Genetische afwijking en kans op zwangerschap?

[Helena07]

Na 3 jaar proberen om zwanger te raken en na 3 miskramen zitten we nu midden in onze eerste ICSI-poging. Er zijn bij ons een pak feiten die ons tegenwerken: ik heb PCO en kon dus op natuurlijke wijze geen eisprong krijgen; cyclussen van gemiddeld 3 maanden. Met Chlomid, Menopur en Pregnyl is het dan toch gelukt om een aantal keer zwanger te worden, maar 3 keer hebben we ons vruchtje moeten afgeven.
Er is daarna bij mijn vriend een genetische chromosomale afwijking vastgesteld die al de miskramen heeft veroorzaakt,en dat heeft meteen veel vragen beantwoord.
Ze hebben toen met ons gesproken over IVF met PGD, waarbij de embryos vooraf zouden kunnen onderzocht worden en dan zouden enkel de embryos worden teruggeplaatst die geen drager zijn van de chromosomale afwijking. Klonk in theorie allemaal heel rooskleurig, en we gingen ervoor.
Hebben een tijd moeten afwachten omdat ze een onderzoekssonde hebben moeten klaarmaken, maar we konden dan toch starten met IVF. Nu is ook nog gebleken dat mijn vriend zijn sperma niet goed (genoeg) is, weinig beweeglijkheid, slechte kwaliteit. Dat is vroeger al een aantal keer onderzocht en toen bleek alles in orde?! Toch weer een kleine ontgoocheling erbij.We moesten dus overstappen op ICSI.
Het is het 1 na het ander dat ons tegenwerkt, ik begin soms het gevoel te krijgen dat we niet voorbestemd zijn om kinderen te krijgen. En toch blijf ik er stiekem nog in geloven,omdat de dokters tegen ons gesproken hebben over 50% kans dat een embryo geen drager is van de afwijking. maar als een zwangerschap al 3x is fouteglopen door die afwijking, is die 50% kans dat het goed gaat dan wel zo realistisch? Ik begin er al zwaar aan te twijfelen.

Zijn er nog mensen die een genetische afwijking hebben moeten trotseren? En vooral, zijn er onder jullie die een gezond kindje op de wereld hebben kunnen zetten? Weten jullie toevallig ook tips om de spermakwaliteit te verbeteren? Vitamines, bepaalde dingen eten of drinken, alle truukjes kunnen helpen, baadt het niet dan schaadt het niet, we hebben immers niets meer te verliezen.Graag alle verhalen, zowel positief als negatief, het zal me helpen om de komende weken op een realistische en nuchtere manier door te kunenn komen. Bedankt

Helena

[pelkie]

Hoi,

Er is voor jou helemaal geen verschil tussen ICSI en IVF! Het is gewoon een technisch verschil hoe de zaadcellen bij de eicellen geraken in het labo, maar voor jullie kansen maakt dat helemaal niet uit.

Ook bij koppels waar het sperma normaal is, doen ze dikwijls 50% IVF en 50% ICSI om er zeker van te zijn dat er zéker een bevruchting plaatsvindt.

Ik heb ooit eens op tv een reportage gezien van mannen die 3 maanden elke dag vers gemaakte smoothies dronken en hun spermakwaliteit zou erop verbeterd zijn. Je kan altijd proberen natuurlijk, maar vermoei je niet teveel met zulke middeltjes: dikwijls veroorzaken ze nog meer stress die niet opweegt tegen het mogelijke voordeel.
Veel mensen op dit forum spreken ook positief over accupunctuur...

Ik hoop dat er voor jullie een einde aan de tunnel komt. Je kansen zullen inderdaad minder zijn, aangezien maar de helft van de embryo's in aanmerking komt, maar toch hoop ik voor jou dat't nog zal lukken. En anders... ik ben ook op de wereld gekomen door donorsperma en het maakt echtentechtig niets uit voor mijn gevoelens tov mijn vader.

[Helena07]

Het is inderdaad zo dat IVF en ICSI geen verschil uitmaakt voor koppels hé, je voelt het verschil ni! Maar toch is het weer zo'n opdoffertje, omdat we er gewoon van uitgingen dat toch op z'n minst de spermakwaliteit dik in orde ging zijn.

Wij gaan er momenteel nog steeds van uit dat het lukt voor ons, ooit eens,want ergens blijft er dat sprankeltje hoop. Mijn vriend en ik hebben het ook al gehad over een spermadonor,maar die boot wordt nog wel een beetje afgehouden. Als zou blijken dat er geen gezonde,bruikbare embryos uitkomen, zou een spermadonor inderdaad ook een optie kunnen zijn.

Pelkie, hoe heb je dat allemaal ervaren, zijn je ouders er van in het begin heel openlijk over geweest? Wordt altijd met anonieme donors gewerkt,of kan je als kind als je dat wil, de ware identeit van de donor nog opvragen?

Helena

[pelkie]

Hoi Helena,

Ik ben er pas vrij recent achtergekomen, toen ik dus 29 was. Maar ik ben hiervoor helemaal niet boos op mijn ouders dat ze't achtergehouden hebben. Ik denk er amper aan en mijn pa was't al helemaal vergeten dat wij zijn echte kinderen niet zijn.

Donors zijn in belgië volledig anoniem. Voor zover ik weet is het niet mogelijk om de identiteit te achterhalen. Toen ik verwekt ben, stond't allemaal ook nog in zijn kinderschoenen he, er waren nog geen spermabanken, IVF was nog niet uitgevonden (de eerste IVF baby is zo oud als ik). Ik begrijp dat het voor mijn katholiek opgevoede ouders anders was om daar open over te praten dan nu het geval is.

[Helena07]

Pelkie, lief dat je erover praat op dit forum (al is hier alles bespreekbaar niet?).Hebben je ouders dat voor de buitenwereld dan geheimgehouden? Misschien dat je er niet zomaar voor uitkomt, en zeker niet 29 jaar geleden.Vervelend moet het zijn geweest als ze dan tegen je vader zeiden dat je op hem leek als baby, uit beleefdheid zoals vaak gebeurt.

Ik kan het heel goed begrijpen dat het allemaal nog in zijn kinderschoenen stond en vroeger was het zo anders als nu. Ik ben heel dankbaar dat we in deze tijd leven,PGD bestaat nog maar een paar jaartjes, dus als we hier 10 jaar geleden voor hadden gestaan hadden ze ons zelfs niet eens kunnen helpen met IVF.

Het moet echt moeilijk geweest zijn voor je ouders,knap dat ze het je verteld hebben,en anderzijds is het ook weer positief voor jou om te weten dat je echt écht gewenst was en bent.. ikzelf was een 'ongelukje', iets dat wij ons onmogelijk kunnen voorstellen in onze lange weg naar kinderen hé?!

[heydi]

de spermakwaliteit van mijn man is ook helemaal niet goed. De uroloog heeft dan tegen ons gezegd dat we niet teveel vis mochten eten omdat daar teveel zware metalen inzitten die zorgen dat de spermakwaliteit acheruit gaat. Ik weet niet of dat helpt, wij zijn ook niet minder vis gaan eten en onze icsi is toch ook gelukt. Maar je zou inderdaad alles proberen hé. Ik wens je nog heel veel succes!!

[hester]

Wij hebben 4 kindjes met donorsperma.(KID)

2x tweeling

oudste: een jonge en een meisje van 14j
na 11 iui pogingen was ik niet zwanger, dan maar IVF, na 1 poging zwanger van tweeling

dan na 2 pogingen IVF zwanger --> buitenbaarmoederlijke zwangerschap/ in spoed geopereerd

nadien x5 ICSI niet zwanger

dan 2x pre implantatie diagnostiek
zwanger van drieling
waarvan 1 selectieve reductie

de kleinste zijn 2 meisjes van bijna 7j
ook met donorsperma (wel andere donor als de twee oudste, er was niet voldoende sperma meer in voorraad en die persoon was intussen gehuwd en wou geen sperma meer afstaan)

Mijn man is een papa uit de duizend en ik denk niet dat hij er ooit aan denkt dat ze niet natuurlijk van hem zijn.

De kindjes weten het niet dat ze kid-kindjes zijn.
Ze weten wel dat ze met IVF verwekt zijn.

Sterkte
Niet opgeven