het allerergste?

pelkie · Bericht door **pelkie** » 19 augustus 2008, 13:32

Ik wil een poll doen. Wat vinden jullie 't allerergste in heel dit ICSI gebeuren? Buiten wachten dan, want dat steekt er natuurlijk voor iedereen olympisch bovenuit.

Voor mij dus alleszins: heel die utrogestan drek. Bah! 't is vies, het brengt je telkens weer bij't geen je effe wil vergeten en 't bootst alle symptomen van zwangerschap na die je volledig op't verkeerde spoor zetten.

tot zover mijn frustratie van vandaag, nog 12 keer...

Sterretje · Bericht door **Sterretje** » 19 augustus 2008, 13:41

Helemaal met je eens.

je wordt er echt niet vrolijk van, als je met deze pillen zit te knoeien!

Nog erg vind ik het feit dat je niets kan doen aan de kwaliteit van de embryo's. Je hoopt zo op een top-emmy, maar het is altijd afwachten...

ilse.. · Bericht door **ilse..** » 19 augustus 2008, 13:43

Hey Pelkie,

ik weet niet goed wat ik nu het ergst vind, er zijn zoveel minpunten aan.

Zelf neem ik nog geen medicatie, dus dat telt voor mij nog niet mee.

Wat mij vooral zo van de wijs brengt, is dat heel dat gedoe mijn hele leven en doen en laten beÃ¯nvloedt, ook al ziet niemand dat.
Je staat ermee op en gaat ermee slapen. Je denkt eraan terwijl je met je man vrijt. Je laat de alcohol staan omdat 'het wel eens zou kunnen', je ontwijkt vriendinnen omdat je hun goede nieuws niet aankan...
Je geraakt er gewoon niet los van en dat vind ik balen.

Groeten,
Ilse

P.S. Succes met het wachten, da's inderdaad wel de topper!

Tracy · Bericht door **Tracy** » 19 augustus 2008, 22:49

de onzekerheid !
Slaat de medicatie goed aan?
wanneer gaat het gebeuren?
gaat het pijn doen?
hoeveel eicellen heb ik?
gaan ze goed genoeg zijn?
hoeveel emmy's heb ik?
gaan ze goed genoeg zijn om terug te plaatsen?
en dan, ben ik zwanger????

dat vind ik het allerergste de onzekerheid pfff

groetjes Tracy

rika · Bericht door **rika** » 21 augustus 2008, 11:57

Helemaal akkoord met Tracy: de onzekerheid is het ergste. Ik ben een low responder, heb met moeite 4 eicellen en vorige keer 0 embryo's. Ik vind het ook moeilijk dat je leven voorbijgaat en dat je niet weet of er effectief een kindje zal komen. Wij zijn 3 jaar 'bezig' en ondertussen ben ik 37: we hebben dus slechts 30% kans op een baby! VÃ³Ã³r die 3 jaar was ik 3 jaar alleen na mijn scheiding. Als je 18 of 20 bent, heb je verschillende dromen en denk je dat je tijd hebt (ik heb 7 jaar gestudeerd en toenmalige man wilde daarna nog wachten met kindjes omdat kindjes z'n vrijheid zouden afnemen; daarna is hij weggegaan (naar een vrouw met kinderen, hebben er nu 4)).Ook erg: in onze straat is het babyboom.Oeps, ik ben aan't zagen.

rika · Bericht door **rika** » 21 augustus 2008, 11:57

Helemaal akkoord met Tracy: de onzekerheid is het ergste. Ik ben een low responder, heb met moeite 4 eicellen en vorige keer 0 embryo's. Ik vind het ook moeilijk dat je leven voorbijgaat en dat je niet weet of er effectief een kindje zal komen. Wij zijn 3 jaar 'bezig' en ondertussen ben ik 37: we hebben dus slechts 30% kans op een baby! VÃ³Ã³r die 3 jaar was ik 3 jaar alleen na mijn scheiding. Als je 18 of 20 bent, heb je verschillende dromen en denk je dat je tijd hebt (ik heb 7 jaar gestudeerd en toenmalige man wilde daarna nog wachten met kindjes omdat kindjes z'n vrijheid zouden afnemen; daarna is hij weggegaan (naar een vrouw met kinderen, hebben er nu 4)).Ook erg: in onze straat is het babyboom.Oeps, ik ben aan't zagen.

pelkie · Bericht door **pelkie** » 21 augustus 2008, 12:55

Ik had't meer over de kleinere ongemakken.
Zoals je aders die kapot geprikt worden bij de zoveelste bloedname. Soms is't moeilijk kiezen tussen links en rechts.

Sterretje · Bericht door **Sterretje** » 21 augustus 2008, 13:10

hihi, dat had ik ook met die aders. Om de dag een bloedname, dan was het gaatje nog niet volledig genezen hoor!
van de hormonen zelf geen last, geen emotionele uitschiters.
het heen en weer rijden tussen ziekenhuis en gynaecoloog vond ik ook vrij vervelend. Is echt een periode waarin je doen en laten door andere mensen wordt bepaald....

Mieke83 · Bericht door **Mieke83** » 21 augustus 2008, 13:29

ook ik vond het op en af rijden heel vervelend. Je leven wordt echt geleid, he, zonder dat je er zelf inspraak in hebt. Je MOET om de 3 uur suprefact snuiven, en iedere avond spuiten, en al die keren naar het ziekenhuis... Alleen maar MOETEN...
Maar het wachte spant inderdaad wel het voortouw!
Groetjes
En veel succes voor iedereen.
Mieke

Loeki · Bericht door **Loeki** » 21 augustus 2008, 16:28

Tegen mij waren ze al aan het zeggen dat ze m'n aders moesten sparen en ze hebben ocharme nog maar drie keer moeten prikken. Vanaf het moment dat je in iedere arm een gaatje hebt ist zoeken hÃ©.

Ik meende het al lang eens te vragen, als je zo om de drie uur moet snuiven, is dat ook 's nachts? Zo drie weken lang niet doorslapen, dan ben je toch steendood?

pelkie · Bericht door **pelkie** » 21 augustus 2008, 16:34

Nee't is 6 keer per dag, te beginnen van 7uur s'morgens en laatste keer om 22u.
Dus in't weekend wel de wekker zetten

Ivonna had me aangeraden om de alarmen in je gsm te zetten zoddat je't niet vergeet. Ik had veel schrik van't snuiven,maar uiteindelijk valt dat heel goed mee.

Loeki · Bericht door **Loeki** » 21 augustus 2008, 17:10

Oef.

Ik kan me de blikken op het werk al voorstellen, zo een paar keer per dag die gsm...

Ik zit toch de hele dag achter de pc, dus ik zou een outlook reminderke kunnen gebruiken in de plaats... Maar ik loop op de zaken vooruit, hopelijk hoef ik "zo ver" niet gaan.

Els D · Bericht door **Els D** » 21 augustus 2008, 22:34

Hallo allemaal,

Het ergste vind ik de onzekerheid van het aantal eicellen. Heb er ook elke keer maar 2 of 3 en moet dan beslissen of we ze oppikken of we overgaan naar een insimminatie. Van het snuiven kan ik niet spreken want dat doen ze in Gent niet. Ze gebruiken Decapeptil. Moet dus wel extra spuiten.Het wachten vind ik het ergste. Het wachten of er eicellen zijn. hoeveel, of er een bevruchting is,... Om zot te worden. We zijn zo al bezig van maart 2005. De rest gaat nogal.

Els

Ivonna · Bericht door **Ivonna** » 23 augustus 2008, 17:52

hoi,

Wat ik heel vervelend vind is.... dat je soms lang moet wachten wanneer je terug mag starten na een poging (mislukte). Mijn ouderdom doet er geen goed aan ... en dan nog +/- 3 maanden wachten is heel lang hoor. Ik vind dat ze daar ook rekening moeten mee houden. Ik zou graag een kindje hebben voor mijn 40.... maar dat zal nipt worden.

Inderdaad.... dat bloedprikken : je aders; het wachten na de transfer : dat duurt ook lang; zien wat we doen en eten; gelukkig kunnen we dit nog doen.
Er zijn mensen die dit niet kunnen of die kans niet krijgen in hun leven, dus.... wees positief meisjes.

Ja Pelkie, via het alarm van de gsm is het goed te doen hÃ© voor dat snuiven. Ben blij dat ik je daarmee kan/kon helpen.

grtjs,
Ivonna

Helena07 · Bericht door **Helena07** » 25 augustus 2008, 17:06

Vreemd dat ik dit nog niet horen vallen heb, maar wat ik het ergste vind is de PU! Urineblaas wordt leegeprikt wat al een pijnlijke ervaring is,en daarna moet je de rest van de pijn nog zien te verbijten.Tot twxee dagen daarna ben je aan de zetel gekluisterd omdat je niet normaal rechtop kan lopen.Dit steekt echt met kop en schouders uit boven al de rest, de PU is voor mij iets waar ik echt enorm tegenopzie.......
Ik ben ook geen held met bloed laten prikken, maar dan liever 10x bloed laten prikken ipv. ene PU!

Helena

het allerergste?

het allerergste?

Wie is er online