ICSI ancienkes

[Leniemienie]

Voor al diegene die al meer dan 4 verse pogingen bezig zijn maar nog steeds met lege handen achterblijven, heb ik even dit topic geopend want na al die mislukte pogingen zit je toch in een andere (wanhopige) situatie dan bij de start met icsi.

Bij ons is de 5de poging vorige week mislukt en deze negatieve uitslag is hard aangekomen. Bij de vorige pogingen konden we ons altijd oppeppen met "de volgende keer zal de goeie zijn" maar nu is het eerder van "waarom zou de volgende poging wel lukken", vooral als er niets aan de situatie zou veranderen, als er niets nieuws zou geprobeerd worden.
We hebben volgende week bespreking met de prof. Alles is bij mijn weten al getest: stolling, schildklier, genetische testen, hysteroscopie, ... Hebben jullie nog andere testen gedaan?
Ik ben al 2 keer zwanger geweest dus de innesteling lukt maar ik maak me wel zorgen over het feit dat we geen cryo's meer hebben, is de kwaliteit van onze embryo 's dan wel ok?
Icsi 1 (april 2012)112,5 gonal -f en suprefact, 23 eicellen, 18 bevrucht, 6 embryo's teruggeplaatst in 4 keer, 1 keer zwanger maar gestopt met groeien op 7 weken en mk na slechte echo opgewekt op 8w
Icsi 2 (april 2013) 87,5 gonal-f en suprefact, 12 eicellen, 6 bevrucht, 1 goed embryo, dus maar 1 tp, negatief + vraagtekens bij kwaliteit eicellen (gaven te hard mee bij de bevruchting)
Icsi 3 (juni 2013) 87,5 gonal-f en suprefact, 6 eicellen maar 3 rijp, alledrie bevrucht, 2 embryo's teruggeplaatst, zwanger, leeg vruchtzakje op 7w, mk opgewekt op 8w
Icsi 4 (oktober 2013) kort schema 112,5 gonal-f en orgalutran, 21 dagen moeten spuiten, 5 eicellen, 3 bevrucht, 1 embryo teruggeplaatst
Icsi 5 (februari 2014) terug lang schema 112,5 gonal-f en gonapeptyl, slechts 2 follikels, poging afgebroken, rescue iui
Icsi 5 bis (juli 2014) 112,5 gonal-f en suprefact, 12 eicellen, 9 bevrucht, 2 teruggeplaatst
Dus behalve de eerste poging hebben we geen cryo's gehad want er is altijd maar 1 of 2 embryo's, ze zeggen dat onze embryo's goed zijn, bij icsi 2 zelfs een toppertje en icsi 4 was gewoon niet goed, maar dat schema ligt me duidelijk niet.
Ik heb altijd wel gonal- f gehad, ik lees hier dat dat hetzelfde is als puregon maar er is ook nog menopur, dus ik dacht eens aan de prof te vragen of dat een verschil kan maken.

Mijn man ziet het eindelijk zitten om 2 de opinie te vragen in Jette. Is er nog iemand overgeschakeld naar Jette? En zijn de resultaten van de bevruchting en de embryo's die overblijven beter?
Doen jullie nog extra zaken zoals speciaal dieet, acupunctuur ...?
Hebben jullie al besproken hoeveel pogingen jullie nog gaan proberen? En wat is eventueel jullie backup plan?

[Racer]

Dag Leniemienie,

Ik weet niet of ik jou help door hier te komen reageren, want ik ben op het einde van de rit niet met lege handen achtergebleven, ik ben wel iemand bij wie het er hopeloos uitzag, maar de 6e ICSI was de juiste, resultaat is een meisje van nu een goede 3 maanden.

Ik heb overal op forums gelezen toen we bezig waren, en nu nog lees ik verder om te zien hoe het met mensen gaat... als ik jouw verhaal nu lees, wou ik graag een poging doen om je wat op te peppen. Wou niet op forums schrijven, maar heb mij nu toch geregistreerd. Ik herken zoveel gevoelens van mensen die hun laatste terugbetaalde poging naderen.

We hebben 4 pogingen in UZGent gedaan en de laatste 2 in Jette. Eerst leek het probleem bij de zaadkwaliteit te liggen, maar uiteindelijk hebben zowel Gent als Jette het woord eiceldonatie laten vallen (gingen we niet doen)... wij hadden op voorhand gezegd om nog 1 poging zelf te betalen moest de 6e mislukken. Ik had al wat extra medicatie bij elkaar gespaard de vorige pogingen.

Eerste ICSI hadden we een negatieve verse tp en een cryo, maar deze heeft de ontdooiing niet overleefd. Tweede ICSI een tp op dag 2 van iets dat amper een embryootje kon genoemd worden, maar ze wouden iets doen, dus hebben ze dat maar teruggeplaatst, ’t was dat of niets. Derde ICSI geen tp. Vierde ICSI tp en negatief. In Gent ook veranderd van Gonal F naar Menopur. Dan naar Jette, schema behouden voor ICSI 5, tp van mooi embryo negatief en geen cryo’s. ICSI 6 tp van mooi embryo en zwanger, en het strafste van al: we hebben er nog in de vriezer van dag 5. Voor mij was het een schema met starten met stimuleren, dan na aantal dagen beginnen met onderdrukken en dan pickup. Ik denk dat het labo stukken beter is in Jette. Dat samen met een portie geluk en een maand met goede eicellen (als ze niet zo goed meer zijn, wil het niet zeggen dat ze allemaal al verouderd zijn heb ik mij laten vertellen – ik ben 35j). Onze dokter in Jette was ook to the point. Soms hard (eiceldonatie voorstellen kwam hard aan bij mij). Maar uiteindelijk vond ik dat beter dan dat meeleefgedoe, dat deed mij telkens nog harder wenen. Ik zou je aanraden om zeker eens te veranderen van ziekenhuis. Dokter in Gent gaf ons gelijk toen we weggingen daar voor 2e opinie. Ik wou alles geprobeerd hebben.

Verder juist voor de laatste terugbetaalde poging had ik er mij al een klein beetje bij neergelegd denk ik, ik moest alles doen, maar als het niet zou lukken dan was het ook zo. Ervoor op reis geweest... ik weet niet of dat psychologisch gedoe er toe doet, maar ik zeg maar hoe het bij mij was. Ik had gelezen dat een mediterraans dieet goed zou zijn (moet je maar es googlen), ik dronk blauwe druivensap, nam extra vit D en de gewone zwangerschapsvitamienen...

Ik ben door mijn 6 pogingen doorgeraced (zo mijn forumnaam gekozen) telkens zonder cryos, en ik las ook soms bij mensen dat de 6e de goeie was, dan dacht ik “tuurlijk, maar dat gaat bij mij niet het geval zijn, dat zou moeten lukken”, maar kijk. Ik wou je alleen maar vertellen dat je geluk ineens kan keren, hoe slecht het er ook uitziet.

Groetjes.

[Muse]

Hoi lenie, ik hoor hier eigenlijk ook niet thuis, maar wou toch ook even reageren. Mijn eerste twee pogingen waren ook met gonal-f, toen zei de prof dat mijn eicellen er raar uitzagen en schakelde over naar menopur: bingo! Betere embryo's en een zoontje als resultaat.
Daarna wilden we al snel een tweede, dus zelfde gedaan als goeie poging vorige keer: helaas wel ok embryo, maar geen succes. We hadden ook een andere dokter en die besliste voor de volgende poging terug naar gonal-f te gaan... Resultaat: een slecht embryo dat uiteraard niet is blijven plakken. Achteraf gaf ze toe dat dat niet de goeie keuze was geweest.
Nadien opnieuw menopur en tp van 2 prachtige 8-cellertjes. Jammer genoeg niet gelukt.
We hebben nadien nog 2 pogingen zelf betaald. De laatste vooral omdat ik nog een keer alles wou geven om dan mijn droom te kunnen opbergen. Ik geloofde er totaal niet meer in was al plannen aan het maken voor vanalles in de toekomst. Groot was dan ook mijn verbazing toen het toch bleek gelukt te zijn.
Ik heb tijdens deze laatste poging wel gelet op een aantal dingen: geen cafeïne, geen tropische vruchten, voeten warm gehouden, twee weken niet gaan werken, dingen gedaan die ik zelf leuk vond. Ik had het boek "fertility foods" in huis en het klonk wel logisch. Heeft het geholpen? Geen idee.
Cryo's hebben we nooit gehad.

Ik wens je uit de grond van mijn hart dat de 6de keer voor jou de goeie keer mag zijn!

[tita25]

Hallo,

Ik kom mij hier ook aansluiten want ondertussen ben ik toch ok al een ancien jammer genoeg. Wij zijn deze week gestart met ICSI 6. Onze laatste terugbetaalde poging dus.

Ons verloop tot hiertoe:
ICSI 1 (sept 2012): puregon 175IE, 5 eicellen, 3 bevrucht, 1 teruggeplaatst, geen cryo: neg
ICSI 2 (nov-dec 2012): puregon 175-200IE afwisselend, 14 eicellen, 7 bevrucht, 1 teruggeplaatst , 2cryo's: positief
=> maar ik had cmv gekregen en op 21 ween hebben ze gezien dat ons dochter een waterhoofdje had en zwaar gehandicapt zou zijn. We hebben de zwangerschap moeten stopzetten en op 23 weken ben ik bevallen van Enora*.
Juni-aug 2013: 2 cryo-pogingen: neg
ICSI 3 (sept 2013): puregon 175-200IE afwisselend, 11 eicellen, 9 bevrucht, 2 teruggeplaatst, 1 cryo: neg
=> cryo is daarna niet goed ontdooit
ICSI 4 (nov 2013): puregon 200IE, 9 eicellen, 6 bevrucht, 2 teruggeplaatst, 1 cryo: neg
jan 2014: cryo: neg
ICSI 5 (maart 2014): puregon 225IE, 21 eicellen, 6 bevrucht, 2 teruggeplaatst, 2 cryo's: neg
Cryo apr-mei 2014: chem zw hcg 12
Cryo juni 2014: mk op 5 weken
Nu dus ICSI 6: puregon 225IE

Hier dus steeds puregon moeten gebruiken. Menopur heb ik gebruikt bij de iui's als ik niet te veel eicellen mocht hebben. Maar wat het verschil juist is geen idee eigenlijk.

Qua onderzoeken hebben we dezelfde gehad en zeggen ze dat ze ook niets meer kunnen onderzoeken. Wij hebben steeds wel goede emmy'kes maar om 1 of andere bizarre reden willen ze niet innestelen. We zijn in januari voor een 2nd opinion geweest hier in het UZ Gent bij prof De Sutter. Zij zei ons letterlijk dat we goed bezig waren en ze niets zouden veranderen aan de behandeling. Ze zei dat het een kwestie van tijd is dat de dobbelsteen eens goed rolt voor ons. Dus zijn we in st-lucas gebleven omdat de dokters ons daar nu al kennen he.

Ik heb dus problemen voor een innesteling behalve bij de laatste 2 pogingen waarvan ik moet zeggen dat ik met acupunctuur ben gestart en pillen met extra omega 3 en vit D. Heb gelezen dat dit laatste ook invloed kan hebben voor een goede innesteling.
Ik ben gestart met de acupunctuur met het gedacht 'baat het niet dan schaadt het niet'. Ik moet zeggen dat ik er mij echt wel rustiger door voelde en beter sliep enzo. Is het daardoor of dat die accupunctuur invloed heeft gehad op mijn baarmoeder, ik weet het niet, maar er is wel een innesteling geweest nu. Bij acupunctuur hoort ook een soort dieet omdat ze geloven dat je warmte in je lichaam moet hebben om zwanger te worden en bepaalde voeding koelt af of zorgt voor blokkades in je energiebanen. Nu voor komende poging ben ik door mijn acupuncturiste doorgestuurd naar een andere acupuncturiste die gespecialiseerd is voor vruchtbaarheidsproblemen en ze werkt ook met Chinese kruiden. Hierdoor ben ik nu dus daarvoor ook pillen aan het nemen. De kruiden zouden ook moeten helpen voor een innesteling. Ik zou mij beter eens een pillendoos aanschaffen om zeker te zijn dat ik geen pillen vergeet te nemen

Hier heb ik het sinds de laatste pogingen immens moeilijk gehad met de vraag wat doen we als onze 6de poging ook niets oplevert. Na gesprekken met mijn man hebben we besloten om hierna nog 2 pogingen zelf te betalen. Vorige week heeft de dokter ook bevestigd dat zij het ook nuttig vinden om na de 6de poging verder te doen gezien er toch ook al 2 zwangerschappen geweest zijn. We hopen dat 2 extra pogingen ook genoeg gaan zijn. Enora* was er op 2 pogingen en nu het miskraam was er na 3 pogingen. Dus met nu de 6de poging en nog 2 extra komen we terug aan 3 en hopen we dat het tegen dan toch terug lukt.

Maar als dat toch niet genoeg zou blijken dan zouden we overschakelen op draagmoederschap. Onze emmy's zijn van goede kwaliteit dus zou het vlot moeten lukken bij iemand anders. Mijn zus heeft ook al voorgesteld om draagmoeder te zijn. Maar het is niet zeker of we haar zouden vragen gezien familiegeschiedenis maar het is aangenaam te weten dat er toch al iemand is. Het zal alleen niet gemakkelijk worden want in st-lucas doen ze dit niet als de reden is dat het gewoon niet lukt op de aantal pogingen dat je geprobeerd hebt. Want er is geen verdere medische reden voor mij zoals een halve baarmoeder of echt medische afwijkingen in de baarmoeder. Dus we zouden dan sowieso moeten overstappen naar uz gent. Daarnaast staat er amper iets over draagmoederschap in de wet. We hebben wel al een bureau gevonden dat kan helpen om contracten op te stellen en eventueel draagmoeders te vinden. Maar wat je ook doet als er zich ooit een probleem voordoet ben je nog altijd afhankelijk van de rechter of hij rekening houdt met het contract of niet. Het is dus zeker niet risicoloos. Maar adoptie zien we echt helemaal niet zitten. We hebben opgezocht wat die procedures allemaal inhouden en na 4j van behandelingen en het verlies van een kind is dit echt veel te veel om nog aan te beginnen. Plus ikzelf heb ook schrik dat ik nooit echt helemaal van het kindje zal kunnen houden omdat het mijn eigen biologische kind niet is.

Voila ik denk dat zo een beetje ons verhaal is en mijn antwoorden op je vragen

Ik hoop dat er nog wat anciens zullen komen naar dit topic en dat we uiteindelijk allemaal toch nog goed nieuws krijgen!

[Muse]

Om nog heel kort in te breken: her verschil tussen gonal-f en menopur: menopur wordt gemaakt op basis van menselijke stoffen, het andere is meer chemisch.

[Sloebertje]

Hallo dames,

ik kan me hier jammer genoeg ook bij aansluiten.

Mijn verloop:
- ICSI1 - CRG Brugge: jan 2013 - 150E Gonal-f + gonalpeptyl: 7 eicellen, 5 rijp, 1 bevrucht, geen tp wegens meerdere celkernen --> Oorzaak: waarschijnlijk slechte eicellen
- ICSI2 - CRG Brugge: maart 2013 - 225 E Menopur + suprefact: 10 eicellen, 7 rijp, 1 bevrucht --> Neg
- ICSI3 - Jan Palfijn Gent: okt 2013. Eerst kijkoperatie waar endometriose graad I-II werd vastgesteld. 150E Menopur + suprefact: 4 eicellen, 3 rijp, geen bevrucht dus geen tp. Er werd voor het eerst gesproken over eiceldonatie
- ICSI4 - UZ Gent. Eerst zaadonderzoek bij man (MOAT-test), daaruit bleek dat zaadcellen voldoende bevruchtingsvermogen hebben en de oorzaak dus bij de eicellen moet worden gezocht. Daarvoor was het altijd gissen, nu hadden we dus meer duidelijkheid. April 2014 - 300E Menopur + decapeptyl: 12 follikels, maar tegen de pick up zag men aan het bloedonderzoek dat mijn progesteron véél te hoog stond, waardoor de eisprong al op gang was gekomen. Poging gecanceld.
- ICSI4bis - UZ Gent: 6 maanden ICSI in 'natuurlijke' cyclus, starten in augustus. Elke maand pick up van eitje dat er zit, vanaf dag 10 wordt mijn cyclus onderdrukt om het progesteronprobleem tegen te gaan en moet ik vanaf dan 75E Menopur spuiten om te voorkomen dat het eitje stopt met groeien.

Ik heb dus al drie ziekenhuizen afgelopen. Voorlopig voel ik me goed in het UZ bij dr. De Sutter. Ze onderzoeken dingen, luisteren, denken na over een individuele aanpak en staan open voor suggesties. Het liefst zou ik ICSI in volledig natuurlijke cyclus doen, dus zonder medicatie, behalve de pregnylspuit. Willen ze dit niet, dan zijn we van plan om nog te verhuizen naar Jette.

Hoe dichter alles komt, hoe wanhopiger ik word. Gisteren mijn maandstonden gekregen, wat betekent dat we kunnen starten. Ik ben echt een hoopje ellende. Eerst zeiden we altijd dat we twee kindjes willen, nu zullen we in ons handen mogen plakken als er ooit eentje komt.

Ik heb een jaar geleden het boek 'Innesteling' gekocht van Rika Lukac en heb ik een cursus bij haar gevolgd. Ze heeft het vooral over gezonde voeding en beweging (yoga). Als ze terug naar België komt, zou ik hem opnieuw terug volgen. In het begin volgde ik alles wat fanatiek, maar dat is afgezwakt. Ik volg ook het endometriosedieet, wat grotendeels overeenkomt: weinig gluten, weinig of zo goed als geen suiker, geen vlees, geen zuivelproducten, geen alcohol, veel water. Op fertiliteitsvlak heeft het me nog weinig opgeleverd, maar ik voel wel dat mijn lichaam me dankbaar is. Mijn menstruatie is veel zuiverder (vroeger was het donker bloed met stolseltjes) en ik heb bijna geen pijn meer. Verder probeer ik één keer per week te zwemmen en te wandelen.

Ik ben ervan overtuigd dat het psychologische aspect enorm meespeelt. Het liefst zou ik na een tp twee weken op reis vertrekken en daar elke dag vanalles doen, zodat je bijna geen tijd hebt om eraan te denken, maar dat lukt niet echt met mijn werk. Nu ben ik er veel te veel mee bezig, mijn lichaam is volledig verkrampt.

Ik ben onlangs twee keer naar een osteopaat geweest omdat mijn bekken niet goed stond. Dat ga ik zeker ook doen voor een tp. Als je bekken goed staat, is er een goede doorbloeding en dat is belangrijk voor de innesteling.
Ik ga ook één keer per maand naar een acupuncturiste/kinesiste. Het brengt me rust en zorgt ervoor dat mijn nek, schouders en rug ontspannen zijn.

Mijn lijdensweg duurt ondertussen bijna drie jaar. Dit had ik niet voor mogelijk gehouden. Dat het niet onmiddellijk zou lukken, ja, dat natuurlijk wel, maar drie jaar en nog nergens staan.. Ons leven staan on hold. We proberen tussendoor veel leuke dingen te doen, maar die verdwaalde baby blijft als een donkere wolk rondsluimeren. Ik weet niet of er een weg terug is, maar ben bang dat we op een bepaald moment gedwongen gaan worden (lichamelijk, mentaal, financieel) om te stoppen. Ik vraag me af of ik het ooit ga kunnen loslaten. Een jaar geleden keek ik enigszins uit naar een nieuwe poging, ook al is het vreselijk belastend. Nu ben ik er bang voor, omdat we telkens dichter bij het einde komen.

Ik vind het fijn dat dit topic geopend is, want inderdaad, het gevoel nu is helemaal anders dan toen we begonnen. Toen was er hoop, nu alleen wanhoop.
Uiteraard hoop ik dat we allen goed nieuws krijgen en dat ons leven eindelijk van start kan gaan. Dan kunnen we sakkeren over slapeloze nachten en vuile broekies

[tita25]

Sloebertje, ook hier was de droom er om zeker 2 kindjes te krijgen. Maar ondertussen zullen we ook blij mogen zijn als we 1 gezond kindje in onze armen zullen kunnen houden. En ik heb het er ook ontzettend moeilijk mee. Wat voor mij ook een groot obstakel is geweest om mij bij neer te leggen is leeftijd. Ik wou altijd al heel jong moeder zijn. Ik was net 23 toen ik gestopt ben met de pil, nu wordt ik er volgende maand 27. Ik weet ik ben nog jong maar na 4j van behandelingen maakt leeftijd niet meer uit he. De wanhoop is bij ons allemaal even groot.

Gelijk je ook zegt het gaat van hoop naar wanhoop tegenwoordig als je mag beginnen aan een nieuwe poging. Bij alle vorige pogingen keek ik echt steeds uit naar de dag dat ik kon beginnen spuiten of pillen pakken en was ik echt opgelucht dat ik terug kon starten. Nu deze poging heb ik echt zo een dubbel gevoel. Ik ben gelijk niet blij dat ik kunnen starten ben uit schrik dat het weer negatief gaat zijn. Ik heb wel meer hoop door mijn miskraam van de vorige poging maar de schrik voor weer een negatief resultaat, ondanks alles wat ik probeer, overheerst...

[Sloebertje]

Tita, nee, leeftijd doet er uiteindelijk niet veel meer toe als je al vier jaar bezig bent, maar ik kan me voorstellen dat het lastiger is om je erbij neer te leggen als je amper 27 bent.
Ik hoop echt dat deze poging voor jou de juiste is. Probeer de moed erin te houden! Ik duim superhard voor je! Wanneer ben je terug gestart? Heb je al een eerste echo gehad?
Ik heb volgende week donderdag de eerste echo..

Leniemienie, gaan jullie nu in het UZ Gent? Bij welke prof ben je in behandeling? Heb je al een afspraak gemaakt in Jette? Ik heb er al eens een afspraak gemaakt (maar die toen weer geannuleerd) en ik schrok van de weinige wachttijd die er was. Na minder dan een maand kon ik langsgaan voor een verkennend gesprek. Hopelijk gaat het bij jullie ook zo snel en heb je gauw vooruitzichten! Veranderen van ziekenhuis kan echt goed zijn.

[tita25]

Sloebertje, ik ben maandag gestart met gonapeptyl en sinds gisteren Puregon erbij. Mijn eerste controle echo is pas volgende week donderdag. Dus op dezelfde dag als jou

[Leniemienie]

@Racer, muse, bedankt voor jullie berichtjes!

Nu hebben we ons voorgenomen dat we zeker 2 pogingen na de zesde nog zelf gaan bekostigen maar als het dan nog steeds niet gelukt is, na 8 pogingen en dus 11 terugplaatsingen dan vrees ik dat we het op een andere manier moeten proberen.
Adoptie zien wij zelf ook niet zitten. Vrienden van ons hebben dat gedaan en dat is toch iets apart hoor. Dat moet je echt zien zitten. Dan zouden wij zelf liever een kindje hebben dat toch de helft van ons is, dus wij hebben al eens gesproken over donorsperma omdat wij eerder de indruk hebben dat het aan onze embryo's ligt en niet aan mijn lichaam. Beide miskramen hebben ze moeten opwekken want mijn lichaam deed gewoon rustig verder wat het moest doen, alleen waren de embryo's niet aan het meegroeien. Maar zover zijn we nog niet, we willen graag een kindje dat op ons allebei lijkt en we zijn nog niet bereid om dat op te geven.

Ik heb overmorgen een eerste afspraak voor acupunctuur, ik ben benieuwd. Langs de ene kant sta ik er sceptisch tegenover, langs de andere kant heb ik ook het boek "innesteling" van Rika Lukac en ik heb ook 1 dag cursus gevolgd tijdens het begin van mijn hormonale pauze en ik heb toen ook mijn etensgewoontes wat aangepast (meer water drinken, minder suiker, ...) regelmatig gesport en ook de zonnegroet regelmatig gedaan. Ik heb toen in eind april en in mei veel complimentjes gekregen dat ik er goed uitzag en ik had toen ook de kortste natuurlijke cyclus sinds mijn pilstop (31 dagen!). Dus dat doet je wel even nadenken.

Ondertussen heb ik nog steeds bruinverlies. Ik had op 23/7 BN, toen had ik HCG 3, ms zijn toen 2 dagen later gestart, waren heviger dan normaal en ook veel rode en lichter van kleur. Mijn ms hebben uiteindelijk 5 dagen geduurd maar sindsdien heb ik nog elke dag beetje bruinverlies: elke dag enkele vlekken in mijn inlegkruisje en ik zit ondertussen op d10 van mijn cyclus. Is er iets mis of is mijn lichaam dan zo van slag? Of is er toch effectief even iets geweest want ik had dat ook na mijn 2de mk vorig jaar? Hoe dan ook, ik heb vrijdag afspraak met de prof, als ik het dan nog heb, ga ik dat toch ook even melden.

@tita, heel veel succes alvast en in jouw geval is het effectief ooit gelukt en heb je gewoon héél héél hard pech gehad. Dus wie weet is deze ultieme laatste terugbetaalde poging de juiste. En ik begrijp jouw redenering, ik heb juist dezelfde: 3e tp 1e mk, 6e tp 2e mk dus dan moet bij mij ook die 9e tp de goeie zijn!

@sloebertje, ik ga nu in UZ Leuven. Ook voor jou heel veel succes met ICSI4bis, hopelijk blijven jouw hormonen nu normaal in deze cyclus.

[Leniemienie]

Wij droomden vroeger ook altijd over 2 kindjes, maar nu gaan we blij zijn als we het geluk mogen hebben om 1tje te kunnen krijgen. Dat is ook heel confronterend als je spreekt over renovatie ofzo want je koopt je huis en je auto enzo toch met het idee dat je 2 kindjes gaat krijgen. En na elke mislukte poging moet je die visie beetje per beetje bijstellen. Enkel mensen die in dezelfde situatie zitten, kunnen vatten wat voor een impact dat onze situatie eigenlijk op heel ons leven en onze toekomstvisie heeft.

Nu we hebben de hoop niet opgegeven hoor, wij hopen nu gewoon op een tweeling dus wij hadden bij de laatste poging gewoon 2 kaarsjes elke avond aangestoken.

[Muse]

Hoi lenie, welke dokter heb je in leuven? Wij zijn ook in ghb in behandeling geweest en wat ik niet goed snap is, dat ze je op gonal-f blijven zetten...
Ik had eerst dr de loecker, maar die was daar dan, toen we voor een brusje begonnen niet meer, jammer, want dat was een rustige, maar toch kordate man. Die zei altijd heel eerlijk wat hij ervan dacht. Nooit onbeleefd of zo, maar wel heel 'down to earth'. Dan zijn we overgeschakeld naar dr de neubourgh, ook een lieve, open dame, maar toch vond ik dat ze soms rare beslissingen nam. Zoals terug naar gonal-f gaan, terwijl dat bij mij nog nooit goede resultaten had opgeleverd. Ik herinner me nog dat ze toen zei dat dat allemaal hetzelfde was, maar dat gonal toch aangenamer in gebruik was en dat menopur meestal gebruikt werd in zelfbetalende cycli, omdat dat goedkoper was. Achteraf gaf ze me dan toch gelijk dat ik daar blijkbaar toch anders op reageerde.
Heel veel succes en vooral goede moed!

[Leniemienie]

@muse, eerst zaten we bij een assistent van d'hooge en sinds icsi 4 bij de neubourgh. Mijn indruk van haar tot nu toe is positief maar we zullen zien wat het verdict vrijdag zal zijn. Ik heb eerlijk gezegd schrik voor vrijdag. Ik ga sowieso zelf eens vragen achter menopur en of labo jette idd beter is en voor ons een verschil kan uitmaken.

[tita25]

hey,

Vandaag op controle geweest. Op elke eierstok zijn er een 10-tal follikels aan het groeien.Dus het aantal is al zeker in orde Ze meesten waren nu al tussen de 15 en 18. Wat nu al veel sneller is dan bij mijn vorige verse pogingen. Zaterdag moet ik terug op controle en de punctie zal wss voor begin volgende week zijn. Ben we blij met hoe het loopt nu Hopelijk kan het deze keer een goed voorteken zijn!

[Leniemienie]

@tita, dat ziet er alvast goed uit.

Wij hebben vandaag bespreking gehad. Eicelkwaliteit was goed dus stimulatie was ok, 2de staal van mijn man ook, bevruchting 75% dus meer dan gemiddeld, alleen loopt het bij ons fout tussen bevruchting en dag 3. Er blijven maar 1 of 2 embryo's elke keer over omwille van fragmentatie. Dus ze raden wel nog aan om nog een 6de poging te doen omdat er altijd wel 1 of 2 embryo's goed zijn. Maar het woord donatie is wel al gevallen. Normaal gezien ligt een dergelijk probleem meestal bij de eicel maar in ons geval kan het ook het sperma zijn.
Het is wel een enorme teleurstelling, ik had nog steeds hoop dat het de volgende keer zou lukken, nu zie ik het echt even niet meer zitten. De traantjes zijn hier al gevloeid deze avond.
Ik ga dit weekend toch eens nadenken over 2nd opinion in Jette