clomid en dan...

[philomeentje]

Hey dames,

ik heb het hier allemaal wel gevolgd, maar nu is het weer eens tijd om te reageren, 't lijkt alweer zo lang geleden.

Hey Koala, fijn om te lezen dat je toch weer in de mmm gestapt bent, hoop doet leven, en ik duim voor je! Hopelijk is deze klusronde de goeie, ook al wordt het weer spannend 14 dagen afwachten.

Rainbow, heb je ondertussen je verwenarrangement al geboekt? verzet je zinnen maar, en geniet ervan!

wkmiep, ben blij om te lezen dat bij jou clomid wel aanslaat - al is het niet zo fijn om te horen dat het te goed werkt. Ik kreeg per cyclus één à twee echo's om te controleren hoe het zat met de eisprong, en tussendoor moest ik ook gaan voor bloednames en bellen voor de uitslag. Wel geruststellend om te horen dat er geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap was, dat had inderdaad nog meer kunnen kapot maken. Op naar de volgende ronde dan maar? Veel succes!

over het emo-zijn: ik blijf dat hebben, en ik had het ook tot mijn verbazing als ik geen hormonen nam. Het leek dan ook alleen maar erger te worden, overal kon ik beginnen huilen uit het niets. Maar dat was dan nog niets vergeleken met de hoop die je elke maand toch krijgt, ook al wapen je je er zo goed mogelijk tegen. Het is elke keer weer een enorme klap als alles wat je deze cyclus geprobeerd hebt alweer niet gewerkt heeft. En het vreemde is: ik heb ook heel lang geprobeerd om te ontkennen dat ik toch wel zwanger zou zijn (toen ik al een positieve test en bloedtest had), een beetje om me te wapenen tegen een mogelijke miskraam. Nu regelmatig nog. En ik weet niet of dat ooit nog slijt. En dan heb ik het nog niet over alle dingen die er achteraf nog kunnen misgaan, en die ik in mijn werk op school dagelijks zie/zag. Het is verlammend als je erover begint na te denken, maar de verpleegster van de crèche zei gisteren dat ik door mijn werk toch een vertekend beeld heb en dat er gelukkig niet zoveel kinderen worden geboren met grote problemen. En daar trek ik me dan maar aan op.

nog even een update over mezelf: vandaag zijn we 11 weken, volgende week maandag mogen we nog eens op echo. Toch enorm spannend, want ik ben bang dat er iets misgegaan is zonder dat ik het gemerkt heb. Na de hele mmm vertrouw ik mijn lijf toch niet zo goed, vandaar waarschijnlijk. Ik hoop dat alles in orde is, en dat ik me dan stilaan toch wat geruster ga voelen. Ik hoop ook dat dan de misselijkheid toch wat minder wordt, en dat ik wat minder moet sleuren met eten. En dat ik toch weer wat meer ga kunnen eten, want nu moet er heel veel rekening gehouden worden met mij als we in de familie iets doen met eten (niet te vet, niet te gekruid, en dan nog alle zwangerschapsdingen waarmee rekening gehouden moet worden). Maar: ik klaag er niet al te graag over, want ik ben uiteindelijk heel blij dat het eindelijk zover is, en dat we mogen beginnen dromen. En weet je wat meisjes? Ik wens het jullie allemaal toe, want jullie verdienen dit ook allemaal - zij het minder misselijk dan ik. Ik blijf voor jullie allemaal duimen, en blijf meelezen hoe het jullie vergaat!

liefs*

[koala]

Hey Philomeentje,

11 weken, amai dat begint vooruit te gaan! Veel succes met de echo maandag. En hopelijk gauw ook minder last van de misselijkheid.

Ik zit inderdaad weer in de wachtfase, gelukkig gaan we volgende week naar Oostenrijk, dus ideaal om mijn gedachten te verzetten en de wachttijd wat te versnellen. Helaas heb ik ook weer de nodige zwangerschapssymptonen door die utrogestan (moe, pijnlijke borsten, misselijk bij momenten, ....).
Gisteren nog een berichtje gehad van de gyn, ik moet terug bellen voor al een afspraak te maken eind februari-begin maart. Als het nu niet lukt, dan wil ze overstappen naar inseminatie.

Voor de rest iedereen veel succes met de behandelingen en de anderen een mooie zwangerschap!

[Bientje]

@ Philomeentje: Fijn te horen dat het daar nog steeds goed gaat... 11 weken is echt al wel fantastisch hé!
Ik duim mee voor een goede echo en gynaebezoek.

@ Koala: Pffft... dat wachten is er echt te veel aan hé. Ik had ook altijd het gevoel of ik zwanger was, en dan worden we weer effe met de neus op de feiten gedrukt.
Ik duim echt mee voor jullie!
Goed dat je op reis gaat, dan ben je tenminste niet heel de tijd bezig met te zenuwen en gevoelens analyseren.
Een portie goeie moed voor jullie daar!

Wij zijn ondertussen aan week 7 begonnen...
Ik ben nog steeds niet écht misselijk, allé wel een beetje, maar echt niks om over te klagen.
Ik ben wel ongelooflijk bang dat het mis zal gaan.
Op 14/2 mogen we voor de eerste keer naar de gyn voor een echootje.
Dus nu maar hopen dat er niets misgaat en dat het beebje goed blijft groeien.
Ik wens jullie dit allemaal toe!

knuffel,
bientje

[rainbow]

hey iedereen,

philomeentje: hoe was de echo? klinkt zalig (behalve die misselijkheid natuurlijk )bijna de kaap van 12 weken! o ja, in het bijzonder onderwijs word je idd geconfronteerd met wat als iets misloopt, ik ken dat..(al groeit er bij mij nog niks in mijn buik natuurlijk..)moeilijk om dat los te laten waarschijnlijk..
bientje: de weken zullen bij jou nu ook wel vooruit gaan, geniet ervan! al snap ik jullie angst heel goed hoor!ik duim met jullie mee op een prima zwangerschap!
koala: volhouden he meid! bijna op reis? of misschien intussen al vertrokken.. in ieder geval ontspan je maar eens, hopelijk kan je al je zorgen achter je laten!
wkmiep: hoe gaat het nu met jou? hopelijk al véél beter! wat zijn de vooruitzichten?
nog anderen die ik vergeten ben? hopelijk niet

Ik heb al veel telefoontjes gedaan maar nog steeds geen verwenarrangement kunnen vastleggen, ofwel is het al volzet, ofwel is er iets vrij op momenten dat we niet kunnen Maar ik ben niet bij de pakken blijven zitten: ik heb vrijdag een afspraak bij een kinesiste/osteopate die eens gaat 'kijken/voelen' of er niets mis is en daarna kan ik bij haar relaxatie en /of massage krijgen en /of pilates volgen. Ik zie dit helemaal zitten! Was heel toevallig door welness te zoeken in de buurt dat ik op haar website kwam en dan zag ik dat ze wel veel verschillende dingen aanbiedt.. bovendien doe ik niks van sport dus wat pilates zou dubbel goed zijn Ik heb gevraagd of ze ervaring had met fertiliteitsproblemen en ze zei dat ze al goede resultaten heeft gehad bij anderen door combinatie relaxatie/pilates. Maar ze zei onmiddellijk ook dat dit geen garantie geeft. klinkt realistisch, was hier voor op mijn hoede dat ze niet vanalles beloven.. Ik zal wel zien he, breng jullie zeker op de hoogte.

liefs en knuf voor iedereen!

[Bientje]

Hey Rainbow!

Fijn dat je pilates/osteopatie een kans geeft! Wie niet waagt, niet wint hé.
Kwaad zal het zeker niet kunnen en ontspannen is absoluut al verademd waarschijnlijk.
Ik duim mee voor een leuk contact en eerste relaxatie.

Blijven zoeken ook voor dat verwenarrangement hoor, iedereen hier trouwens...
Af en toe eens lekker ontspannen met zn tweetjes laad je batterijtjes zo weer op.

@ Koala: hoe was je reisje Oostenrijk??? Hoop dat je er van genoten hebt! Of ben je nog steeds de sneeuw aan het trotseren?

Hier is het nog een weekje geduld uitoefenen voor de allereerste echo... Spannend hoor!
Ik begin wel meer en meer misselijk te worden en de broeken beginnen hier al hun comfort te verliezen.
Philomeentje, heb jij ook last van spannende broeken? of heb jij al aangepaste kledij gekocht?

Dikke kus voor iedereen en ik blijf het zeggen: Ik hoop echt dat we hier binnenkort met een heel forum zwangeren zitten!

[philomeentje]

Hello allemaal,

@rainbow: hey meid, fijn dat je het op een andere manier probeert - wie weet wat bereik je echt wel met de combinatie osteopathie/pilates. Ik zou het ook enorm appreciëren als ze je vooraf al eerlijk zeggen dat het misschien wel/niet werkt, ik heb de mensen ook liever realistisch. Veel succes, en laat weten hoe het geweest is, ik denk aan je!

@ koala: hoe vergaan de wachtweken je? Hou je het een beetje vol? Geniet van je reisje en hopelijk vliegt de tijd zo toch een beetje voorbij!

@wkmiep: hoe is het ondertussen met jou? hoe gaat het verder met de cyste?

@bientje: ik ben pas rond 7 weken supermisselijk geworden, en sindsdien gaat het wat op en af. De ene dag valt er goed mee te leven, maar de volgende dag sta ik kokhalzend en overgevend op. Dat zijn ook de dagen dat ik extra moe ben. En niet te vergeten: de regelmatige (hormoon?)hoofdpijnen. Maar ik moet wel zeggen dat je je er beetje bij beetje naar schikt, ook al is het niet zo fijn. Ik heb al redelijk snel een aantal slips en broeken / rokken die me net goed zaten moeten laten liggen omdat ik vond dat ze knelden. Vooral 's avonds heb ik er extra last van. Ondertussen draag ik enkel nog de kleding die te wijd zat en moet ik stilaan toch gaan denken aan zwangerschapskledij. Heb vorig weekend zo'n geweldig sexy meegroeibeha gekocht, man, wat een comfort (echt wel!). En heb ondertussen in de hema zo van die zw.slips gekocht. Dus ja, ik moet me er stilaan toch wel bij gaan 'neerleggen' dat mijn lichaam uitzet. En als je zoals ik het voorbije jaar alle moeite van de wereld hebt gedaan om 10kg af te vallen (pco hè), dan gaat dat soms wel gepaard met gemengde gevoelens hoor. Seg Bientje, zoek wat verstrooiing deze week, hopelijk blijft de misselijkheid toch wat meevallen. Zorg dat je zoveel mogelijk bezig kan blijven en dan zal de tijd wel voorbijglijden. Veel succes volgende week en laat iets weten, hè!

We zijn dus gisteren op echo geweest, zo rond de 12 weken. Ik was toch wel weer bang dat er iets mis was gegaan. Ben vandaag zeer gelukkig, blij en gerustgesteld dat alles in orde was. Hartje gehoord, schattig neusje gezien, twee beentjes en twee armpjes gezien. Onze kleine spruit sprong de hele tijd heen en weer, en dus was de nekplooimeting niet zo makkelijk, want daarvoor moest de gyn blijkbaar precies het beeld stilzetten zodat de baby in profiel lag. Het is uiteindelijk wel gelukt, volgende week hebben we de uitslag. Da's toch ook wel spannend.

Hey meiden, als jullie het vervelend vinden dat ik hier mijn verhaal zo uitgebreid kom doen, zeggen jullie me dat dan? Ik zou het zeker begrijpen. Weet wel dat ik dit niet doe om jullie te kwellen, hè. Ik wens jullie dit allemaal toe, en liever nog vandaag dan morgen!

voor iedereen van jullie een dikke knuffel en tot binnenkort!!

Liefs*

[wkmiep]

Hoi allemaal,

Sorry hoor, maar bij mij staat alles een beetje stil op dit moment, door die cyste vooral. En eerlijk gezegd heb ik er even genoeg van om er allemaal zo mee bezig te zijn, dus ik heb even een stop ingelast...ik zie het allemaal wel. Ik wil iedereen iig, tijdens mijn stop , suc6 wensen met alles. Ik zal vast nog wel tussendoor spieken naar jullie verhalen en ik schrijf jullie over een tijdje weer.
Veel liefs

[rainbow]

hey ladies,

philomeentje: ik heb er geen problemen mee dat je je verhaal eens doet, hoor! Ik ben oprecht blij voor jou!Wat klinkt dat za-lig die echo (wil ik ook!!)Ik duim dat de uitslag super is, maar ik heb er een heel goed gevoel bij
bientje:morgen echo? succes/veel plezier he!!
wkmiep:ik begrijp dat gevoel helemaal van er te veel mee bezig zijn enzo..als je wil, kan je even afzakken naar 'mijn' ander topicje (al dan niet tijdelijk) stoppen met behandelen..ik wens je veel gemoedsrust, succes in vanalles en tot de volgende he!
koala: terug van reis? hoe was het? hopelijk superontspannend!

Ik ben vrijdag dus naar de kine/osteopate geweest. Ben daar maar liefst 2 uur binnen geweest! eerst moest ik mijn verhaal doen, dan heeft ze mijn lichaam eens onderzocht (meer bekeken en hier en daar eens geduwd), daarna een soort testjes waarbij ik mijn energiepunten moest aanraken terwijl ik tegendruk moest geven met mijn knie (die zij probeerde naar beneden te duwen) Wel een beetje vreemd, maar ik stond er volledig voor open.De organen die goed waren, daar kon ik beter tegendruk geven dan bij deze die zwakker waren. En zoals ze had gedacht zijn mijn bijnieren heel zwak (heel belangrijk want die regelen heel je hormoonhuishouding)en mijn schildklieren waren ook iets zwakker.Twee dingen die toch bevruchting en zwangerschap kunnen bemoeilijken. Daarna heeft ze me osteopatisch behandeld (wat trekken en duwen aan spieren en weet ik waar allemaal op), toen ze daarna weer 'testte' waren mijn schildklieren al sterker.Voor mijn bijnieren weer in balans te brengen moet ik twee voedingssupplementen nemen. Binnen 2 weken moet ik terug en zal ze eens kijken of het effect heeft.
Verder best een vriendelijke vrouw (toevallig mijn leeftijd, en ze heeft kine gestudeerd aan dezelfde school als ik, toen ik daar logo gestudeerd heb)en pas toen ik over een paar 'succesverhalen' begon, vertelde ze er ook één: er was een vrouw bij haar geweest die ook aan vruchtbaarheidsbehandelingen bezig was, ze is 1 keer geweest en dezelfde maand was zwanger van een drieling (!) Ze had blijkbaar 2 follikels en die ene heeft zich dan nog eens gedeeld..
Ha, met eentje ben ik al helemaal tevreden hoor!
Ik hou jullie nog wel op de hoogte!
liefs

[koala]

hey allemaal,


Ik heb jullie berichtjes al eens snel doorgelezen, maar ik moet ze nog eens meer in detail lezen.

Ik ben inderdaad terug van mijn verlof en het heeft enorm deugd gedaan. We hadden zalig zonnig weer en hebben er echt van kunnen genieten. Dat maakte het wachten wat aangenamer, helaas wel veel last van bijwerkingen van utrogestan (misselijk, pijnlijke borsten, ....). En ja, vandaag is het weer D-day he, net deze morgen een BN laten doen en deze namiddag bellen voor het resultaat. Ik ben weer super zenuwachtig en wacht met gemengde gevoelens af: hoop en toch weer mezelf wat bescherming tegen het eventuele slechte nieuws. Pffff, wat moeten we toch weer allemaal doorstaan.

En ik heb ook geen problemen met de verhalen van jullie hoor, ik kan die succesverhalen goed gebruiken.

@Rainbow, succes met de osteopatie/pilates. Ik hoop voor jou dat het lukt. Ik blijf nog verder doen met de accupunctuur.

[liesje81]

Koala, duimpjes staan keihard mee te draaien!! Spannend!!

[koala]

Helaas, het resultaat was negatief
Weer voor niks dat allemaal moeten doorstaan. En hoe ik ook probeer om me tegen dat nieuws te wapenen, dat komt toch altijd weer zo hard aan he!

Dus nu is wachten tot 14 maart en dan starten we nadien met inseminaties.

[Bientje]

@ WKmiep: Goed dat je je lichaam en je geest een beetje tijd geeft om over die cyste heen te raken. Ik denk dat behandelingen pas echt resultaat hebben als je er zelf met volle goesting tegenaan gaat en het allemaal terug wat ziet zitten.
Verwen jezelf maar eens goed en geniet maar van elke dag zoals die nu is. Wij leven immers allemaal veel te erg in de toekomst, terwijl we soms beter even stilstaan bij hoe het NU met ons gaat.
Ik wens je ongelooflijk veel sterkte en goede moed.

@ Rainbow: Ik ben zo blij dat de osteopathie zo'n deugd heeft gedaan... Het is misschien een aanrader voor velen onder ons en wie weet, kan ze binnenkort jouw succesverhaal aan een volgende patiënte doorvertellen
Ik duim alvast!

@ Koala: Echt stom van je negatieve BN! Ik begrijp heel goed dat het hard aankomt. Krijg jij ook een pregnyl-spuit toegediend?
Probeer er toch een beetje de moed in te houden, hoewel ik maar al te goed weet dat dat echt niet simpel is.


Hier gaat alles prima ondertussen...
Ik sluit me volledig bij Philomeentje en vind dat jullie het echt moeten zeggen als we te veel over onszelf en de zwangerschap praten!
Ik snap goed genoeg dat dat niet altijd even fijn is om te lezen terwijl je zelf zo naar dat moment zit te smachten. Alleszins, ik had het er ferm moeilijk mee.

Ik Ben gisteren bij de gynaecoloog geweest voor een eerste echo...
Uiteraard hebben er traantjes gevloeid. Ik was zooooo bang dat er iets mis zou gegaan zijn, maar toen ik het hartje hoorde van dat kleine wondertje was ik helemaal gerustgesteld.
De echo was dus zeer goed, ik ben nu 9,5 weken ver en het baby'tje is al 23 mm.
Ik moet op 7 maart terug voor een tweede echo en tripeltest. Nog effe spannend dus.

Philomeentje, hoe was de uitslag bij jouw bloedtest?
Ik hoop dat die goed was!!!

[philomeentje]

Dag allemaal,

@wkmiep: alleen jij voelt aan hoe het met jou en je lijf gaat. Ik snap heel goed dat je jezelf de tijd wil geven om over die cyste heen te raken en je weer te herpakken. Verzorg jezelf goed en probeer toch ook wat te genieten, meid. Knuffel!!

@Rainbow: zo fijn om te horen dat die sessie osteopathie/pilates je deugd heeft gedaan! Ben eigenlijk wel eens benieuwd naar wat de volgende keren met jou gaan doen, hoop heel erg dat het werkt!! Veel succes, meid!

@Koala: wat een slecht nieuws, meid! 't Is alweer een zware dobber om te verwerken, dat weet ik wel. Neem nu tijd voor jezelf, kom tot rust en probeer jezelf dan stilaan weer te herpakken tegen 14 maart. Ik voel met je mee, want 't is toch wat, hè. Warme knuffel!

@Bientje: amai, ik was blij om te lezen dat alles goed met je (jullie) gaat!! We gaan dus samen op 7 maart moeten gaan voor volgende echo! Je hebt wel het gevoel dat de tijd voorbijkruipt, en ik weet dat ik heel bang was dat er iets misgaat, dat ben ik nu nog steeds. Al heb ik wel het gevoel dat ik hier rustiger in word. Zo'n fijn nieuws!!

Met mezelf en de kleine spruit gaat het wat op en af. Ik dacht tot begin deze week dat het de goede kant op ging met de misselijkheid en de vermoeidheid. Uiteindelijk is dat nog steeds best zo, maar ik heb toch al twee ochtenden moeten overgeven toen ik net uit bed kwam . Maar daarna is het eigenlijk wel terug weer wat beter.
Uiteindelijk vandaag de uitslag gekregen van de nekplooimeting en tripletest. Mijn huisarts had dinsdag nog niets aangekregen van het labo, en vandaag had hij de papieren verloren gelegd (hij dacht zelfs eventjes dat hij ze per ongeluk versnipperd had ). Tot hij ze gelukkig wel vond. Het risico op een baby met down-syndroom is 1 op 19.021, da's dus heel goed (problematisch is 1 op 300) en ook voor de niet-levensvatbare variant van Down was de kans maar 1 op 100.000, wat ook heel goed is. Ik loop dus vandaag weer eventjes op wolkjes!

Liefs*

[rainbow]

hey dames,

even kort:

koala: een dikke knuf voor jou..weer de zoveelste teleurstelling Gaat het een beetje?succes hoor.

bientje: ja, dat zou leuk zijn, eens een succesverhaal over mij Heb er nog geen gehad dus na meer dan 3 jaar zou dat wel eens mogen..
Zal wel zijn dat zo'n echomoment een beetje emotioneel is.. geniet ervan!!

wkmiep: voor jou ook nog een dikke knuf, hopelijk gaat het goed met je.

philomeentje:wat supergoed nieuws!! zweef maar verder! je verdient het

Over mij niet veel te vertellen, of misschien toch een beetje: ik zit nog maar op dag 22 en ik heb al een paar dagen tekenen alsof ik mijn regels moet krijgen (superveel plassen, puisten,lichte krampjes)maar daarvoor is het dus nog veel te vroeg! zeker met zo'n lange cyclus als de mijne.. tenzij mijn voedingssupplementen mij eens een korte maar regelmatige cyclus zouden geven, haha!(de nieuwe hoop die ik daarmee gekregen heb, stop ik liefst zo diep mogelijk weg, al lukt het niet helemaal..)

liefs

[Tober]

Hallo iedereen,

ik ben nieuw hier en heb net een beetje bijgelezen wat jullie verhaal is. één ding is zeker, het is een constante strijd. Ik moet wel zeggen dat ik versteld sta van jullie doorzettingsvermogen, blijven gaan en telkens weer opladen!

mijn verhaal: sinds september 2009 met de pil gestopt. na een aantal maanden beginnen door hebben dat ik geen cyclus had. naar gyn geweest, en beslist nog even af te wachten om het zo natuurlijk mogelijk te houden. Ondertussen veranderd van werk (waarvoor ik blij ben dan ik dat gedaan heb!) en nu sinds december gestart met clomid. na 4 reeksen clomid op hoogste dosis uiteindelijk vorige maand eerste eisprong gehad. maar niet zwanger. nu terug één reeks clomid, hoogste dosis, maar gisteren echo gehad, niets, nul, noppes.

nu is de vraag: nog eens met clomid proberen? en wat als dan ook weer geen resultaat. Hoe lang wachten vooraleer naar fertiliteitskliniek en volgende stappen ondernemen? menopur, zijn dan de inspuitingen (waar mijn gyn van spreekt als volgende stap)?