ICSI/cryo feb 2018

[Deborah88]

Na een mk mag ik vandaag weer starten met progynova.
Aangezien er nog geen groepje voor februari was opgestart, doe ik het maar.
Ik wens iedereen geluk.
Bij ons is het met een klein hartje maar we gaan er voor!

[Lotusje0506]

Na een mk mag ik vandaag weer starten met progynova.
Aangezien er nog geen groepje voor februari was opgestart, doe ik het maar.
Ik wens iedereen geluk.
Bij ons is het met een klein hartje maar we gaan er voor!

Ik sluit me aan!
Wij hebben vandaag punctie & gaan voor een freeze all, spannend dus!

Super dat je alweer mag starten! Dan zijn jouw maandstonden er snel doorgekomen hé?

[Deborah88]

Na een mk mag ik vandaag weer starten met progynova.
Aangezien er nog geen groepje voor februari was opgestart, doe ik het maar.
Ik wens iedereen geluk.
Bij ons is het met een klein hartje maar we gaan er voor!

Ik sluit me aan!
Wij hebben vandaag punctie & gaan voor een freeze all, spannend dus!

Super dat je alweer mag starten! Dan zijn jouw maandstonden er snel doorgekomen hé?

Ja normaal komt dat traag op gang maar nu was er ineens veel bloed. En een enorme pijn. Daarnet viel het mee maar lig nu plat

[Wies]

Veel succes met de punctie Lotusje!
Ook succes voor jou Deborah! Hopelijk gaat de pijn snel voorbij!

Ik ben aan het twijfelen om zelf te testen... dinsdag bloedname. We wilden aanvankenlijk dit weekend zelf testen, maar hebben allebei geen zin om ons weekend te vergallen met slecht nieuws (we moeten zondag ook nog naar een babyborrel), aan de andere kant heb ik ook geen zin om dinsdagochtend te hele ochtend gestresseerd te wachten op een telefoontje, dus nu is het idee om maandagavond te testen (niet 's ochtends want moeten beiden gaan werken), maar heeft dat wel nut? Het is van een dag 5 cryo

[Deborah88]

Veel succes met de punctie Lotusje!
Ook succes voor jou Deborah! Hopelijk gaat de pijn snel voorbij!

Ik ben aan het twijfelen om zelf te testen... dinsdag bloedname. We wilden aanvankenlijk dit weekend zelf testen, maar hebben allebei geen zin om ons weekend te vergallen met slecht nieuws (we moeten zondag ook nog naar een babyborrel), aan de andere kant heb ik ook geen zin om dinsdagochtend te hele ochtend gestresseerd te wachten op een telefoontje, dus nu is het idee om maandagavond te testen (niet 's ochtends want moeten beiden gaan werken), maar heeft dat wel nut? Het is van een dag 5 cryo

Ik heb ook enkelr dagen voor bn getest. Dus dag ervoor zou kunnen. Ergend gelezen dat als dag ervoor negatief is het 9/10 ook effectief zo is. Natuurlijk weet ik niet of dat klopt.

[Deborah88]

INet vruchtje(s) gezien. Ik kreeg enorm veel pijn en ging naar toilet en zag 2 grote grijze proppen

[Wies]

oh Deborah, dat moet pijnlijk geweest zijn (zowel emotioneel als lichamelijk). dikke knuffel!

[Deborah88]

oh Deborah, dat moet pijnlijk geweest zijn (zowel emotioneel als lichamelijk). dikke knuffel!

Ik moet er even door en ik trek me op aan het feit dat ik terug mag starten.


Vandaag gestart met progynova (2x1/dag) 04 maart op controle. Het aftellen kan weer beginnen.

[Deborah88]

Na een mk mag ik vandaag weer starten met progynova.
Aangezien er nog geen groepje voor februari was opgestart, doe ik het maar.
Ik wens iedereen geluk.
Bij ons is het met een klein hartje maar we gaan er voor!

Ik sluit me aan!
Wij hebben vandaag punctie & gaan voor een freeze all, spannend dus!

Super dat je alweer mag starten! Dan zijn jouw maandstonden er snel doorgekomen hé?

Succes trouwens. Laat je weten hoe het gegaan is? Toi toi

[Salve86]

Succes voor diegene die er deze maand voor gaan.
Ik duim voor jullie!


Hier moet er even iets van mijn hart.
Hoeveel "goed" nieuws kan een mens eigenlijk verdragen?
Alsof het nog niet moeilijk genoeg is dat de zus van mijn vriend zwanger is van haar 3e kindje (was een ongelukje).
Dit hebben ze met sinterklaas verteld een week na dat wij de mislukte poging van icsi 2 achter de rug hadden.
Dit een plaatsje gegeven, we kunnen het toch niet veranderen.
Zijn gisteren mijn zus en haar vriend langst gekomen met het "goede" nieuws dat zij ook zwanger zijn van hun 2e kindje.
We werden letterlijk van onze stoel geblazen.

De periode waarin we uitgerekend waren voor ons babytje komt ook heel dichtbij (midden maart)

En wij moeten maar wachten tot we terug kunnen beginnen, de genezing gaat heel langzaam, ik denk dat we blij mogen zijn dat we eind april terug mogen beginnen

En als ze zeggen : we snappen wat je doormaakt dan kook ik echt binnenin. Ze weten half zen gat niet wat we doormaken, ze knipperen zelf is ne keer met hun ogen en ze zijn zwanger...

[Deborah88]

Succes voor diegene die er deze maand voor gaan.
Ik duim voor jullie!


Hier moet er even iets van mijn hart.
Hoeveel "goed" nieuws kan een mens eigenlijk verdragen?
Alsof het nog niet moeilijk genoeg is dat de zus van mijn vriend zwanger is van haar 3e kindje (was een ongelukje).
Dit hebben ze met sinterklaas verteld een week na dat wij de mislukte poging van icsi 2 achter de rug hadden.
Dit een plaatsje gegeven, we kunnen het toch niet veranderen.
Zijn gisteren mijn zus en haar vriend langst gekomen met het "goede" nieuws dat zij ook zwanger zijn van hun 2e kindje.
We werden letterlijk van onze stoel geblazen.

De periode waarin we uitgerekend waren voor ons babytje komt ook heel dichtbij (midden maart)

En wij moeten maar wachten tot we terug kunnen beginnen, de genezing gaat heel langzaam, ik denk dat we blij mogen zijn dat we eind april terug mogen beginnen

En als ze zeggen : we snappen wat je doormaakt dan kook ik echt binnenin. Ze weten half zen gat niet wat we doormaken, ze knipperen zelf is ne keer met hun ogen en ze zijn zwanger...

Ik herken uw gevoel. Mijn zus liet in november op een zeer ambetante manier (waar ik verder geen woorden over vuil maak) weten dat ze "per ongeluk" zwanger is. Nu vertelt ze spontaan over haar bezoekjes aan de gynaecoloog en over hoeveel die wel niet kost, kuch kuch.


Waarom moeten jullie zo lang wachten? Is er zoveel mis gegaan?
Dikke knuffel

[Salve86]

Succes voor diegene die er deze maand voor gaan.
Ik duim voor jullie!


Hier moet er even iets van mijn hart.
Hoeveel "goed" nieuws kan een mens eigenlijk verdragen?
Alsof het nog niet moeilijk genoeg is dat de zus van mijn vriend zwanger is van haar 3e kindje (was een ongelukje).
Dit hebben ze met sinterklaas verteld een week na dat wij de mislukte poging van icsi 2 achter de rug hadden.
Dit een plaatsje gegeven, we kunnen het toch niet veranderen.
Zijn gisteren mijn zus en haar vriend langst gekomen met het "goede" nieuws dat zij ook zwanger zijn van hun 2e kindje.
We werden letterlijk van onze stoel geblazen.

De periode waarin we uitgerekend waren voor ons babytje komt ook heel dichtbij (midden maart)

En wij moeten maar wachten tot we terug kunnen beginnen, de genezing gaat heel langzaam, ik denk dat we blij mogen zijn dat we eind april terug mogen beginnen

En als ze zeggen : we snappen wat je doormaakt dan kook ik echt binnenin. Ze weten half zen gat niet wat we doormaken, ze knipperen zelf is ne keer met hun ogen en ze zijn zwanger...

Ik herken uw gevoel. Mijn zus liet in november op een zeer ambetante manier (waar ik verder geen woorden over vuil maak) weten dat ze "per ongeluk" zwanger is. Nu vertelt ze spontaan over haar bezoekjes aan de gynaecoloog en over hoeveel die wel niet kost, kuch kuch.


Waarom moeten jullie zo lang wachten? Is er zoveel mis gegaan?
Dikke knuffel

Ik heb 2 weken geleden een ingreep laten doen, omdat we anders niet door mochten doen met de behandeling.
De gyneacoloog zei dat de genezing wel 2 maand kan duren, en dat geloof ik nu wel aangezien er nog 2 serieuze wonden zijn en een paar kleinere. Als we 2 maand na de ingreep verder zijn dan is het begin april, en aangezien mijn cyclus altijd op het eind van de maand valt gaat dat kantje boortje zijn dat we dan al mogen starten, dus veronderstel ik dat het eind April word...

Pff ook niet echt subtiel van uw zus. Gelukkig is de zus van mijne vriend wel heel begaan en valt ze er ons niet teveel mee lastig. Ze snapt ook als ik zou zeggen dat ik ze niet wil zien omwille van haar groeiende buik (ze is voor mei uitgerekend)
Mijn zus zie ik ook niet zo dikwijls, en ik hoop dat tegen zij bevalt wij wel terug zwanger zijn


Voor jou ook een dikke knuffel, jij hebt ook al heel wat doorstaan precies!
Ik hoop dat deze keer voor jou de goede keer is.

[Deborah88]

Succes voor diegene die er deze maand voor gaan.
Ik duim voor jullie!


Hier moet er even iets van mijn hart.
Hoeveel "goed" nieuws kan een mens eigenlijk verdragen?
Alsof het nog niet moeilijk genoeg is dat de zus van mijn vriend zwanger is van haar 3e kindje (was een ongelukje).
Dit hebben ze met sinterklaas verteld een week na dat wij de mislukte poging van icsi 2 achter de rug hadden.
Dit een plaatsje gegeven, we kunnen het toch niet veranderen.
Zijn gisteren mijn zus en haar vriend langst gekomen met het "goede" nieuws dat zij ook zwanger zijn van hun 2e kindje.
We werden letterlijk van onze stoel geblazen.

De periode waarin we uitgerekend waren voor ons babytje komt ook heel dichtbij (midden maart)

En wij moeten maar wachten tot we terug kunnen beginnen, de genezing gaat heel langzaam, ik denk dat we blij mogen zijn dat we eind april terug mogen beginnen

En als ze zeggen : we snappen wat je doormaakt dan kook ik echt binnenin. Ze weten half zen gat niet wat we doormaken, ze knipperen zelf is ne keer met hun ogen en ze zijn zwanger...

Ik herken uw gevoel. Mijn zus liet in november op een zeer ambetante manier (waar ik verder geen woorden over vuil maak) weten dat ze "per ongeluk" zwanger is. Nu vertelt ze spontaan over haar bezoekjes aan de gynaecoloog en over hoeveel die wel niet kost, kuch kuch.


Waarom moeten jullie zo lang wachten? Is er zoveel mis gegaan?
Dikke knuffel

Ik heb 2 weken geleden een ingreep laten doen, omdat we anders niet door mochten doen met de behandeling.
De gyneacoloog zei dat de genezing wel 2 maand kan duren, en dat geloof ik nu wel aangezien er nog 2 serieuze wonden zijn en een paar kleinere. Als we 2 maand na de ingreep verder zijn dan is het begin april, en aangezien mijn cyclus altijd op het eind van de maand valt gaat dat kantje boortje zijn dat we dan al mogen starten, dus veronderstel ik dat het eind April word...

Pff ook niet echt subtiel van uw zus. Gelukkig is de zus van mijne vriend wel heel begaan en valt ze er ons niet teveel mee lastig. Ze snapt ook als ik zou zeggen dat ik ze niet wil zien omwille van haar groeiende buik (ze is voor mei uitgerekend)
Mijn zus zie ik ook niet zo dikwijls, en ik hoop dat tegen zij bevalt wij wel terug zwanger zijn


Voor jou ook een dikke knuffel, jij hebt ook al heel wat doorstaan precies!
Ik hoop dat deze keer voor jou de goede keer is.

Komt wel goed. We kunnen niet blijven dobberen he.
Ik ben er van overtuigd dat het ons gaat lukken.
De arts zei toch dat mijn lichaam echt klaar is. En dat ik nu niet mag opgeven.

Bij elk einde hoort een nieuw begin

[Salve86]

Ik herken uw gevoel. Mijn zus liet in november op een zeer ambetante manier (waar ik verder geen woorden over vuil maak) weten dat ze "per ongeluk" zwanger is. Nu vertelt ze spontaan over haar bezoekjes aan de gynaecoloog en over hoeveel die wel niet kost, kuch kuch.


Waarom moeten jullie zo lang wachten? Is er zoveel mis gegaan?
Dikke knuffel

Ik heb 2 weken geleden een ingreep laten doen, omdat we anders niet door mochten doen met de behandeling.
De gyneacoloog zei dat de genezing wel 2 maand kan duren, en dat geloof ik nu wel aangezien er nog 2 serieuze wonden zijn en een paar kleinere. Als we 2 maand na de ingreep verder zijn dan is het begin april, en aangezien mijn cyclus altijd op het eind van de maand valt gaat dat kantje boortje zijn dat we dan al mogen starten, dus veronderstel ik dat het eind April word...

Pff ook niet echt subtiel van uw zus. Gelukkig is de zus van mijne vriend wel heel begaan en valt ze er ons niet teveel mee lastig. Ze snapt ook als ik zou zeggen dat ik ze niet wil zien omwille van haar groeiende buik (ze is voor mei uitgerekend)
Mijn zus zie ik ook niet zo dikwijls, en ik hoop dat tegen zij bevalt wij wel terug zwanger zijn


Voor jou ook een dikke knuffel, jij hebt ook al heel wat doorstaan precies!
Ik hoop dat deze keer voor jou de goede keer is.

Komt wel goed. We kunnen niet blijven dobberen he.
Ik ben er van overtuigd dat het ons gaat lukken.
De arts zei toch dat mijn lichaam echt klaar is. En dat ik nu niet mag opgeven.

Bij elk einde hoort een nieuw begin

Thats the spirit!

Hier had de gyneacoloog na mn curretage gezegd dat we waarschijnlijk pas mochten beginnen na de 2e cyclus, toen ik de week voor ik mijn eerste menstruartie kreeg na de curretage naar Leuven belde zeiden ze: als uw menstruatie doorgekomen is bel je maar terug en dan mag je terug opstarten.
Wij natuurlijk kei blij, maar achteraf gezien voelde ik me er toch niet 100% goed bij, aangezien ik in mn hoofd had dat we 2 cyclussen moesten wachten.
Die poging was ook niet goed afgelopen, hcg bij bloedtest was 10 dus er was wel een aanraking geweest, ze spraken van een biochemische zwangerschap.



Welk schema hebben jullie eigenlijk gehad ?
De volgende keer word bij ons helemaal anders, de eerste 2 keer wat het lange schema met 3weken de pil en dan gonapeptyl en dan na een week menopur erbij.

Nu krijgen we kort schema met Gonal F en Cetrotide

[Deborah88]

Ik heb 2 weken geleden een ingreep laten doen, omdat we anders niet door mochten doen met de behandeling.
De gyneacoloog zei dat de genezing wel 2 maand kan duren, en dat geloof ik nu wel aangezien er nog 2 serieuze wonden zijn en een paar kleinere. Als we 2 maand na de ingreep verder zijn dan is het begin april, en aangezien mijn cyclus altijd op het eind van de maand valt gaat dat kantje boortje zijn dat we dan al mogen starten, dus veronderstel ik dat het eind April word...

Pff ook niet echt subtiel van uw zus. Gelukkig is de zus van mijne vriend wel heel begaan en valt ze er ons niet teveel mee lastig. Ze snapt ook als ik zou zeggen dat ik ze niet wil zien omwille van haar groeiende buik (ze is voor mei uitgerekend)
Mijn zus zie ik ook niet zo dikwijls, en ik hoop dat tegen zij bevalt wij wel terug zwanger zijn


Voor jou ook een dikke knuffel, jij hebt ook al heel wat doorstaan precies!
Ik hoop dat deze keer voor jou de goede keer is.

Komt wel goed. We kunnen niet blijven dobberen he.
Ik ben er van overtuigd dat het ons gaat lukken.
De arts zei toch dat mijn lichaam echt klaar is. En dat ik nu niet mag opgeven.

Bij elk einde hoort een nieuw begin

Thats the spirit!

Hier had de gyneacoloog na mn curretage gezegd dat we waarschijnlijk pas mochten beginnen na de 2e cyclus, toen ik de week voor ik mijn eerste menstruartie kreeg na de curretage naar Leuven belde zeiden ze: als uw menstruatie doorgekomen is bel je maar terug en dan mag je terug opstarten.
Wij natuurlijk kei blij, maar achteraf gezien voelde ik me er toch niet 100% goed bij, aangezien ik in mn hoofd had dat we 2 cyclussen moesten wachten.
Die poging was ook niet goed afgelopen, hcg bij bloedtest was 10 dus er was wel een aanraking geweest, ze spraken van een biochemische zwangerschap.



Welk schema hebben jullie eigenlijk gehad ?
De volgende keer word bij ons helemaal anders, de eerste 2 keer wat het lange schema met 3weken de pil en dan gonapeptyl en dan na een week menopur erbij.

Nu krijgen we kort schema met Gonal F en Cetrotide

Heb al 2 keer positief geweest bij gonal f en cetrotide dus dit is zeker goed.
Nu was het enkel progynova en inprosub omdat het een cryo was.
En nu ook terug een cryo.