IVM of in-vitro maturatie

Andere behandelingen forum.
Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 5 mei 2019, 23:09

Hey Mich,

Hoe gaat het met jou?

We hebben beide de genetica test gedaan doormiddel van een bloedafname. De DNA fragmentatie bij mijn man was door een spermastaal. De genetica testen waren goed.

Hebben ze jou gezegt dat zaaddonatie de enige optie was??

Omdat ik nog maar 2 pogingen over heb, maakt het mij angstig. Het is niet zo dat als ik voor zaaddonatie kies, het onmiddellijk raak zal zijn. Ik word al zenuwachtig als ik aan de volgende consultatie denk. Bang voor het resultaat en voor wat de gyneacoloog zal zeggen.

Ik probeer mij nu al in te beelden hoe het leven zal zijn zonder kinderen, maar elke keer wordt ik er verdrietig aan. Mijn man geeft zichzelf de schuld en dat is heel pijnlijk om te zien.
Niemand is hier schuldig aan. En we zullen dan ook doorgaan tot het einde, tot de 6de poging.
Meer kunnen we niet doen..

Dank je Mich voor de steun, jou berichtjes geven ons telkens weer dat beetje hoop
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door mich75 » 6 mei 2019, 8:38

Hey Lisa,

Hier gaat het de laatste wat moeilijk, ik moet echt veel (platte) rust nemen en als ik dat niet doe dan moet ik het echt bekopen. Veel pijn en veel te veel harde buiken. Enkele nachten geleden, om de 7min gedurende meer dan 3u, dus een beetje in paniek. Ik ben nog maar 31w en wil er toch nog enkele bijdoen, maar ik vrees dat ik hoe het nu is de 38w niet ga halen. Mijn buik is ondertussen ongeveer hetzelfde als vorige keer op het einde en die gaat nog groeien normaal gezien. Slapen en in en uit bed geraken is geen probleem, maar uit de zetel geraken is altijd een opgave, ook mezelf aankleden is enorm vermoeiend, gelukkig komt de zomer er aan en dan is een kleedje vlug aan.
Maar ik wil niet klagen, veel te blij dat we dit mogen meemaken.

Die dna fragmentatie is nooit gebeurd, misschien kon dat toen nog niet, er is in elk geval nooit over gesproken.

Ze hadden het vermoeden dat het aan het zaad lag en niet aan de eicellen (zoals ze zeiden in Genk) en dus was het voorstel 50% eigen zaad en 50% donorzaad. Zo kon men zien of er dan effectief bevruchtingen waren, dan wisten ze vrijwel zeker dat daar het probleem lag.
We mochten eerst nog een poging met eigen zaad doen omdat we in Jette nog maar 1 poging gedaan hadden, maar mijn man heeft de knoop doorgehakt om geen verdere pogingen weg te gooien.

Mijn man had tijdens het consult ineens een heel goede vraag, hij vroeg hoeveel eitjes de dr wilde om te zien of het donorzaad echt het verschil maakte. Het ideale was 8, nu ja, iets wat ik nog nooit gehaald had, maar goed, de eerste keer had ik 6 goede eicellen in Jette, dus het kon wel.

Bij pu bleek ik er maar 4 te hebben en toen heeft mijn man beslist om 100% voor donor te gaan én voor freeze all omdat het voor hem allemaal teveel was. Maar uiteindelijk wel alles bevrucht, dus voor Jette de bevestiging dat hun diagnose juist was.

Dat het bij mij niet van de eerste keer gelukt is had ook met mijn leeftijd te maken, ik kreeg van de dr 20% kans. Na 2 mislukte tp terug op consult en nogmaals besproken of het nog zin had om verder te gaan en hij zei toen dat mijn kansen laag waren maar dat als hij 2 groepen vrouwen zou maken met geraakt waarschijnlijk "wel" en "niet" zwanger, zette hij me zeker in de eerste groep, alleen kon hij geen garanties geven. Met nog 2 pogingen over en met deze hoop hebben we verder gedaan en bij de eerste tp raak.

Mijn man had al 15 jaar een kinderwens toen ik hem leerde kennen en heeft deze ook proberen te vervullen in vorige relaties, maar had dus een vermoeden dat het probleem bij hem lag.
Nu wou hij per sé eigen kinderen (voor verschillende redenen die ik hier niet ga uitleggen) en dit hield hem enorm tegen om met donorzaad te werken.

Onze dochter lijkt volgens de mensen fysiek het meest op mij, maar qua manieren en zo veel andere dingen is het net een kopie van de papa. Soms denk ik, gelukkig is het een meisje, stel dat het een jongen was dan had je echt papa en zij "mini me".

Het is niet fijn dat je er slecht van slaapt en dat het zo wringt, maar als je nu al went aan de mogelijke scenario's zal het consult makkelijker zijn en jullie keuze ook.

Wij hebben ook gezegd, de 6 pogingen en dan is het gedaan, maar uiteindelijk toch beslist om een 7e te doen met ECD, ook al hebben we een dochter, de wens voor een tweede was zo groot dat we toch nog 1 ultieme poging hebben gedaan.

Ik wil je nog 1 raad geven, hoe moeilijk het emotioneel ook is, soms moet je het rationeel bezien, dat doen de drs ook en ze houden wel rekening met het emotionele maar ze houden zich bij de feiten.

Wat is het belangrijkste? Een kindje of een genetisch "eigen" kindje? Als het dit laatste is ben je dan bereid om voor de keuze te gaan dat het mogelijk "geen" kindje wordt. Als dit het geval is, geen enkel probleem en hou rekening met de mogelijke uitkomst.
Als geen kindje eigenlijk geen optie is, bekijk dan heel nuchter de kansen want je hebt maar 2 pogingen. Probeer het even heel nuchter te bekijken en schrijf dan je bedenkingen en vragen op voor het consult. Achteraf kan je dan nog alles afwegen en het emotionele erbij halen.

Je hoeft nu en ook niet bij het consult iets te beslissen, wacht tot je de uitslagen en de voorstellen van de dr hebt gehoord en laat het bezinken.

Je bent (net als ik) met grote hoop overgestapt van Genk naar Jette met de hoop dat ze daar een wonder gingen verrichten dat ze in Genk niet kunnen. En ze kunnen dat ook, alleen niet op de manier die wij voor ogen hadden en dit is een grote klap om te verwerken, dit doe je niet op 1-2-3.
Maar ik geloof dat er een oplossing is, maar deze is afhankelijk van wat je zelf wil en aankan en hangt natuurlijk ook af van het aantal pogingen.

Ik ben blij dat je steun vindt in mijn berichtjes, maar je hoeft zeker onze weg niet te bewandelen als dit iets is waarin je je niet kan vinden.

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 12 mei 2019, 10:23

Hey Mich,

Hoewel ik mijn beslissing al reeds genomen heb, ging ik er toch over nadenken.

De vraag die mij nog rest, hebben jullie dit verteld aan de buitenwereld?

Ik denk er wel aan om mij meer open te stellen aan het idee, omdat mijn man dit wel graag wilt.
Aangezien de 2 pogingen moeten we de kansen benutten en keuzes maken.
Toch zou ik wel misschien voor zowel zaad- als eiceldonor kiezen. Ik denk dat dit voor mij iets makkelijk zou zijn. Geen schuldgevoelens, ook al is zaaddonatie de keuze van mijn man. Ik zou altijd een schulgevoel hebben. Met 2 donors zou het misschien anders zijn.

29 mei zal ons weer wat duidelijkheid brengen en de resultaten van het onderzoek, al vermoed ik zelf dat die slecht zullen zijn.
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door mich75 » 12 mei 2019, 11:08

Hey Lisa,

Mijn man wou altijd "eigen" kinderen en had ook wat druk van zijn moeder, dus toen wij via de huisarts hoorde dat het nooit zou lukken hebben we dit aan mijn schoonma verteld.

Toen we in Jette het echte verdict kregen hebben we het ook verteld aan de dichte familie en nog enkele goede vrienden.

Nu snappen de meeste dat toch niet en er zijn erbij die niet (meer) weten/beseffen dat onze dochter er gekomen is met donorzaad.

Tijdens ons gesprek met de psychologe werd aangeraden hier "open" over te zijn, wat eigenlijk inhoudt dat je naaste omgeving het weet en je je kindje ook inlicht. Ze raadde dit aan omdat wij open mensen zijn.

Van de ecd weet enkel 1 vriendin het en natuurlijk de halve medische wereld ;)

We gaan het onze kindjes wel vertellen, maar ik durf het de familie niet echt vertellen en ze hoeven het eigenlijk ook niet te weten.

Achteraf gezien vind ik het niet super erg dat we het hebben verteld van het donorzaad, maar misschien zou ik het nu niet meer doen.

Ik moet wel zeggen dan mijn vader mijn man al dikwijls bedankt heeft dat hij dit gedaan heeft, anders had hij nooit een kleinkind. Maar als hij het niet wist, was hij ook blij met zijn kleinkind ;)

Voorlopig is het toch nog allemaal een beetje een taboe met die donaties en daarom wil ik het ook niet van de daken schreeuwen. Misschien is het binnen 10 jaar anders en vertel ik het iedereen die het wil horen.

Je krijgt nu al zo vaak te horen dat mensen je niet begrijpen dat je terug de mmm instapt voor een 2de kindje als je er al eentje hebt, laat staan als je met donor(en) moet werken.

Ik voelde me absoluut niet schuldig naar mijn man toe dat het wel met mijn eicellen was en hij was blij dat er toch nog een genetische band was, maar als jij dat wel hebt is dat niet verkeerd.

Afhankelijk van 29 mei zou ik zeggen probeer 1 poging met zaaddonatie en hou die dubbele donatie eventueel voor de laatste poging, tenzij de dr natuurlijk zegt dat jullie beter voor dubbele donatie gaan. Al is het iets wat niet vlug gaat voorgesteld worden omdat dit een heel grote stap is en dat de meeste mensen zo een voorstel niet verwachten.

Ik denk wel dat je ondertussen al wat rust hebt gevonden en dat je heel nuchter naar jullie consult kan gaan en met al je afwegingen die je al gemaakt hebt kan het alleen maar bevestigd worden of beter zijn.

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 14 mei 2019, 20:41

Hey Mich,

Ik vind het juist heel mooi dat jullie voor een 2de zijn gegaan, ongeacht de donatie.
En ik kan goed begrijpen dat sommige het niet beseffen. Zo was ik vorige week met mijn petekindje weg geweest (totaal gaan bloedverband of familie van mij) en kwam oude vrienden tegen die zeide, amai uw zoontje lijkt 2 druppels water op u! Ik denk dat jullie dit ook wel vaak te horen krijgen, niet?

Ik worstel nog met het idee, maar ik denk er wel over na, zoals ik mijn man beloofd had.

Zoals ik eerder zei in mijn vorige post, is het vooral het schuldgevoel wat mij afschrikt. Ook al wil mijn man voor donatie gaan. Hij gaat hier heel gemakkelijk mee om. Hij wilt gewoon een kind ongeacht of het nu van hem is of niet. Anderzijds denk ik, zegt hij het misschien omdat hij mij vaak verdrietig ziet??

Afgelopen zondag gaf hij mij een cadeautje voor moederdag, omdat hij vind dat ik ondanks alles toch ergens een mama ben, ook al lukt ivf niet of verlies ik ons kindje in het prille begin. En dan doet het mij zo pijn dat ik een keuze moet maken voor ONZE toekomst.

29 mei is nog zo lang en ik hoop zo op goed nieuws.. maar zal volgens mij toch 50/50 zijn, zoals ze voorgesteld hadden.
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door mich75 » 15 mei 2019, 9:12

Hey Lisa,

Wel grappig van je petekind, wij krijgen amper zo'n reacties, soms wel van mijn man zijn familie dat ze op mij lijkt, maar dat is dan enkel omdat ze niet op mijn man lijkt, die heeft donkerbruin haar en bruine ogen. Onze dochter heeft blond haar (veel lichter dan het mijne) en een kleur ogen die niet te beschrijven is, iets met grijs, groen en bruin en die er elke keer ander uitziet. Dan zeg je grijsgroen, dan weer groenbruin of grijsbruin en ik heb grijsblauwe ogen.

Maar als je moet kiezen tussen mijn man en mij, tja dan lijkt ze op mij, maar het maakt me niet veel uit, iedereen vindt het een heel mooi kindje :D , braaf en flink, dus dat hoor ik ook graag.

Wat jouw man echt denkt en voelt weet ik niet, maar wat er bij mij wel speelt is eens je met ivf/icsi begint is het romantische eraf en je krijgt een tp van "een embryo" waar je eigenlijk niets met te maken hebt omdat het allemaal in het labo gebeurt.

Welke eicel of zaadcel? Ok in principe die van jezelf en je partner, maar bij de tp voel je geen verschil. Dat heeft het voor mij toch makkelijker gemaakt.

Je beleeft met z'n 2 de zwangerschap vanaf tp, dat is 8,5 maanden om er naartoe te leven en als je dan dat wondertje ziet...je vergeet voor een groot deel welke lijdensweg je hebt moeten doorstaan.

Maar als je je echt niet goed voelt met donatie moet je dat niet doen, want ik denk dat je dit dan blijft achtervolgen.

Over 2 weken weet je meer, nog even geduld en toi toi toi.

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 18 mei 2019, 23:09

Hey Mich,

Inderdaad, zullen moeten afwachten nu. Teveel wil ik er niet over nadenken tot ons gesprek. Onbewust doe je dat wel, maar probeer het soms toch wel af te blokken.

En het is zoals je zegt, ik moet er met de volle 100% achterstaan, anders blijft het in mijn gedachte, en dat wil ik niet. Nog een dikke week geduld en hopen hopen hopen op toch wat goed nieuws. Ik laat je wat weten als het zo ver is (29 mei). Wij gaan alvast nog een kaarsje branden 😊😊, je weet maar nooit 🙈.
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 29 mei 2019, 17:00

Hey Mich,

Vandaag de resultaten gehad van de dna fragmentatie van mijn man. De gyneacoloog zei dat de resultaten abnormaal slecht waren.. ze laten mij voorlopig niet starten met een 5de poging.
Mijn man moet nu zelf aan de medicatie voor 3 maanden, erna wordt opnieuw een dna fragmentatie uitgevoerd, als de resultaten dan nog zo slecht zijn willen ze wel een poging proberen maar de kans is zeer klein dat het zal lukken. Niet leuk om te horen allemaal.
Ik was met vrij veel hoop vertrokken naar brussel, maar dat duurde niet lang.
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door mich75 » 29 mei 2019, 18:30

Oooh Lisa,

Dit is wel ongeveer het slechtste nieuws dat je kon krijgen denk ik. Maar wel goed dat je het weet en dat ze je niet laten beginnen aan een nieuwe poging die bij voorbaat verloren is.

Hopelijk helpt de medicatie voor je man.

Is er nog gesproken over zaad- of eiceldonatie?


Sterkte en probeer die verplichte rustmaanden te vullen met leuke dingen.

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 30 mei 2019, 13:14

Hey Mich,

Inderdaad.. maar ook zoals je zegt ben ik blij dat ze mij niet laten starten als je op voorhand al weet dat het niet zal lukken. In Genk deden ze dat wel. Ik heb zoeen schuldgevoel dat ik in Genk 3 pogingen heb weggegooid..

Over donatie is niet meer gepraat, ik denk vooral voor de reden omdat ik vorige keer erg duidelijk wad dat ik dit niet wou. Moest de 5de poging mislukken denk ik wel dat ze dit opnieuw zoude bespreken. Dus even rust, 3 maanden, erna opnieuw fragmentatie.


Hoe is het met jullie ondertussen?
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door mich75 » 30 mei 2019, 16:05

Lisa,

Ik heb dat gevoel van 3 verloren pogingen in Genk ook heel even gehad, maar het was doordat ik die had gehad dat mijn dr in Jette wel wist welke medicatie die werkte en dus bezie ik dat sindsdien dat ik anders in Jette misschien ook een paar pogingen had moeten doen eer ze de problemen ontdekten.

Verder waggelen we rond en zit ik bijna aan de 35w, wat voor mijn gyn voldoende is, maar hij denkt dat ik de 37w ook wel ga halen, alleen zien of ik het volhoud.

Ik probeer nog te genieten van de laatste weken, want normaal gezien is dit onze laatste zwangerschap en het blijft voor mij toch een speciale belevenis.
In mijn omgeving begrijpen ze dat niet precies, ik krijg constant de vraag "en aan 't aftellen zeker?", terwijl ik wel benieuwd ben naar onze kindjes, maar het zwanger zijn is toch iets unieks en dus tel ik nog niet af.

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 30 mei 2019, 20:21

Mich, ik wens je onzettend veel geluk en natuurlijk ook een goede en vlotte bevalling!
Geniet nog zeker 2 weken van je zwangerschap (minstens 😉), erna kunnen jullie lekker genieten van jullie 2 schatjes. Ik ben ook ontzettend benieuwd! Je laat toch iets weten als jullie wondertjes geboren zijn, he? Spannende weken voor jullie, je hebt er lang genoeg op moeten wachten dus geniet van elk moment! Het is jullie zo gegund! 😘😘
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 30 juni 2019, 20:52

Hey Mich,
Ik was even nieuwsgierig of je al reeds bevallen was? 🤗😘
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door mich75 » 30 juni 2019, 21:51

Ja, al bevallen :)

Een beetje vroeger dan verwacht is mijn water gebroken en zijn ze met een spoedkeizersnede ter wereld gekomen op 35w+4.

Na 8 dagen en een hoop discussies zijn we uiteindelijk naar huis gemogen. Ze doen het allebei super goed.

Ondertussen zijn ze al bijna 4 weken oud, de tijd vliegt enorm.
2010: start kinderwens
2014: start mmm​
03/15: overstap Jette ​ 08/15 start icsi-d
03/17: dochter (icsi-d 6)​ 12/17: start brusje
09/18: start ecd
06/19: twins
11/20: start brusje
01/22: dochter
01/23: start brusje --> onverwacht einde verhaal 😭😭😭

Lisa90
Berichten: 253
Lid geworden op: 5 november 2017, 14:08

Re: IVM of in-vitro maturatie

Bericht door Lisa90 » 3 juli 2019, 13:38

Proficiat!!! Nu maar lekker genieten van jullie 2 schatjes!!

Moet toch even eng zijn geweest dat je toch vroeger dan verwacht moest bevallen, en dan ook nog met spoedkeizersnede en de lange dagen int ziekenhuis.
Al bij al, geniet er nu maar van! Het is jullie zo gegund! 😘😘
2016 Pilstop
ICSI 1 neg. (0 ingevr)
ICSI 2 neg. (0 ingevr)
Laparoscopie kapseldrilling + weghalen endomitriose
Hysteroscopie corrigeren T-vormige baarmoeder
ICSI 3 neg. hatching (0 ingevr)
ICSI 4 Jette neg. (0 ingvr)

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten