ICSI 2017 oktober/november/december

[Deborah88]

Hey iedereen

Zoals eerder vermeld kreeg in mijn maandstonden niet, maar was niet zwanger.
Na enkele medicijnen heb ik eindelijk mijn maandstonden vandaag en zullen we dus vanaf morgen terug starten na een bloedafname morgenvroeg.

Spannend!

[Tiske]

Hier icsi 5 mislukt....

Weer in zak en as...

[Oregano]

Ik ga mij hier ook toevoegen, we zijn sinds gisteren mogen starten met spuiten, het wordt 50-50 IVF en ICSI bij ons, eerste poging in Jette. Zal er wel van af hangen of ICSI echt beter resultaat geeft bij de embryootjes of we de komende pogingen ook nog ICSI zouden doen. Zaadkwaliteit is wel goed bij mijn man. Vandaag al hoofdpijn na de eerste spuit gisteren, dat belooft . Ik mag van de monitoring dafalgan nemen, dat helpt wel wat maar niet 100% precies.

Veel medeleven met degenen hier die minder goed nieuws kregen. Kan het me voorstellen Tiske, het is elke keer met goede moed starten en dan komt die dreun des te harder aan... Maar ik lees zo veel verhalen waaruit blijkt dat de aanhouder wint... Geef het dus niet op. Uit eerdere posts leid ik af dat je aan ICSI 4 bezig bent en nu nog 4 cryo's over hebt? Daar kan jullie beebje tussen zitten hè... Ik hoop dat je de moed wat kan hervatten.

[Deborah88]

Hier icsi 5 mislukt....

Weer in zak en as...

Knuffel. Woorden schieten op zulke momenten tekort.

[Deborah88]

Hey iedereen

Zoals eerder vermeld kreeg in mijn maandstonden niet, maar was niet zwanger.
Na enkele medicijnen heb ik eindelijk mijn maandstonden vandaag en zullen we dus vanaf morgen terug starten na een bloedafname morgenvroeg.

Spannend!

5/12 gestart met gonal f 225 dit voor 4 dagen. Dan gonal f 300 voor 2 dagen met cetrotide.
Iemand hier al ervaring met?

[Tiske]

Yep wij uiteindelijk 22follikels waarvan 16embryo's en hieruit zijn 8 topembryootjes gekomen.

[onzewens7374]

Ook wij zijn sinds gisteren weer aan het spuitjes zetten... ICSI 13 en waarschijnlijk de laatste poging met eigen eicellen. Aangezien ik nog meer spuitjes zet dan vorige keer, verwacht ik nu ook meteen punctie na de eerste echo en dus rond eindejaar het resultaat... Dat kunnen vrolijke feesten worden, dus!

[MINA2017]

Hey allemaal, ik heb al vaak meegelezen - op zoek
naar positieve verhalen. Gestopt met de pil december 2014. Een jaartje geprobeerd: niks. Naar de gyne geweest die zei dat het aan mijn cyclus lag die te lang duurde.
Chlomid genomen 3 maanden, dan werd partner pas getest. Geen zaadcellen gevonden. Opstart DNA-onderzoek. Mijn partner blijkt muco te hebben, maar niet ziek te zijn, en als enige “afwijking” geen zaadleiders te hebben. In januari 2017 een tese gehad. Positief: 7 rietjes gevonden. In september zijn we getrouwd. Begin november spuiten en op 22/11 pick-up.
Ik heb een terugplaatsing gehad op 24/11. Woensdag 6/12 mag ik mijn bloed laten testen. Ik hoop heel erg op een positieve test, want ik ben heel
erg braaf geweest dit jaar! Tzou een mooi cadeau zijn van Sinterklaas

Ben eigenlijk heel positief geweest, maar sinds gisterenavond lukt het minder vlot, vandaar dat ik het ook eens van me wil afschrijven.

Na 3 jaar, met ups en downs, wil ik het zo graag..
Nu het zo dichtbij komt, komt ook het besef dichterbij dat het ook niks kan zijn en dat is iets waar ik
momenteel een beetje op vastloop. Onszelf weer moeten rechttrekken, afkloppen en doorgaan...

Bon, ik probeer er niet te veel (of negatief) over te denken. Maar dat is wel lastig, want je voelt vanalles en niks. Momenteel heb ik vooral krampjes af en toe (en dit heb ik normaal niet voor ms). Ik veronderstel dat dit wel van de utrogestan zal zijn...Zijn er nog meiden die deze week een bn hebben?

Hoe doen jullie het? Ik hoor het graag!

Hallo emdj,

Ook ik volg al effe hier maar 1e x dat ik zelf iets schrijf hier....
Jouw verhaal doet me heel hard denken aan onze situatie.
Wij zijn zomer 2015 gestopt met pil...
Half jaartje later nog steeds niets, mijn gyneacologe vond het te vroeg verder onderzoek te doen, omdat we nog geen jaar gestopt waren met anticonceptie.

MN leeftijd baarde me zorgen, ik werd dat jaar 31j, en dacht dus dat het echt wel wat begon te dringen daarom. Was echt wel ongerust en baalde dan ook dat gynaecologe me terugstuurde omdat ze het te vroeg vond om te panikeren.

Toen eindelijk een jaar verstreken was, stemde ze dan toch In verder te laten onderzoeken.
Daarom liet ze afspraak maken voor :
- voor mezelf een hysterofoamgrafie. Testen doorgankelijkheid eileiders ahv schuim in te spuiten...
- mn Partner moest staaltje aanmaken zodat labo ook zaad kon checken.
Ondertussen was het al december 2016 toen deze onderzoeken geplaatst stonden..

Mijn onderzoek was ok en alles bleek in orde te zijn...
Bij mijn partner was het helemaal niet goed, iemand van labo belde persoonl op om te vertellen dat er 0,0 zaadcellen aanwezig waren.

Na 1 week te wachten op nieuws van gynaecologe ivm dit resultaat van m'n man, probeerde ik zelf contact te nemen...
Echter is dat heel erg moeilijk om haar zelf aan de lijn te krijgen en afspraak maken kan pas meestal maanden later.
Toen ik een 'telefoniste' te pakken kreeg uiteindelijk vroeg ik haar om gynaecologe zelf te mogen spreken ivm ons resultaat. Dat kon maar ze moest weten waarover het zou gaan, maar ik had helemaal geen zin om ons probleem uit de doeken te doen aan de telefoniste ook....
Vond dit niet kunnen dat m'n dit verwachtte...
Wij waren zodanig van ons stuk op dat moment ook, dan ga je je verhaal niet zomaar rondstrooien hoor... Wij hadden nood aan steun en opvolging maar kregen deze helaas niet uit die hoek...

Na 3 maand nog geen nieuws van gyne, heb ik dan maar contact genomen met mn huisarts.... Het probleem uit de doeken gedaan en gevraagd welke raad hij voor ons had....
Meteen kreeg ik telefoon v hem terug en hij begreep meteen de ernst v onze situatie.
We kregen het nummer van Dr tournaye v het uz jette door van hem.
Maakte dan ook meteen afspraak... Was ondertussen al mei 2017 toen we 1e x naar jette gesprek gingen...

In die tijd is dan ook een TESE bij mn man gebeurd, en gelukkig vonden ze 3 rietjes om te vriezen ook (niet zo super veel maar was al blij dat er iets gevonden kon worden).

Vorige maand follikel meting gehad en bleek dat ik maar 6 had zitten en ze ook heel klein waren... Niet zo super dus ook.
Maar de dokter stelde me (vorige week) gerust met de waarden van m'n bloed die toch wel perfect waren allemaal...
Zelfde dag nog hadden we onze 1e counseling eindelijk ook....

Ik start 7 januari met de spuiten dus...

Ik vind het allemaal super eng en ik word gek van mezelf en m'n scenario's die ik allemaal zelf in mn hoofd steek...

Stemt me gerust te zien dat hier nog iemand is die ook aan slag moet met zaadjes uit TESE voortkomend.

Hou je me op hoogte hoe het gaat verder met jou...
Omdat ik mn 1e poging onderga en helemaal nieuw hierin ben, is het wel leuk iemand hier te weten die ongeveer zelfde situatie doorgaat.... (behalve dan de myco die bij u man vastgesteld werd).

Ohja dikke proficiat met jullie huwelijk ook en ik duim alvast mee met je... Wanneer heb je bloedafname?

Grtjs

[Deborah88]

Yep wij uiteindelijk 22follikels waarvan 16embryo's en hieruit zijn 8 topembryootjes gekomen.

@Tiske: Ik moet dinsdag op controle. Dan zit ik aan dag 7. Ben eens benieuwd. Ik weet niet wat ik heb, maar ik heb er zo een goed gevoel bij.

[Deborah88]

Ook wij zijn sinds gisteren weer aan het spuitjes zetten... ICSI 13 en waarschijnlijk de laatste poging met eigen eicellen. Aangezien ik nog meer spuitjes zet dan vorige keer, verwacht ik nu ook meteen punctie na de eerste echo en dus rond eindejaar het resultaat... Dat kunnen vrolijke feesten worden, dus!

Laten we duimen voor elkaar!

[onzewens7374]

Laten we duimen voor elkaar!

Doen we! Succes!

[Deborah88]

Laten we duimen voor elkaar!

Doen we! Succes!

Vandaag op controle geweest. Alle follikels groeien goed en gelijk. De dokter sprak van een zeer goede start!
Oef!

[EmDj]

Hey Mina2017,

Vorige week eerste bloedname, die was positief, zwanger van de eerste keer! Maandag een nieuwe bn gehad, maar het hcg was gedaald. Een vroege miskraam...
Momenteel weet ik het niet zo goed. Het schrille contrast is heel erg pijnlijk. Je weet dat het allemaal heel pril is, maar toch begin je al meteen te dromen .

Nu heb ik dus mijn regels, en ik moet wachten op mijn volgende cyclus om te starten met een cryo.
Hopelijk ontdooit deze goed, anders is het onmiddellijk icsi poging 2. Momenteel zit ik nog in zak en as. Soms is het moeilijk om de tranen te bedwingen . Je terug wapenen tegen teleurstelling, met het nodige positivisme kruipt niet in je koude kleren...

Voor mij vielen de spuitjes goed mee, al zat ik de eerste keer ook te bibberen. Het went wel snel, gelukkig!

Hopelijk hebben jullie veel geluk, want het is toch allemaal niet makkelijk he!

Groetjes,

[quote=EmDj post_id=333339 time=<a href="tel:1512213536">1512213536</a> user_id=10796]
Hey allemaal, ik heb al vaak meegelezen - op zoek
naar positieve verhalen. Gestopt met de pil december 2014. Een jaartje geprobeerd: niks. Naar de gyne geweest die zei dat het aan mijn cyclus lag die te lang duurde.
Chlomid genomen 3 maanden, dan werd partner pas getest. Geen zaadcellen gevonden. Opstart DNA-onderzoek. Mijn partner blijkt muco te hebben, maar niet ziek te zijn, en als enige “afwijking” geen zaadleiders te hebben. In januari 2017 een tese gehad. Positief: 7 rietjes gevonden. In september zijn we getrouwd. Begin november spuiten en op 22/11 pick-up.
Ik heb een terugplaatsing gehad op 24/11. Woensdag 6/12 mag ik mijn bloed laten testen. Ik hoop heel erg op een positieve test, want ik ben heel
erg braaf geweest dit jaar! Tzou een mooi cadeau zijn van Sinterklaas

Ben eigenlijk heel positief geweest, maar sinds gisterenavond lukt het minder vlot, vandaar dat ik het ook eens van me wil afschrijven.

Na 3 jaar, met ups en downs, wil ik het zo graag..
Nu het zo dichtbij komt, komt ook het besef dichterbij dat het ook niks kan zijn en dat is iets waar ik
momenteel een beetje op vastloop. Onszelf weer moeten rechttrekken, afkloppen en doorgaan...

Bon, ik probeer er niet te veel (of negatief) over te denken. Maar dat is wel lastig, want je voelt vanalles en niks. Momenteel heb ik vooral krampjes af en toe (en dit heb ik normaal niet voor ms). Ik veronderstel dat dit wel van de utrogestan zal zijn...Zijn er nog meiden die deze week een bn hebben?

Hoe doen jullie het? Ik hoor het graag!

Hallo emdj,

Ook ik volg al effe hier maar 1e x dat ik zelf iets schrijf hier....
Jouw verhaal doet me heel hard denken aan onze situatie.
Wij zijn zomer 2015 gestopt met pil...
Half jaartje later nog steeds niets, mijn gyneacologe vond het te vroeg verder onderzoek te doen, omdat we nog geen jaar gestopt waren met anticonceptie.

MN leeftijd baarde me zorgen, ik werd dat jaar 31j, en dacht dus dat het echt wel wat begon te dringen daarom. Was echt wel ongerust en baalde dan ook dat gynaecologe me terugstuurde omdat ze het te vroeg vond om te panikeren.

Toen eindelijk een jaar verstreken was, stemde ze dan toch In verder te laten onderzoeken.
Daarom liet ze afspraak maken voor :
- voor mezelf een hysterofoamgrafie. Testen doorgankelijkheid eileiders ahv schuim in te spuiten...
- mn Partner moest staaltje aanmaken zodat labo ook zaad kon checken.
Ondertussen was het al december 2016 toen deze onderzoeken geplaatst stonden..

Mijn onderzoek was ok en alles bleek in orde te zijn...
Bij mijn partner was het helemaal niet goed, iemand van labo belde persoonl op om te vertellen dat er 0,0 zaadcellen aanwezig waren.

Na 1 week te wachten op nieuws van gynaecologe ivm dit resultaat van m'n man, probeerde ik zelf contact te nemen...
Echter is dat heel erg moeilijk om haar zelf aan de lijn te krijgen en afspraak maken kan pas meestal maanden later.
Toen ik een 'telefoniste' te pakken kreeg uiteindelijk vroeg ik haar om gynaecologe zelf te mogen spreken ivm ons resultaat. Dat kon maar ze moest weten waarover het zou gaan, maar ik had helemaal geen zin om ons probleem uit de doeken te doen aan de telefoniste ook....
Vond dit niet kunnen dat m'n dit verwachtte...
Wij waren zodanig van ons stuk op dat moment ook, dan ga je je verhaal niet zomaar rondstrooien hoor... Wij hadden nood aan steun en opvolging maar kregen deze helaas niet uit die hoek...

Na 3 maand nog geen nieuws van gyne, heb ik dan maar contact genomen met mn huisarts.... Het probleem uit de doeken gedaan en gevraagd welke raad hij voor ons had....
Meteen kreeg ik telefoon v hem terug en hij begreep meteen de ernst v onze situatie.
We kregen het nummer van Dr tournaye v het uz jette door van hem.
Maakte dan ook meteen afspraak... Was ondertussen al mei 2017 toen we 1e x naar jette gesprek gingen...

In die tijd is dan ook een TESE bij mn man gebeurd, en gelukkig vonden ze 3 rietjes om te vriezen ook (niet zo super veel maar was al blij dat er iets gevonden kon worden).

Vorige maand follikel meting gehad en bleek dat ik maar 6 had zitten en ze ook heel klein waren... Niet zo super dus ook.
Maar de dokter stelde me (vorige week) gerust met de waarden van m'n bloed die toch wel perfect waren allemaal...
Zelfde dag nog hadden we onze 1e counseling eindelijk ook....

Ik start 7 januari met de spuiten dus...

Ik vind het allemaal super eng en ik word gek van mezelf en m'n scenario's die ik allemaal zelf in mn hoofd steek...

Stemt me gerust te zien dat hier nog iemand is die ook aan slag moet met zaadjes uit TESE voortkomend.

Hou je me op hoogte hoe het gaat verder met jou...
Omdat ik mn 1e poging onderga en helemaal nieuw hierin ben, is het wel leuk iemand hier te weten die ongeveer zelfde situatie doorgaat.... (behalve dan de myco die bij u man vastgesteld werd).

Ohja dikke proficiat met jullie huwelijk ook en ik duim alvast mee met je... Wanneer heb je bloedafname?

Grtjs
[/quote]

Hey allemaal, ik heb al vaak meegelezen - op zoek
naar positieve verhalen. Gestopt met de pil december 2014. Een jaartje geprobeerd: niks. Naar de gyne geweest die zei dat het aan mijn cyclus lag die te lang duurde.
Chlomid genomen 3 maanden, dan werd partner pas getest. Geen zaadcellen gevonden. Opstart DNA-onderzoek. Mijn partner blijkt muco te hebben, maar niet ziek te zijn, en als enige “afwijking” geen zaadleiders te hebben. In januari 2017 een tese gehad. Positief: 7 rietjes gevonden. In september zijn we getrouwd. Begin november spuiten en op 22/11 pick-up.
Ik heb een terugplaatsing gehad op 24/11. Woensdag 6/12 mag ik mijn bloed laten testen. Ik hoop heel erg op een positieve test, want ik ben heel
erg braaf geweest dit jaar! Tzou een mooi cadeau zijn van Sinterklaas

Ben eigenlijk heel positief geweest, maar sinds gisterenavond lukt het minder vlot, vandaar dat ik het ook eens van me wil afschrijven.

Na 3 jaar, met ups en downs, wil ik het zo graag..
Nu het zo dichtbij komt, komt ook het besef dichterbij dat het ook niks kan zijn en dat is iets waar ik
momenteel een beetje op vastloop. Onszelf weer moeten rechttrekken, afkloppen en doorgaan...

Bon, ik probeer er niet te veel (of negatief) over te denken. Maar dat is wel lastig, want je voelt vanalles en niks. Momenteel heb ik vooral krampjes af en toe (en dit heb ik normaal niet voor ms). Ik veronderstel dat dit wel van de utrogestan zal zijn...Zijn er nog meiden die deze week een bn hebben?

Hoe doen jullie het? Ik hoor het graag!

Hallo emdj,

Ook ik volg al effe hier maar 1e x dat ik zelf iets schrijf hier....
Jouw verhaal doet me heel hard denken aan onze situatie.
Wij zijn zomer 2015 gestopt met pil...
Half jaartje later nog steeds niets, mijn gyneacologe vond het te vroeg verder onderzoek te doen, omdat we nog geen jaar gestopt waren met anticonceptie.

MN leeftijd baarde me zorgen, ik werd dat jaar 31j, en dacht dus dat het echt wel wat begon te dringen daarom. Was echt wel ongerust en baalde dan ook dat gynaecologe me terugstuurde omdat ze het te vroeg vond om te panikeren.

Toen eindelijk een jaar verstreken was, stemde ze dan toch In verder te laten onderzoeken.
Daarom liet ze afspraak maken voor :
- voor mezelf een hysterofoamgrafie. Testen doorgankelijkheid eileiders ahv schuim in te spuiten...
- mn Partner moest staaltje aanmaken zodat labo ook zaad kon checken.
Ondertussen was het al december 2016 toen deze onderzoeken geplaatst stonden..

Mijn onderzoek was ok en alles bleek in orde te zijn...
Bij mijn partner was het helemaal niet goed, iemand van labo belde persoonl op om te vertellen dat er 0,0 zaadcellen aanwezig waren.

Na 1 week te wachten op nieuws van gynaecologe ivm dit resultaat van m'n man, probeerde ik zelf contact te nemen...
Echter is dat heel erg moeilijk om haar zelf aan de lijn te krijgen en afspraak maken kan pas meestal maanden later.
Toen ik een 'telefoniste' te pakken kreeg uiteindelijk vroeg ik haar om gynaecologe zelf te mogen spreken ivm ons resultaat. Dat kon maar ze moest weten waarover het zou gaan, maar ik had helemaal geen zin om ons probleem uit de doeken te doen aan de telefoniste ook....
Vond dit niet kunnen dat m'n dit verwachtte...
Wij waren zodanig van ons stuk op dat moment ook, dan ga je je verhaal niet zomaar rondstrooien hoor... Wij hadden nood aan steun en opvolging maar kregen deze helaas niet uit die hoek...

Na 3 maand nog geen nieuws van gyne, heb ik dan maar contact genomen met mn huisarts.... Het probleem uit de doeken gedaan en gevraagd welke raad hij voor ons had....
Meteen kreeg ik telefoon v hem terug en hij begreep meteen de ernst v onze situatie.
We kregen het nummer van Dr tournaye v het uz jette door van hem.
Maakte dan ook meteen afspraak... Was ondertussen al mei 2017 toen we 1e x naar jette gesprek gingen...

In die tijd is dan ook een TESE bij mn man gebeurd, en gelukkig vonden ze 3 rietjes om te vriezen ook (niet zo super veel maar was al blij dat er iets gevonden kon worden).

Vorige maand follikel meting gehad en bleek dat ik maar 6 had zitten en ze ook heel klein waren... Niet zo super dus ook.
Maar de dokter stelde me (vorige week) gerust met de waarden van m'n bloed die toch wel perfect waren allemaal...
Zelfde dag nog hadden we onze 1e counseling eindelijk ook....

Ik start 7 januari met de spuiten dus...

Ik vind het allemaal super eng en ik word gek van mezelf en m'n scenario's die ik allemaal zelf in mn hoofd steek...

Stemt me gerust te zien dat hier nog iemand is die ook aan slag moet met zaadjes uit TESE voortkomend.

Hou je me op hoogte hoe het gaat verder met jou...
Omdat ik mn 1e poging onderga en helemaal nieuw hierin ben, is het wel leuk iemand hier te weten die ongeveer zelfde situatie doorgaat.... (behalve dan de myco die bij u man vastgesteld werd).

Ohja dikke proficiat met jullie huwelijk ook en ik duim alvast mee met je... Wanneer heb je bloedafname?

Grtjs

[MINA2017]

Hey emDj,

Wat jammer dit te horen
Eerst idd die euforie door de positieve BN en dan horen dat je hcg toch gezakt is...

Ik begrijp helemaal wat je bedoelt hoor. Moet bittere pil zijn die alweer moet geslikt worden..
Je beseft idd dat het allemaal heel erg alle richtingen kan uitdraaien, en je probeert dan je gedachten zo realistisch mogelijk te houden om eventuele teleurstellingen op te vangen....
Maar toch...
Onbewust koester je dan ook weer zoveel hoop, dat het opvangnet om die teleurstellingen op te vangen die je dacht gecreëerd te hebben, gewoon vol gaten lijkt te zitten....
Je voelt je gewoon even k**....
En dat zijn dan die momenten dat je het dubbel moeilijk krijgt... Je doet zo je best om uit die negatieve gedachten cirkel te blijven, om dan erna te merken dat ook dat niet de teleurstelling tegen kan gaan...

Het is een eeuwigdurend getrek in je hoofd aan gedachten...
Je hoeft je tranen niet te bedwingen....
Als ik effe alleen ben en krijg de kans. Dan laat ik mn tranen eens goed lopen...
Doet soms deugd ..

Ik heb vaak ook zo Het gevoel dat niemand kan begrijpen hoe ik ook me voel en Hoe erg het allemaal is, Hoeveel verdriet ermee samengaat ...

Terwijl diegene dicht bij mij wel beseffen dat het zwaar is voor mij, alleen kan ik niet geloven dat ze effectief weten welke pijn je meedraagt zelf... Voel me daar dan vaak heel eenzaam door en lijkt of ik hier helemaal alleen voor sta ( wat thans niet zo is hoor, maar ik kan het gevoel niet van mij afschudden desondanks ik diep vanbinnen weet dat ik niet alleen voor sta....) '


Kortom ik begrijp jou dus heel erg goed ..

Ah meis. Profiteer even van de feestdagen misschien zodat je wat ontspannen bent voor de volgende poging er volop tegenaan te gaan...

Hou me alvast op de hoogte..
Ik duim mee voor jou ( en voor de andere dames hier natuurlijk ook).

Gelukkig kunnen we om dit forum ons ei eens kwijt bij elkaar, Als het even niet goed gaat..

Kop op en volgende poging meer geluk!!!!
Geniet eerst maar van de feesten die eraan komen.

Dikke knuffel alvast.

[/b]

Hey Mina2017,

Vorige week eerste bloedname, die was positief, zwanger van de eerste keer! Maandag een nieuwe bn gehad, maar het hcg was gedaald. Een vroege miskraam...
Momenteel weet ik het niet zo goed. Het schrille contrast is heel erg pijnlijk. Je weet dat het allemaal heel pril is, maar toch begin je al meteen te dromen .

Nu heb ik dus mijn regels, en ik moet wachten op mijn volgende cyclus om te starten met een cryo.
Hopelijk ontdooit deze goed, anders is het onmiddellijk icsi poging 2. Momenteel zit ik nog in zak en as. Soms is het moeilijk om de tranen te bedwingen . Je terug wapenen tegen teleurstelling, met het nodige positivisme kruipt niet in je koude kleren...

Voor mij vielen de spuitjes goed mee, al zat ik de eerste keer ook te bibberen. Het went wel snel, gelukkig!

Hopelijk hebben jullie veel geluk, want het is toch allemaal niet makkelijk he!

Groetjes,

[quote=EmDj post_id=333339 time=<a href="tel:1512213536">1512213536</a> user_id=10796]
Hey allemaal, ik heb al vaak meegelezen - op zoek
naar positieve verhalen. Gestopt met de pil december 2014. Een jaartje geprobeerd: niks. Naar de gyne geweest die zei dat het aan mijn cyclus lag die te lang duurde.
Chlomid genomen 3 maanden, dan werd partner pas getest. Geen zaadcellen gevonden. Opstart DNA-onderzoek. Mijn partner blijkt muco te hebben, maar niet ziek te zijn, en als enige “afwijking” geen zaadleiders te hebben. In januari 2017 een tese gehad. Positief: 7 rietjes gevonden. In september zijn we getrouwd. Begin november spuiten en op 22/11 pick-up.
Ik heb een terugplaatsing gehad op 24/11. Woensdag 6/12 mag ik mijn bloed laten testen. Ik hoop heel erg op een positieve test, want ik ben heel
erg braaf geweest dit jaar! Tzou een mooi cadeau zijn van Sinterklaas

Ben eigenlijk heel positief geweest, maar sinds gisterenavond lukt het minder vlot, vandaar dat ik het ook eens van me wil afschrijven.

Na 3 jaar, met ups en downs, wil ik het zo graag..
Nu het zo dichtbij komt, komt ook het besef dichterbij dat het ook niks kan zijn en dat is iets waar ik
momenteel een beetje op vastloop. Onszelf weer moeten rechttrekken, afkloppen en doorgaan...

Bon, ik probeer er niet te veel (of negatief) over te denken. Maar dat is wel lastig, want je voelt vanalles en niks. Momenteel heb ik vooral krampjes af en toe (en dit heb ik normaal niet voor ms). Ik veronderstel dat dit wel van de utrogestan zal zijn...Zijn er nog meiden die deze week een bn hebben?

Hoe doen jullie het? Ik hoor het graag!

Hallo emdj,

Ook ik volg al effe hier maar 1e x dat ik zelf iets schrijf hier....
Jouw verhaal doet me heel hard denken aan onze situatie.
Wij zijn zomer 2015 gestopt met pil...
Half jaartje later nog steeds niets, mijn gyneacologe vond het te vroeg verder onderzoek te doen, omdat we nog geen jaar gestopt waren met anticonceptie.

MN leeftijd baarde me zorgen, ik werd dat jaar 31j, en dacht dus dat het echt wel wat begon te dringen daarom. Was echt wel ongerust en baalde dan ook dat gynaecologe me terugstuurde omdat ze het te vroeg vond om te panikeren.

Toen eindelijk een jaar verstreken was, stemde ze dan toch In verder te laten onderzoeken.
Daarom liet ze afspraak maken voor :
- voor mezelf een hysterofoamgrafie. Testen doorgankelijkheid eileiders ahv schuim in te spuiten...
- mn Partner moest staaltje aanmaken zodat labo ook zaad kon checken.
Ondertussen was het al december 2016 toen deze onderzoeken geplaatst stonden..

Mijn onderzoek was ok en alles bleek in orde te zijn...
Bij mijn partner was het helemaal niet goed, iemand van labo belde persoonl op om te vertellen dat er 0,0 zaadcellen aanwezig waren.

Na 1 week te wachten op nieuws van gynaecologe ivm dit resultaat van m'n man, probeerde ik zelf contact te nemen...
Echter is dat heel erg moeilijk om haar zelf aan de lijn te krijgen en afspraak maken kan pas meestal maanden later.
Toen ik een 'telefoniste' te pakken kreeg uiteindelijk vroeg ik haar om gynaecologe zelf te mogen spreken ivm ons resultaat. Dat kon maar ze moest weten waarover het zou gaan, maar ik had helemaal geen zin om ons probleem uit de doeken te doen aan de telefoniste ook....
Vond dit niet kunnen dat m'n dit verwachtte...
Wij waren zodanig van ons stuk op dat moment ook, dan ga je je verhaal niet zomaar rondstrooien hoor... Wij hadden nood aan steun en opvolging maar kregen deze helaas niet uit die hoek...

Na 3 maand nog geen nieuws van gyne, heb ik dan maar contact genomen met mn huisarts.... Het probleem uit de doeken gedaan en gevraagd welke raad hij voor ons had....
Meteen kreeg ik telefoon v hem terug en hij begreep meteen de ernst v onze situatie.
We kregen het nummer van Dr tournaye v het uz jette door van hem.
Maakte dan ook meteen afspraak... Was ondertussen al mei 2017 toen we 1e x naar jette gesprek gingen...

In die tijd is dan ook een TESE bij mn man gebeurd, en gelukkig vonden ze 3 rietjes om te vriezen ook (niet zo super veel maar was al blij dat er iets gevonden kon worden).

Vorige maand follikel meting gehad en bleek dat ik maar 6 had zitten en ze ook heel klein waren... Niet zo super dus ook.
Maar de dokter stelde me (vorige week) gerust met de waarden van m'n bloed die toch wel perfect waren allemaal...
Zelfde dag nog hadden we onze 1e counseling eindelijk ook....

Ik start 7 januari met de spuiten dus...

Ik vind het allemaal super eng en ik word gek van mezelf en m'n scenario's die ik allemaal zelf in mn hoofd steek...

Stemt me gerust te zien dat hier nog iemand is die ook aan slag moet met zaadjes uit TESE voortkomend.

Hou je me op hoogte hoe het gaat verder met jou...
Omdat ik mn 1e poging onderga en helemaal nieuw hierin ben, is het wel leuk iemand hier te weten die ongeveer zelfde situatie doorgaat.... (behalve dan de myco die bij u man vastgesteld werd).

Ohja dikke proficiat met jullie huwelijk ook en ik duim alvast mee met je... Wanneer heb je bloedafname?

Grtjs

Hey allemaal, ik heb al vaak meegelezen - op zoek
naar positieve verhalen. Gestopt met de pil december 2014. Een jaartje geprobeerd: niks. Naar de gyne geweest die zei dat het aan mijn cyclus lag die te lang duurde.
Chlomid genomen 3 maanden, dan werd partner pas getest. Geen zaadcellen gevonden. Opstart DNA-onderzoek. Mijn partner blijkt muco te hebben, maar niet ziek te zijn, en als enige “afwijking” geen zaadleiders te hebben. In januari 2017 een tese gehad. Positief: 7 rietjes gevonden. In september zijn we getrouwd. Begin november spuiten en op 22/11 pick-up.
Ik heb een terugplaatsing gehad op 24/11. Woensdag 6/12 mag ik mijn bloed laten testen. Ik hoop heel erg op een positieve test, want ik ben heel
erg braaf geweest dit jaar! Tzou een mooi cadeau zijn van Sinterklaas

Ben eigenlijk heel positief geweest, maar sinds gisterenavond lukt het minder vlot, vandaar dat ik het ook eens van me wil afschrijven.

Na 3 jaar, met ups en downs, wil ik het zo graag..
Nu het zo dichtbij komt, komt ook het besef dichterbij dat het ook niks kan zijn en dat is iets waar ik
momenteel een beetje op vastloop. Onszelf weer moeten rechttrekken, afkloppen en doorgaan...

Bon, ik probeer er niet te veel (of negatief) over te denken. Maar dat is wel lastig, want je voelt vanalles en niks. Momenteel heb ik vooral krampjes af en toe (en dit heb ik normaal niet voor ms). Ik veronderstel dat dit wel van de utrogestan zal zijn...Zijn er nog meiden die deze week een bn hebben?

Hoe doen jullie het? Ik hoor het graag!

Hallo emdj,

Ook ik volg al effe hier maar 1e x dat ik zelf iets schrijf hier....
Jouw verhaal doet me heel hard denken aan onze situatie.
Wij zijn zomer 2015 gestopt met pil...
Half jaartje later nog steeds niets, mijn gyneacologe vond het te vroeg verder onderzoek te doen, omdat we nog geen jaar gestopt waren met anticonceptie.

MN leeftijd baarde me zorgen, ik werd dat jaar 31j, en dacht dus dat het echt wel wat begon te dringen daarom. Was echt wel ongerust en baalde dan ook dat gynaecologe me terugstuurde omdat ze het te vroeg vond om te panikeren.

Toen eindelijk een jaar verstreken was, stemde ze dan toch In verder te laten onderzoeken.
Daarom liet ze afspraak maken voor :
- voor mezelf een hysterofoamgrafie. Testen doorgankelijkheid eileiders ahv schuim in te spuiten...
- mn Partner moest staaltje aanmaken zodat labo ook zaad kon checken.
Ondertussen was het al december 2016 toen deze onderzoeken geplaatst stonden..

Mijn onderzoek was ok en alles bleek in orde te zijn...
Bij mijn partner was het helemaal niet goed, iemand van labo belde persoonl op om te vertellen dat er 0,0 zaadcellen aanwezig waren.

Na 1 week te wachten op nieuws van gynaecologe ivm dit resultaat van m'n man, probeerde ik zelf contact te nemen...
Echter is dat heel erg moeilijk om haar zelf aan de lijn te krijgen en afspraak maken kan pas meestal maanden later.
Toen ik een 'telefoniste' te pakken kreeg uiteindelijk vroeg ik haar om gynaecologe zelf te mogen spreken ivm ons resultaat. Dat kon maar ze moest weten waarover het zou gaan, maar ik had helemaal geen zin om ons probleem uit de doeken te doen aan de telefoniste ook....
Vond dit niet kunnen dat m'n dit verwachtte...
Wij waren zodanig van ons stuk op dat moment ook, dan ga je je verhaal niet zomaar rondstrooien hoor... Wij hadden nood aan steun en opvolging maar kregen deze helaas niet uit die hoek...

Na 3 maand nog geen nieuws van gyne, heb ik dan maar contact genomen met mn huisarts.... Het probleem uit de doeken gedaan en gevraagd welke raad hij voor ons had....
Meteen kreeg ik telefoon v hem terug en hij begreep meteen de ernst v onze situatie.
We kregen het nummer van Dr tournaye v het uz jette door van hem.
Maakte dan ook meteen afspraak... Was ondertussen al mei 2017 toen we 1e x naar jette gesprek gingen...

In die tijd is dan ook een TESE bij mn man gebeurd, en gelukkig vonden ze 3 rietjes om te vriezen ook (niet zo super veel maar was al blij dat er iets gevonden kon worden).

Vorige maand follikel meting gehad en bleek dat ik maar 6 had zitten en ze ook heel klein waren... Niet zo super dus ook.
Maar de dokter stelde me (vorige week) gerust met de waarden van m'n bloed die toch wel perfect waren allemaal...
Zelfde dag nog hadden we onze 1e counseling eindelijk ook....

Ik start 7 januari met de spuiten dus...

Ik vind het allemaal super eng en ik word gek van mezelf en m'n scenario's die ik allemaal zelf in mn hoofd steek...

Stemt me gerust te zien dat hier nog iemand is die ook aan slag moet met zaadjes uit TESE voortkomend.

Hou je me op hoogte hoe het gaat verder met jou...
Omdat ik mn 1e poging onderga en helemaal nieuw hierin ben, is het wel leuk iemand hier te weten die ongeveer zelfde situatie doorgaat.... (behalve dan de myco die bij u man vastgesteld werd).

Ohja dikke proficiat met jullie huwelijk ook en ik duim alvast mee met je... Wanneer heb je bloedafname?

Grtjs

[/quote]

[Deborah88]

Dames,
Ik heb eens een raar vraagje
Dokter Decleer schrok van mijn follikels. Blijkbaar heeft de Gonal F meer of anders gereageerd dan verwacht.
Mijn follikels groeien telkens maar er kwamen er nog bij.
Dus ik sta op een lage dosis hcg.
Hij vreest voor overstimulatie.

Mijn buik staat dik en doet ook wel wat pijn. Maar het vervelende is dat ik telkens een beetje vocht verlies. Ik voel het letterlijk lopen wanneer ik hoest of lach of wanneer ik te snel stap. Iemand hier ervaring mee?

liefs