En we lopen samen zo een beetje verloren...

[NettieLis]

En we waren zo gelukkig amper drie dagen geleden... Nettie en ik zijn nu al een tijdje samen, en al van vrij in het begin van onze relatie verlangden we naar een kindje. We besloten dat het tijd werd om onze droom te verwezenlijken. Nettie's gynaecoloog gaf ons het groene licht, en naarstig gingen we op zoek naar een spermadonor in onze vriendenkring. Nettie begon inntussen foliumzuurpillen te gebruiken en ons geluk werd tot een hoogtepunt gebracht toen haar beste vriend Jan instemde als spermadonor. We waren zo gelukkig amper drie dagen geleden... En we begonnen alles te plannen, hoe het allemaal zou gaan gebeuren... Nettie heeft bij haar vorige liefjes een aversie gekweekt tegenover mannen, als het over seksuele handelingen gaat. In haar relaties met mannen werd zij altijd puur gebruikt als object, daarom zagen we het allebei zitten dat Jan donor zou zijn. Haar beste vriend zou haar toch nooit opzettelijk pijn doen? En voor het geval dat seks, aangezien hij homoseksueel is, toch net iets te ver ging, bedachten we zelfinseminatie als plan B. Uiteindelijk deed Jan ons beiden pijn. Zonder reden bedacht hij zich en besloot zich niet langer te profileren als spermadonor. Onze wereld stortte compleet in elkaar. Ik huil mijzelf elke nacht in slaap. Nettie gaat er zoveel beter mee om dan ik, lijkt het. Intussen hebben wij besloten even een pauze in te lassen in onze relatie en elkaar wat ruimte te gunnen. We slapen niet langer samen en leven langs elkaar, elk naarstig op zoek naar een plan C. Alle andere mogelijke donoren in onze vriendenkring wezen ons resoluut af. Momenteel denken we aan zelfinseminatie via anoniem sperma. We hebben al allerlei opgezocht, maar vinden daar eigenlijk vrij weinig relevant over. Heeft iemand enig idee of het mogelijk is ingevroren sperma te verkrijgen bij een spermabank in België, dat gebruikt zou kunnen worden voor zelfinseminatie en hoeveel het ongeveer zou kunnen kosten? We hebben niet meer alle tijd van de wereld. Nettie is nog zoveel ouder dan ik, en ikzelf ben jammer genoeg niet in staat een kindje te dragen omwille van mijn gezondheid. We willen zo graag een kindje, hebben al namen uitgekozen en de eerste sokjes gekocht... We willen zo graag een kindje, zo graag... Heeft iemand misschien enig idee hoe het allemaal in z'n werk gaat, en of het wel mogelijk is een ingevroren spermastaal te verkrijgen voor zelfinseminatie? Alsjeblieft... We willen zo graag een kindje van onszelf!

[Hanne.lore]

Pijnlijk, dat de droom is uiteengespat, of toch voorlopig.

Zeker ben ik het niet, maar ik vermoed dat je voor zelfinseminatie naar het buitenland zal moeten trekken. Hier moet je volgens mij langs een fertiliteitscentrum passeren (en dan nog een dat niet van een katholieke stempel is).

H.

[Loeki]

Volgens mij is er wel een weg rond, als je wat zoekt.

De zelfinseminatie kan je op eigen houtje, das niet zo moeilijk. Wat daar het moeilijkste is is het zoeken van een donor en die donor getest krijgen. Vraag is wat wil je testen? Het lijkt me niet onmogelijk om via een huisarts die wat meewil een spermastaal te laten analyseren, en een bloedproef voor HIV bv.

En ook Nettielis, wil je niet via een fertiliteitscentrum? Ik kan begrijpen dat die drempel groter is, maar ze kunnen je bv wel helpen met een (anonieme) donor.

Misschien zijn dat eerst een paar dingen waar jullie over moeten nadenken... Willen jullie een gekende donor, of kan een anonieme ook? Indien jullie gaan voor een gekende donor, hoe kan je die vinden en wat moet er getest worden? Willen jullie eventueel via een fertiliteitscentrum?

Je kan bijvoorbeeld altijd je licht eens opsteken in Jette. Ze staan daar volgens mij zeker voor open, kijk anders eens op de website. Je kan altijd een afspraak maken om eens te gaan praten daarover, je bent dan nog tot niks verplicht. Intussentijd kunnen jullie dan nog rustig nadenken, en hebben jullie misschien toch al meer het gevoel niet meer zo "vast" te zitten.

Succes!!!

[belle04]

In Jette kost anoniem donorsperma 300 euro, goed voor drie pogingen. Daarbij komen de normale gynaecologische kosten. Na zes pogingne stap je over naar ivf (meeste koppels hoeven niet zolang te proberen), die volledig terugbetaald zijn.
Zelf heb ik een zoontje door zelfinseminatie met bekende donor, die bijna drie is. Door omstandigheden is er bij onze donor een chromosoomafwijking gevonden, waardoor we voor nr 2 op jette aangewezen zijn. We beginnen morgen met een nieuwe fret-poging.
Praat erover, dat helpt.