Lady V, hou ons morgen niet langer in de spanning dan nodig eh! Ik ga MEGA hard voor je duimen!!
xxx
Lotgenoten met endometriose gezocht
-
Lady-V
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 28 september 2008, 0:01
Das lief, laat iets weten zodra ik iets weet!!! Zal blij zijn als ik duidelijkheid heb, want nu kan het nog alle kanten op he... Ik word er nog zot van... Heb al een dag of 3 heel erg last van waterige afscheiding, kan vanalles betekenen.
De dokter zei ook, omdat ik bij mn vorige menstruatie een dikke prop bloed verloor, dat het toen een miskraam was en dan het hcg dan lang stand kan houden. De waterige afscheiding die ik nu heb is een teken dat de natuur alles schoon maakt... en dan duurt t ook lang vooraleer je terug een menstruatie hebt! Zou een duidelijke uitleg zijn voor al de symptomen en de puzzel zal dan in elkaar vallen. Zien wat de uitslag is morgen...
't Zal t een of t ander zijn: ofwel nu zwanger ofwel vorige maand een miskraam!
De dokter zei ook, omdat ik bij mn vorige menstruatie een dikke prop bloed verloor, dat het toen een miskraam was en dan het hcg dan lang stand kan houden. De waterige afscheiding die ik nu heb is een teken dat de natuur alles schoon maakt... en dan duurt t ook lang vooraleer je terug een menstruatie hebt! Zou een duidelijke uitleg zijn voor al de symptomen en de puzzel zal dan in elkaar vallen. Zien wat de uitslag is morgen...
't Zal t een of t ander zijn: ofwel nu zwanger ofwel vorige maand een miskraam!
-
Lady-V
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 28 september 2008, 0:01
Goh, ik weet niet waar ik moet beginnen...
Heb vandaag de uitslag van t bloedonderzoek gekregen. Ik ben dus niet meer zwanger. Zoveel is zeker! Ik zeg niet meer omdat ik vorige maand dus een miskraam gekregen heb. Het is gebeurt zoals ik al eerder had geschreven. Ik wist dat er iets niet in orde was vorige keer maar had al zoveel meegemaakt door die endometriose dat ik dacht dat dat er nog wel bij kon... Ben niet verder gaan zoeken naar een uitleg.
De hcg is goed gedaald. Er is nog hcg aanwezig, vandaar t lichte streepje op de test. Een geluk dat ik t niet geweten heb eigenlijk, t zou t alleen maar erger maken.
Je zou denken van, t gaat nu toch om zwanger te worden maar er is nog een belangrijk probleem opgetreden door t bloedonderzoek te doen.
Ik maak namelijk te veel prolactine aan. Prolactine is een hormoon die aangemaakt word in een zwangerschap om borstvoeding te geven. Als je niet zwanger bent, zou die waarde in het bloed bijna niets mogen zijn. Bij mij is en blijft die hoog. Dat kan een probleem zijn voor de toekomst om terug zwanger te worden want t lichaam denkt dan dat k al zwanger ben en geeft geen eitjes meer af en kunnen dus ook niet bevrucht worden. Raar genoeg krijg ik dan wel een bloeding maar is geen echte menstruatie.
Ik heb van deze middag een bloeding gekregen. Moet, als deze gedaan is, terug naar de dokter om een uitgebreider onderzoek te laten doen. Alsook echo enzo staan op de planning.
De kinderwens is weer opgeborgen! Maar ik geef nooit op, ooit zal ik mama worden, en wel de trotste van de hele wereld want t geluk heb ik dan wel verdiend...
Heb vandaag de uitslag van t bloedonderzoek gekregen. Ik ben dus niet meer zwanger. Zoveel is zeker! Ik zeg niet meer omdat ik vorige maand dus een miskraam gekregen heb. Het is gebeurt zoals ik al eerder had geschreven. Ik wist dat er iets niet in orde was vorige keer maar had al zoveel meegemaakt door die endometriose dat ik dacht dat dat er nog wel bij kon... Ben niet verder gaan zoeken naar een uitleg.
De hcg is goed gedaald. Er is nog hcg aanwezig, vandaar t lichte streepje op de test. Een geluk dat ik t niet geweten heb eigenlijk, t zou t alleen maar erger maken.
Je zou denken van, t gaat nu toch om zwanger te worden maar er is nog een belangrijk probleem opgetreden door t bloedonderzoek te doen.
Ik maak namelijk te veel prolactine aan. Prolactine is een hormoon die aangemaakt word in een zwangerschap om borstvoeding te geven. Als je niet zwanger bent, zou die waarde in het bloed bijna niets mogen zijn. Bij mij is en blijft die hoog. Dat kan een probleem zijn voor de toekomst om terug zwanger te worden want t lichaam denkt dan dat k al zwanger ben en geeft geen eitjes meer af en kunnen dus ook niet bevrucht worden. Raar genoeg krijg ik dan wel een bloeding maar is geen echte menstruatie.
Ik heb van deze middag een bloeding gekregen. Moet, als deze gedaan is, terug naar de dokter om een uitgebreider onderzoek te laten doen. Alsook echo enzo staan op de planning.
De kinderwens is weer opgeborgen! Maar ik geef nooit op, ooit zal ik mama worden, en wel de trotste van de hele wereld want t geluk heb ik dan wel verdiend...
-
jessy
- Berichten: 84
- Lid geworden op: 13 december 2007, 13:35
Lady - v
ik vind het echt spijtig voor je. Ik had zo gehoopt dat jij toch goed nieuws zou hebben. Laten we hopen dat je probleem toch snel van de baan zal geraken.
Soms heb je toch het gevoel dat het pesten en het slecht nieuws je blijft achtervolgen. Maar geef niet op!!!! Hoe moeilijk het ook is.
Ik moet op 1 april terug naar de gyne, ik ben eens benieuwd wat er bij mij mis is. Waarom die rechtereierstok niets meer doet, ondanks de hormonen, is er terug endo, ...? Hopelijk heeft de gyne geen 1 aprilgrap klaar!
Groetjes en sterkte!
ik vind het echt spijtig voor je. Ik had zo gehoopt dat jij toch goed nieuws zou hebben. Laten we hopen dat je probleem toch snel van de baan zal geraken.
Soms heb je toch het gevoel dat het pesten en het slecht nieuws je blijft achtervolgen. Maar geef niet op!!!! Hoe moeilijk het ook is.
Ik moet op 1 april terug naar de gyne, ik ben eens benieuwd wat er bij mij mis is. Waarom die rechtereierstok niets meer doet, ondanks de hormonen, is er terug endo, ...? Hopelijk heeft de gyne geen 1 aprilgrap klaar!
Groetjes en sterkte!
-
Lady-V
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 28 september 2008, 0:01
Hey Jessy
Ik zal heel erg hard voor je duimen, meid! Hoop dat je t beste nieuws krijgt dat je kan hebben...
Voelt echt erg aan als gepest worden. De wereld zit omgekeerd in elkaar. Wij zo snakkend naar een baby en vandaag weer op t nieuws ne papa die zn zoon doodslaagd. Heb zo geweend als ik dat hoorde, heb die kl*zk een pak verweten. Voelde me zo kwaad, zo verdrietig, zo machteloos,.... Kan daar echt ni bij!!! Zo oneerlijk.
Ik zal heel erg hard voor je duimen, meid! Hoop dat je t beste nieuws krijgt dat je kan hebben...
Voelt echt erg aan als gepest worden. De wereld zit omgekeerd in elkaar. Wij zo snakkend naar een baby en vandaag weer op t nieuws ne papa die zn zoon doodslaagd. Heb zo geweend als ik dat hoorde, heb die kl*zk een pak verweten. Voelde me zo kwaad, zo verdrietig, zo machteloos,.... Kan daar echt ni bij!!! Zo oneerlijk.
-
sunshine
- Berichten: 828
- Lid geworden op: 12 december 2007, 19:52
Hey Lady V...
Goh, ik zit echt met je in meid. Een miskraam ....het doet pijn. Ik weet nie goed wat te zeggen....
En dan heb je eindelijk het endo verhaal (hopelijk) achter te rug en dan steekt er weer een of ander hormoon op dat tegenwerkt!
Ik heb voor de endo operatie in november een biochemische zwangerschap gehad. Dat is een zwangerschap die vrij snel omslaat in een miskraam. Ik was toen met IUI behandelingen bezig. Aangezien je 12 dagen na de iui, nog voor je NOD , al een bloedname krijgt, weet je dan ook of je zwanger bent. Ik had HCG in mijn bloed, maar natuurlijk nog vrij laag omdat de bloedname zo vroeg was. Een week later is dat uitgedraaid op een miskraam (een verkeerde innesteling?). Een 'normale' vrouw zou gewoon haar maandstonden afwachten en vaststellen dat ze 4 dagen te laat haar regels krijgt. Ze zou dus meestal niet eens weten dat ze zwanger geweest is. Vandaar dat ze dat een biochemische zwangerschap noemen. Ergens was ik toen blij dat het gelukt was, en toch ook heel erg teleurgesteld dat het tegelijkertijd niet gelukt was...
Er wordt zo met onze gevoelens heen en weer gespeeld. Op den duur weet je gewoon niet meer wat je wel mag/moet/wil voelen ...
Ik hoop dat je de moed erin houdt. Want je kán wel zwanger worden eh! Hopelijk lost dat prolactine probleem zich snel op zodat je er vol nieuwe moed tegenaan kan.
Ik weet zeker dat je een heel fiere, trotse mama zal zijn! Onze kinderen (van iedereen hier op het forum) zullen echt gouden mini-mensjes zijn waar met héél veel liefde voor gezorgd zal worden. Onze tijd komt nog. We moeten daarin blijven geloven!
Jessy, ik hoop dat het voor jou ook eindelijk allemaal eens positief uitdraait. Jij wacht ook al (te) lang eh meid.
Hopelijk geeft de lente, de zon ... ons een dosis nieuwe moed!
Liefs
Sunny
Goh, ik zit echt met je in meid. Een miskraam ....het doet pijn. Ik weet nie goed wat te zeggen....
En dan heb je eindelijk het endo verhaal (hopelijk) achter te rug en dan steekt er weer een of ander hormoon op dat tegenwerkt!
Ik heb voor de endo operatie in november een biochemische zwangerschap gehad. Dat is een zwangerschap die vrij snel omslaat in een miskraam. Ik was toen met IUI behandelingen bezig. Aangezien je 12 dagen na de iui, nog voor je NOD , al een bloedname krijgt, weet je dan ook of je zwanger bent. Ik had HCG in mijn bloed, maar natuurlijk nog vrij laag omdat de bloedname zo vroeg was. Een week later is dat uitgedraaid op een miskraam (een verkeerde innesteling?). Een 'normale' vrouw zou gewoon haar maandstonden afwachten en vaststellen dat ze 4 dagen te laat haar regels krijgt. Ze zou dus meestal niet eens weten dat ze zwanger geweest is. Vandaar dat ze dat een biochemische zwangerschap noemen. Ergens was ik toen blij dat het gelukt was, en toch ook heel erg teleurgesteld dat het tegelijkertijd niet gelukt was...
Er wordt zo met onze gevoelens heen en weer gespeeld. Op den duur weet je gewoon niet meer wat je wel mag/moet/wil voelen ...
Ik hoop dat je de moed erin houdt. Want je kán wel zwanger worden eh! Hopelijk lost dat prolactine probleem zich snel op zodat je er vol nieuwe moed tegenaan kan.
Ik weet zeker dat je een heel fiere, trotse mama zal zijn! Onze kinderen (van iedereen hier op het forum) zullen echt gouden mini-mensjes zijn waar met héél veel liefde voor gezorgd zal worden. Onze tijd komt nog. We moeten daarin blijven geloven!
Jessy, ik hoop dat het voor jou ook eindelijk allemaal eens positief uitdraait. Jij wacht ook al (te) lang eh meid.
Hopelijk geeft de lente, de zon ... ons een dosis nieuwe moed!
Liefs
Sunny
-
sunshine
- Berichten: 828
- Lid geworden op: 12 december 2007, 19:52
Hey Dames,
Heb gisteravond tel gekregen van Leuven dat mijn afspraak van vandaag verzet is naar volgende week di omdat dr Thomassetti ziek is
. Nog een weekje wachten voor we weten hoe en wanneer we aan de toekomst (kindjes) mogen werken.
Vrijdag mogen de stents eruit. WOEHAA! Waaraan moet ik me dan verwachten? Doet dat pijn? Duurt het lang? Zou ik daarna ff kunnen gaan shoppen?
Heb vannacht veel wakker gelegen van buikpijn. Zou me niks verwonderen als de rode duivels er één dezer dagen aan zitten te komen.
Hoe gaat het met jou Liesje? Kan je genieten van je zwangerschap? Niet te veel kwaaltjes?
En jij Jessy? Hoe voel je je?
Liefs
Sunny
Heb gisteravond tel gekregen van Leuven dat mijn afspraak van vandaag verzet is naar volgende week di omdat dr Thomassetti ziek is
. Nog een weekje wachten voor we weten hoe en wanneer we aan de toekomst (kindjes) mogen werken.Vrijdag mogen de stents eruit. WOEHAA! Waaraan moet ik me dan verwachten? Doet dat pijn? Duurt het lang? Zou ik daarna ff kunnen gaan shoppen?
Heb vannacht veel wakker gelegen van buikpijn. Zou me niks verwonderen als de rode duivels er één dezer dagen aan zitten te komen.
Hoe gaat het met jou Liesje? Kan je genieten van je zwangerschap? Niet te veel kwaaltjes?
En jij Jessy? Hoe voel je je?
Liefs
Sunny
-
Lady-V
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 28 september 2008, 0:01
Das wel jammer! Nog een weekje wachten...
De stents... Denk da weer iedereen zijn verhaal heeft. Ik weet dat ik heel zenuwachtig was maar ook wel heel blij dat ik er eindelijk vanaf ging zijn.
Ik heb toen een uur in de wachtkamer gezeten, op van de zenuwen. Dorst door die medicatie en wou toen ni drinken want stel je voor dat ik juist moest plassen als ze me kwamen roepen...
Ik moest toen in een gynestoel gaan liggen. De verpleegster had me wel gerustgesteld en vraagt ook constant of t gaat... De verpleegster had alles ontsmet en verdoofd met een vochtig doekje. Er zit iets speciaals op. De dokter gaat dan met een instrumentje je urinebuis in op je ureterstents eruit te halen. Dat duurde bij mij wel een minuut of 5 want die macho wou ze er alle 2 ineens uithalen. Ik heb toen gewoon mn ogen toe gedaan en me op mn ademhaling geconcentreerd, anders was ik in paniek geslagen denk ik.
Eenmaal t voorbij is, valt er een pak van je schouders!!! t Doet ni echt pijn, tis eerder een heel vervelend gevoel.
Je gaat zien dat de volgende keer je naar t toilet gaat t een pak verlichtend is. Ook als je rondwandeld. Geef t een dagje de tijd om op zn plaats te komen en alles is volkomen normaal terug. Vanaf dan gaat t alleen maar bergop met de genezing. dan krijg je om te zeggen een schop tegen je kont, voorwaarts...
Ik ben toen gewoon naar huis gegaan omdat ik moe was, de stress die van me af viel maar als je je goed voelt zou je kunnen gaan shoppen om je zinnen even te verzetten.
Ik heb ook lang gedacht dat ik snel mn menstruatie ging krijgen maar heb 7 weken na mn operatie moeten wachten. Mn menstruatie heeft toen 14 dagen geduurd. Op t laatste voelde ik me zo erg slap.
Denk aan je meid en hoop dat alles zal meevallen...
De stents... Denk da weer iedereen zijn verhaal heeft. Ik weet dat ik heel zenuwachtig was maar ook wel heel blij dat ik er eindelijk vanaf ging zijn.
Ik heb toen een uur in de wachtkamer gezeten, op van de zenuwen. Dorst door die medicatie en wou toen ni drinken want stel je voor dat ik juist moest plassen als ze me kwamen roepen...
Ik moest toen in een gynestoel gaan liggen. De verpleegster had me wel gerustgesteld en vraagt ook constant of t gaat... De verpleegster had alles ontsmet en verdoofd met een vochtig doekje. Er zit iets speciaals op. De dokter gaat dan met een instrumentje je urinebuis in op je ureterstents eruit te halen. Dat duurde bij mij wel een minuut of 5 want die macho wou ze er alle 2 ineens uithalen. Ik heb toen gewoon mn ogen toe gedaan en me op mn ademhaling geconcentreerd, anders was ik in paniek geslagen denk ik.
Eenmaal t voorbij is, valt er een pak van je schouders!!! t Doet ni echt pijn, tis eerder een heel vervelend gevoel.
Je gaat zien dat de volgende keer je naar t toilet gaat t een pak verlichtend is. Ook als je rondwandeld. Geef t een dagje de tijd om op zn plaats te komen en alles is volkomen normaal terug. Vanaf dan gaat t alleen maar bergop met de genezing. dan krijg je om te zeggen een schop tegen je kont, voorwaarts...
Ik ben toen gewoon naar huis gegaan omdat ik moe was, de stress die van me af viel maar als je je goed voelt zou je kunnen gaan shoppen om je zinnen even te verzetten.
Ik heb ook lang gedacht dat ik snel mn menstruatie ging krijgen maar heb 7 weken na mn operatie moeten wachten. Mn menstruatie heeft toen 14 dagen geduurd. Op t laatste voelde ik me zo erg slap.
Denk aan je meid en hoop dat alles zal meevallen...
-
jessy
- Berichten: 84
- Lid geworden op: 13 december 2007, 13:35
Sunshine,
echt vervelend dat die afspraak verzet is! Maar nog enkele dagen op je tanden bijten.
Ergens mag je nog blij zijn dat je afspraak voor het verwijderen van die stents niet verzet is, want daar heb je echt last van nu.
Ik heb ook een uur moeten wachten in de wachtzaal. Blijkbaar hebben ze zo maar 1 apparaat was hun uitleg. Pijn heeft dat niet gedaan, beetje vervelend wel. Maar probeer je te concentreren op het feit dat je je snel beter zal voelen nadat de stents eruit zijn. Wanneer ze de stents verwijderen kan je ook op je hand blazen om druk te zetten. Dat zei de verpleging tegen mij, dan voel je bijna niets. Maar ik had dat niet gedaan, dus kan niet zeggen of dat echt helpt. Als je niet moe bent, kan je gerust wat gaan winkelen. Ik kon een heel stuk langer, beter en pijnloos stappen van de moment dat die stents eruit waren. Je wordt nog snel moe, maar dat is normaal. Maar dan moet je maar even gaan zitten en iets drinken om tot rust te komen en dan kan je verder. Eens de stent eruit, gaat de genezing ook veel vlotter, dat is een echte opluchting.
Met mij is het niet zo goed. Telkens als ik op tv iets zie met baby's, zwangere vrouwen of gewoon zo dat programma op vtm van die luchthaven en mama's die afscheid nemen omdat hun kind naar het buitenland vertrekt, dan bloeit mijn hart. Dan vraag ik me steeds af waarom ons dat niet gegunt is. Vroeger kon ik me beter inhouden, tegenwoordig begin ik snel te wenen. Het enige wat me nu recht houdt, is dat we vrijdag 3 april voor een weekje naar Marokko gaan. Maar eerst op 1 april nog naar gyne. Ik ben eens benieuwd, heb op 9 maart mijn regels gekregen maar volgens mij heb ik nog steeds geen eisprong gehad. Dus begin ik me echt zorgen te maken over het feit dat ik op natuurlijke wijze geen eicellen meer aanmaak of door de voorraad ben. Daar ben ik wel bang voor. Ik weet niet hoe ik ga reageren als dit echt zo zou zijn. Ik kreeg in de week al telefoon van Genk om te vragen of er iets was, want ik had geen bloed laten trekken om een zwangerschap vast te stellen na de ivf. Maar omdat ik mijn regels al had, een sterfgeval en ook nog eens doorlichting op school heb ik dat niet laten doen. Om nog eens met mijn neus op de feiten gedrukt te worden, dat kon ik echt wel missen. Ben eens benieuwd of de gyne daar iets van zal zeggen. Want normaal moet je bloed laten trekken.
Lady-V, hoe is het met u? Al een beejte bekomen van wat je nu weer hebt meegemaakt? Telkens wanneer je denkt dat het niet erger kan, dan slaat het noodlot toch weer toe. Anderen zeggen vaak dat je toch ergens gelukkig mag zijn, want nu weet je wel dat het kan lukken want is al gelukt geweest. Ik weet niet of dat een troost is. Want na alles wat wij al meegemaakt hebben, vraag je je nog meer af waarom ook dit nu nog bij jouw moest gebeuren. Het leven is zo onrechtvaardig.
Groetjes
echt vervelend dat die afspraak verzet is! Maar nog enkele dagen op je tanden bijten.
Ergens mag je nog blij zijn dat je afspraak voor het verwijderen van die stents niet verzet is, want daar heb je echt last van nu.
Ik heb ook een uur moeten wachten in de wachtzaal. Blijkbaar hebben ze zo maar 1 apparaat was hun uitleg. Pijn heeft dat niet gedaan, beetje vervelend wel. Maar probeer je te concentreren op het feit dat je je snel beter zal voelen nadat de stents eruit zijn. Wanneer ze de stents verwijderen kan je ook op je hand blazen om druk te zetten. Dat zei de verpleging tegen mij, dan voel je bijna niets. Maar ik had dat niet gedaan, dus kan niet zeggen of dat echt helpt. Als je niet moe bent, kan je gerust wat gaan winkelen. Ik kon een heel stuk langer, beter en pijnloos stappen van de moment dat die stents eruit waren. Je wordt nog snel moe, maar dat is normaal. Maar dan moet je maar even gaan zitten en iets drinken om tot rust te komen en dan kan je verder. Eens de stent eruit, gaat de genezing ook veel vlotter, dat is een echte opluchting.
Met mij is het niet zo goed. Telkens als ik op tv iets zie met baby's, zwangere vrouwen of gewoon zo dat programma op vtm van die luchthaven en mama's die afscheid nemen omdat hun kind naar het buitenland vertrekt, dan bloeit mijn hart. Dan vraag ik me steeds af waarom ons dat niet gegunt is. Vroeger kon ik me beter inhouden, tegenwoordig begin ik snel te wenen. Het enige wat me nu recht houdt, is dat we vrijdag 3 april voor een weekje naar Marokko gaan. Maar eerst op 1 april nog naar gyne. Ik ben eens benieuwd, heb op 9 maart mijn regels gekregen maar volgens mij heb ik nog steeds geen eisprong gehad. Dus begin ik me echt zorgen te maken over het feit dat ik op natuurlijke wijze geen eicellen meer aanmaak of door de voorraad ben. Daar ben ik wel bang voor. Ik weet niet hoe ik ga reageren als dit echt zo zou zijn. Ik kreeg in de week al telefoon van Genk om te vragen of er iets was, want ik had geen bloed laten trekken om een zwangerschap vast te stellen na de ivf. Maar omdat ik mijn regels al had, een sterfgeval en ook nog eens doorlichting op school heb ik dat niet laten doen. Om nog eens met mijn neus op de feiten gedrukt te worden, dat kon ik echt wel missen. Ben eens benieuwd of de gyne daar iets van zal zeggen. Want normaal moet je bloed laten trekken.
Lady-V, hoe is het met u? Al een beejte bekomen van wat je nu weer hebt meegemaakt? Telkens wanneer je denkt dat het niet erger kan, dan slaat het noodlot toch weer toe. Anderen zeggen vaak dat je toch ergens gelukkig mag zijn, want nu weet je wel dat het kan lukken want is al gelukt geweest. Ik weet niet of dat een troost is. Want na alles wat wij al meegemaakt hebben, vraag je je nog meer af waarom ook dit nu nog bij jouw moest gebeuren. Het leven is zo onrechtvaardig.
Groetjes
-
sunshine
- Berichten: 828
- Lid geworden op: 12 december 2007, 19:52
Hey Jessy,
Ik hoop dat je in Marokko je batterijen toch n beetje kan opladen en terug frisse moed hebt.
Jij staat net als ik ook in het onderwijs, niet? Hadden ze bij jou tijdens de operatie ook een stuk darm verwijderd?
Goh, ik zit met een klein vervelend probleempje/vraagje... Ik heb vervanging tot en met 3 april (tot aan de paasvakantie). Ik ben dan 7 weken thuis + 2 weken paasvakantie = 9 weken. Nadat de stents eruit zijn heb ik met de paasvakantie erbij nog 3 weken ziekteverlof dus. Ik moet wel zeggen dat ik tot nu toe eigenlijk nog bijna niks gedaan heb in het huishouden ofzo. Een mand strijk spreid ik over de hele dag. Half uurtje strijken, uurtje rusten, weer ff strijken, rusten... Poetsen, stofzuigen en van die dingen heb ik nog niet gedaan. Ik ben ook nog bijna niet de deur uit geweest. Als mijn vervanging op school verlengd moet worden, dan willen ze dat voor de paasvakantie weten (anders zoekt da meiske dat mij vervangt natuurlijk iets anders). Dinsdag moet ik naar thomassetti en als ik mijn ziekteverlof wil verlengen moet ik dat dan ook regelen (maar eigenlijk ben ik dan nog 2,5 weken thuis en weet ik natuurlijk niet hoe ik me na die 2,5 week zal voelen!).
Hoelang ben jij thuis geweest? Ben je meteen full time terug gaan werken? Ging dat of was het vermoeiend?
Om niet voor onaangename verrassingen komen te staan (als ik na pasen terug zou gaan werken en dan merk dat het me echt nie gaat) had ik volgende in gedacht:
4 weken extra ziekteverlof (dus paasvakantie en 2 weken erna)
dan 2 maanden partime werken (er is een stelsel waarbij je na langdurig ziekteverlof halftijds kan teruggaan met volle wedde. Is wel beperkt tot 3 maanden per 10 jaar.)
Wat denk jij daarvan? Is dat te veel? Zou ik wel fulltime kunnen werken? Ik vind het zo moeilijk om dat 3 weken op voorhand al te moeten zeggen.
x
Ik hoop dat je in Marokko je batterijen toch n beetje kan opladen en terug frisse moed hebt.
Jij staat net als ik ook in het onderwijs, niet? Hadden ze bij jou tijdens de operatie ook een stuk darm verwijderd?
Goh, ik zit met een klein vervelend probleempje/vraagje... Ik heb vervanging tot en met 3 april (tot aan de paasvakantie). Ik ben dan 7 weken thuis + 2 weken paasvakantie = 9 weken. Nadat de stents eruit zijn heb ik met de paasvakantie erbij nog 3 weken ziekteverlof dus. Ik moet wel zeggen dat ik tot nu toe eigenlijk nog bijna niks gedaan heb in het huishouden ofzo. Een mand strijk spreid ik over de hele dag. Half uurtje strijken, uurtje rusten, weer ff strijken, rusten... Poetsen, stofzuigen en van die dingen heb ik nog niet gedaan. Ik ben ook nog bijna niet de deur uit geweest. Als mijn vervanging op school verlengd moet worden, dan willen ze dat voor de paasvakantie weten (anders zoekt da meiske dat mij vervangt natuurlijk iets anders). Dinsdag moet ik naar thomassetti en als ik mijn ziekteverlof wil verlengen moet ik dat dan ook regelen (maar eigenlijk ben ik dan nog 2,5 weken thuis en weet ik natuurlijk niet hoe ik me na die 2,5 week zal voelen!).
Hoelang ben jij thuis geweest? Ben je meteen full time terug gaan werken? Ging dat of was het vermoeiend?
Om niet voor onaangename verrassingen komen te staan (als ik na pasen terug zou gaan werken en dan merk dat het me echt nie gaat) had ik volgende in gedacht:
4 weken extra ziekteverlof (dus paasvakantie en 2 weken erna)
dan 2 maanden partime werken (er is een stelsel waarbij je na langdurig ziekteverlof halftijds kan teruggaan met volle wedde. Is wel beperkt tot 3 maanden per 10 jaar.)
Wat denk jij daarvan? Is dat te veel? Zou ik wel fulltime kunnen werken? Ik vind het zo moeilijk om dat 3 weken op voorhand al te moeten zeggen.
x
-
missziggy
- Berichten: 183
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 17:27
hey iedereen
ik ben zelf ook endometriose patient, heb deze in vierde graad. Ben al twee maal geopereerd geweest.
De kans op natuurlijk zwanger geraken is zo goed als niets. In april start ik met ivf in uz gent.
Ik ben langs de ene kant benieuwd wat er gaat gebeuren, ik probeer het positief te bekijken. Maar langs de andere kant ben ik zo bang voor hetgeen er te gebeuren staat. De kans dat ik weer grote cyste kan krijgen door de hormonen is groot en dat maakt me zo onzeker
knuffel
Missziggy
ik ben zelf ook endometriose patient, heb deze in vierde graad. Ben al twee maal geopereerd geweest.
De kans op natuurlijk zwanger geraken is zo goed als niets. In april start ik met ivf in uz gent.
Ik ben langs de ene kant benieuwd wat er gaat gebeuren, ik probeer het positief te bekijken. Maar langs de andere kant ben ik zo bang voor hetgeen er te gebeuren staat. De kans dat ik weer grote cyste kan krijgen door de hormonen is groot en dat maakt me zo onzeker
knuffel
Missziggy
-
Lady-V
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 28 september 2008, 0:01
Jessy, ik voel me ook zo... Kan ook geen zwangere zien en heb t gevoel dat ik er constant mee geconfronteerd word en voel me soms ook gepest door de confrontaties... Er is iemand op mn werk zwanger, ze zit dan nog recht over mij ook. Ik probeer me zoveel mogelijk weg te steken achter mn pc om maar niet met haar te moeten praten over haar zwangerschap. soms zegt ze echt dingen die gemeen bij mij overkomen en dan heb ik t gevoel dat ze geen rekening met mij houdt... Ook al weet ze van mn problemen... Gelukkig heb ik nog wel collega's die me begrijpen als ik wegloop omdat t me eventjes teveel word.
Alles waar ik bang voor was is gebeurt. Eerst de vaststelling van endo en die operaties, dan miskraam, dan nu weer da probleem met die prolactine. Ik ga nergens meer bang van zijn dan kan er ook niets meer gebeuren. Was dat maar waar he (zucht)!
Sunshine, tis moeilijk te zeggen he 3 weken op voorhand. Ik denk dat eenmaal de stents eruit zijn en je bij tomassetti geweest bent dat je daar een deftig antwoord op hebt... Nog even afwachten meid. Zou me niet te veel zorgen maken daarover, word snel duidelijk. Ik ben op 7 weken gaan werken maar ik doe zittend werk, das wel anders...
Missziggy, ben ook 2 keer geopereerd. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, en ik ben niet alleen hier...
Wel spannend he in april die ivf! Je gaat een groot avontuur tegemoet. Is normaal dat je bang bent omdat je niet weet wat er staat te gebeuren maar je moet denken dat er veel vrouwen je zijn voor gegaan en dat er maar 5 percent niet zwanger is geworden. Das echt bitterweinig in vergelijking met die andere bij wie t wel gelukt is he? Hoop t beste voor jou en hoop natuurlijk ook dat je snel zwanger zult zijn. Wil je ook welkom heten op dit forum, al had ik liever gehad dat je niet moest zoeken naar dit onderwerp en niet eens wist van endometriose en het verdriet en pijn naar het verlangen naar een kindje was maar het zij zo.... Ik voel me hier altijd begrepen op momenten dat mensen niet eens snappen waar ik over praat en me dan staan aan te gapen... Doet al veel als je je hart kunt luchten en ook de andere kunt steunen...
Ik heb in november ook een afspraak voor kunstmatige inseminatie. Al weet ik niet hoe het nu verder zal verlopen met het prolactineprobleem. Het kan zijn dat ik als dit is opgelost weer snel zwanger ben... De toekomst zal zn antwoorden vroeg of laat moeten prijsgeven, hoe dan ook...
Denk aan jullie!!
xxx
Alles waar ik bang voor was is gebeurt. Eerst de vaststelling van endo en die operaties, dan miskraam, dan nu weer da probleem met die prolactine. Ik ga nergens meer bang van zijn dan kan er ook niets meer gebeuren. Was dat maar waar he (zucht)!
Sunshine, tis moeilijk te zeggen he 3 weken op voorhand. Ik denk dat eenmaal de stents eruit zijn en je bij tomassetti geweest bent dat je daar een deftig antwoord op hebt... Nog even afwachten meid. Zou me niet te veel zorgen maken daarover, word snel duidelijk. Ik ben op 7 weken gaan werken maar ik doe zittend werk, das wel anders...
Missziggy, ben ook 2 keer geopereerd. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, en ik ben niet alleen hier...
Wel spannend he in april die ivf! Je gaat een groot avontuur tegemoet. Is normaal dat je bang bent omdat je niet weet wat er staat te gebeuren maar je moet denken dat er veel vrouwen je zijn voor gegaan en dat er maar 5 percent niet zwanger is geworden. Das echt bitterweinig in vergelijking met die andere bij wie t wel gelukt is he? Hoop t beste voor jou en hoop natuurlijk ook dat je snel zwanger zult zijn. Wil je ook welkom heten op dit forum, al had ik liever gehad dat je niet moest zoeken naar dit onderwerp en niet eens wist van endometriose en het verdriet en pijn naar het verlangen naar een kindje was maar het zij zo.... Ik voel me hier altijd begrepen op momenten dat mensen niet eens snappen waar ik over praat en me dan staan aan te gapen... Doet al veel als je je hart kunt luchten en ook de andere kunt steunen...
Ik heb in november ook een afspraak voor kunstmatige inseminatie. Al weet ik niet hoe het nu verder zal verlopen met het prolactineprobleem. Het kan zijn dat ik als dit is opgelost weer snel zwanger ben... De toekomst zal zn antwoorden vroeg of laat moeten prijsgeven, hoe dan ook...
Denk aan jullie!!
xxx
-
natalie
- Berichten: 37
- Lid geworden op: 24 januari 2008, 9:39
Ik sta ook in het onderwijs en bij is ook een stuk darm weggehaald. Ik had geluk dat na mijn 7 weken ziekenverlof de grote vakantie begon. Maar na 7 weken had ik zeker terug kunnen gaan lesgeven denk ik. Bij mij was er na 5 weken een echte kentering in hoe ik mij voelde. Ik merkte ook dat ik op het einde van mijn ziekteverlof de school ook echt begon te missen. Ik ben eind juni bv ook een aantal dagen vrijwillig mee gaan delibereren. En dat was heel goed vol te houden.
Persoonlijk denk ik niet dat het nodig is om met één of ander stelsel deeltijds te gaan werken. Je weet nooit of je later dat nog nodig hebt in andere omstandigheden hè.
Ik zou mij niet teveel zorgen maken, na die stents ga je je veel beter voelen. En in drie weken tijd kan nog veel gebeuren hè.
Persoonlijk denk ik niet dat het nodig is om met één of ander stelsel deeltijds te gaan werken. Je weet nooit of je later dat nog nodig hebt in andere omstandigheden hè.
Ik zou mij niet teveel zorgen maken, na die stents ga je je veel beter voelen. En in drie weken tijd kan nog veel gebeuren hè.
-
jessy
- Berichten: 84
- Lid geworden op: 13 december 2007, 13:35
Hoi,
Sunshine, ik sta inderdaad in het onderwijs. Maar bij mij is geen stuk darm weggehaald. Ik ben in het totaal ook 7 weken thuisgeweest inclusief de paasvakantie. Mijn stents werden de eerste dag van de paasvakantie uitgehaald en ik heb dan via de huisarts mijn ziekteverlof 1 week verlengd waardoor ik 1 week na de paasvakantie nog thuis was. In het totaal 7 weken dus. Zo had ik ook na het verwijderen van de stents 3 weken om alles terug op te bouwen. Voor het verwijderen van de stents, deed ik ook niets in het huishouden, dat ging ook niet. Ik ben onmiddellijk fulltime terug gaan werken. Maar ik denk dat ieder dat voor zich moet uitmaken. Je kan beter langer thuisblijven eens ze vervanging hebben. Steld dat je terug gaat en na een week gaat het niet, dan zit de school zonder vervanging en dan ben jij ook niet op je gemak thuis; dus eens er vervanging is en die is goed, moet je naar jezelf kijken. Zo vertelde Meulemans toch tegen mij. Als je er nu al tegenop ziet, kan je misschien toch beter nog een weekje of 2 weken bijnemen. Nu alles betert wel van de moment dat die stents eruit zijn. Ook die Thomassetti zei tegen mij dat je na het verwijderen van de stents wel kan gaan werken. Maar ik vind dat je dat voor jezelf moet uitmaken. Als je er nu al tegenop ziet.
Lady-V, ik vind het spijtig dat ik het moet zeggen, maar wij zitten precies in hetzelfde schuitje. Allebei wel endo, maar nu treden er weer andere zaken op wat een zwangerschap nog moeilijker maakt. Onze ellende blijft duren. Ik denk vaak die die mens van hierboven ne echte pik op mij heeft. Constant pest die mij en speelt hij met mijn gevoelens. Als er dan iemand jong sterft ofzo, dan denk is soms van kom mij dan halen, wat voor zin heeft mijn leven als ik toch geen kinderen zou krijgen. Maar ik denk dat hij mij liever pest dan dat hij mij komt halen.
Lap, ben ik net naar het nieuws aan het kijken en nu gaat het weer over abortussen! Zo pijnlijk.
Missziggy, ik heb ook endometriose graad 4 en ben ook al 2 maal geopereerd. Endo zat vooral op mijn eileiders, eierstokken, baarmoeder, ...Ondertussen al 4 pogingen kunstmatig gedaan en 4 ivf. De endometriose heeft mijn eicellen aangetast qua kwaliteit en ik zit vol vocht ondertussen dat zich vastzet tussen het littekenweefsel van de operatie. Ik hoop dat het voor jou allemaal wat vlotter zal gaan en dat je dit allemaal niet moet doorstaan. Dat je niet zoals wij op een emotionele roetsbaan moet zitten. Wij zijn ondertussen al 3,8 maanden bezig om zwanger te geraken waarvan we ondertussen al bijna 2 jaar met de endo bezig zijn. Heb 1 poging ivf gedaan tussen de 2 operaties in en de kunstmatige en andere ivf pogingen waren na de zware operatie in Leuven, nu 1,2 jaren geleden.Ondertussen ben ik al 29 jaar en wou een jonge moeder worden! (niet dat ik me oud voel, maar toch)Veel succes met de ivf.
Groetjes
Sunshine, ik sta inderdaad in het onderwijs. Maar bij mij is geen stuk darm weggehaald. Ik ben in het totaal ook 7 weken thuisgeweest inclusief de paasvakantie. Mijn stents werden de eerste dag van de paasvakantie uitgehaald en ik heb dan via de huisarts mijn ziekteverlof 1 week verlengd waardoor ik 1 week na de paasvakantie nog thuis was. In het totaal 7 weken dus. Zo had ik ook na het verwijderen van de stents 3 weken om alles terug op te bouwen. Voor het verwijderen van de stents, deed ik ook niets in het huishouden, dat ging ook niet. Ik ben onmiddellijk fulltime terug gaan werken. Maar ik denk dat ieder dat voor zich moet uitmaken. Je kan beter langer thuisblijven eens ze vervanging hebben. Steld dat je terug gaat en na een week gaat het niet, dan zit de school zonder vervanging en dan ben jij ook niet op je gemak thuis; dus eens er vervanging is en die is goed, moet je naar jezelf kijken. Zo vertelde Meulemans toch tegen mij. Als je er nu al tegenop ziet, kan je misschien toch beter nog een weekje of 2 weken bijnemen. Nu alles betert wel van de moment dat die stents eruit zijn. Ook die Thomassetti zei tegen mij dat je na het verwijderen van de stents wel kan gaan werken. Maar ik vind dat je dat voor jezelf moet uitmaken. Als je er nu al tegenop ziet.
Lady-V, ik vind het spijtig dat ik het moet zeggen, maar wij zitten precies in hetzelfde schuitje. Allebei wel endo, maar nu treden er weer andere zaken op wat een zwangerschap nog moeilijker maakt. Onze ellende blijft duren. Ik denk vaak die die mens van hierboven ne echte pik op mij heeft. Constant pest die mij en speelt hij met mijn gevoelens. Als er dan iemand jong sterft ofzo, dan denk is soms van kom mij dan halen, wat voor zin heeft mijn leven als ik toch geen kinderen zou krijgen. Maar ik denk dat hij mij liever pest dan dat hij mij komt halen.
Lap, ben ik net naar het nieuws aan het kijken en nu gaat het weer over abortussen! Zo pijnlijk.
Missziggy, ik heb ook endometriose graad 4 en ben ook al 2 maal geopereerd. Endo zat vooral op mijn eileiders, eierstokken, baarmoeder, ...Ondertussen al 4 pogingen kunstmatig gedaan en 4 ivf. De endometriose heeft mijn eicellen aangetast qua kwaliteit en ik zit vol vocht ondertussen dat zich vastzet tussen het littekenweefsel van de operatie. Ik hoop dat het voor jou allemaal wat vlotter zal gaan en dat je dit allemaal niet moet doorstaan. Dat je niet zoals wij op een emotionele roetsbaan moet zitten. Wij zijn ondertussen al 3,8 maanden bezig om zwanger te geraken waarvan we ondertussen al bijna 2 jaar met de endo bezig zijn. Heb 1 poging ivf gedaan tussen de 2 operaties in en de kunstmatige en andere ivf pogingen waren na de zware operatie in Leuven, nu 1,2 jaren geleden.Ondertussen ben ik al 29 jaar en wou een jonge moeder worden! (niet dat ik me oud voel, maar toch)Veel succes met de ivf.
Groetjes
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 56 gasten