Hoi iedereen.
Ik wil toch ook even mijn verhaal doen.
Wij (24 en 30) zijn sinds augustus 2006 bezig met kindjes proberen te krijgen. Aangezien het maar niet lukte en mijn vriend ooit geopereerd is aan een niet-ingedaalde testikel en ik eens geopereerd aan een (goedaardige) cyste op mijn eierstok lieten we ons eind juni testen.
Op 13 juli kregen we het slechte nieuws dat bij mijn vriend te weinig spermacellen zijn vastgesteld en dat de enige oplossing icsi is. Bij mij is alles in orde.
Ik vind het ook eng dat men direct naar de laatste oplossing grijpt maar langs de andere kant houden ze je zo inderdaad niet aan het lijntje wat toch ook goed is. Ik stortte in. Het feit dat ik zwanger zou kunnen geraken was toen geen troost. Het zou nooit op een natuurlijke manier kunnen, dat is voor mij heel moeilijk om te aanvaarden.
Op 20 augustus hebben we een intakegesprek in Brugge (AZ). Ik hoop dat we snel met de behandeling kunnen beginnen.
Ergens heb ik het vertrouwen dat het zal lukken maar ik kijk er tegenop om die hele behandeling te doen.
Hoe ervaren jullie de hele periode van stimulatie? Volgens mij is dit niet gemakkelijk. Het verschilt waarschijnlijk van persoon tot persoon.
Ik ben ook blij dat ik dit forum heb gevonden. Ik krijg hier het gevoel dat er mensen zijn die me verstaan. Enkel onze ouders weten het en die zeggen: je bent nog jong, alles komt wel in orde, jullie zullen er sterker uitkomen, ... . Dat biedt me geen troost maar alleen maar het besef dat zij dit nooit zullen begrijpen.
Wat het ook moeilijk voor me maakt is dat mijn zus van 21 zogezegd per ongeluk is zwanger geraakt. En dinsdag ben ik voor de tweede keer tante geworden van mijn schoonbroer zijn dochter. Zij zijn na ons begonnen en het dochtertje noemt Janne (heel toevallig nummer 1 op mijn namenlijst).
Het zit me dus niet allemaal mee.
Ik wens iedereen hier veel moed, begrip van je omgeving, succes en alles wat jullie willen. Ik zal proberen om hier iedereen wat mee aan te moedigen en de dagen wat op te fleuren.
Groetjes,
An
Mijn verhaal
-
Bjorn en Kim
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Hoi,
Ik ken dat gevoel.
Wij zijn van januari 2006 aan het proberen om zwanger te worden nog steeds zonder resultaat.
Vrijdag hebben we te horen gekregen dat ik hormonale problemen heb, deze zijn op te lossen door medicatie maar mijn man heeft ook te weinig zaadcellen.
Wat er precies gaat gebeuren weten we nog niet, er moeten bijkomende onderzoeken gebeuren maar de dokter zei dat het zeker een proefbuisbaby gaat worden.
Daarenboven is mijn schoonzus zwanger van haar tweede kindje. Bij haar was het in de 1e maand proberen al raak.
Zulke dingen raken de mensen, wij moeten er zo voor vechten en bij hen gaat het zo vlot. Ookal gun ik het hen toch doet het enorm pijn.
Wij hebben ooit al een naam gekozen voor een jongen en ik ben nu ook bang dat zij dezelfde naam gaat kiezen ookal kent ze hem niet, dat is de naam voor onze zoon, als er ooit een komt...
Groetjes
Kim
Ik ken dat gevoel.
Wij zijn van januari 2006 aan het proberen om zwanger te worden nog steeds zonder resultaat.
Vrijdag hebben we te horen gekregen dat ik hormonale problemen heb, deze zijn op te lossen door medicatie maar mijn man heeft ook te weinig zaadcellen.
Wat er precies gaat gebeuren weten we nog niet, er moeten bijkomende onderzoeken gebeuren maar de dokter zei dat het zeker een proefbuisbaby gaat worden.
Daarenboven is mijn schoonzus zwanger van haar tweede kindje. Bij haar was het in de 1e maand proberen al raak.
Zulke dingen raken de mensen, wij moeten er zo voor vechten en bij hen gaat het zo vlot. Ookal gun ik het hen toch doet het enorm pijn.
Wij hebben ooit al een naam gekozen voor een jongen en ik ben nu ook bang dat zij dezelfde naam gaat kiezen ookal kent ze hem niet, dat is de naam voor onze zoon, als er ooit een komt...
Groetjes
Kim
-
cian
- Berichten: 72
- Lid geworden op: 2 februari 2007, 9:21
cian
hallo,
jullie verhaal is herkenbaar, het enige verschil is dat wij al een paar jaar in de medische mallemolen meedraaien ...
wij zitten ondertussen aan onze vijfe verse isci poging ...
van een verzekering weet ik niet af hoor maar het is wel zo dat je de 6 eerste pogingen van isci terugbetaald krijgt door het ziekenfonds wat ervoor zorgt dat het wel betaalbaar is hoor. (je krijgt ook niet alle rekeningen na elkaar)
Ik hoop dat jullie niet zoveel pogingen nodig hebben als wij !!!
groetjes
cian
jullie verhaal is herkenbaar, het enige verschil is dat wij al een paar jaar in de medische mallemolen meedraaien ...
wij zitten ondertussen aan onze vijfe verse isci poging ...
van een verzekering weet ik niet af hoor maar het is wel zo dat je de 6 eerste pogingen van isci terugbetaald krijgt door het ziekenfonds wat ervoor zorgt dat het wel betaalbaar is hoor. (je krijgt ook niet alle rekeningen na elkaar)
Ik hoop dat jullie niet zoveel pogingen nodig hebben als wij !!!
groetjes
cian
-
Bjorn en Kim
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Dat hopen wij ook!!! En ik hoop voor jullie dat het spoedig goed gaat komen!
Ik denk al van m'n 15e aan kinderen, het is altijd mijn grote droom geweest om vlug zwanger te worden. Ok ik ben er maar 21 maar zo'n klap komt zo hard aan.
Ik weet totaal niet wat er gaat volgen en heb er enorm veel schrik voor.
Ik heb er geen idee van hoeveel we naar het ziekenhuis moeten, wat voor onderzoeken ze precies nog gaan doen, welke methode ze gaan gebruiken (ik blijf hopen op kunstmatige insiminatie ookal weet ik dat deze niet van toepassing zal zijn want de gynaecoloog sprak van proefbuisbaby's), maar ik ben vooral bang voor het feit hoe ik ga reageren als het niet gaat lukken. Ik heb hier zo'n schrik voor...
Een kind zou alles zijn voor mij.
Vroeger wou ik er zes, nu spraken we van 3 maar ik zal al blij zijn met 1...
Oktober 2004 is mijn vader gestorven en omdat ik maar 1 broer heb wou ik een groot gezin, als er iets zou gebeuren hebben zij elkaar nog... Tot ze vrijdag opeens al mijn dromen doorprikt hebben..
Ik weet totaal nog niet hoe ik hier moet mee omgaan, de angst is zo groot!
Ik denk al van m'n 15e aan kinderen, het is altijd mijn grote droom geweest om vlug zwanger te worden. Ok ik ben er maar 21 maar zo'n klap komt zo hard aan.
Ik weet totaal niet wat er gaat volgen en heb er enorm veel schrik voor.
Ik heb er geen idee van hoeveel we naar het ziekenhuis moeten, wat voor onderzoeken ze precies nog gaan doen, welke methode ze gaan gebruiken (ik blijf hopen op kunstmatige insiminatie ookal weet ik dat deze niet van toepassing zal zijn want de gynaecoloog sprak van proefbuisbaby's), maar ik ben vooral bang voor het feit hoe ik ga reageren als het niet gaat lukken. Ik heb hier zo'n schrik voor...
Een kind zou alles zijn voor mij.
Vroeger wou ik er zes, nu spraken we van 3 maar ik zal al blij zijn met 1...
Oktober 2004 is mijn vader gestorven en omdat ik maar 1 broer heb wou ik een groot gezin, als er iets zou gebeuren hebben zij elkaar nog... Tot ze vrijdag opeens al mijn dromen doorprikt hebben..
Ik weet totaal nog niet hoe ik hier moet mee omgaan, de angst is zo groot!
-
An St
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 2 augustus 2007, 14:22
Ondertussen is de start van onze icsi al in het vooruitzicht. Zondag begin ik met het puffen.
Kim, ik heb ook veel angst dat het gaat mislukken. Maar daar mag je niet aan denken, je moet echt positief zijn.
Langs de andere kant moet je jezelf ruim de tijd geven om dit alles te verwerken. Ik heb het mezelf gegund om 2 weekjes depri te lopen. Wenen, humeurig zijn, boos zijn, ... pfff kon me allemaal niet schelen. Nu de behandeling eindelijk bijna begint, kijk ik er naar uit en wil ik echt positief zijn en mijn lichaam in topvorm hebben.
Ik wou ook altijd een jonge mama zijn. Wou ook graag op 22 beginnen maar mijn vriend wou eerst wat zekerheden in zijn leven zoals werk, een huis en spaarcentjes. Nu we er eindelijk aan konden beginnen, liep alles gewoon mis. Een enorme klap natuurlijk. En ik wil er ook minstens 4!
Je moet het echt positief zien, Kim. Je bent nog jong (ik weet dat dit stom klinkt als je een jonge mama wil zijn maar ja). Hoe jonger, hoe beter je lichaam op de behandeling reageert (dat zei onze vroedvrouw toch).
Gun het jezelf om nog even in de put te zitten om er daarna 200% in te vliegen!
Wat de onderzoeken betreft, bij ons was dat 2 spermastalen binnenbrengen, onderzoek van eileiders en baarmoeder en bloedonderzoeken. Dan een intakegesprek en nu 2 weken na de start regelmatig naar het ziekenhuis voor echo en bloedcontrole.
Ik wens je veel goede moed. Breng anders ook eens een bezoekje aan de chat. Ideaal om vragen te stellen en je hart eens te luchten bij lotgenoten.
Groetjes,
An
Kim, ik heb ook veel angst dat het gaat mislukken. Maar daar mag je niet aan denken, je moet echt positief zijn.
Langs de andere kant moet je jezelf ruim de tijd geven om dit alles te verwerken. Ik heb het mezelf gegund om 2 weekjes depri te lopen. Wenen, humeurig zijn, boos zijn, ... pfff kon me allemaal niet schelen. Nu de behandeling eindelijk bijna begint, kijk ik er naar uit en wil ik echt positief zijn en mijn lichaam in topvorm hebben.
Ik wou ook altijd een jonge mama zijn. Wou ook graag op 22 beginnen maar mijn vriend wou eerst wat zekerheden in zijn leven zoals werk, een huis en spaarcentjes. Nu we er eindelijk aan konden beginnen, liep alles gewoon mis. Een enorme klap natuurlijk. En ik wil er ook minstens 4!
Je moet het echt positief zien, Kim. Je bent nog jong (ik weet dat dit stom klinkt als je een jonge mama wil zijn maar ja). Hoe jonger, hoe beter je lichaam op de behandeling reageert (dat zei onze vroedvrouw toch).
Gun het jezelf om nog even in de put te zitten om er daarna 200% in te vliegen!
Wat de onderzoeken betreft, bij ons was dat 2 spermastalen binnenbrengen, onderzoek van eileiders en baarmoeder en bloedonderzoeken. Dan een intakegesprek en nu 2 weken na de start regelmatig naar het ziekenhuis voor echo en bloedcontrole.
Ik wens je veel goede moed. Breng anders ook eens een bezoekje aan de chat. Ideaal om vragen te stellen en je hart eens te luchten bij lotgenoten.
Groetjes,
An
-
Bjorn en Kim
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Ik gun me die tijd hoor maar praten met mensen die makkelijk aan kinderen raken bieden mij echt geen oplossing, ze snappen niet half wat er door je heen gaat. Ik ben heel blij dat ik deze site gevonden heb!
Het eerste spermastaal is reeds onderzocht, het tweede gaat volgende week binnen maar we kregen pas een afspraak bij de prof tegen 5 november, wat dus een eeuwigheid lijkt nu.
Ik hou de moed erin hoor maar dit nieuws is nog nieuw voor mij en het is even wennen.
Ik zal pas geruster zijn eenmaal we bij de prof geweest zijn.
Gelukkig kan ik me focussen op onze trouw volgend jaar, zo heb ik toch wat afleiding.
Ik hoop dat het deze keer bij jullie de goede keer zal zijn!
Kim
Het eerste spermastaal is reeds onderzocht, het tweede gaat volgende week binnen maar we kregen pas een afspraak bij de prof tegen 5 november, wat dus een eeuwigheid lijkt nu.
Ik hou de moed erin hoor maar dit nieuws is nog nieuw voor mij en het is even wennen.
Ik zal pas geruster zijn eenmaal we bij de prof geweest zijn.
Gelukkig kan ik me focussen op onze trouw volgend jaar, zo heb ik toch wat afleiding.
Ik hoop dat het deze keer bij jullie de goede keer zal zijn!
Kim
-
An St
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 2 augustus 2007, 14:22
Hihi, wij trouwen ook volgend jaar!!
5 november is inderdaad nog lang. Bij ons was eerste spermastaal op 3 juli en dan intake op 20 augustus. Gelukkig zat er een vakantie tussen enzo.
Je zal hier zeker steun vinden en je kan hier met iedereen over alles praten!
Waar ben je in behandeling?
Groetjes,
An
5 november is inderdaad nog lang. Bij ons was eerste spermastaal op 3 juli en dan intake op 20 augustus. Gelukkig zat er een vakantie tussen enzo.
Je zal hier zeker steun vinden en je kan hier met iedereen over alles praten!
Waar ben je in behandeling?
Groetjes,
An
-
Bjorn en Kim
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
In het UZ in Gent.
Ik had al even het gevoel dat er iets mis was en ken nog mensen die daar in behandeling geweest zijn.
We waren op controle geweest en dan hebben ze mijn bloed onderzocht en Bjorn zijn sperma.
Nu mogen we pas 5 november terug en tegen dan is ook Bjorn zijn bloed onderzocht en een tweede spermastaal dus wat er vanaf dan gaat gebeuren is voor mij nog een groot vraagteken. Ik heb er totaal geen idee van of er bij mij nog bijkomende onderzoeken gebeuren of hoe lang het precies gaat duren tegen we met behandelingen kunnen beginnen want ik wil hier zo snel mogelijk mee starten.
En voor wanneer zijn de trouwplanne? Wij trouwen 20.09.2008. Zaal en kerk liggen reeds vast dus toch leuke vooruitzichten dit jaar.
Ik had al even het gevoel dat er iets mis was en ken nog mensen die daar in behandeling geweest zijn.
We waren op controle geweest en dan hebben ze mijn bloed onderzocht en Bjorn zijn sperma.
Nu mogen we pas 5 november terug en tegen dan is ook Bjorn zijn bloed onderzocht en een tweede spermastaal dus wat er vanaf dan gaat gebeuren is voor mij nog een groot vraagteken. Ik heb er totaal geen idee van of er bij mij nog bijkomende onderzoeken gebeuren of hoe lang het precies gaat duren tegen we met behandelingen kunnen beginnen want ik wil hier zo snel mogelijk mee starten.
En voor wanneer zijn de trouwplanne? Wij trouwen 20.09.2008. Zaal en kerk liggen reeds vast dus toch leuke vooruitzichten dit jaar.
-
An St
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 2 augustus 2007, 14:22
Wij trouwen normaalgezien op 5 juli 2008 maar dat hangt allemaal nog af van het slagen of mislukken van onze eerste poging want als het direct lukt zal ik hoogzwanger zijn dan dus is dat wat moeilijk. Dus ja, dat is allemaal wat afwachten.
We hebben al een optie op een zaal maar eigenlijk ligt er verder dus nog niks vast. Maar trouwen doen we in ieder geval, al is het alleen al maar voor de wet.
Groetjes,
An
We hebben al een optie op een zaal maar eigenlijk ligt er verder dus nog niks vast. Maar trouwen doen we in ieder geval, al is het alleen al maar voor de wet.
Groetjes,
An
-
Bjorn en Kim
- Berichten: 4308
- Lid geworden op: 24 augustus 2007, 10:56
Ja bij ons zou het moeten lukken in december om dan te moeten bevallen dus aangezien wij maar op 2e controle mogen 5 november hoef ik daar niet voor te vrezen. Het enige wat kan zijn is dat ik toch al even zwanger ben op onze trouw maar daar heb ik geen enkel probleem mee hoor, ik wil geen van beide uitstellen.
Groetjes
Groetjes
-
An St
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 2 augustus 2007, 14:22
Hoi iedereen!
Ik heb goed nieuws: ik ben zwanger!
Na een heel zware pick up van 23 follikels waarvan 18 correct bevrucht, 13 verder gesplitst en uiteindelijk 2 b-embryo's en 1 ake, werd het topembryooke teruggeplaatst en het is blijven zitten!
Morgen heb ik mijn 2de bloedcontrole en hoop dat mijn hcg-waarden goed blijven stijgen.
Het was dus van de eerste keer raak bij ons. Het is allemaal heel snel gegaan. Heb wel veel moeten rusten omdat ik wat overstimulatie had waardoor ik nog veel pijn had. gelukkig is het allemaal niet voor niks geweest.
Nu hopen en duimen dat alles vlot verloopt!
En aan iedereen die dit leest, veel goede moed toegewenst en hopelijk kunnen jullie ooit zo blij zijn als wij!
Groetjes,
An
Ik heb goed nieuws: ik ben zwanger!
Na een heel zware pick up van 23 follikels waarvan 18 correct bevrucht, 13 verder gesplitst en uiteindelijk 2 b-embryo's en 1 ake, werd het topembryooke teruggeplaatst en het is blijven zitten!
Morgen heb ik mijn 2de bloedcontrole en hoop dat mijn hcg-waarden goed blijven stijgen.
Het was dus van de eerste keer raak bij ons. Het is allemaal heel snel gegaan. Heb wel veel moeten rusten omdat ik wat overstimulatie had waardoor ik nog veel pijn had. gelukkig is het allemaal niet voor niks geweest.
Nu hopen en duimen dat alles vlot verloopt!
En aan iedereen die dit leest, veel goede moed toegewenst en hopelijk kunnen jullie ooit zo blij zijn als wij!
Groetjes,
An
-
Silvie
- Berichten: 126
- Lid geworden op: 2 februari 2007, 10:37
Ankie en An, een dikke proficiat met jullie zwangerschap!!!
Mag ik eens vragen of jullie iets specifiek gevoeld hebben waardoor jullie vooraf vermoedens hadden dat jullie zwanger waren? Innestelingsbloed? Ik moet volgende week testen. Bij elke ICSI poging heb ik al wel gespannen borsten, steekjes in buik,... komt ook de pregnyl en/of utrogestan.
groetjes,
Silvie
Mag ik eens vragen of jullie iets specifiek gevoeld hebben waardoor jullie vooraf vermoedens hadden dat jullie zwanger waren? Innestelingsbloed? Ik moet volgende week testen. Bij elke ICSI poging heb ik al wel gespannen borsten, steekjes in buik,... komt ook de pregnyl en/of utrogestan.
groetjes,
Silvie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Bing [Bot] en 54 gasten