Dag Lieneke,
Het is inderdaad een hele zware klap. Ik weet het sinds mei, en het blijft nog steeds moeilijk om dit te aanvaarden. Het gebeurd nog dikwijls dat ik hierom moet huilen. Maar dankzij deze site en de mensen die hier zijn heb ik heel veel kunnen bijleren. Ze hebben mij getoond dat het volkomen normaal is de emoties die bij zo'n situatie loskomen. Het helpt mij heel veel om erover te praten met mensen die mij verstaan. Je kan er soms over babbelen met familie enz... maar zij verstaan niet hoe het precies voelt. Wel hier kunnen ze dit wel verstaan. Ik hoop dat jij er evenveel steun aan zal hebben als ik.
Wat betreft die vapeurs, enz... versta ik je volledig. Ik heb er ook heel dikwijls last van. De mensen bekijken je dan zo raar ( maar je kan het natuurlijk niet aan iedereen uitleggen). Je hoort soms oudere vrouwen klagen van hun menopauze en zijn kwaaltjes, maar voor jonge mensen als wij is het precies niet toegestaan om erover te klagen hé!
Met de pil te nemen zou het wel beter moeten zijn, maar voorlopig is het afwachten. Wij zijn pas begonnen met de procedure van eiceldonatie. De volgende stap is nu naar de psychologe gaan. En dan afwachten of we goedgekeurd zijn voor de behandeling.
Ik wens je alvast heel veel succes en een prachtige dag voor je huwelijk.
groetjes
Jenca
vervroegde menopauze,eiceldonatie
Forumregels
De Verdwaalde Ooievaar heeft intern meermaals de discussie gevoerd over het al dan niet toelaten van berichten over aanvraag of aanbod van donormateriaal. Ook de wetgeving hierrond is nog vrij dynamisch en actueel.
De Verdwaalde Ooievaar geeft de voorkeur aan het weren van deze oproepen, maar stelt vast dat deze hoe dan ook terugkomen in fora die hier niet voor bedoeld zijn.
Om deze reden werd een subforum voor aanbod/aanvraag van donormateriaal aangemaakt.
De Verdwaalde Ooievaar kan enkel waarschuwen voor de risico's die donatie via niet-officiële kanalen met zich meebrengt. Uit ervaringen weten wij immers dat naast een aantal goed bedoelende donors, er ook mensen zijn die hierin enkel financiële bedoelingen hebben, mensen die het niet nauw nemen met medische geschiedenis en hier al dan niet over liegen, mensen die vooral op zoek zijn naar het sexuele, enz.
Misbruik van andere fora zal streng gesanctioneerd worden.
-UPDATE- Omdat blijkt dat mensen toch respectloos andere fora blijven misbruiken voor oproepen omtrent donormateriaal, zullen de accounts van misbruikers meteen verwijderd worden. Er werd een apart forum aangemaakt, maak daar dan aub gebruik van.
De Verdwaalde Ooievaar heeft intern meermaals de discussie gevoerd over het al dan niet toelaten van berichten over aanvraag of aanbod van donormateriaal. Ook de wetgeving hierrond is nog vrij dynamisch en actueel.
De Verdwaalde Ooievaar geeft de voorkeur aan het weren van deze oproepen, maar stelt vast dat deze hoe dan ook terugkomen in fora die hier niet voor bedoeld zijn.
Om deze reden werd een subforum voor aanbod/aanvraag van donormateriaal aangemaakt.
De Verdwaalde Ooievaar kan enkel waarschuwen voor de risico's die donatie via niet-officiële kanalen met zich meebrengt. Uit ervaringen weten wij immers dat naast een aantal goed bedoelende donors, er ook mensen zijn die hierin enkel financiële bedoelingen hebben, mensen die het niet nauw nemen met medische geschiedenis en hier al dan niet over liegen, mensen die vooral op zoek zijn naar het sexuele, enz.
Misbruik van andere fora zal streng gesanctioneerd worden.
-UPDATE- Omdat blijkt dat mensen toch respectloos andere fora blijven misbruiken voor oproepen omtrent donormateriaal, zullen de accounts van misbruikers meteen verwijderd worden. Er werd een apart forum aangemaakt, maak daar dan aub gebruik van.
-
lieneke
- Berichten: 17
- Lid geworden op: 17 augustus 2008, 12:43
Dankjewel Jenca...
In het forum lees ik dat jij voor kruisdonatie opteert. Onze arts was meer te vinden voor gekende donatie. Wij hebben hiervoor een heel lief familielid die dit voor mij wil doen.
Toch ben ik nog aan het twijfelen. Ik denk dat anonieme donatie veiliger is, mocht er achteraf iets mis zijn. Toch vind ik het super dat zij dit voor mij wil doen.
Ik hoop dat het ons allemaal gegund wordt om uiteindelijk toch een kindje te krijgen. Dan wordt het echt een wondertje...
Laat je eens weten wanneer jouw eerste poging volgt?
Groetjes
Lieneke
In het forum lees ik dat jij voor kruisdonatie opteert. Onze arts was meer te vinden voor gekende donatie. Wij hebben hiervoor een heel lief familielid die dit voor mij wil doen.
Toch ben ik nog aan het twijfelen. Ik denk dat anonieme donatie veiliger is, mocht er achteraf iets mis zijn. Toch vind ik het super dat zij dit voor mij wil doen.
Ik hoop dat het ons allemaal gegund wordt om uiteindelijk toch een kindje te krijgen. Dan wordt het echt een wondertje...
Laat je eens weten wanneer jouw eerste poging volgt?
Groetjes
Lieneke
-
Hanne.lore
- Berichten: 250
- Lid geworden op: 13 juni 2008, 22:32
Hoi Lieneke,
Een bijzonder moeilijke boodschap om te krijgen zo vlak voor je huwelijk. Ik hoop dat je het geluk van die dag er niet door laat drukken.
Interessant dat je arts gekende donatie aanbeveelt. Ik dacht dat het officieel beleid van alle centra was om wisseldonatie aan te bevelen, wat op anoniem donorschap neer komt.
Anonimiteit lijkt me inderdaad wel gemakkelijker, als er iets misloopt achteraf, voor de donor en de ontvanger.
Voordeel bij gekende donor is wel dat het kind meer te weten kan komen over wie de donor was. Veel kinderen zijn daar wel nieuwsgierig naar, net als bij adoptiekinderen die op zoek gaan naar hun biologische ouders.
Het is een moeilijke afweging. Ik hoop dat je een beslissing vindt waar je je goed bij voelt.
Hanne.lore
Een bijzonder moeilijke boodschap om te krijgen zo vlak voor je huwelijk. Ik hoop dat je het geluk van die dag er niet door laat drukken.
Interessant dat je arts gekende donatie aanbeveelt. Ik dacht dat het officieel beleid van alle centra was om wisseldonatie aan te bevelen, wat op anoniem donorschap neer komt.
Anonimiteit lijkt me inderdaad wel gemakkelijker, als er iets misloopt achteraf, voor de donor en de ontvanger.
Voordeel bij gekende donor is wel dat het kind meer te weten kan komen over wie de donor was. Veel kinderen zijn daar wel nieuwsgierig naar, net als bij adoptiekinderen die op zoek gaan naar hun biologische ouders.
Het is een moeilijke afweging. Ik hoop dat je een beslissing vindt waar je je goed bij voelt.
Hanne.lore
-
Jenca
- Berichten: 80
- Lid geworden op: 15 mei 2008, 16:36
Hey Lieneke,
Het is inderdaad heel lief dat iemand van je familie dit wenst te doen. Bij ons is het mijn schoonzus die ons wil helpen. Ik zal haar dan ook eeuwig dankbaar zijn dat ze dit kan doen voor ons. Het is ook voor haar een hele stap.
Zij is de zus van mijn partner, daarom is kruisdonatie hoe dan ook de enige optie. Maar anderzijds zou ik zowieso hiervoor gekozen hebben.
Achteraf kunnen altijd problemen optreden met een gekende donor ( het is niet altijd zo, maar je weet het nooit zeker).
Ik zou het ook moeilijk hebben als ik een kind zou kunnen krijgen en dat ze heel erg op die familielid zou gelijken.
Ergens is dit een keuze die je samen met je partner moet nemen. Je moet doen waar je je het beste bij voelt.
Ik laat zeker nog weten hoe alles verloopt.
Donderdag gaat mijn partner naar de uroloog en vrijdag moet ik een foto laten nemen van mijn baarmoeder met contraststof. Ik zie het niet erg zitten, maar het moet gebeuren.
Laat jij ook zeker weten hoe het verder met je gaat.
Ik wens je alvast een prachtige huwelijksdag toe. Probeer van je dag te genieten!!!
groetjes
jenca
Het is inderdaad heel lief dat iemand van je familie dit wenst te doen. Bij ons is het mijn schoonzus die ons wil helpen. Ik zal haar dan ook eeuwig dankbaar zijn dat ze dit kan doen voor ons. Het is ook voor haar een hele stap.
Zij is de zus van mijn partner, daarom is kruisdonatie hoe dan ook de enige optie. Maar anderzijds zou ik zowieso hiervoor gekozen hebben.
Achteraf kunnen altijd problemen optreden met een gekende donor ( het is niet altijd zo, maar je weet het nooit zeker).
Ik zou het ook moeilijk hebben als ik een kind zou kunnen krijgen en dat ze heel erg op die familielid zou gelijken.
Ergens is dit een keuze die je samen met je partner moet nemen. Je moet doen waar je je het beste bij voelt.
Ik laat zeker nog weten hoe alles verloopt.
Donderdag gaat mijn partner naar de uroloog en vrijdag moet ik een foto laten nemen van mijn baarmoeder met contraststof. Ik zie het niet erg zitten, maar het moet gebeuren.
Laat jij ook zeker weten hoe het verder met je gaat.
Ik wens je alvast een prachtige huwelijksdag toe. Probeer van je dag te genieten!!!
groetjes
jenca
-
Tanya
- Berichten: 23
- Lid geworden op: 11 maart 2008, 13:30
Hai
Ik ben 35 en weet al enkele jaren dat wij zijn aangewezen op eiceldonatie. Ik heb nogal een erge graad van endometriose kystes waardoor al veel eicellen vernietigd zijn. Enkele maanden geleden werd dan beslist om de linker eileider en eierstok weg te nemen om steeds terug kerende ontstekingen te bedwingen... Ik had toen al twee (gekende) eiceldonatie pogingen achter de rug. Ondertussen ben ik van fert.centrum veranderd en hier opteren ze voor kruisdonatie. Wel uit ervaring weet ik nu dat beiden voor- en nadelen hebben. Bij gekende donatie kan je alles meer volgen van heel nabij.(Je gaat mee met de donor naar de dokter) maar heb je ook meer emoties. De donor leeft ongelovelijk mee maar ik had soms het gevoel dat ik hen mee moest troosten na mislukking...
Nu weten wij helemaal niks over "onze" follikels of eitjes. Ik kan dus vanaf afstand meeleven met mijn vriendin, haar eitjes zijn toch niet voor mij. Vandaag had mijn ongekende donor pick-up, maar buiten een staal van mijn man werden wij daar absoluut niet verwacht. Of er terugplaatsing is (en er dus bevruchting en deling was)hoor ik vrijdagochtend wel en ze zullen mij dan ineens het uur geven.
Ondertussen wordt ik donderdag nog wel met mijn vriendin voor haar pick up verwacht. Daar mag de persoon die die eitjes krijgt dan enkel een staaltje afgeven. Het klinkt allemaal nogal verwarrend maar emotioneel is het toch iets makkelijker om wat afstand te nemen. Ze zeggen toch niets, je kan alleen maar wachten.
Ik hoop er dus maar het beste van voor vrijdag.De kaarsjes branden in ieder geval al wel...
Ik ben 35 en weet al enkele jaren dat wij zijn aangewezen op eiceldonatie. Ik heb nogal een erge graad van endometriose kystes waardoor al veel eicellen vernietigd zijn. Enkele maanden geleden werd dan beslist om de linker eileider en eierstok weg te nemen om steeds terug kerende ontstekingen te bedwingen... Ik had toen al twee (gekende) eiceldonatie pogingen achter de rug. Ondertussen ben ik van fert.centrum veranderd en hier opteren ze voor kruisdonatie. Wel uit ervaring weet ik nu dat beiden voor- en nadelen hebben. Bij gekende donatie kan je alles meer volgen van heel nabij.(Je gaat mee met de donor naar de dokter) maar heb je ook meer emoties. De donor leeft ongelovelijk mee maar ik had soms het gevoel dat ik hen mee moest troosten na mislukking...
Nu weten wij helemaal niks over "onze" follikels of eitjes. Ik kan dus vanaf afstand meeleven met mijn vriendin, haar eitjes zijn toch niet voor mij. Vandaag had mijn ongekende donor pick-up, maar buiten een staal van mijn man werden wij daar absoluut niet verwacht. Of er terugplaatsing is (en er dus bevruchting en deling was)hoor ik vrijdagochtend wel en ze zullen mij dan ineens het uur geven.
Ondertussen wordt ik donderdag nog wel met mijn vriendin voor haar pick up verwacht. Daar mag de persoon die die eitjes krijgt dan enkel een staaltje afgeven. Het klinkt allemaal nogal verwarrend maar emotioneel is het toch iets makkelijker om wat afstand te nemen. Ze zeggen toch niets, je kan alleen maar wachten.
Ik hoop er dus maar het beste van voor vrijdag.De kaarsjes branden in ieder geval al wel...
-
Jenca
- Berichten: 80
- Lid geworden op: 15 mei 2008, 16:36
Dag Tanya,
Ik wens je alvast veel succes. Jij kan inderdaad het best vergelijken, met dat je zowel kruisdonatie als gekende donatie heb gehad.
Ik verkies hoe dan ook kruisdonatie. Het sowieso al emotioneel een moeilijke ervaring en ik denk dat het nog moeilijker moet zijn wanneer de donor gekend is.
Wij zijn nu nog steeds aan het wachten om te starten. We zijn "goedgekeurd" door de psychologe. Woensdag moet mijn schoonzus en haar man gaan om te zien of zij goed zijn om als kruisdonors te fungeren.
Daarna kunnen ze dan op zoek gaan naar compatibele donors voor ons. Het is dus steeds afwachten.
groetjes en veel sterkte
jenca
Ik wens je alvast veel succes. Jij kan inderdaad het best vergelijken, met dat je zowel kruisdonatie als gekende donatie heb gehad.
Ik verkies hoe dan ook kruisdonatie. Het sowieso al emotioneel een moeilijke ervaring en ik denk dat het nog moeilijker moet zijn wanneer de donor gekend is.
Wij zijn nu nog steeds aan het wachten om te starten. We zijn "goedgekeurd" door de psychologe. Woensdag moet mijn schoonzus en haar man gaan om te zien of zij goed zijn om als kruisdonors te fungeren.
Daarna kunnen ze dan op zoek gaan naar compatibele donors voor ons. Het is dus steeds afwachten.
groetjes en veel sterkte
jenca
-
Tanya
- Berichten: 23
- Lid geworden op: 11 maart 2008, 13:30
Het wachten is weer begonnen. Vrijdag hebben ze twee embryo's terug geplaatst. het waren geen toppertjes maar volgens de biologe maken ze wel een kans. In elke embryo zat één cel met een dubbele kern?? Dat zou een afwijking van het eitje zijn... Nu hebben we al beroep moeten doen op een eiceldonor en dan is er toch weer iets mis met de eitjes. Om stilaan volledig zot van te worden. We hadden wel 11 embryo's maar door dat "foutje" is er besloten de 2 beste terug te plaatsen en de rest niet in te vriezen. (Ze zouden toch niet door het ontdooiproces komen.)Wat moeten we hier nu weer mee? Die 2 waren wel 8 en 7 cellig, en zouden zonder die dubbele kern dus wel toppers zijn en we hebben er nog nooit zo'n goede gehad maar de onzekerheid is toch ongelovelijk groot nu. In het middelheim laten ze de embryo's ook zien op een scherm en wij vonden ze er heel goed uitzien, zoals in de boekjes, die dubbele kern zie je niet. Durven nu amper te hopen (statistisch verminderde kans met deze embryo's en nogeens verminderde kans door de endometriose,...)Probeer er maar de moed in te houden. Mag woensdag 1 oktober bellen... Dat is op mijn verjaardag. Hoop toch stiekem op het mooiste verjaarkado van mijn leven...
Jenca,
Heel veel succes . Ja dat wachten op compatibele donors duurt altijd wel even hé... Eens die gevonden gaat het echter wel snel hoor.
Jenca,
Heel veel succes . Ja dat wachten op compatibele donors duurt altijd wel even hé... Eens die gevonden gaat het echter wel snel hoor.
-
lieneke
- Berichten: 17
- Lid geworden op: 17 augustus 2008, 12:43
Hoi
Alweer een poosje geleden...
Ik ben net gestart met het nemen van progynova om mijn baarmoeder voor te bereiden op de terugplaatsing van een embryo met een eiceldonor (nu toch ongekend).
Vandaag naar de gynaecoloog geweest, nu hebben we nog een bijkomend probleem...aj, alweer een tegenslag...mijn vriend blijkt nu ook nog met een vermindenderde spermakwaliteit te zitten; wanneer houdt die ellende eens op??
Positief was dat mijn baarmoeder goed reageert op de pillen en dat er volgende week een bevruchting gebeurt via ICSI en een terugplaatsing.
Hopelijk krijg ik nog een beetje verlof op mijn werk, want das allemaal zo gemakkelijk nie te regelen, mijn baas weet hier niets van...
Ik hou jullie verder op de hoogte...
Groetjes
Lieneke
Alweer een poosje geleden...
Ik ben net gestart met het nemen van progynova om mijn baarmoeder voor te bereiden op de terugplaatsing van een embryo met een eiceldonor (nu toch ongekend).
Vandaag naar de gynaecoloog geweest, nu hebben we nog een bijkomend probleem...aj, alweer een tegenslag...mijn vriend blijkt nu ook nog met een vermindenderde spermakwaliteit te zitten; wanneer houdt die ellende eens op??
Positief was dat mijn baarmoeder goed reageert op de pillen en dat er volgende week een bevruchting gebeurt via ICSI en een terugplaatsing.
Hopelijk krijg ik nog een beetje verlof op mijn werk, want das allemaal zo gemakkelijk nie te regelen, mijn baas weet hier niets van...
Ik hou jullie verder op de hoogte...
Groetjes
Lieneke
-
Jenca
- Berichten: 80
- Lid geworden op: 15 mei 2008, 16:36
Hoi tanya en lieneke
Tanya, ik wens je heel veel succes en zal zeker voor je duimen voor 1 oktober. Ik hoop ook voor jou dat het een niet te vergeten verjaardag wordt vol geluk.
Lieneke, ik versta wat je bedoelt. Eerst werd er bij mij in mei vastgesteld dat ik in de menopauze zat. Later, in juli werd ook vastgesteld dat mijn vriend een OAT had, dit is verminderde kwaliteit van de zaadcellen. Er zijn niet veel goede cellen, maar die paar goeie zouden genoeg zijn om via icsi toch een eicel te bevruchten. Het is misschien raar om dit zo te zeggen, maar ergens helpt het mij een beetje om te weten dat we beiden een probleem hebben. Ik voel me hierdoor iets minder schuldig tov hem.
Ik wens je alvast heel veel succes bij de terugplaatsing van de embryo.
groetjes
Jenca
Tanya, ik wens je heel veel succes en zal zeker voor je duimen voor 1 oktober. Ik hoop ook voor jou dat het een niet te vergeten verjaardag wordt vol geluk.
Lieneke, ik versta wat je bedoelt. Eerst werd er bij mij in mei vastgesteld dat ik in de menopauze zat. Later, in juli werd ook vastgesteld dat mijn vriend een OAT had, dit is verminderde kwaliteit van de zaadcellen. Er zijn niet veel goede cellen, maar die paar goeie zouden genoeg zijn om via icsi toch een eicel te bevruchten. Het is misschien raar om dit zo te zeggen, maar ergens helpt het mij een beetje om te weten dat we beiden een probleem hebben. Ik voel me hierdoor iets minder schuldig tov hem.
Ik wens je alvast heel veel succes bij de terugplaatsing van de embryo.
groetjes
Jenca
-
lieneke
- Berichten: 17
- Lid geworden op: 17 augustus 2008, 12:43
Hoi Jenca,Tanya,
Das wel waar. Ik voel me idd een stuk minder schuldig.
Alhoewel ik uit de grond van mijn hart hoopte dat er bij hem niets mis zou zijn.
Ik dacht dat ik me supergoed zou voelen nu we een kans krijgen via anonieme donatie, maar ik denk dat de hormonale toedieningen mij nogal parten spelen. De ene moment voel ik me supergoed, de andere moment ben ik opnieuw verdrietig...echt moeilijk om met me om te gaan. En dit nu we in onze wittebroodsweken zijn...
Onze relatie is enorm versterkt door onze problemen. Das dan wel positief.
De terugplaatsing gebeurt donderdag of vrijdag. Vanaf morgen moet ik starten met spuiten, doet iemand dit zelf?? Ik heb een thuisverpleegster gevraagd, omdat mijn man hier nogal schrik voor heeft (en ik ook eigenlijk
).
Jenca...ik denk dat we elkaar begrijpen
Verdoemde menopauze !! Wie heeft dit uitgevonden?? Ik wens je ook nog veel sterkte toe.
Ook voor jou Tanya, ik hoop echt dat je positief nieuws te horen krijgt op jouw verjaardag. Ik weet niet of kaarsjes branden helpt, maar ik steek er in elk geval ook eentje aan voor jou.
Groetjes
Lieneke
Das wel waar. Ik voel me idd een stuk minder schuldig.
Alhoewel ik uit de grond van mijn hart hoopte dat er bij hem niets mis zou zijn.
Ik dacht dat ik me supergoed zou voelen nu we een kans krijgen via anonieme donatie, maar ik denk dat de hormonale toedieningen mij nogal parten spelen. De ene moment voel ik me supergoed, de andere moment ben ik opnieuw verdrietig...echt moeilijk om met me om te gaan. En dit nu we in onze wittebroodsweken zijn...
Onze relatie is enorm versterkt door onze problemen. Das dan wel positief.
De terugplaatsing gebeurt donderdag of vrijdag. Vanaf morgen moet ik starten met spuiten, doet iemand dit zelf?? Ik heb een thuisverpleegster gevraagd, omdat mijn man hier nogal schrik voor heeft (en ik ook eigenlijk
).Jenca...ik denk dat we elkaar begrijpen
Verdoemde menopauze !! Wie heeft dit uitgevonden?? Ik wens je ook nog veel sterkte toe.Ook voor jou Tanya, ik hoop echt dat je positief nieuws te horen krijgt op jouw verjaardag. Ik weet niet of kaarsjes branden helpt, maar ik steek er in elk geval ook eentje aan voor jou.
Groetjes
Lieneke
-
Jenca
- Berichten: 80
- Lid geworden op: 15 mei 2008, 16:36
Hoi Lieneke,
Het is bij ons ook zo dat mijn band met men partner nog meer versterkt is sinds we onze diagnose gekregen hebben.
Het is bij ons nog steeds afwachten. Mijn schoonzus heeft al de eerste stappen gezet om aan kruisdonatie te doen. Binnenkort zouden ze haar moeten voorbereiden ( kan wel nog eventjes duren). Daarna is het aan mij. Wat die spuiten betreft, is voor mij op zich geen probleem want ik ben verpleegkundige. Maar ik kan me goed inbeelden dat dit voor jou lastig moet zijn om het zelf te geven. Vele mensen vragen hiervoor een thuisverpleegkundige.
Ik wens je heel veel succes en probeer toch nog wat te genieten van je wittebroodsweken!
groetjes
jenca
Het is bij ons ook zo dat mijn band met men partner nog meer versterkt is sinds we onze diagnose gekregen hebben.
Het is bij ons nog steeds afwachten. Mijn schoonzus heeft al de eerste stappen gezet om aan kruisdonatie te doen. Binnenkort zouden ze haar moeten voorbereiden ( kan wel nog eventjes duren). Daarna is het aan mij. Wat die spuiten betreft, is voor mij op zich geen probleem want ik ben verpleegkundige. Maar ik kan me goed inbeelden dat dit voor jou lastig moet zijn om het zelf te geven. Vele mensen vragen hiervoor een thuisverpleegkundige.
Ik wens je heel veel succes en probeer toch nog wat te genieten van je wittebroodsweken!
groetjes
jenca
-
Tanya
- Berichten: 23
- Lid geworden op: 11 maart 2008, 13:30
Bij ons ligt het probleem ook bij allebij en dat geeft inderdaad toch een geruststelling. Vanaf het begin waren wij ingeschreven voor ICSI. Wij hebben ook nooit "gewoon" geprobeerd zwanger te worden. Mijn endo was al ontdekt toen onze kinderwens nog niet aan de orde was en al voor we trouwden wisten wij dat we nooit zonder ICSI zwanger zouden geraken. De stap naar eiceldonatie was dan wel een klap in de zin van "nooit mijn eigen genetische kinderen" maar was op zich niet zo'n verassing.
Vindt het raar dat jullie moeten spuiten... Ik moest zelf bij de eerste twee donatiepogingen alleen suprefact gebruiken en progynova (voor slijmvlies)en pas vanaf de pick-up van de donor ook utrogestan. Deze maal moest zelfs de suprefact niet. Omdat ik zelf nog maar heel af en toe een cyclus heb (nog niet volledig in de overgang maar er ergens tussenin)vond de dokter het beter om mijn lichaam zoveel mogelijk zijn eigen gang te laten gaan???
Maar of dat dan iets uithaalt... Hier toch heel waarschijnlijk weer slecht nieuws. Normaal pas morgen uitslag maar al van gisterenmorgend licht bloedverlies.
Had naar het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik morgen nog wel moet komen. Ja dus want er is nog een heel kleine kans dat die bloeding toch iets anders is (innesteling, sluiten baarmoeder,...)Maar 9 kansen op 10 is het toch gewoon slecht nieuws. Dus bijten we ook nog maar door die zure appel. Het inbrengen van de utrogestan wordt door die bloeding natuurlijk ook niet echt leuker. Bovendien wordt je er zo ook altijd terug mee geconfronteerd.
Lieneke,
Ik ken dat die stemmingswisselingen en mijn ventje kent die ondertussen ook al heel goed
Maar je moet maar denken dan weet je ineens wat dat "goede tijden, slechte tijden" echt inhoudt. Probeer van de goed momenten maar zoveel mogelijk te genieten.
Tanya
Vindt het raar dat jullie moeten spuiten... Ik moest zelf bij de eerste twee donatiepogingen alleen suprefact gebruiken en progynova (voor slijmvlies)en pas vanaf de pick-up van de donor ook utrogestan. Deze maal moest zelfs de suprefact niet. Omdat ik zelf nog maar heel af en toe een cyclus heb (nog niet volledig in de overgang maar er ergens tussenin)vond de dokter het beter om mijn lichaam zoveel mogelijk zijn eigen gang te laten gaan???
Maar of dat dan iets uithaalt... Hier toch heel waarschijnlijk weer slecht nieuws. Normaal pas morgen uitslag maar al van gisterenmorgend licht bloedverlies.
Had naar het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik morgen nog wel moet komen. Ja dus want er is nog een heel kleine kans dat die bloeding toch iets anders is (innesteling, sluiten baarmoeder,...)Maar 9 kansen op 10 is het toch gewoon slecht nieuws. Dus bijten we ook nog maar door die zure appel. Het inbrengen van de utrogestan wordt door die bloeding natuurlijk ook niet echt leuker. Bovendien wordt je er zo ook altijd terug mee geconfronteerd.
Lieneke,
Ik ken dat die stemmingswisselingen en mijn ventje kent die ondertussen ook al heel goed
Maar je moet maar denken dan weet je ineens wat dat "goede tijden, slechte tijden" echt inhoudt. Probeer van de goed momenten maar zoveel mogelijk te genieten.
Tanya
-
Jenca
- Berichten: 80
- Lid geworden op: 15 mei 2008, 16:36
Hey Tanya,
Ik zal voor jou meehopen dat je morgen goed nieuws krijgt. Het is steeds weer bang afwachten hé.
Bij mij zijn ze nog niet begonnen met spuiten of zo hoor, maar als het nodig moest zijn, dan kan ik ze zelf toedienen. dat was eigenlijk wat ik bedoelde met het vorig bericht.
Het is voor ons nog steeds afwachten eer we effectief mogen beginnen. Er moet eerst nog een teamvergadering plaatsvinden om mijn schoonzus goed te keuren ( dit gebeurt vrijdag 3/10) en dan kan ik de weer daarop bellen om te weten wat de volgende stappen gaan zijn.
Een mens wordt serieus getest op z'n geduld hé.
Ik wens je alleszins het beste toe voor morgen. Blijven hopen en courage houden!!!
groetjes
jenca
Ik zal voor jou meehopen dat je morgen goed nieuws krijgt. Het is steeds weer bang afwachten hé.
Bij mij zijn ze nog niet begonnen met spuiten of zo hoor, maar als het nodig moest zijn, dan kan ik ze zelf toedienen. dat was eigenlijk wat ik bedoelde met het vorig bericht.
Het is voor ons nog steeds afwachten eer we effectief mogen beginnen. Er moet eerst nog een teamvergadering plaatsvinden om mijn schoonzus goed te keuren ( dit gebeurt vrijdag 3/10) en dan kan ik de weer daarop bellen om te weten wat de volgende stappen gaan zijn.
Een mens wordt serieus getest op z'n geduld hé.
Ik wens je alleszins het beste toe voor morgen. Blijven hopen en courage houden!!!
groetjes
jenca
-
lieneke
- Berichten: 17
- Lid geworden op: 17 augustus 2008, 12:43
Elaba,
net telefoontje gehad dat er 18 eicellen bevrucht zijn...dit betekent blijkbaar nog niet dat zij het allemaal zullen overleven.
Ik ben toch heel erg blij dat dit al gelukt is. Ieder sprankeltje hoop doet goed, weet je?
Vrijdagmorgen de terugplaatsing, wat verlang ik daarnaar. Ik vraag me toch af of je in het begin moet rusten of niet. De verpleegster zei me van niet, maar ik heb toch zoiets van...toch maar rustig aan doen!
Tanya, heb je reeds nieuws? Ik hoop voor jou toch iets positiefs..De moed niet opgeven hé!
Onze toekomst met rozegeur en maneschijn ligt voor ons, het duurt nu alleen wat langer.
Gr, Lieneke
net telefoontje gehad dat er 18 eicellen bevrucht zijn...dit betekent blijkbaar nog niet dat zij het allemaal zullen overleven.
Ik ben toch heel erg blij dat dit al gelukt is. Ieder sprankeltje hoop doet goed, weet je?
Vrijdagmorgen de terugplaatsing, wat verlang ik daarnaar. Ik vraag me toch af of je in het begin moet rusten of niet. De verpleegster zei me van niet, maar ik heb toch zoiets van...toch maar rustig aan doen!
Tanya, heb je reeds nieuws? Ik hoop voor jou toch iets positiefs..De moed niet opgeven hé!
Onze toekomst met rozegeur en maneschijn ligt voor ons, het duurt nu alleen wat langer.
Gr, Lieneke
-
Tanya
- Berichten: 23
- Lid geworden op: 11 maart 2008, 13:30
Hai iedereen,
Kan het zelf nog maar amper geloven en durf het eigenlijk nog niet echt te schrijven maar ik zou toch zwanger zijn ondanks de lichte bloeding...
Nu mag natuurlijk die bloeding niet erger worden. (Zou best stoppen natuurlijk) maar blijkbaar hebben wel meer vrouwen zo'n bloeding...
Mijn ventje al helemaal euforisch maar ik kan het toch nog niet echt vatten. Was zo zeker dat het mis was.
Moet nu gewoon verder doen met progynova en utrogestan tot 8 oktober om dan terug bloed te laten trekken en dan als dat goed is 23 oktober voor de echo... Klinkt wel al echt he
Lieneke,
Amai 18 das toch wel veel hé... Ik had er 11 en in allemaal zat er één cel met dubbele kern. Ze hebben de 2 beste teruggeplaatst en de rest zelfs niet ingevrozen door de dubbele kern.
Ik ben zelf in het middelheim en daar moet je ook niet rusten. Je wordt dan ook niet echt opgenomen zoals bv in UZ Leuven en UZ Antwerpen wel was. Daar moet je in de ene 4 uur en in de andere 2 uur blijven liggen. (Allez enkele jaren geleden toch)
Dit keer moest ik om half 11 in het ziekenhuis zijn en om half 12 zat ik al terug in de auto. Ze zeggen wel om wat teluisteren naar je lichaam en niet te overdrijven. Letterlijk "niet gaan bungy-springen of mountainbiken ofzo hé mevrouw..."
Vorige keren was ik altijd heel nerveus mocht bijna 2 weken niet in bad, oppassen in de auto voor putten in de weg want schokken zijn slecht enz... Heel zenuwslopend als je dan van Leuven terug naar Antwerpen moet. (Zat dan in de auto met kussen onder mij en benen op dashbord.)
Dit was mijn eerste terugplaatsing hier in het middelheim en moet zeggen. Ik heb gewoon geleefd als anders.Ben de avond van de terugplaatsing ook gewoon naar toneel geweest enzo... Alleen inderdaad het een ietsje rustiger aangedaan, en kijk er is innesteling.
In ieder geval heel veel succes vrijdag!!!
Jenca,
Hoop dat jij vrijdag ook goed nieuws krijgt over je schoonzus. Ik duim mee voor jullie!!
Groetjes Tanya
Kan het zelf nog maar amper geloven en durf het eigenlijk nog niet echt te schrijven maar ik zou toch zwanger zijn ondanks de lichte bloeding...
Nu mag natuurlijk die bloeding niet erger worden. (Zou best stoppen natuurlijk) maar blijkbaar hebben wel meer vrouwen zo'n bloeding...
Mijn ventje al helemaal euforisch maar ik kan het toch nog niet echt vatten. Was zo zeker dat het mis was.
Moet nu gewoon verder doen met progynova en utrogestan tot 8 oktober om dan terug bloed te laten trekken en dan als dat goed is 23 oktober voor de echo... Klinkt wel al echt he
Lieneke,
Amai 18 das toch wel veel hé... Ik had er 11 en in allemaal zat er één cel met dubbele kern. Ze hebben de 2 beste teruggeplaatst en de rest zelfs niet ingevrozen door de dubbele kern.
Ik ben zelf in het middelheim en daar moet je ook niet rusten. Je wordt dan ook niet echt opgenomen zoals bv in UZ Leuven en UZ Antwerpen wel was. Daar moet je in de ene 4 uur en in de andere 2 uur blijven liggen. (Allez enkele jaren geleden toch)
Dit keer moest ik om half 11 in het ziekenhuis zijn en om half 12 zat ik al terug in de auto. Ze zeggen wel om wat teluisteren naar je lichaam en niet te overdrijven. Letterlijk "niet gaan bungy-springen of mountainbiken ofzo hé mevrouw..."
Vorige keren was ik altijd heel nerveus mocht bijna 2 weken niet in bad, oppassen in de auto voor putten in de weg want schokken zijn slecht enz... Heel zenuwslopend als je dan van Leuven terug naar Antwerpen moet. (Zat dan in de auto met kussen onder mij en benen op dashbord.)
Dit was mijn eerste terugplaatsing hier in het middelheim en moet zeggen. Ik heb gewoon geleefd als anders.Ben de avond van de terugplaatsing ook gewoon naar toneel geweest enzo... Alleen inderdaad het een ietsje rustiger aangedaan, en kijk er is innesteling.
In ieder geval heel veel succes vrijdag!!!
Jenca,
Hoop dat jij vrijdag ook goed nieuws krijgt over je schoonzus. Ik duim mee voor jullie!!
Groetjes Tanya
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 42 gasten