De Verdwaalde Ooievaar

Lindseyy schreef: ↑

25 augustus 2019, 16:31

Kaboutertje was vervelend om te lezen dat het maar niet lukt bij je. Ik hoop zo erg voor je dat het allemaal goed komt! Geduld moet soms een hele lange weg afleggen helaas..

@lbn: nog bedankt voor je felicitatie! Inmiddels ben ik ruim 14 weken en alles gaat goed

Andere lieve dames.. Ooit wordt ook jullie lange wachten beloond. Ik zag het er ook niet meer van komen maar het wondertje is er toch ❤

Hallo,

Vorige week te horen gekregen dat ik pril zwanger ben. De eerste bloedafname was twijfelachtig door een lage progesteron waarde. Bij de tweede bloedafname waren de waarden goed gestegen. Toch ben ik nog altijd wat ongerust 2 september eerste echo. Ons geduld is heel lang op de proef gesteld geweest. Maar na 3 jaar en 3 maanden eindelijk eens positief, hopelijk gaat alles goed.

Woooooow dat is SUPER goed nieuws!!!! Enorm blij voor jou!!!! Good things come to those who wait
Ben je op 2 september dan al 8 weken ver? Of doet jouw gynaecoloog al vroeger een eerste echo?

Hoe gaat het trouwens met de andere zwangere vrouwen hier? Benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen tot dusver!

lbn schreef: ↑

26 augustus 2019, 16:11

Woooooow dat is SUPER goed nieuws!!!! Enorm blij voor jou!!!! Good things come to those who wait
Ben je op 2 september dan al 8 weken ver? Of doet jouw gynaecoloog al vroeger een eerste echo?

Hoe gaat het trouwens met de andere zwangere vrouwen hier? Benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen tot dusver!

Ze doen vroeger een echo. Ben dan net geen 6 weken. We gaan op reis erna en het was met ivf dus dan doen ze wel eens een echo vroeger. Gelukkig, want het wachten daarop duurt zelfs nu al lang

Kan ik me voorstellen... Ik moest 4 weken wachten op een eerste echo (op 8 weken), ik vond dat ook 4 helse weken!
En daarna op reis, wat een leuke vooruitzichten!!! Het leven lacht jullie toe. Geniet nu van elke seconde: weten dat je zwanger bent, waarschijnlijk de laatste vakantie met z'n twee... Ik hoop van harte dat de echo op 6 weken alvast goed is.
Het is zooooo leuk met een baby, nog 8 maand geduld en je mag hem of haar ook verwelkomen

Groetjes

Hallokes

Hoe zit het hier met de zwangere vrouwtjes? Verlopen de zwangerschappen nog steeds voorspoedig? Ik hoop alvast uit de grond van mijn hart van wel!

Veel groetjes!

lbn schreef: ↑

23 september 2019, 10:28

Hallokes

Hoe zit het hier met de zwangere vrouwtjes? Verlopen de zwangerschappen nog steeds voorspoedig? Ik hoop alvast uit de grond van mijn hart van wel!

Veel groetjes!

Hoi hoi, lief dat je het vraagt. Gisteren opnieuw een echo gehad. Ben nu 9 weken en 5 dagen en alles was perfect. Het kleine frummeltje bewoog zijn armpjes al en lijkt al op een echt mini mensje. Zo een fantastisch gevoel!!! Alles goed met jou?
Lieve groetjes

Ha OEFFFF!!! Ik was om de paar dagen eens komen piepen hier om er al iemand gereageerd had, en was al wat bezorgd dat het misgelopen zou zijn... GELUKKIG NIET!!! Heeeeel blij voor jou! Hopelijk niet te veel last van de typische kwaaltjes...?
Geniet ervan!!! Je leven verandert voorgoed vanaf de dag dat het hummeltje geboren wordt, in de positieve zin uiteraard, want niets is zo mooi en zo leuk...
Doe dat goed!

groetjes

lbn schreef: ↑

2 oktober 2019, 13:44

Ha OEFFFF!!! Ik was om de paar dagen eens komen piepen hier om er al iemand gereageerd had, en was al wat bezorgd dat het misgelopen zou zijn... GELUKKIG NIET!!! Heeeeel blij voor jou! Hopelijk niet te veel last van de typische kwaaltjes...?
Geniet ervan!!! Je leven verandert voorgoed vanaf de dag dat het hummeltje geboren wordt, in de positieve zin uiteraard, want niets is zo mooi en zo leuk...
Doe dat goed!

groetjes

Ik voel me goed hoor. Niet zoveel kwaaltjes. Kan zeker niet klagen. Ja, we kijken er echt naar uit om dat frummeltje te ontmoeten! Bedankt hè!!

Hallo dames ik ben nieuw hier.. ik wil graag ook mijn verhaal even kwijt.. we zijn nu ondertussen 3 jaar bezig voor zwanger te worden, waarvan afgelopen jaar 3 x geopereerd van endometriosecyste. Ik heb vanaf eind maart eerst de pil moeten inslikken daarna overgegaan naar decapeptyl spuit om geen menstruatie te hebben ivm endometriose.. laatste spuit gehad op 6/8 en 20/8 geopereerd.. heb daarna nog steeds geen menstruatie gehad, waardoor ik bij de gyn. moest langsgaan.. alles was in orde met de echo en bloedtest dus nu ben ik 21/10 voor de eerste x begonnen met menopur 75iu en morgen mag ik op controle.. ik heb hier al verschillende ervaringen gelezen ivm clomid, ik heb clomid jaren geleden ook gebruikt 50mg, ik had toen telkens 1-2 follikels.. zou menopur dan nu ook beter effect hebben of moet ik niet te veel gaan hopen??
Alvast bedankt voor het lezen

Grtjs,
Wishes

Hallo wishes!
Hoe staat het intussen met de Menopur-spuitjes? Al een eisprong kunnen hebben?
Groetjes

Hoi allemaal, het is al even geleden maar ik wilde toch nog eens een update plaatsen voor zij die momenteel nog in het traject zitten. Wie weet kan iemand zich aan mijn verhaal (met happy end) optrekken.

Het is gek hoe eindeloos dat jaar waarin we hoopten zwanger te worden duurde. Ik telde elke dag af en durfde niet te denken aan de toekomst. Maar op dit moment belééf ik de toekomst waarvan ik nooit durven dromen, en daar kan ik mij nog dagelijks over verbazen. Het kan dus écht. Ik besef goed dat het al bij al geen extreem lang parcours is geweest en dat we gespaard zijn gebleven van veel van de ellende die anderen hier moeten doorstaan. Ik ben niet gelovig, maar ik ben ongelofelijk dankbaar voor wat ik vandaag heb.

Mijn parcours:
Clomid sloeg niet aan, ook niet op de hoogste dosis. Met Menopur ging het ophogen van de dosis traag maar had ik uiteindelijk drie keer een eisprong. We mochten telkens zelf proberen. De derde keer was de goeie keer. Bij die poging was ik zonder te overleggen met mijn gynaecoloog gestart met het nemen van inositol. We waren toen ook gestart op 75 IE (in plaats van 37.5 IE bij de eerste twee pogingen). Ik weet niet of het aan de inositol of aan de hogere startdosis lag, maar bij die poging had ik veel sneller een groeiend eitje en een eisprong. Uiteindelijk bleek dat dat eitje zich na de bevruchting gesplitst had en dat we een eeneiige tweeling kregen. By far de allergrootste verassing van mijn leven. Of dat iets met de behandeling te maken heeft, daar is de wetenschap nog niet aan uit (men weet zelfs nog niet zo goed wat het mechanisme is achter bevruchte eicellen die zich splitsen). Intussen zijn onze tweelingmeisjes zes maanden oud en doen ze het ontzettend goed.

Ik wens iedereen hier, zwanger of in behandeling, alle hoop en goeie moed toe. Er is maar één ding dat je kan doen en dat is blijven gaan. Ondanks dat het vaak eng is. En keihard. En zo oneerlijk. Ik heb geen glazen bol, maar in het overgrote deel van de gevallen worden geduld, kracht en doorzettingsvermogen beloond. Zoek tot zolang troost bij zij die van je houden, wees lief voor jezelf en doe zoveel mogelijk andere grote en kleine dingen die aan je welzijn bijdragen.

Zo mooi verwoord SarahM! Ik hoop mee met jou dat jouw verhaal anderen moed geeft, zeker in deze periode van het jaar...
En waw, al 2 tweelingmeisjes van 6 maanden! Wat gaat de tijd toch snel hé...
Mijn zoontje wordt ook al 11 maanden, ongelooflijk... Na nieuwjaar gaan we voor uitbreiding Nu al benieuwd of het op de normale manier zal lukken... Mijn cyclussen schommelen rond de 5 weken, dus in principe zou het nu perfect moeten lukken zonder Menopur... Zijn jouw cyclussen na jouw zwangerschap ook terug 'normaal' geworden?
Alvast fijne feestdagen gewenst!
Lieve groetjes

Heey allemaal,

Wij zijn al 3 jaar aan het proberen zonder resultaat.
Bij ons ligt het bij mijn man.
Ik heb ook al clomid moeten gebruiken voor 8x insiminatie. En nu net 3 dagen bezig met menopur 150cc per keer. En dit 7 dagen dan echo en zien wanneer de pik up is. Ik ondervond wel veel last en vroeg me af of ik alleen ben ? Jullie hebben hier precies niet echt last mee? Ik heb een wazig hoofd, hoofdpijn en benauwdheid ...

Lieve groetjes
PS : onze behandeling nu is in Jette.

Ik heb 7x ICSI gedaan met Menopur. De eerste keer heb ik afgezien, ik weet niet meer welke klachten ik allemaal had (is intussen bijna 6j geleden), maar ik weet dat ik me belabberd voelde, veel buikpijn had, zoveel dat ik soms overdag in mijn bed kroop, wenend van de pijn en dan paracetamol nam.

Ik denk dat het vooral kwam door het onbekende en het emotionele, de volgende pogingen ging het een stuk beter. Op de duur werd het ook routine

lbn schreef: ↑

20 december 2019, 16:28

Zo mooi verwoord SarahM! Ik hoop mee met jou dat jouw verhaal anderen moed geeft, zeker in deze periode van het jaar...
En waw, al 2 tweelingmeisjes van 6 maanden! Wat gaat de tijd toch snel hé...
Mijn zoontje wordt ook al 11 maanden, ongelooflijk... Na nieuwjaar gaan we voor uitbreiding Nu al benieuwd of het op de normale manier zal lukken... Mijn cyclussen schommelen rond de 5 weken, dus in principe zou het nu perfect moeten lukken zonder Menopur... Zijn jouw cyclussen na jouw zwangerschap ook terug 'normaal' geworden?
Alvast fijne feestdagen gewenst!
Lieve groetjes

Ooh spannend! Ik hoop voor jou dat het dit keer misschien zonder hulp lukt. Met een cyclus van 5 weken lijkt me dat inderdaad wel mogelijk. Ik geef zelf nog steeds borstvoeding en voorlopig is er nog geen cyclus te bespeuren. Ik ben wel benieuwd wat dat gaat geven als ik stop met de borstvoeding, maar ik ben realistisch en verwacht er eigenlijk niet veel van. We willen graag nog een derde en als dat opnieuw met hulp uit het ziekenhuis moet, dan zal ik dat wel met meer mentale weerbaarheid ondergaan. We hebben immers al twee prachtige dochters; dat geeft niet alleen vertrouwen dat het kan lukken, maar ook voldoende bezigheidstherapie voor moest het weer een tijdje duren om zwanger te worden.