Iemand ervaring met orale inname van Utrogestan?

Andere behandelingen forum.
Plaats reactie
LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Iemand ervaring met orale inname van Utrogestan?

Bericht door LittleBean » 11 februari 2010, 22:42

Hallo Iedereen,

Ne een miskraam in November 2009 (en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in 2007) heeft mijn gynaecoloog mij voor mijn volgende 3 cycli Utrogestan voorgescheven.

Ik moet 1 pil van 200mg 's avonds met water inslikken van dag 15 tot dag 25 van mijn cyclus.

Volgens hem helpt dit bij de inplanting van een gefertiliseerde eicel, als er een bevrucht zou geraken natuurlijk.

Ik ben 34 jaar en mijn man en ik hebben besloten om nog maximaal 6 maanden op de 'natuurlijke' manier zwanger proberen te geraken en hopelijk deze keer ook te blijven.

Ik heb op dit forum al verhalen gelezen of Utrogestan die vaginaal toegediend diende te worden en als deel van een IVF procedure, maar heeft iemand ervaring met het slikken van Utrogestan en niet in het kader van IVF?

Zijn er bijvoorbeeld bijwerkingen?

Als mijn maandstonden eindelijk beginnen (dag 39 nu, sinds de miskraam staan ze op hun kop)moet ik met deze 'kuur' beginnen en het zou goed zijn als ik er wat meer over weet.

Alvast bedankt,

LB

MA
Berichten: 3552
Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29

Bericht door MA » 11 februari 2010, 23:29

Ik heb zelf vaginale en orale genomen in kader ivf en door bloedingen tijdens zwangerschap. Een vriendin van mij heeft enkel orale moeten nemen omwille van problemen tijdens zwangerschap en zij had heel veel last van vermoeidheid. 'k Had de indruk dat dit erger was bij orale dan bij vaginale. Mogelijks ook wat meer last van maag maar vermits wij tijdens zwangerschap moesten nemen, kan dat een verschil zijn met jouw situatie. Persoonlijk vond ik meer witverlies ook wel opvallend. Hoop dat dit je een beetje helpt, al antwoord ik maar op een stukje van je vraag.

izidoor
Berichten: 22
Lid geworden op: 26 januari 2010, 20:27

Bericht door izidoor » 14 februari 2010, 14:30

Ik neem dit nu al twee maanden. de eerste maand maar drie dagen omdat ik dan mijn maandstonden al had, de tweede keer een dag of veertien. Na enkele dagen had ik last van enorme vermoeidheid en draaiingen. Dus best nemen echt pas voor je naar je bed gaat. Ik had ook vaak last van een opgezette buik. Eigenlijk had ik bijna alle nevenwerkingen van op de bijsluiter.
Ik blijf proberen, want hoop nog altijd dat het wel eens zal lukken.
groeten,

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 15 februari 2010, 7:49

Dag meid,

Ik heb je vraag gevonden.

Ikzelf heb eigenlijk geen last gehad van die utrogestan. Ik heb die vaginaal genomen niet in het kader van IVF. Ook om uit te sluiten dat een mogelijke miskraam het gevolg zou kunnen zijn van een te laag progesteron gehalte. Bij de eerste zwangerschap was mijn progesteron aan het dalen. Dat kan zowel een oorzaak als gevolg van de miskraam geweest zijn. Maar voor de zekerheid werd er ook utrogestan voorgeschreven.
Ik heb dan éénmaal genomen van dag 15 tot einde cyclus maar gezien de kansen niet groot waren op een spontane zwangerschap, ben ik daarmee gestopt. Toen ik uiteindelijk toch spontaan zwanger bleek ben ik meteen gestart met de utro tot week 12 (3 x 200gr/dag). De kwaaltjes die ik had zullen eerder voortgekomen zijn uit de zwangerschap dan van de utro.

Veel succes!

LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Bericht door LittleBean » 15 februari 2010, 9:15

Hey iedereen,

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ben nog altijd aan het wachten op mijn regels maar volgens de 'aanwijzingen' zullen ze vandaag of morgen beginnen. Hopelijk want het is vandaag dag 43!

Ik hoop echt dat na deze regels mijn cyclus terug in orde is. Volgens mijn man wel want hij meent dat ik altijd mijn regels heb rond de nieuwe maan (gisteren)en ovuleer tijdens de volle maan.

Toen ik nog elke dag mijn temperatuur nam (meer als een jaar geleden) heeft hij al die informatie in een Excel sheet gezet (ja, ik weet het, nogal nerdy) en daaruit blijkt dat mijn cyclus de maancyclus volgt. Spooky!

Ik kan niet wachten want ik wil nu echt die utrogestan beginnen nemen op dag 15. Dan heb ik tenminste toch het gevoel dat ik iets doe en voel ik me niet zo machteloos.

Ik heb hier in Zwitserland ook een afspraak gemaakt voor volgende week bij een accupuncturist. Ik geloof daar eigenlijk niet zoveel in maar weeral geeft het mij het gevoel dat ik iets kan doen om mijn kansen te verhogen.

Daarom ben ik ook beginnen te zwemmen en beter op mijn eten te letten want er moeten ongeveer 10 kilo af bij mij.

Als ik nu die twee glaasjes rode wijn 's avonds nog kon laten dan zou het helemaal perfect zijn! :wink:

Groetjes

LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Bericht door LittleBean » 16 februari 2010, 0:24

Update: twee uur na mijn vorige bericht zijn mijn regels eindelijk begonnen, Yay!

Waar een mens tegenwoordig al dankbaar om is... :oops:

Ze zijn nogal pijnlijk, maar dat is altijd zo bij mij de eerste dag.

Nu nog 14 dagen wachten en dan kan ik de Utroestan beginnen nemen.

Ik begin weer positiever te denken maar de realist (pessimist zegt mijn man) in mij gaat proberen niet te hard van stapel te lopen.

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 16 februari 2010, 11:18

Een vraag je voor jou:
Gebruik je ovulatietesten? Zo ja, dan zou ik pas starten met de utro 3 of 4 dagen nadat de ovulatietest positief was he. Zo hebben de spermacelletjes genoeg tijd om naar je eitje te zwemmen en het te bevruchten. Stel dat je je eisprong wat later hebt dan dag 14.
Veel succes! 14 dagen kunnen heel langzaam voorbij gaan dus kom hier nog maar vaak babbelen.

Btw: proficiat met je regels!

LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Bericht door LittleBean » 16 februari 2010, 16:49

Hey Logost,

Neen ik gebruik geen ovulatest voor het ogenblik, maar vroeger wel.
Om eerlijk te zijn was ik het een beetje beu om nog maar eens op een 'stokje' te moeten plassen, naast de honderdste zwangerschapstest elke maand.

En ik weet ook vaak wanneer ik ga ovuleren doordat mijn witverlies veranderd van consistentie en kleur (Misschien too much information? :wink: )

Maar omdat mijn cyclus op z'n kop staat sinds de miskraam is het misschien geen slecht idee om een ovulatietest te gebruiken deze keer.

Ze zijn hier in Zwitserland wel heel duur want je kan alleen de digitale tests krijgen, maar ik denk dat ik er nog ergens heb liggen.

Ja 14 dagen wachten is idd lang maar ik ga proberen mijn gedachten wat te verzetten.

Het zwemmen helpt, maar vandaag was het wel ambetant om in de kleedkamer een hoogzwangere vrouw in haar blootje te zien.

Ik wist dat de 'voorbereiding op de bevalling' lessen gingen beginnen om 14.30 uur dus was ik om 14 u in de kleedkamer om mij om te kleden, maar die ene vrouw was blijkbaar een half uur te vroeg. Ik heb haar proberen te negeren, maar ze trok wel de aandacht want ze kwam binnen in wat leek op een pyjama. :shock:

Volgende keer een uur vroeger gaan zwemmen op Dinsdag!

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 17 februari 2010, 9:55

Dat vond ik ook het rotste aan het hele 'zwanger worden proces'. Ik kon precies wel leven met het feit dat het langer duurde dan normaal maar ik vond het vreselijk om andere mensen zwanger te zien. Zo trots met hun buikje. Nu ik zelf zwanger ben, pronk ik nog steeds niet met mijn beginnend buikje. Enkel de goede vrienden en de familie weet dat we zwanger zijn en op mijn werk draag ik een 'verpleegsteruniform' dus zien ook mijn collega's het niet. Ik wil niemand het aandoen om te weten dat ik zwanger ben en dat het bij hen misschien niet makkelijk lukt.

Die ovulatietesten bestelde ik via het internet (uit Nederland) Dan had ik er 50 voor 15 euro ofzo... Ik heb bewust nooit te vroeg op een zwtest geplast, dat vond ik veel erger dan een ovulatietest. Als ik testte was ik al een week overtijd... Dat deed ik mezelf niet meer aan. Ik zou het zeker proberen. Na de miskraam lag ook mijn cyclus overhoop. 't Is te zeggen. Hij lag altijd al overhoop wegens de PCO maar na de miskraam hielpen de hormoonpilletjes Clomid niet meer. Zelfs niet in de hoogste dosis en de hormoonspuiten moesten ook qua dosis verhoogd worden eer er een eitje wou rijpen maar goed dan waren die ovutesten wel handig. Hoewel ik ze bij de laatste cylclus enkel gebruikte op het moment dat ik dacht dat mijn ei er zat aan te komen.
Ik kon het niet zien aan mijn 'witverlies' maar wel voelen aan mijn baarmoedermond.

LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Bericht door LittleBean » 17 februari 2010, 13:58

Bij mij hangt het ervan af wanneer ik een zwangere vrouw zie. Als ik juist weer een negative zwangerschapstest gehad heb of mijn regels zijn juist begonnen dan ben ik extra gevoelig en dan kan het wel eens zijn dat ik mij slecht voel.

Maar anders valt het wel mee en ik probeer dan ook echt om geen negatieve gedachten te hebben. Lukt niet altijd natuurlijk.

Ik denk vaak dat die vrouwen misschien ook veel hebben moeten meemaken voor ze zwanger waren (zoals jij) dus probeer ik niet verdrietig en/of jaloers te zijn.

Het is wel heel moeilijk om tienermoeders te zien wat heel vaak voorkwam toen we nog in Londen woonden. Gelukkig is het hier in Zwitserland veel minder het geval.

Ovulatietesten kopen op het internet is misschien een goed idee, maar hier in Zwitserland moet je importkosten betalen dus dat kan het ook duurder maken.

Ik woon dicht tegen de Franse grens dus kan ik daar eens gaan zien in de apotheek.

Hoe kan je voelen aan je baarmoedermond dat je gaat ovuleren?

Ik deed die vroege zwangerschapstesten vroeger te vroeg omdat ik heel nieuwsgierig ben (over alles) en ook omdat voor mijn laparoscopie (waar ze een poliep en een beetje endo hebben weggenomen) ik heel veel spotting had een week voor mijn regels en dus niet echt goed wist of het te maken had met zwanger te zijn of het begin van mijn regels was.

Sinds de laparoscopie in September heb ik bijna geen spotting meer, dus nu test ik later, maar ik moet wel m'n best doen om het zo lang uit te houden. :)

Wow lang bericht, Sorry!

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 17 februari 2010, 14:50

Hihi dit zijn nog geen lange berichten hoor... Ik ben meer gewoon :D

Tja met die importkosten heb ik niet zo'n ervaring. Dat zal je ook wel op de site kunnen zien.
Bij sensitest heb ik net gezien dat de verzendkosten voor Europa €2,5 zijn en bij een bestelling boven €40 (dan heb je al 48 testen) zijn ze gratis. Als je dat bestelt neem dan de gewone dipsticks...Kost helemaal niet zoveel dan €0,45 voor ééntje...
Enfin ik wil geen reclame maken maar via hen heb ik de testen steeds gekocht.

Tja ik heb het ook geprobeerd om tegen die zwangere buiken te kunnen, maar het is me toen niet gelukt. Ik haatte het van mezelf maar op dat vlak bood DVO me wel steun, want het is blijkbaar volledig normaal om jaloerse gevoelens te hebben.
Ik trok me op aan jonge mensen die geen buikje hadden. Dan dacht ik: die hebben misschien ook problemen... Alsof iedereen van onze leeftijd nu zwanger moet worden. :D

Hihi ik ken het gevoel van nieuwsgierigheid wel hoor. Geloof me, maar het gevoel van 'stel dat het positief is en volgende week krijg ik een bloeding' wou ik niet meer meemaken. Dan stelde ik het liever een week uit en dacht ik heel die week: "ik denk dat ik zwanger ben". Hihi

Wat doe je voor werk daar in het verre Zwitserland?

LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Bericht door LittleBean » 17 februari 2010, 15:33

Hi Logost,

Ik werk momenteel niet. Toen we een jaar geleden naar Zwitserland verhuisd zijn omwille van het werk van mijn man heb ik mijn job in Londen opgegeven.

In het begin zijn er altijd zoveel dingen te regelen als je naar een nieuw land verhuist dat ik de eerste 6 maanden zelfs niet de tijd had om me te vervelen.

En natuurlijk hoopten we ook dat ik weer zwanger zou geraken...

Nu ben ik op zoek naar vrijwilligerswerk zodat ik toch bezig ben maar een full-time job zie ik niet zitten voor het ogenblik.

Stel dat ik toch weer 'natuurlijk' zwanger geraak (zoals in November) dan zou het voor een nieuwe werkgever natuurlijk niet zo tof zijn dat ik na een aantal maanden al moet zeggen dat ik op zwangerschapsverlof ga.

En moest het niet lukken binnen de 6 maanden dan gaan we de IUI en/of de IVF toer op moeten (vermits ik dit jaar 35 word)en dat is natuurlijk ook een zware dobber fysiek en emotioneel. En ik weet niet hoe ik aan een nieuwe werkgever zou moeten uitleggen dat ik ziekteverlof moet nemen voor fertiliteitsbehandelingen.

Trouwens, mijn man zit nu al te zeggen dat er misschien een kans is dat we volgend jaar naar Singapore gaan verhuizen! :shock:

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 18 februari 2010, 11:05

Oh je doet me dromen Little Bean. Mijne man is pm en als ons kindje er is gaat hij ook eens werk maken van een expat job te zoeken. We zoudan dat doodgraag doen naar Singapore of Japan of India verhuizen voor een aantal jaren. Mmm zalig!

LittleBean
Berichten: 1715
Lid geworden op: 8 februari 2010, 22:55

Bericht door LittleBean » 18 februari 2010, 14:15

Het heeft zo zijn voor- en nadelen expat zijn, maar mijn man en ik zijn het voorlopig nog niet beu.

Ik maak we wel zorgen dat als we terug moeten verhuizen dat een impact kan hebben op onze eventuele fertiliteitsbehandelingen.

Stel dat we de IUI/IVF weg op moeten, gaat het nieuwe land dezelfde standaard van medische behandelingen aanbieden? Ga ik weer opnieuw die fertiliteitstesten moeten ondergaan (hopelijk nooit geen HSG meer, zo'n pijn heb ik nog nooit gehad!)? Wat wordt er terugbetaald door de ziekteverzekering? Etc, etc.

Ik heb op het internet al wel gelezen dat Singapore heel goede medische voorzieningen heeft, dus als we dan toch naar daar gaan zal dat alvast geen problem zijn.

Wat is een pm?

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 19 februari 2010, 10:11

pm = project manager

Ik denk persoonlijk ook dat Azië beter is qua medische zorgen dan sommige landen in Europa. Dat is het probleem met politici. Mocht daar een vrouw tussen zitten die zelf moeilijk zwanger zou kunnen worden en die al haar 6 pogingen al op had gebruikt (in België krijg je 6 IVF/ICSI's terugbetaald) dan zou er al lang een wetsvoorstel gelegen hebben denk ik. Weet je dat er een land is in Azië (ik weet niet juist welk) die alle pogingen levenslang terugbetaald. Ik begrijp dat dit veel kost voor de belastingsbetaler maar hoe erg is het niet als je een grote kinderwens hebt en al je pogingen zijn op? Armere mensen kunnen dan gewoon geen kinderen meer krijgen...Das ook een vorm van discriminatie.

Enfin ik ben teveel aan het uitwijden. Nog niet meteen denken aan IVF er is eerst nog IUI he. Ook al zou dat niet worden terugbetaald, die kost valt relatief mee hoor.

Indien je verhuist, zou ik zelf wel een kopie van je medisch dossier in Zwitserland vragen. Op die manier kan je het toch meenemen en laten zien aan anderen.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten