ICSI-clubje

[mich75]

Hey meiden, lees al een tijdje mee, mijn icsi traject is ook van start gegaan, gister begonnen met de decapeptyl prikken. Ben heel benieuwd wat het ons gaat brengen. Wat kan ik verwachten? Is het zo dat je 3x per week voor een echo controle moet ?
Ondertussen in 4 jaar tijd 22 zwangerschapschapaankondigingen gekregen, waaronder net een uur geleden een Appje van een vriendin dat ze zwanger is van haar tweede kindje..
Voor de meiden die pas geleden positieve test hadden nog gefeliciteerd

Nu al begonnen? Ik dacht pas in maart.
Wat kan je verwachten? Als je bedoelt bijwerkingen, van niets tot hoofd-, buik-, rugpijn, misselijkheid, opgezwollen, vermoeidheid,...
De eerste keer is vaak wat erger door een grotere focus en het onbekende.

In het eerste zh waar ik ging had ik 3-4 echo's en had ik meestal op d10 pu, waar ik nadien ging had ik maar 1 echo op d9 en pu op d12.

[ZonderZorgen]

Hey meiden, lees al een tijdje mee, mijn icsi traject is ook van start gegaan, gister begonnen met de decapeptyl prikken. Ben heel benieuwd wat het ons gaat brengen. Wat kan ik verwachten? Is het zo dat je 3x per week voor een echo controle moet ?
Ondertussen in 4 jaar tijd 22 zwangerschapschapaankondigingen gekregen, waaronder net een uur geleden een Appje van een vriendin dat ze zwanger is van haar tweede kindje..
Voor de meiden die pas geleden positieve test hadden nog gefeliciteerd

Nu al begonnen? Ik dacht pas in maart.
Wat kan je verwachten? Als je bedoelt bijwerkingen, van niets tot hoofd-, buik-, rugpijn, misselijkheid, opgezwollen, vermoeidheid,...
De eerste keer is vaak wat erger door een grotere focus en het onbekende.

In het eerste zh waar ik ging had ik 3-4 echo's en had ik meestal op d10 pu, waar ik nadien ging had ik maar 1 echo op d9 en pu op d12.

Hoeveel je op controle moet is een beetje afhankelijk.
Hoe meer naar het einde van de punctie hoe meer ik moest gaan. Ik denk dat de week van de pu ik inderdaad 3 keer geweest ben naar in het begin niet.

[Pompelmoes]

@Emelie wat spannend we leven met je mee!

@Pompelmoes het zit erop! Gelukkig, hopelijk valt het nog steeds mee met de pijn/ongemakken. Een paar dagen wachten op het resultaat dus..is er een reden waarom ze geen verse Tp doen? Ik hoop dat je snel herstelt

Ja, vanacht ook geen last, ik geloof het verschil met vorige keer bijna niet.
Ik krijg geen verse terugplaatsing omdat ik risico heb op OHSS (overstimulatie). Je krijgt dat als je veel follikels hebt en hoge waarden in je bloed (weet niet precies wat, oestradiol ofzo). Ik heb dat vorige keer gehad. De lege follikels vullen zich met vocht en bloed en dat komt in je buikholte tercht. Je bloed wordt stroperig. Ik voelde mij verschrikkelijk opgeblazen en kon geen kant uit vorige keer. In de auto naar het ziekenhuis en daar tot de consultatie wandelen voor controle was al een opgave toen. Ik kon amper eten en was toen 2 weken in ziekteverlof. Gelukkig was het toen ook echt over. Als je een terugplaatsing krijgt wordt je in t beste geval zwanger en wordt er dus HCG geproduceerd, dit maakt alles erger dus daarom plaatsen ze niet terug. Vorige keer moest ik pregnyl zetten voor de pu en dat is ook HCG, wellicht daarom dat ik mij toen zo slecht voelde en OHSS kreeg. Deze keer heb ik geen pregnyl moeten zetten maar gonapeptyl wat geen HCG bevat. Dus ik hoop dat ik mij zo goed blijf voelen als nu
Alleen idd jammer dat ik zo lang moet wachten. Ik moet eerst mijn regels krijgen (binnen 6 dagen zeiden ze) en dan nog een hele cyclus door en dan pas terugplaatsing. Maar ja eerst al eens afwachten of en hoeveel embryo's er zijn!

[michellefee2020]

Ja ik kreeg al een oproep dat ik mocht starten de 17e met prikken. 24e stoppen met de pil. En bij de ontrekkingsbloeding contact opnemen met het ziekenhuis. En dan mag ik na de echo starten met 200 gonal F. Ik vind het allemaal spannend. Oke best veel controles dus. Of iedergeval meer als bij iui. Dit vraag ik ook omdat de uren die ik naar het ziekenhuis moet onder werktijd van mijn vakantie uren word afgepakt. Ben ik nog aan het uitzoeken of dat wel mag. Als ik lang hier mee bezig ben kost het veel vakantie uren.

[mich75]

Michelle, het hangt echt af van zh tot zh. De ene heeft bij iui 1 of 2 echo's en de andere heeft er 5, dus misschien kan je daar wel mee vergelijken.

Op zich zijn er niet veel echo's nodig, maar sommige centra doen er wel veel om het zogezegd goed op te volgen, terwijl dit ook deels via het bloed kan.

Als jouw lichaam reageert zoals men verwacht dan zullen het er niet zoveel zijn, maar als het wat trager gaat dan moet je misschien nog enkele keten extra gaan.

[Renate88]

Hee Michelle, ik had om de 3 a 4 dagen een echo. Ik denk echt dat het per persoon verschillend is. De eitjes mogen bv niet te snel groeien. En ik krijg nu de tweede icsi meer hormonen dus ik verwacht dat ze dat scherper in de gaten gaan houden. Maar wat naar dat je werkgever niet echt wil meedenken en je uren van het verlof afhaalt. Misschien toch eens juridisch laten checken wat je rechten zijn..

[Leeuw50]

Michelle
hier tot nu toe zelfde ervaring als wat boven al wordt omschreven. Sterk van persoon en centra afhankelijk. Bij mezelf blijkt het ook gewoon om de 3 dagen te zijn. Vandaag eerste echo en bn gehad na start van stimulatie. Moet stimulatie gewoon verder zetten en zaterdag opnieuw echo en bn. Ik hoop dat we daarna toch ook een pu datum kunnen prikken...
Bij mij op het werk is er een uitzondering voor gynaecologische onderzoeken zodat deze niet gerecupereerd moeten worden. Check dus zeker uw arbeidsreglement of pols eens bij HR.

Pompelmoes
blij om te horen dat je pick-up zonder veel zorgen is verlopen. Dat zijn wel vrij veel eitjes om dan maar zo weinig over te houden, ik duim voor je dat het nu meer is...

Nvroosje
Van Gonal-F alleen voel ik (in mijn eerste ronde en de eerste dagen) quasi niets. De cetrotide lijkt voor hoofdpijn en vermoeidheid te zorgen, maar kan ook gewoon oorzaak hebben van slechter geslapen te hebben. Sowieso is dat hier een rotspuit (uitslag achteraf)

[Renate88]

Hey meiden, lees al een tijdje mee, mijn icsi traject is ook van start gegaan, gister begonnen met de decapeptyl prikken. Ben heel benieuwd wat het ons gaat brengen. Wat kan ik verwachten? Is het zo dat je 3x per week voor een echo controle moet ?
Ondertussen in 4 jaar tijd 22 zwangerschapschapaankondigingen gekregen, waaronder net een uur geleden een Appje van een vriendin dat ze zwanger is van haar tweede kindje..
Voor de meiden die pas geleden positieve test hadden nog gefeliciteerd

O zo herkenbaar. Ik ben stiekem blij dat ik door COVID geen zwangere vriendinnen/kennissen hoef te zien. Vind het al vervelend genoeg dat de enige afleiding nu wandelen is. En ik ook daar alleen maar kinderwagens en draag zakken met baby’s kan zien. Zwangerschapsaankondigingen vind ik op de een of andere manier pijnlijker dan geboortes. Hoe is dat voor jullie?

[Emelie]

Hey meiden, lees al een tijdje mee, mijn icsi traject is ook van start gegaan, gister begonnen met de decapeptyl prikken. Ben heel benieuwd wat het ons gaat brengen. Wat kan ik verwachten? Is het zo dat je 3x per week voor een echo controle moet ?
Ondertussen in 4 jaar tijd 22 zwangerschapschapaankondigingen gekregen, waaronder net een uur geleden een Appje van een vriendin dat ze zwanger is van haar tweede kindje..
Voor de meiden die pas geleden positieve test hadden nog gefeliciteerd

O zo herkenbaar. Ik ben stiekem blij dat ik door COVID geen zwangere vriendinnen/kennissen hoef te zien. Vind het al vervelend genoeg dat de enige afleiding nu wandelen is. En ik ook daar alleen maar kinderwagens en draag zakken met baby’s kan zien. Zwangerschapsaankondigingen vind ik op de een of andere manier pijnlijker dan geboortes. Hoe is dat voor jullie?

Ik vind de confrontatie met zwangeren veel moeilijker dan met pasgeborenen. Van de kindjes kan je op een of andere manier meegenieten, maar van dat zwanger zijn niet. Dan ben ik alleen maar jaloers en wil ik dat ik ook al die dingen voel en er ook zo uitzie...
Is idd ook een voordeel aan covid dat je makkelijker moeilijke momenten kan ontwijken...

[michellefee2020]

Dank jullie wel voor de antwoorden

Ik sluit me er ook bij aan, zwangerschapsaankondingen vind ik best lastig en soms bij de 1 zwaarder als bij de ander. Gewoon omdat ik zo benieuwd ben hoe het zelf voelt om zwanger te zijn. En sommige al kunnen genieten van hun tweede zwangerschap in deze jaren.
Daarom ben ik best nieuwsgierig hoe dit traject zal verlopen

[Pompelmoes]

Zwangerschapsaankondigingen zijn idd moeilijk. Gelukkig heb ik er nog niet zo veel moeten aanhoren, toch niet veel van dichte vrienden.
Wat ik wel merk is dat ik mezelf dan ook zo voel falen ofzo. Waarom lukt het bij hen wel en bij ons niet? En voel me dan soms ook schuldig tov mijn man. Hij wil het echt zo graag en hij heeft trouwens ook prima zaad dus het ligt ook wel echt bij mij. Wat er op zich niet toe doet natuurlijk en ik weet ook wel dat het geen falen is en gewoon pech dat het bij mij niet werkt zoals het hoort. Maar soms voelt het wel als falen. Hebben nog mensen dat gevoel? Ik moet wel zeggen dat ik me er al beter bij voel dan vroeger. Alsof ik in begin dacht dat een zwangerschap die niet natuurlijk begint daarom ook minderwaardig was ofzo. Het blijven verlangen en hopen dat het mss toch natuurlijk lukt. Daar ben ik nu eindelijk over en ik besef dat ivf de enige kans is op een zwangerschap voor ons en ik ben er ook dankbaar voor dat ik de kans heb hier in deze tijd en in belgie om dit te kunnen doen! Maar tegelijk kan ik dat falen soms niet uit mn hoofd zetten, zeker dan bij iemand die aankondigt dat ze natuurlijk zwanger is. Alsof die maar met de vingers moeten knippen.

[Renate88]

Ja dat falen kan ik me zeker voorstellen als het je eigen lichaam is dat niet meewerkt. Toen wij nog niet wisten aan wie het lag (maar steeds mislukte), ging ik mijn lichaam verwaarlozen en nog net niet straffen. Wel elke maand ellende van regels, geen zwangerschap. Ik weet niet waartoe ik in staat was geweest als was gebleken dat het aan mijn lichaam lag (het is dus mijn man, in ons geval). Wat ik nu probeer is om de tijd die we nog moeten wachten, niet in de “wacht modus” te leven. Nu de zomer eraan komt, en COVID wat minder, zal dat hopelijk makkelijker gaan. En ik probeer nu “blij” te zijn dat ik niet hoogzwanger een warme zomer tegemoet ga. Maar stiekem had ik natuurlijk graag willen afzien en hoogzwanger willen zijn deze zomer. Helaas...

[Thankful007]

Even een update. Ik heb vrijdag mijn pick up gehad waarbij er 7 eicellen verzameld werden en normaal gezien overmorgen de terugplaatsing. Ik heb in totaal 16 dagen moeten stimuleren! Ben eens benieuwd hoeveel embryo’s we gaan hebben. Zelfs met 1 ben ik tevreden. Zolang er een tp is, is het allemaal goed. Zodat de moeite niet voor niks geweest is. Ik ben opgelucht dat ik van die stimulatiefase vanaf ben. Vooral lastig omdat je niet op voorhand weet welke dagen je echo en bloed hebt. Op het laatste was dat in mijn geval om de 2 dagen. Was emotioneel wel zwaar. Ik heb een vraagje voor de dames. Heeft er iemand nog ovaleap nodig? Ik heb nog 675 eenheden over wat redelijk veel is. Die zijn nog slechts 20 dagen goed. Gratis af te halen. Indien iemand interesse dan hoor ik het wel!
Wat betreft de zwangerschapsaankondigingen begrijp ik jullie volledig. Het blijft zwaar om anderen zwanger te zien zonder veel moeite.
Veel succes nog allemaal

[Muzieknootje]

Hoi allemaal,

Ondertussen ben ik al een tijdje jullie berichtjes hier aan het meelezen. Vandaag toch echt de nood om zelf iets te plaatsen.
Eind 2018 ben ik met de pil gestopt. 2019 keken we het aan en zagen we wel wat er gebeurde. Omdat we wisten dat het wel wat langer kon duren. Halverwege 2019 die vervelende test met het doorspuiten van de eileiders gehad. Alles was in orde. Ondertussen moest mijn vriend zich ook op vanalles laten testen. Zo zaten we ondertussen al in 2020. En toen kwam die vervelende Corona. Doordat wij nog geen behandeling bezig waren geraakten we nergens onder. Ondertussen zijn we in oktober de eerste keer terug bij de gynaecoloog geraakt en is het balletje aan het rollen gegaan. Na meerdere testen viel het verdict. Het zal icsi worden.
Ondertussen zijn we vorige maand mogen beginnen met de eerste cyclus. Normaal hadden we afgelopen vrijdag we eerste keer een pickup.
Maandag de 8 ste merkte ze dat de eitjes niet voldoende groeide, daarom werd de pickup uitgesteld naar maandag.
Donderdag 11 februari had ik dan een nieuwe meting. Bleek dat ze niet vooruit waren gegaan. Hierdoor beslist om deze cyclus stop te zetten. Ze hadden de medicatie bewust laag gehouden ivm schrik voor overstimulatie. Wat in het begin wel wat was. Maar amai wat had ik niet gedacht dat dit zoveel pijn zou doen. Wat keek ik er al naar uit. Natuurlijk wordt overal verteld dat een eerste keer wat uitzoeken en testen is. Maar toch heb je dat beetje hoop al. Ik ben niet van het veel neerschrijven of delen met mensen. Maar dit moest toch even van me af en ik voelde dat dit hier precies wel een goed plekje was bij jullie.

Oh ja. Vinden jullie het ook zo verschrikkelijk om op babybezoek te moeten gaan. echt iedereen in de omgeving lijkt zwanger te worden of te bevallen. Zonet op babybezoek geweest bij mijn beste vriendin. T was superleuk en ik keek er ook naar uit. Maar pfoe wat deed dat pijn toen ik thuis kwam. Jullie kunnen het al raden zeker. Tranen met tuiten natuurlijk. herkenbaar?

[michellefee2020]

Ik herken je verhaal. Mijn beste vriendin is zwanger van haar tweede kindje in de tijd dat ik nu bezig ben, ik ben vooral bang voor het feit dat ik nooit zwanger raak als de tijd die het duurt. Ik vind het ook fijn om naar haar toe te gaan alleen als ik dan weer thuis ben kan ik wel janken