ICSI-clubje

[Monikyra]

dikke knuffel! En veel succes voor in september, al zal je hoofd daar nu nog niet naar staan

Dank je <3

[Imera]

Dag Dames

Dikke merci om aan mij te denken vandaag.

Echo zag er ok uit maar ze vond de afscheiding en de krampen, die ze daar zelfs gezien heeft, ook verontrustend. Ze denkt dat het bloedverlies niet van de utro komt, gezien het gepaard gaat met menstruatiepijn.

Twee pistes: het zit goed en ze kan niet achterhalen vanwaar de krampen en verlies komen oftewel moeten we nog voorzichtig zijn en zit er iets niet goed, maar gezien het vrij recent is kan ze dat ook niet constateren.

Normaal gezien moet je na deze echo niet meer terug naar het fertiliteitsziekenhuis, maar ze zegt dat ze dat nu niet kunnen maken m.o.o. mijn miskraam-verleden. Ik moet donderdag terug. Arts was zeer realistisch, ze zei dat de echo nog erger kon, dus dat al goed nieuws is, maar dat ze anderzijds ook hard gaat duimen dat het hierna ook goed gaat groeien. Ze was zo meelevend toen de tranen vloeiden.

Ik duim ook mee dat het gewoon verder prima mag verlopen.... hoe was de extra controle vandaag?

Hey Jill bedankt! İs pas volgende week donderdag dat ik mag gaan... intussentijd blijft het spannend/angstaanjagend. Elk krampje is er eentje teveel... dat het maar snel donderdag is.

[ZonderZorgen]

Dag dames

Ik mag maandag bloed laten trekken. Om te horen of het gelukt is!
Maar ik voel niets of toch iets! Mijn borsten zijn gevoeliger als je ze aanraakt.
Ik ben enorm winderig. En ik eet enorm veel zoet( normaal eet ik geen zoet).
Sorry voor mijn geklaag!

[nieuweling]

Dag Dames

Dikke merci om aan mij te denken vandaag.

Echo zag er ok uit maar ze vond de afscheiding en de krampen, die ze daar zelfs gezien heeft, ook verontrustend. Ze denkt dat het bloedverlies niet van de utro komt, gezien het gepaard gaat met menstruatiepijn.

Twee pistes: het zit goed en ze kan niet achterhalen vanwaar de krampen en verlies komen oftewel moeten we nog voorzichtig zijn en zit er iets niet goed, maar gezien het vrij recent is kan ze dat ook niet constateren.

Normaal gezien moet je na deze echo niet meer terug naar het fertiliteitsziekenhuis, maar ze zegt dat ze dat nu niet kunnen maken m.o.o. mijn miskraam-verleden. Ik moet donderdag terug. Arts was zeer realistisch, ze zei dat de echo nog erger kon, dus dat al goed nieuws is, maar dat ze anderzijds ook hard gaat duimen dat het hierna ook goed gaat groeien. Ze was zo meelevend toen de tranen vloeiden.

Ik duim ook mee dat het gewoon verder prima mag verlopen.... hoe was de extra controle vandaag?

Hey Jill bedankt! İs pas volgende week donderdag dat ik mag gaan... intussentijd blijft het spannend/angstaanjagend. Elk krampje is er eentje teveel... dat het maar snel donderdag is.

Wat zegt je eigen gevoel erover?
Zouden het krampen kunnen zijn van je baarmoeder dat zich aan het zetten is?

[nieuweling]

Dag dames

Ik mag maandag bloed laten trekken. Om te horen of het gelukt is!
Maar ik voel niets of toch iets! Mijn borsten zijn gevoeliger als je ze aanraakt.
Ik ben enorm winderig. En ik eet enorm veel zoet( normaal eet ik geen zoet).
Sorry voor mijn geklaag!

Spannend, de testdatum komt bijna in aantocht, maar toch duurt dat verschrikkelijk lang. erg veel succes

[Justbreathe]

Hey allemaal,

Ik vertrek zondag voor 2 weken naar Afrika en het enige waar ik aan kan denken is de hysteroscopie en de start echo van 05/08. Want dan kunnen we eindelijk aan ons IVF traject beginnen. Verschrikkelijk niet?

Eerst wou mijn man het ook tegen niemand vertellen en daar ging ik echt aan onderdoor. Dus ik begrijp dat het moeilijk voor je is, Stresskiekske.
Ik ben echt een open boek en ik vind ook niet dat dat een taboe mag zijn.
Ik was de vragen en de blikken, wanneer ik eens iets non-alcoholisch bestel, kotsbeu.
Uiteindelijk heeft hij het dan toch verteld wanneer hij wat gedronken had en toen het toevallig al lachend aan bod kwam. Daarna kreeg ik groen licht om hier open over te zijn.

Op mijn werk zijn ze ook heel meegaand en weten ze hier ook van. Ik deed mijn inseminaties en echo’s ook buiten mijn uren.

Vorig weekend zat ik weer volledig in de knoop met mijzelf. Het is toch raar die hormonen. Alsof een puber mijn lichaam overneemt. Ik kon het niet opbrengen om naar een babyborrel te gaan. Mijn man begreep dat niet.
En hij vindt het niet leuk dat hij vragen krijgt van mensen waarom ik er niet bij ben of andere keren waarom ik aan het wenen ben,...
Ik weet niet goed hoe het voor hem aanvoelt.
Ik denk dat hij hem schuldig voelt, maar ik neem hem niets kwalijk.

Ik ga proberen genieten van onze reis. Ik hoop dat dat lukt van zodra we op het vliegtuig zitten want ik heb er nog geen moment naar uitgekeken.

Aan iedereen hier heel veel succes!

[Imera]

Ik duim ook mee dat het gewoon verder prima mag verlopen.... hoe was de extra controle vandaag?

Hey Jill bedankt! İs pas volgende week donderdag dat ik mag gaan... intussentijd blijft het spannend/angstaanjagend. Elk krampje is er eentje teveel... dat het maar snel donderdag is.

Wat zegt je eigen gevoel erover?
Zouden het krampen kunnen zijn van je baarmoeder dat zich aan het zetten is?

İk had het allemaal al opgegeven toen ik thuis moest vertrekken, we hebben elkaar zelfs een dikke knuffel (met een overvolle lading aan traantjes van mij) moeten geven om in de auto te stappen om in mijn hoofd naar het slechte nieuws te rijden. İk vroeg zelfs aan mijn partner niet mee te komen voor de echo dat ik het nog moeilijker ging hebben. Hij bleef in de wachtzaal.

En toen kreeg ik dat sprankeltje hoop, hartje klopte nog. Waren de langste minuten ooit. Elke meting was van belang. Mijn positief gevoel stopt Bij elke kramp, elke afscheiding en dat gebeurt dagelijks. En dan ebt dat gevoel weer weg en komen de donkere wolken terug.

Vrienden en familie zeggen vaak dat ik sterk ben, maar nu is dat verre van.

Mochten het enkel krampen zijn, zou ik dat misschien kunnen linken aan uitzettende baarmoeder. Maar de krampen gaan telkens gepaard met ‘slierten’ roosverlies. En dat doet me hard twijfelen..

[Zoetebekje]

Hey Jill bedankt! İs pas volgende week donderdag dat ik mag gaan... intussentijd blijft het spannend/angstaanjagend. Elk krampje is er eentje teveel... dat het maar snel donderdag is.

Wat zegt je eigen gevoel erover?
Zouden het krampen kunnen zijn van je baarmoeder dat zich aan het zetten is?

İk had het allemaal al opgegeven toen ik thuis moest vertrekken, we hebben elkaar zelfs een dikke knuffel (met een overvolle lading aan traantjes van mij) moeten geven om in de auto te stappen om in mijn hoofd naar het slechte nieuws te rijden. İk vroeg zelfs aan mijn partner niet mee te komen voor de echo dat ik het nog moeilijker ging hebben. Hij bleef in de wachtzaal.

En toen kreeg ik dat sprankeltje hoop, hartje klopte nog. Waren de langste minuten ooit. Elke meting was van belang. Mijn positief gevoel stopt Bij elke kramp, elke afscheiding en dat gebeurt dagelijks. En dan ebt dat gevoel weer weg en komen de donkere wolken terug.

Vrienden en familie zeggen vaak dat ik sterk ben, maar nu is dat verre van.

Mochten het enkel krampen zijn, zou ik dat misschien kunnen linken aan uitzettende baarmoeder. Maar de krampen gaan telkens gepaard met ‘slierten’ roosverlies. En dat doet me hard twijfelen..

Zolang hartje klopt is alles toch inorde niet? Wat zegt gynaecoloog ervan van je krampen en bloedverlies?

[Zoetebekje]

Imera en wat nu? Wordt het nog opgevolgd in jette? Of moet je naar je gewone gynaecoloog?

[ZonderZorgen]

Hey Jill bedankt! İs pas volgende week donderdag dat ik mag gaan... intussentijd blijft het spannend/angstaanjagend. Elk krampje is er eentje teveel... dat het maar snel donderdag is.

Wat zegt je eigen gevoel erover?
Zouden het krampen kunnen zijn van je baarmoeder dat zich aan het zetten is?

İk had het allemaal al opgegeven toen ik thuis moest vertrekken, we hebben elkaar zelfs een dikke knuffel (met een overvolle lading aan traantjes van mij) moeten geven om in de auto te stappen om in mijn hoofd naar het slechte nieuws te rijden. İk vroeg zelfs aan mijn partner niet mee te komen voor de echo dat ik het nog moeilijker ging hebben. Hij bleef in de wachtzaal.

En toen kreeg ik dat sprankeltje hoop, hartje klopte nog. Waren de langste minuten ooit. Elke meting was van belang. Mijn positief gevoel stopt Bij elke kramp, elke afscheiding en dat gebeurt dagelijks. En dan ebt dat gevoel weer weg en komen de donkere wolken terug.

Vrienden en familie zeggen vaak dat ik sterk ben, maar nu is dat verre van.

Mochten het enkel krampen zijn, zou ik dat misschien kunnen linken aan uitzettende baarmoeder. Maar de krampen gaan telkens gepaard met ‘slierten’ roosverlies. En dat doet me hard twijfelen..

Oohh Irema dikke knuffel en deze extra stress!
Wat gaan ze nu doen?

[Imera]

Imera en wat nu? Wordt het nog opgevolgd in jette? Of moet je naar je gewone gynaecoloog?

İk mocht nog niet naar eigen gynecoloog. Moet volgende week dus terug naar Jette voor opvolging. Als echo dan goed is, gaan ze wellicht doorverwijzen naar eigen gynecoloog.

[ZonderZorgen]

Imera en wat nu? Wordt het nog opgevolgd in jette? Of moet je naar je gewone gynaecoloog?

İk mocht nog niet naar eigen gynecoloog. Moet volgende week dus terug naar Jette voor opvolging. Als echo dan goed is, gaan ze wellicht doorverwijzen naar eigen gynecoloog.

Duimen draaien!

[mich75]

Imera,

Wat ik ga schrijven verandert niets aan de uitkomst, maar ik ga het toch doen.

Al bij de eerste bn dacht ik, yes dat zit goed. Dan kwam de 2de, volgens mij super waarden, maar jij vond van niet. Sindsdien ben ik ervan overtuigd dat het goed zit, en nu bevestiging met de echo.

Ik begrijp dat je angstig bent, logisch met wat je hebt meegemaakt, maar nog voor de eerste bn ging je er vanuit dat het niets was of op niets ging uitdraaien.

Dat verlies is niet fijn, maar niet uitzonderlijk. Die krampen, ik geloof echt wel dat je die hebt, maar ik denk dat die (grotendeels) psychologisch hun oorzaak hebben, door de angst en de overtuiging dat het misgaat.

Ik hoop en denk dat eens je bevestiging krijgt dat alles in orde is, je krampen ook weggaan, of dat je andere pijntjes in de plaats krijgt

Ik ken dames die meerdere miskramen hebben gehad (4-5) en nadien toch een doorgaande zwangerschap, zowel natuurlijk als in de mmm.

Ik zelf ben ooit doodziek geweest na PU, buikkrampen, diarree, zonder medicatie kon ik amper op mijn benen staan, ik ben een kleine week slecht geweest. Toen kwam het verlossende telefoontje van Jette (was freeze all) en ik vroeg aan de dr wat ik moest doen met mijn symptomen, als het 2 dagen later niet beter was moest ik naar Jette voor onderzoek.
Dit was uiteindelijk niet nodig want de volgende dag was ik "genezen" en springlevend, ik was dus echt ziek van de stress, onwetendheid,...

Ik geloof nog steeds dat het goed zit en ik wens je dat ook van harte toe xxx

[Jido]

Imera,

Wat ik ga schrijven verandert niets aan de uitkomst, maar ik ga het toch doen.

Al bij de eerste bn dacht ik, yes dat zit goed. Dan kwam de 2de, volgens mij super waarden, maar jij vond van niet. Sindsdien ben ik ervan overtuigd dat het goed zit, en nu bevestiging met de echo.

Ik begrijp dat je angstig bent, logisch met wat je hebt meegemaakt, maar nog voor de eerste bn ging je er vanuit dat het niets was of op niets ging uitdraaien.

Dat verlies is niet fijn, maar niet uitzonderlijk. Die krampen, ik geloof echt wel dat je die hebt, maar ik denk dat die (grotendeels) psychologisch hun oorzaak hebben, door de angst en de overtuiging dat het misgaat.

Ik hoop en denk dat eens je bevestiging krijgt dat alles in orde is, je krampen ook weggaan, of dat je andere pijntjes in de plaats krijgt

Ik ken dames die meerdere miskramen hebben gehad (4-5) en nadien toch een doorgaande zwangerschap, zowel natuurlijk als in de mmm.

Ik zelf ben ooit doodziek geweest na PU, buikkrampen, diarree, zonder medicatie kon ik amper op mijn benen staan, ik ben een kleine week slecht geweest. Toen kwam het verlossende telefoontje van Jette (was freeze all) en ik vroeg aan de dr wat ik moest doen met mijn symptomen, als het 2 dagen later niet beter was moest ik naar Jette voor onderzoek.
Dit was uiteindelijk niet nodig want de volgende dag was ik "genezen" en springlevend, ik was dus echt ziek van de stress, onwetendheid,...

Ik geloof nog steeds dat het goed zit en ik wens je dat ook van harte toe xxx

Wat een mooie, lieve post van jou Mich!

Imera, iedereen stuurt u positieve energie! ... Ik snap dat je niet teveel wil hopen om jezelf te beschermen, maar probeer toch wat te genieten. xx

[Imera]

Arghhhh wordt hier alsmaar erger, het is echt bij elke veeg heb eigen gynecoloog gebeld voor second opinion mag dinsdag langs.

Ik hoop zo hard dat de bloeding niks met de baby te maken heeft.