Korte cyclus, ICSI-traject gestart
Geplaatst: 21 oktober 2023, 9:15
Dag iedereen,
Ik vroeg me af of hier vrouwen zijn die ook een korte cyclus hebben (ik zit op 21/23 dagen) en hoe ze dit hebben aangepakt bij jullie.
Ik heb nu steeds het gevoel dat we er te laat bij zijn en mijn lichaam al een stap verder is dan de dokters denken en ik op deze manier nooit zwanger geraak..
Even achtergrond informatie, sorry lang verhaal geworden.
Al sinds enkele jaren hebben wij een kinderwens.
Het eerste jaar waren we goed aan het "klussen" maar er was nog geen druk bij.
Maar na een jaar toch maar eens op controle geweest bij de gynaecoloog om verder te testen.
Er komt niets speciaals uit, mijn vriend zijn kwaliteit was iets minder maar niet dat het niet zou gaan.
Toen besloten om over te stappen op IUI en deden ze eerst een cyclusmonitoring.
Alles zag er ok uit, enkel heb ik een korte cyclus. Gemiddeld 21/23 dagen duurt deze.
Bij de eerste IUI poging waren ze al reeds te laat.
Dan de volgende poging: Mijn menstruatie begon op 9/2, is gestopt na 7 dagen.
Op dag 10 van mijn cyclus was mijn eitje al 19mm. Dus 2 dagen later terug op controle, niets meer te vinden
Labo laten afnemen, was ook niet conclusief, ik moest dan weer 2 dagen later terug. Toen kon de gynaecoloog duidelijk het lege zakje zien dus alweer te laat voor IUI.
Ik bleek "geluk" te hebben en ben toch natuurlijk zwanger geworden van dat verdwenen eitje.
Helaas duurde dat geluk niet lang en bleek het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij mijn eileider is verwijderd.
Vertrouwen in dat ziekenhuis was volledig weg en ben ik overgestapt naar Jan palfijn (ook aangezien mijn leeftijd, ik ben nu 36 en wil niet nog jaren proberen). Daar vonden ze mijn vriend zijn kwaliteit wel aan de slechte kant.
Daar ook éénmalig een IUI geprobeerd (en toen was zijn staal wel van super goede kwaliteit) maar ook weer te laat naar mijn gevoel maar het eitje zat ook aan de geopereerde kant zonder eileider. (kan soms toch overspringen, daarom toch poging gedaan). Maar dus niet gelukt.
De cyclus erna wouden we terug proberen. Mijn menstruatie was een dag gedaan en dus meteen begonnen met de ovulatietesten. En al snel had ik een positieve test, maar dat kon niet volgens de gynaecoloog want dat was veel te snel.
Na lang zeuren langs mijn kant, heeft ze een bloedafname gedaan om mij te sussen En daaruit bleek dat mijn eitje inderdaad gesprongen was, want ze niet kon geloven...
Hierna hebben we besloten IVF op te starten want op deze manier lijkt het ook niet te lukken.
Rechter eierstok had zo'n 9 eitjes (is kant zonder eileider) en links 1 grote en 2 kleintjes. Uiteindelijk na de punctie bleken er 9 eicellen te zijn. Mijn vriend zijn staal was terug aan de mindere kant.
Hiervan waren er 6 goed genoeg voor bevruchting. Omdat het aantal en de kwaliteit (eicel/sperma) zo laag was, zijn deze niet met IVF bevrucht maar hebben ze dit gedaan met ICSI. Er bleken 5 eitjes bevrucht.
Ik heb op dag 3 een verse terugplaatsing gekregen en er is 1 embryo kunnen ingevroren worden.
Mijn terugplaatsing was op 10/10 en op 17/10 kwam mijn menstruatie al door de Utrogestan door. Mijn testdag was normaal voorzien op 22/10.
Uiteindelijk in overleg met de gynaecoloog op 19/10 gestopt met de utrogestan want het was duidelijk niet gelukt en die dag kwam mijn menstruatie er al heviger door. Ook heb ik verhoging sinds 14/10, steeds 37,5°C tot net geen 39°C (nu nog steeds) herkent iemand dit?
Maar nu heb ik dus alweer schrik dat de cryo ook weer "te laat" zal worden ingebracht, dat mijn lichaam op dat moment al verder is dan wat gewenst is voor een goede innesteling..
Ik vroeg me af of hier vrouwen zijn die ook een korte cyclus hebben (ik zit op 21/23 dagen) en hoe ze dit hebben aangepakt bij jullie.
Ik heb nu steeds het gevoel dat we er te laat bij zijn en mijn lichaam al een stap verder is dan de dokters denken en ik op deze manier nooit zwanger geraak..
Even achtergrond informatie, sorry lang verhaal geworden.
Al sinds enkele jaren hebben wij een kinderwens.
Het eerste jaar waren we goed aan het "klussen" maar er was nog geen druk bij.
Maar na een jaar toch maar eens op controle geweest bij de gynaecoloog om verder te testen.
Er komt niets speciaals uit, mijn vriend zijn kwaliteit was iets minder maar niet dat het niet zou gaan.
Toen besloten om over te stappen op IUI en deden ze eerst een cyclusmonitoring.
Alles zag er ok uit, enkel heb ik een korte cyclus. Gemiddeld 21/23 dagen duurt deze.
Bij de eerste IUI poging waren ze al reeds te laat.
Dan de volgende poging: Mijn menstruatie begon op 9/2, is gestopt na 7 dagen.
Op dag 10 van mijn cyclus was mijn eitje al 19mm. Dus 2 dagen later terug op controle, niets meer te vinden
Labo laten afnemen, was ook niet conclusief, ik moest dan weer 2 dagen later terug. Toen kon de gynaecoloog duidelijk het lege zakje zien dus alweer te laat voor IUI.
Ik bleek "geluk" te hebben en ben toch natuurlijk zwanger geworden van dat verdwenen eitje.
Helaas duurde dat geluk niet lang en bleek het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij mijn eileider is verwijderd.
Vertrouwen in dat ziekenhuis was volledig weg en ben ik overgestapt naar Jan palfijn (ook aangezien mijn leeftijd, ik ben nu 36 en wil niet nog jaren proberen). Daar vonden ze mijn vriend zijn kwaliteit wel aan de slechte kant.
Daar ook éénmalig een IUI geprobeerd (en toen was zijn staal wel van super goede kwaliteit) maar ook weer te laat naar mijn gevoel maar het eitje zat ook aan de geopereerde kant zonder eileider. (kan soms toch overspringen, daarom toch poging gedaan). Maar dus niet gelukt.
De cyclus erna wouden we terug proberen. Mijn menstruatie was een dag gedaan en dus meteen begonnen met de ovulatietesten. En al snel had ik een positieve test, maar dat kon niet volgens de gynaecoloog want dat was veel te snel.
Na lang zeuren langs mijn kant, heeft ze een bloedafname gedaan om mij te sussen En daaruit bleek dat mijn eitje inderdaad gesprongen was, want ze niet kon geloven...
Hierna hebben we besloten IVF op te starten want op deze manier lijkt het ook niet te lukken.
Rechter eierstok had zo'n 9 eitjes (is kant zonder eileider) en links 1 grote en 2 kleintjes. Uiteindelijk na de punctie bleken er 9 eicellen te zijn. Mijn vriend zijn staal was terug aan de mindere kant.
Hiervan waren er 6 goed genoeg voor bevruchting. Omdat het aantal en de kwaliteit (eicel/sperma) zo laag was, zijn deze niet met IVF bevrucht maar hebben ze dit gedaan met ICSI. Er bleken 5 eitjes bevrucht.
Ik heb op dag 3 een verse terugplaatsing gekregen en er is 1 embryo kunnen ingevroren worden.
Mijn terugplaatsing was op 10/10 en op 17/10 kwam mijn menstruatie al door de Utrogestan door. Mijn testdag was normaal voorzien op 22/10.
Uiteindelijk in overleg met de gynaecoloog op 19/10 gestopt met de utrogestan want het was duidelijk niet gelukt en die dag kwam mijn menstruatie er al heviger door. Ook heb ik verhoging sinds 14/10, steeds 37,5°C tot net geen 39°C (nu nog steeds) herkent iemand dit?
Maar nu heb ik dus alweer schrik dat de cryo ook weer "te laat" zal worden ingebracht, dat mijn lichaam op dat moment al verder is dan wat gewenst is voor een goede innesteling..