Ooh, oké dan lijkt het dus toch wel normaal dat het van 11 naar 5 gegaan is. Enja idd, mensen rondom mij vragen er ook wel naar maar niemand van hen heeft dit meegemaakt en ik voel me dan ook vaak niet echt begrepen. Heb ook veel vriendinnen/zussen/schoonzussen die of zwanger zijn of recent bevallen zijn en bij wie dat allemaal verliep alsof het niks is, van de eerste of tweede keer zwanger. Hoewel ik blij ben voor hun, is dat tegelijkertijd heel confronterend. Dus ben wel blij dat ik hier terecht kan! De terugplaatsing is daarstraks goed verlopen, dus nu twee weekjes in spanning afwachten. Ik probeer niet te veel te hopen, want dan is de teleurstelling achteraf te groot, maar is zo moeilijk!isabelledc schreef: ↑1 mei 2021, 11:35Welkom in dit groepje. Ik denk dat iedereen zich min of meer in dezelfde mate zich voelt zoals jij nu schrijft. Het is een enorme rollercoaster, en ik vind zelfs dat die af en toe crashed of vastloopt vanboven in de looping.Goedgelukje schreef: ↑30 april 2021, 12:14Hallo iedereen,
Ik ben nieuw op dit forum. Doordat ik me heel alleen voel in dit fertiliteitstraject ben ik hier terecht gekomen. Ik zal kort mijn verhaal vertellen. Juli 2019 gestopt met de pil. Sept 2020 vaststelling pcos. Okt 2020 vaststelling sterk verminderde zaadkwaliteit. Jan-maart 2021 3 IUI's onder clomid en pregnyl, 3x negatief. Nu 1ste ICSI poging. Afgelopen woensdag pick up gehad, met 11 eicellen. Gisteren telefoon dat er 5 bevrucht zijn. Morgen is mijn terugplaatsing. Ik vroeg me af of er bij jullie ook telkens zo veel afvallen? Mijn hoop zat op 7 of 8 tal bevruchte eicellen, dus ik was wat teleurgesteld. En ik voel me vooral heel alleen in dit traject, ervaren jullie dat ook zo? Al die hormonen spuiten helpen natuurlijk niet bij mijn emotioneel welzijn :/ daarnaast is het mijn aller grootste angst om geen kinderen van ons zelf te kunnen krijgen, dus ik beleef dit traject wel als een emotionele roller-coaster..
Buiten mijn vriend voel ik mij er ook alleen voor staan. Af en toe eens een vraag van schoonzus of mama of we al iets weten, maar daar blijft het dan ook bij. We kunnen ook niet verwachten dat zij weten wat wij door moeten. zij hebben ook hun eigen leven en problemen waar wij misschien in hun ogen weer te weinig aandacht aan besteden.
Bij mijn eerste icsi, ging ik van 14 eicellen, naar 12 rijpe, 6 bevrucht en maar 1 goed om terug te plaatsen. Daar was ik ook enorm van verschoten en wist toen even niet wat zeggen. 2e poging waren er 9 eicellen en uiteindelijk 4 terugplaatsingen. Dus varieert toch hard keer afh van de medicatie.
Ik zie mij zelf ook al niet meer met eigen kinderen. Mijn hoop is momenteel volledig weg. Ook al heb ik hopelijk nog 3 cryos. Die gaan we zeker gebruiken, maar ik acht de kans klein op succes.
Maar zoals ze hier vaak schrijven, je moet maar net dat ene embryotje hebben dat wil blijven plakken, dus we moeten hoop blijven houden.
Maak zoveel gebruik van dit forum als je er nood aan hebt. Je staat er zeker niet alleen voor. Wij verstaan als geen ander hoe jij je voelt
Ik duim alvast voor een positieve terugplaatsing vandaag
Jij hebt er precies ook al een heel lang traject opzitten. Ik snap dat je je geloof kwijt bent of dat het toch alleszins heel moeilijk geworden is om er nog in te geloven. Is zo vermoeiend he! Toch wens is ik je heel veel goede moed toe! Als ik juist begrepen heb uit je ondertekst heb je binnenkort zwangerschapstest? Ik duim alvast!
Dochtertje geboren 🥰
Zoontje geboren 🥰
2 mk
—>zwanger
