irisbloem schreef: ↑3 maart 2018, 18:57Amai jij hebt ook al een hele weg afgelegd, je verdient ook eens positief nieuws!Elineee schreef: ↑3 maart 2018, 18:12Hallo,
Na enkele drukke dagen heb ik eindelijk nog eens tijd gehad om wat bij te lezen op het forum.
Aan iedereen die jammer genoeg geen goed nieuw gekregen heeft : VEEL STERKTE !!
Voor de andere hoop ik van harte dat het HCG nog mooi blijft stijgen en het postief afloopt!
Ikzelf heb gisteren voor de 9e keer slecht nieuws gekregen. Ook onze 9e ICSI poging was negatief. HCG onder 0
Ook al had ik een voorgevoel, toch doet het weer enorm veel pijn.
Kan mijn gedachten moeilijk verzetten. Zou graag enkele dagen gaan uitwaaien aan zee maar dit is momenteel niet mogelijk met het werk.
Nu is het afwachten tot april, dan hebben we ons eerste gesprek in Jette.
Geen zin om terug van 0 te beginnen en vooral geen zin om weer zolang te wachten op alles maar anderzijds is het misschien goed dat mijn lichaam tussendoor wat kan rusten, dat ik er niet voortdurend aan moet denken en in tussentijd kan ook de acupunctuur zijn werk doen.
Mijn zus bevalt begin mei. Gisteren is ze in alle fierheid haar dikke buik komen laten zien. Ik word meter. Iets waar ik altijd naar heb uitgekeken en waar ik altijd van gedroomd heb. Ook al ben ik superblij voor hun, toch kan ik niet enthousiast zijn zonder mezelf te forceren.
Ik ben altijd een positief, opgewekt en overenthousiast iemand geweest maar nu lukt het me echt niet. Ik wil een goede meter worden en me echt mee betrekken bij de zwangerschap maar het vraagt zoveel energie!
Vraagje, vanaf hoeveel weken kan je je misselijk beginnen te voelen? Misschien een rare vraag maar ik ben de laatste dagen regelmatig misselijk geweest terwijl dit niet vaak voorvalt bij mij. Langs ene kant hoopte ik dat BN misschien positief ging zijn maar anderzijds denk ik dat misselijkheid nog niet echt aan de orde is tijdens de wachtweken?
Veel liefs,
Eline
Ik ben ook al misselijk geweest tijdens de wachtweken, ik weet niet wat jij moet nemen van medicatie maar ik denk dat het van de progesteron komt (crinone en inprosub) want als ik ermee stop is het direct over.
Ik heb alleen Progynova en Utrogestan gebruikt tijdens de wachtweken en heb anders geen last hiervan gehad. Achja.. als we voor alles eens een verklaring wisten he?
Utrogestan doet wel veel in een lichaam en de ene cyclus is de andere niet dus misschien kan het daar wel van zijn.
Bedankt! Iedereen verdiend hier positief nieuws! We willen het allemaal zo hard he!
En bij anderen loopt het van een leie dakje, gewild of niet.
Gisteren nog gehoord van heel goede vrienden van ons die in augustus een kindje verwachten dat ze na amper 1,5 j huwelijk op het punt staan om te scheiden.
Het ging al lange tijd niet zo goed tussen hun maar toch bleef de kinderwens aanwezig. Nu is er een kindje op komst en botst het nog harder. Zoiets breekt echt mijn hart. Zo oneerlijk!
Toen ik daarnet je berichtje las, begon ik te huilen. Het raakt me enorm. Ook al kennen we elkaar niet, het zijn gevoelige onderwerpen en door al die hormonen loop ik al wat emotioneler. Doe nu vooral waar je zin in hebt en neem zoveel tijd als je nodig hebt om het te verwerken, daar staat geen datum op.
