Geen embryo's of van heel slechte kwaliteit
Geplaatst: 5 oktober 2009, 12:46
Hallo iedereen
Ik heb net mijn vierde icsi achter de rug. Ook deze poging is op een sisser uitgedraaid.
Maar nu mijn verhaal. Ik ben echt op zoek naar mensen die hetzelfde meemaken/meegemaakt hebben als wij. Ik zou graag weten of zij een oplossing hebben gevonden en hoe zij met die situatie omgaan.
Zoals je hierboven al hebt gelezen hebben we dus 4 icsi's achter de rug. IUI en klassieke IVF waren voor ons geen optie omdat de zwemmertjes van mijn partner gewoon te slecht waren. Maar dit zou dus opgelost zijn met icsi. Bij mij werd er nog nooit een of andere afwijking vastgesteld, ook niet na de nodige onderzoeken.
Vol goede moed begonnen we aan die eerste poging. Ik reageerde goed op de medicatie (suprefact en menopur), had nergens echt last van. Kortom alles ging vlot. De PU leverde maar liefst 18 eicellen op. We waren in de wolken. UIteindelijk werden werden er van die 18 eicellen 11 bevrucht. Een schitterend resultaat en 2 dagen later mocht ik terugkomen voor de TP. Maar dan ging het fout. Van die 11 bevruchtingen was er geen enkele gegroeid tot een volwaardig en mooi embryo. Elke bevruchte eicel vertoonde enorm veel fragmentatie of was maar tot 2 of 3 kernen gedeeld.Mijn wereld stortte een klein beetje in. Een verklaring konden ze mij niet echt geven want dat 'maken we zelden mee, mevrouw.' De volgende keer zou alles beter verlopen. Dus geen TP.
Ook de tweede poging begonnen we vol goede moed. En weer reageerde ik heel goed op de medicatie (suprefact en puregon). Ditmaal hadden we 11 eicellen en van die 11 werden er 8 bevrucht. 2 dagen later mocht ik bellen om te horen of er bruikbaar 'materiaal' was. Ik mocht komen voor een TP. Oef... Maar ook nu hadden ze niet echt goed nieuws. Ze plaatsten maar ineens 2 embryo's terug, want de kwaliteit was ook niet schitterend en zo hadden we toch meer kans. Ik geloofde er niet echt in en inderdaad geen zwangerschap.
Dan maar een derde poging. Het werd stilaan routine. Goede reactie op de medicatie (opnieuw suprefact en menopur). Deze keer maar 6 eicellen maar wel 5 bevruchtingen. Helaas kregen we hetzelfde nieuws te horen van bij de eerste poging. Geen goede embryo's. En nog steeds hadden we geen verklaring gekregen voor deze problemen. Na die derde poging hebben we even een adempauze ingelast. Omdat we in het ziekenhuis eigenlijk geen uitleg kregen over wat er fout gaat, of wat de oorzaak zou kunnen zijn, hebben we besloten naar een ander ziekenhuis te gaan.
Eind augustus zijn we dan met de moed der wanhoop opnieuw begonnen aan een vierde poging. De behandeling was iets anders: geen suprefact meer maar decapeptyl gecombineerd met gonal-f. Dit stemde ons een beetje positief, want dit was toch al iets anders dan de drie andere keren. En 50% van de eicellen zouden bevruchten met geassisteerde eicelactivatie en 50% met gewone icsi. Ook nu reageerde ik meer dan goed op de medicatie. Maar liefst 25 eicellen. Van die 25 waren er 17 bevrucht. En ja, we mochten komen voor een TP. Maar van die 17 waren er eigenlijk maar 2 die in aanmerking kwamen voor de TP. En dan nog waren ze weer niet van echt goede kwaltieit. Alle andere waren maar gevorderd tot een 2-cellig stadium ipv tot een 4-cellig. En dus ook hier is er niks van gekomen.
Maar het ergste van alles vind ik, is dat we gewoon geen uitleg krijgen over wat er mis is of wat er mis zou kunnen zijn...
Ik weet dat dit een lang verhaal is om te lezen, maar ik zou echt graag weten of er iemand is die zich in dit verhaal herkent. Het mij deugd doen te weten dat we niet alleen staan met ons geval. en misschien heeft er iemand wel een mogelijke verklaring gekregn.
Alvast bedankt voor je reactie.
Ik heb net mijn vierde icsi achter de rug. Ook deze poging is op een sisser uitgedraaid.
Maar nu mijn verhaal. Ik ben echt op zoek naar mensen die hetzelfde meemaken/meegemaakt hebben als wij. Ik zou graag weten of zij een oplossing hebben gevonden en hoe zij met die situatie omgaan.
Zoals je hierboven al hebt gelezen hebben we dus 4 icsi's achter de rug. IUI en klassieke IVF waren voor ons geen optie omdat de zwemmertjes van mijn partner gewoon te slecht waren. Maar dit zou dus opgelost zijn met icsi. Bij mij werd er nog nooit een of andere afwijking vastgesteld, ook niet na de nodige onderzoeken.
Vol goede moed begonnen we aan die eerste poging. Ik reageerde goed op de medicatie (suprefact en menopur), had nergens echt last van. Kortom alles ging vlot. De PU leverde maar liefst 18 eicellen op. We waren in de wolken. UIteindelijk werden werden er van die 18 eicellen 11 bevrucht. Een schitterend resultaat en 2 dagen later mocht ik terugkomen voor de TP. Maar dan ging het fout. Van die 11 bevruchtingen was er geen enkele gegroeid tot een volwaardig en mooi embryo. Elke bevruchte eicel vertoonde enorm veel fragmentatie of was maar tot 2 of 3 kernen gedeeld.Mijn wereld stortte een klein beetje in. Een verklaring konden ze mij niet echt geven want dat 'maken we zelden mee, mevrouw.' De volgende keer zou alles beter verlopen. Dus geen TP.
Ook de tweede poging begonnen we vol goede moed. En weer reageerde ik heel goed op de medicatie (suprefact en puregon). Ditmaal hadden we 11 eicellen en van die 11 werden er 8 bevrucht. 2 dagen later mocht ik bellen om te horen of er bruikbaar 'materiaal' was. Ik mocht komen voor een TP. Oef... Maar ook nu hadden ze niet echt goed nieuws. Ze plaatsten maar ineens 2 embryo's terug, want de kwaliteit was ook niet schitterend en zo hadden we toch meer kans. Ik geloofde er niet echt in en inderdaad geen zwangerschap.
Dan maar een derde poging. Het werd stilaan routine. Goede reactie op de medicatie (opnieuw suprefact en menopur). Deze keer maar 6 eicellen maar wel 5 bevruchtingen. Helaas kregen we hetzelfde nieuws te horen van bij de eerste poging. Geen goede embryo's. En nog steeds hadden we geen verklaring gekregen voor deze problemen. Na die derde poging hebben we even een adempauze ingelast. Omdat we in het ziekenhuis eigenlijk geen uitleg kregen over wat er fout gaat, of wat de oorzaak zou kunnen zijn, hebben we besloten naar een ander ziekenhuis te gaan.
Eind augustus zijn we dan met de moed der wanhoop opnieuw begonnen aan een vierde poging. De behandeling was iets anders: geen suprefact meer maar decapeptyl gecombineerd met gonal-f. Dit stemde ons een beetje positief, want dit was toch al iets anders dan de drie andere keren. En 50% van de eicellen zouden bevruchten met geassisteerde eicelactivatie en 50% met gewone icsi. Ook nu reageerde ik meer dan goed op de medicatie. Maar liefst 25 eicellen. Van die 25 waren er 17 bevrucht. En ja, we mochten komen voor een TP. Maar van die 17 waren er eigenlijk maar 2 die in aanmerking kwamen voor de TP. En dan nog waren ze weer niet van echt goede kwaltieit. Alle andere waren maar gevorderd tot een 2-cellig stadium ipv tot een 4-cellig. En dus ook hier is er niks van gekomen.
Maar het ergste van alles vind ik, is dat we gewoon geen uitleg krijgen over wat er mis is of wat er mis zou kunnen zijn...
Ik weet dat dit een lang verhaal is om te lezen, maar ik zou echt graag weten of er iemand is die zich in dit verhaal herkent. Het mij deugd doen te weten dat we niet alleen staan met ons geval. en misschien heeft er iemand wel een mogelijke verklaring gekregn.
Alvast bedankt voor je reactie.