik bij de Ferti arts zou gaan ik altijd terug zou denken aan die insiminaties en vele echo's die ik op dat zelfde bankje heb laten doen.

Ik vind het makkelijker om het zo wat achter mij et laten....

[NatSar]

Ik had toch niet het gevoel dat wanneer ik zwanger was, ik nog speciaal was eigenlijk... Ik denk dat het ook scheelt dat alle gynconsultaties gewoon in een privépraktijk zijn. Dus ik zit nu ook al in een wachtzaal vol zwangere vrouwen... En eens een enkeling die waarschijnlijk in de MMM zit.
De inseminaties, pick ups en terugplaatsingen gebeuren ook altijd in het ziekenhuis dus dat is eigenlijk de vervloekte plaats en eens je zwanger bent, kom je daar enkel nog om te bevallen...

[mindyke]

hehe en z zijn we van mopperen toch weer naar een glimlach gegaan. thx meisjes

[NatSar]

Wat zouden we toch doen zonder DVO hé!!