Hallo,
5 jaar geleden werd ik behandeld voor kwaadaardige lymfeklierkanker. Mijn oncoloog liet me sowieso 5 jaar wachten om zwanger te geraken. Nu ben ik erachter gekomen dat ik voor 90 % zekerheid geen hormoonproduktie zal hebben.
Zijn er vrouwen die een gelijkaardig verhaal hebben?
Mijn zus gaat geen eiceldonor zijn voor mij omdat zij zich er psychisch niet mee kan verzoenen en haar man staat er niet achter.
Bestaat er nog hoop voor een goed vervolg aan onze kinderwens??
zwanger worden na chemotherapie
Forumregels
De Verdwaalde Ooievaar heeft intern meermaals de discussie gevoerd over het al dan niet toelaten van berichten over aanvraag of aanbod van donormateriaal. Ook de wetgeving hierrond is nog vrij dynamisch en actueel.
De Verdwaalde Ooievaar geeft de voorkeur aan het weren van deze oproepen, maar stelt vast dat deze hoe dan ook terugkomen in fora die hier niet voor bedoeld zijn.
Om deze reden werd een subforum voor aanbod/aanvraag van donormateriaal aangemaakt.
De Verdwaalde Ooievaar kan enkel waarschuwen voor de risico's die donatie via niet-officiële kanalen met zich meebrengt. Uit ervaringen weten wij immers dat naast een aantal goed bedoelende donors, er ook mensen zijn die hierin enkel financiële bedoelingen hebben, mensen die het niet nauw nemen met medische geschiedenis en hier al dan niet over liegen, mensen die vooral op zoek zijn naar het sexuele, enz.
Misbruik van andere fora zal streng gesanctioneerd worden.
-UPDATE- Omdat blijkt dat mensen toch respectloos andere fora blijven misbruiken voor oproepen omtrent donormateriaal, zullen de accounts van misbruikers meteen verwijderd worden. Er werd een apart forum aangemaakt, maak daar dan aub gebruik van.
De Verdwaalde Ooievaar heeft intern meermaals de discussie gevoerd over het al dan niet toelaten van berichten over aanvraag of aanbod van donormateriaal. Ook de wetgeving hierrond is nog vrij dynamisch en actueel.
De Verdwaalde Ooievaar geeft de voorkeur aan het weren van deze oproepen, maar stelt vast dat deze hoe dan ook terugkomen in fora die hier niet voor bedoeld zijn.
Om deze reden werd een subforum voor aanbod/aanvraag van donormateriaal aangemaakt.
De Verdwaalde Ooievaar kan enkel waarschuwen voor de risico's die donatie via niet-officiële kanalen met zich meebrengt. Uit ervaringen weten wij immers dat naast een aantal goed bedoelende donors, er ook mensen zijn die hierin enkel financiële bedoelingen hebben, mensen die het niet nauw nemen met medische geschiedenis en hier al dan niet over liegen, mensen die vooral op zoek zijn naar het sexuele, enz.
Misbruik van andere fora zal streng gesanctioneerd worden.
-UPDATE- Omdat blijkt dat mensen toch respectloos andere fora blijven misbruiken voor oproepen omtrent donormateriaal, zullen de accounts van misbruikers meteen verwijderd worden. Er werd een apart forum aangemaakt, maak daar dan aub gebruik van.
-
nog zo graag eens mama
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 19 september 2007, 15:30
-
Teresa
- Berichten: 70
- Lid geworden op: 24 mei 2007, 23:54
Hallo,
Ik kan heel goed begrijpen hoe je je voelt. Ook mijn eierstokken en hormoonproduktie waren 'afgestorven' ten gevolge van een chemobehandeling. De grond zakte onder mijn voeten toen de gyn mij vertelde dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen.
Toch heb ik nooit de moed verloren maar altijd positief en hoopvol gebleven dat er een oplossing zou komen. Wel één jaar later in feb.2006 heb ik een transplantatie van het eierstokweefsel gehad.
Het was een nieuwe techniek en mijn zus kon de enige donor zijn. We zijn ervoor gegaan, omdat er voor beide geen enkel risico was.
Op dit moment ben ik 3icsi's verder maar spijtig genoeg nog nooit positief resultaat gehad. Het wachten duurt lang en mijn geduld wordt aardig op de proef gesteld.
Ik weet, je zal denken, jouw zus heeft het voor jou gedaan en nu heb je kans op een zwangerschap. Ja, ik prijs me gelukkig en hoop dat er ooit een kindje komt.
Wat ik je wil zeggen is, geef niet op en wees altijd positief, want ook lijkt nu alles verloren, er komt een oplossing ook voor jou.
De weg naar een kindje is voor vele ooievaartjes op deze site heel lang, maar geef niet op, want hoe dan ook een doel zal zeker bereikt worden.
Ik wens je nog veel succes, en misschien moet je maar eens denken over 'vreemde' eiceldonatie. Maar wat je ook doet, leef... wees gelukkig met je partner, maar vooral geniet... van alles wat het leven je biedt.
Groetjes en knuffels
Teresa
Ik kan heel goed begrijpen hoe je je voelt. Ook mijn eierstokken en hormoonproduktie waren 'afgestorven' ten gevolge van een chemobehandeling. De grond zakte onder mijn voeten toen de gyn mij vertelde dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen.
Toch heb ik nooit de moed verloren maar altijd positief en hoopvol gebleven dat er een oplossing zou komen. Wel één jaar later in feb.2006 heb ik een transplantatie van het eierstokweefsel gehad.
Het was een nieuwe techniek en mijn zus kon de enige donor zijn. We zijn ervoor gegaan, omdat er voor beide geen enkel risico was.
Op dit moment ben ik 3icsi's verder maar spijtig genoeg nog nooit positief resultaat gehad. Het wachten duurt lang en mijn geduld wordt aardig op de proef gesteld.
Ik weet, je zal denken, jouw zus heeft het voor jou gedaan en nu heb je kans op een zwangerschap. Ja, ik prijs me gelukkig en hoop dat er ooit een kindje komt.
Wat ik je wil zeggen is, geef niet op en wees altijd positief, want ook lijkt nu alles verloren, er komt een oplossing ook voor jou.
De weg naar een kindje is voor vele ooievaartjes op deze site heel lang, maar geef niet op, want hoe dan ook een doel zal zeker bereikt worden.
Ik wens je nog veel succes, en misschien moet je maar eens denken over 'vreemde' eiceldonatie. Maar wat je ook doet, leef... wees gelukkig met je partner, maar vooral geniet... van alles wat het leven je biedt.
Groetjes en knuffels
Teresa-
nog zo graag eens mama
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 19 september 2007, 15:30
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten