na 2jaar zwanger door isci

[ooievaartje]

hoi ,
zijn er nog mensen die net als ik in een prille zwangerschaps staan .De angsten en onzekerheden wil ik graag met iemand delen.In de omgiving weet niemand dat dit wonder met icsi gebeurde.Hier kan ik wel terecht om over deze dingen mee te praten.
Ik ben nu 12 weken zwanger en ben uitgerekend eind november.

[ewa]

GEFELICITEERD Ooievaartje!

Het is al meer dan 1 jaar geleden dat ik zoals jij 12 weken zwanger was na 6 jaar IUI,IVF,ICSI en embryodonatie.
Maar de onzekerheid ben ik niet vergeten. Tenslotte 6 jaar proberen met talloze teleurstellingen vergeet je niet zomaar.En het rare gevoel dat maar enkele mensen wisten dat ik via een embryodonatie zwanger was...

Waarvoor ik vooral bang was toen ik zover als jij ben geweest, was het moment dat ik met de progestan moest stoppen. Zou mijn lichaam de zwangerschap zonder extra hormoen aankunnen?
Waar maak jij je op dat moment de meeste zorgen over?

Eigentlijk zou ik toen het lifst aan iedereen willen vertellen hoe bijzonder dat kleine wondertje in mij buik was.
Maar hoe zouden zij reageren?

Dat kleine wondertje is nu een mooi meisje van 8 maanden. Zij is een zusje van mijn 8 jarige zoon, die wij via IUI heben gekregen.

Geniet van je zwangerschap en laat ons weten hoe het met jullie gaat. Heb je twijfels of voel je onzeker, misschien kan je dat ook met mij delen? Het is alles nog zo vers voor mij... Alsof ik nog gistern zwanger was.

Misschien hoor ik iets van jouw. Sterkte ! Ewa

[ooievaartje]

dag ewa,
wauw zwanger via eiceldonatie is inderdaad wel een echt wonder.Icsi is al ongeloofelijk dat het kan,maar de wonderen in de medische wereld zijn niet te geloven.alleen moet de natuur dan de rest doen.In het begin eerste 11 weken moest ik pregnyl bijspuiten en ook die proges bolletjes opsteken.Maar eerlijk(ik geloofde niet zo in die werking en was overtuigd(als m'n lichaam wil falen,dan zal het falen,met of zonder die bolletjes)bij m'n eerste zwanger had ik al vlug een miskraam en toen de hcgg bleef hangen heb ik hopeloos veel te veel van die bolletjes opgestopt in de hoop dat zij toch m'n kindje konden redden.Tuurlijk was dat dom;maar op dat moment ging ik alles doen om dat kindje niet te verliezen,vanddar dat ik nu wel weet dat die hormonen ondersteunen en niet de zwangerschap in stand houden.
Omdat we bezig waren met (laat ik het nu adoptie noemen)werden we door die organisatie ook gevraagt hoe we verder deden met behandelen,we maakten toen de afspraak met alle behandelingen te stoppen.Maar uiteraard deden we dit niet.Toen werd ik zwanger van die icsi en moest dit groot geheim blijven.Het lastigste is dat mensen nu zeggen"zie je wel als je je gedachten op adoptie zet dan word je wel zwanger.En dan moet ik ze tegen beter weten in hun zin geven.We blijven verder gaan met adoptie en daarom moet dus alles omwille van dit geheim blijven.
Ik vind het super dat je een gezonde dochter kreeg,geniet ervan en dank u voor de reactie.

[charmed]

hallo ooievaartje
alvast proficiat met je zwangerschap
ik ben ook zwanger en ben uitgerekend voor midden december iets na jou dus ,ik heb eerst een jaar gewoon geprobeerd en dan na 3 keer icsi eindelijk gelukt. bij ons zijn er wel verschillende mensen die weten dat we met vruchtbaarheidsbehandeling bezig waren ook op het werk kon ik het niet verzwijgen daar je zoveel op controle moet komen . iedereen is wel begrijpend en medelevend daar heb ik veel aan gehad.
volgende week mag ik terug naar de gynaecoloog daar kijk ik altijd wel naar uit om dat kleine wondertje te kunnen zien en te horen dat alles in orde is want ik ben nog steeds bang dat er ook maar iets kan misgaan .
en beging je het bij jou ook al te zien ( je buikje )
groetjes charmed