ik ben ook eiceldonor geweest voor een vriendin, zomaar, niet voor het geld, want rijk ben ik er niet van geworden Ik heb van het uza 250€ onkosten vergoeding gekregen. tel daar alle parkeerticketjes, kilometers en vakantieuren af dan hou je er niet veel van over.
op mijn werk was het niet simpel te combineren, ook al wisten collega's en HR waarmee ik bezig was, toch is het heel moeilijk om op begrip te rekenen als je maar om 10u op kantoor komt ipv 8u , al die uren moet je in principe overwerken en dat telt wel door hoor als je zo een 6 à 8 tal keer later komt .
mensen die zich spontaan aanbieden en geld vragen zou ik zowiso al niet riskeren, die mensen doen dat niet omdat ze het willen maar omdat ze geld nodig hebben en dan denk ik niet dat ze heel correct gaan zijn met de medicatie (als ze die al niet gewoon doorverkopen...)
ik ben zelf eiceldonor geworden omdat wij voor onze kindjes zelf ook IUI hebben moeten doen , ik wou gewoon iets terugdoen voor de wetenschap en de maatschappij omdat ze mij toch ook geholpen hadden, op kosten van de belastingsbetaler.
ik ben er nog steeds van overtuigd dat je best een eiceldonor zoekt in je vriendenkring, familie. die mensen gaan je veel sneller helpen dan een wildvreemde. je zal daardoor wel je trots opzij moeten zetten en het 'publiekelijk' maken.
en anonieme of kruisdonatie ligt voor vele donoren ook net iets gemakkelijker, geen gedoen met achteraf een kind dat je gaat bezien als zijn mama
