Veerle, ik ken het gevoel volledig. wij hebben 4 IUI's en 3 PU's achter de rug, zonder resultaat. 1 keer een HCG van 11 en daar blijft het dan bij. voor de 3e PU zei de dokter dat we ook zeker nog zwanger zouden worden, wees gerust. tja zo gerust ben ik daar niet meer op hoor. mijn broers hebben ondertussen ook allemaal al 2 of meer kinderen. dus de leeftijd met de 7 neefjes en nichtjes wordt elke maand groter en groter. Mijn vriend is enig kind, dus daar zit ik ook met het gevoel dat ik mijn schoonouders nooit kleinkinderen ga kunnen geven. hier dus ook wanhoop top en met, maar wie niet waagt, niet wint zeggen ze dan.VeerleW schreef: ↑17 juni 2021, 8:14Ik ben in de war.. wij zijn na 3x IUI overgegaan naar ICSI en nu bezig met onze vierde keer ICSI. Zondag had ik tp van 2 3daagse embryos. Ik heb altijd weinig rijpe eicellen en de kwaliteit bij mijn vriend is beperkt (dat is de reden waarom we in eerste instantie in die mmm terecht gekomen zijn en dan blijkt dat ik ook weinig reageer op de stimulatie). We hebben nog nooit meer dan 1 tp gehad per ICSI traject. Meestal is er niks goed genoeg om in te vriezen (vaak valt de celdeling stil na dag 3).
Wij gaan bij dr. Tournaye in Jette. Om ons huidig traject te bespreken hadden we gisteren een afspraak. Te vroeg eigenlijk want we weten helemaal nog niet wat het resultaat zal zijn, heb de 25e bn. Maar anders konden we pas in september langsgaan...
Wij komen daar dus met al onze vragen: wat zijn onze kansen nog? Is het dit allemaal waard? Gaan wij mss in de richting van werken met donormateriaal? Wat kunnen we zelf nog doen?
En we krijgen daar de boodschap dat we deze keer weer echt een reële kans hebben. Dat, als we dit willen, hij een volgende keer hetzelfde zou voorstellen (lang protocol). Dat ze daarmee onze kansen willen verhogen op een zwangerschap, maar we er ook nog natuurlijk moeten voor gaan. Die kansen zijn klein, maar zijn er wel. Hij zegt dat als we geen kinderen zouden willen, alle artsen in onze situatie toch anticonceptie zouden aanraden. En gezien onze leeftijd, 32/33, we gerust ook even een pauze kunnen nemen van de mmm.
Op zich dus wel positief, maar zijn wij dan zo'n doemdenkers dat na 3x geen resultaat bij ICSI, we wat beginnen wanhopen? Alle vrienden die hebben al 2 hummeltjes rondlopen of een 2e is onderweg... Ik wou graag 2j geleden al zwanger zijn, dus die leeftijd is voor mij wel belangrijk. Hoewel ik dat al meer losgelaten heb en gewoon hoop dat we ooit mama en papa kunnen worden.
Los daarvan gaan we natuurlijk nog voor deze poging, dan zijn al die zorgen niet meer nodig!
we moeten gewoon verder zolang we kunnen.
Ondertussen hebben wij een jaar geleden ook al we de stap gezet om adoptieprocedure in gang te zetten. zonder kinderen achter blijven is geen optie. of toch bijna niet, want die procedure is ook niet simpel hoor. maar het verzet mijn gedachten wel soms tijdens de mmm.