hallo,
ik ben op zoek naar mensen die via eiceldonatie een kindje gekregen hebben.
Na 9 maanden proberen, kregen mijn vriend en ik te horen dat we onmiddellijk moesten stoppen met onze behandeling (ik was al in behandeling voor PCO), omdat na een uitgebreide bloedcontrole bleek dat niet enkel ik (zoals we al wisten), maar ook mijn vriend een afwijking aan zijn rode bloedcellen bleek te hebben. Beiden uiterst zeldzaam, maar zeer gevaarlijk in combinatie. De kans dat ons kindje hier ernstige problemen van zou ondervinden is te groot....
in één klap onze hele hoop weg...
Nu vroeg ik me af hoe een moeder het ervaart om zwanger te zijn/moeder te zijn van een kindje dat via een eiceldonor gekomen is...
Ik denk namelijk dat je, omdat je er tenslotte toch zelf zwanger van bent, dat kind toch écht wel als een eigen kind gaat zien....Maar ben soms bang dat ik er msch iets te gemakkelijk over ga?
Daarom zoek ik mensen die me iets kunnen vertellen over hun persoonlijke ervaring.
alvast bedankt en véél succes aan iedereen hier!
moeders via eiceldonatie?
Forumregels
De Verdwaalde Ooievaar heeft intern meermaals de discussie gevoerd over het al dan niet toelaten van berichten over aanvraag of aanbod van donormateriaal. Ook de wetgeving hierrond is nog vrij dynamisch en actueel.
De Verdwaalde Ooievaar geeft de voorkeur aan het weren van deze oproepen, maar stelt vast dat deze hoe dan ook terugkomen in fora die hier niet voor bedoeld zijn.
Om deze reden werd een subforum voor aanbod/aanvraag van donormateriaal aangemaakt.
De Verdwaalde Ooievaar kan enkel waarschuwen voor de risico's die donatie via niet-officiële kanalen met zich meebrengt. Uit ervaringen weten wij immers dat naast een aantal goed bedoelende donors, er ook mensen zijn die hierin enkel financiële bedoelingen hebben, mensen die het niet nauw nemen met medische geschiedenis en hier al dan niet over liegen, mensen die vooral op zoek zijn naar het sexuele, enz.
Misbruik van andere fora zal streng gesanctioneerd worden.
-UPDATE- Omdat blijkt dat mensen toch respectloos andere fora blijven misbruiken voor oproepen omtrent donormateriaal, zullen de accounts van misbruikers meteen verwijderd worden. Er werd een apart forum aangemaakt, maak daar dan aub gebruik van.
De Verdwaalde Ooievaar heeft intern meermaals de discussie gevoerd over het al dan niet toelaten van berichten over aanvraag of aanbod van donormateriaal. Ook de wetgeving hierrond is nog vrij dynamisch en actueel.
De Verdwaalde Ooievaar geeft de voorkeur aan het weren van deze oproepen, maar stelt vast dat deze hoe dan ook terugkomen in fora die hier niet voor bedoeld zijn.
Om deze reden werd een subforum voor aanbod/aanvraag van donormateriaal aangemaakt.
De Verdwaalde Ooievaar kan enkel waarschuwen voor de risico's die donatie via niet-officiële kanalen met zich meebrengt. Uit ervaringen weten wij immers dat naast een aantal goed bedoelende donors, er ook mensen zijn die hierin enkel financiële bedoelingen hebben, mensen die het niet nauw nemen met medische geschiedenis en hier al dan niet over liegen, mensen die vooral op zoek zijn naar het sexuele, enz.
Misbruik van andere fora zal streng gesanctioneerd worden.
-UPDATE- Omdat blijkt dat mensen toch respectloos andere fora blijven misbruiken voor oproepen omtrent donormateriaal, zullen de accounts van misbruikers meteen verwijderd worden. Er werd een apart forum aangemaakt, maak daar dan aub gebruik van.
-
Kathy dm
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 12 maart 2008, 19:54
Hallo Just-me,
Wij hebben het ook via eiceldonatie moeten doen. In mijn familie zit er namelijk een erfelijke ziekte en ze kunnen niet zien of ik draagster ben of niet.
Daarom hebben wij gekozen voor eiceldonatie.
Op 27 april is de embryo transfer gedaan. Ik was zwanger maar heb nu te horen gekregen van het ziekenhuis dat ik een miskraam ging hebben omdat mijn zwangerschapshormoon sterk was gedaald. Ik heb al bloedingen gehad, maar het is nog niet afgekomen.
Ik weet dat je je heel wat vragen stelt bij eiceldonatie.
Ik heb me vaak ook vragen gesteld. Want je kent de donor niet.
Maar hetgeen je je moet zeggen, is het volgende:
- het kindje groeit in jouw buik
- jullie voeden het kindje op
- misschien zal het qua uiterlijk niet op jou gelijken, maar dat is soms bij biologische ouders ook niet
Ik zou zeggen ga ervoor als je echt een kindje wil waar je al je liefde en waarden aan wilt geven. Dat is het belangrijkste.
Groetjes,
Kathy
Wij hebben het ook via eiceldonatie moeten doen. In mijn familie zit er namelijk een erfelijke ziekte en ze kunnen niet zien of ik draagster ben of niet.
Daarom hebben wij gekozen voor eiceldonatie.
Op 27 april is de embryo transfer gedaan. Ik was zwanger maar heb nu te horen gekregen van het ziekenhuis dat ik een miskraam ging hebben omdat mijn zwangerschapshormoon sterk was gedaald. Ik heb al bloedingen gehad, maar het is nog niet afgekomen.
Ik weet dat je je heel wat vragen stelt bij eiceldonatie.
Ik heb me vaak ook vragen gesteld. Want je kent de donor niet.
Maar hetgeen je je moet zeggen, is het volgende:
- het kindje groeit in jouw buik
- jullie voeden het kindje op
- misschien zal het qua uiterlijk niet op jou gelijken, maar dat is soms bij biologische ouders ook niet
Ik zou zeggen ga ervoor als je echt een kindje wil waar je al je liefde en waarden aan wilt geven. Dat is het belangrijkste.
Groetjes,
Kathy
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
ervaringen uitwisselen
Hallo
Net zoals Just-Me ben ook ik op zoek naar mensen die via eiceldonatie zwanger zijn of reeds mama zijn geworden en die hun ervaringen met ons willen delen.
Uiteraard in alle anonimiteit, eventueel via privé-bericht of e-mail.
Ik overweeg zwanger te worden via eiceldonatie, gezien de kans om zwanger te worden zeer gering geworden is. Maar ook ik heb twijfels over mijn moedergevoelens tijdens en na de zwangerschap. Aan de andere kant, kan ik mij best voorstellen, dat het 9 maanden dragen en voelen van het kind in je buik, je wel degelijk mama maakt.
bedankt voor jullie reacties.
groetjes
katy
Net zoals Just-Me ben ook ik op zoek naar mensen die via eiceldonatie zwanger zijn of reeds mama zijn geworden en die hun ervaringen met ons willen delen.
Uiteraard in alle anonimiteit, eventueel via privé-bericht of e-mail.
Ik overweeg zwanger te worden via eiceldonatie, gezien de kans om zwanger te worden zeer gering geworden is. Maar ook ik heb twijfels over mijn moedergevoelens tijdens en na de zwangerschap. Aan de andere kant, kan ik mij best voorstellen, dat het 9 maanden dragen en voelen van het kind in je buik, je wel degelijk mama maakt.
bedankt voor jullie reacties.
groetjes
katy
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
Re: ervaringen uitwisselen
Niemand ?Katy schreef:Hallo
Net zoals Just-Me ben ook ik op zoek naar mensen die via eiceldonatie zwanger zijn of reeds mama zijn geworden en die hun ervaringen met ons willen delen.
Uiteraard in alle anonimiteit, eventueel via privé-bericht of e-mail.
Ik overweeg zwanger te worden via eiceldonatie, gezien de kans om zwanger te worden zeer gering geworden is. Maar ook ik heb twijfels over mijn moedergevoelens tijdens en na de zwangerschap. Aan de andere kant, kan ik mij best voorstellen, dat het 9 maanden dragen en voelen van het kind in je buik, je wel degelijk mama maakt.
bedankt voor jullie reacties.
groetjes
katy
Katy
-
Hanne.lore
- Berichten: 250
- Lid geworden op: 13 juni 2008, 22:32
eiceldonatie: info op het web
Ik heb geen eigen ervaring met eicel-donatie, maar in mijn omzwervingen op het internet ben ik wel heel wat informatie tegen gekomen.
Hier info en links over hoe je aan je kind vertelt dat hij of zij verwekt met behulp van een donor:
http://stirrup-queens.blogspot.com/2006 ... party.html
Onrechtstreeks gaat dat ook over hoe het is om via eicel-donatie moeder/vader te worden.
Zo gaat eiceldonatie er in de VS aan toe:
http://stirrup-queens.blogspot.com/2006 ... donor.html
In Nederland bestaat anonieme donatie niet meer. Elk kind heeft het recht te weten wie zijn of haar biologische ouders zijn. Een heel andere insteek dan ik België.
Hier vind je een hele lijst met blogs van mensen die met ongewenste kinderloosheid worstelen, waaronder een lijst die beroep hebben gedaan op donors.
http://stirrup-queens.blogspot.com/2006 ... o-you.html
Ik hoop dat jullie hier informatie naar jullie gading vinden! En succes toegewenst.
Hier info en links over hoe je aan je kind vertelt dat hij of zij verwekt met behulp van een donor:
http://stirrup-queens.blogspot.com/2006 ... party.html
Onrechtstreeks gaat dat ook over hoe het is om via eicel-donatie moeder/vader te worden.
Zo gaat eiceldonatie er in de VS aan toe:
http://stirrup-queens.blogspot.com/2006 ... donor.html
In Nederland bestaat anonieme donatie niet meer. Elk kind heeft het recht te weten wie zijn of haar biologische ouders zijn. Een heel andere insteek dan ik België.
Hier vind je een hele lijst met blogs van mensen die met ongewenste kinderloosheid worstelen, waaronder een lijst die beroep hebben gedaan op donors.
http://stirrup-queens.blogspot.com/2006 ... o-you.html
Ik hoop dat jullie hier informatie naar jullie gading vinden! En succes toegewenst.
-
charmed1
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 7 augustus 2008, 19:16
hallo iedereen
Wij zijn een koppel die momenteel in de wachtweken zitten na een terugplaatsing van 2 topembryo's die via eiceldonatie tot stand zijn gekomen.
Ik moet zeggen dat de aanloop naar de terugplaatsing zeer raar veloopt. Ik heb zelf 5 ISCI pogingen ondergaan (telkens zonder 1 rijpe eicel) dus weet hoe het allemaal in zijn werk gaat. Bij eiceldonatie dan sta je heel ver van dit gebeuren af. Je doet 1 bloed en echo controle voor de donor start en dan ga je aan de pillen. Na enige tijd moet je nog eens een bloedcontrole hebben (terzijl is de donor aan het spuiten) en dan moet je nog eens terug voor het spermastaal van je man. In die tijd voelde ik mij zowat uitgesloten. Ik denk dat ik mij voelde zoals alle mannen, als hun vrouwen IVF doen. Dan is het nog 3 dagen wachten tot de TP.
Maar ik moet zeggen dat ik, vanaf we in het ziekenhuis waren, direct terug dat gevoel kreeg.
Zeker het moment dat ze de embryo's terug hadden geplaatst. Ik voelde direct dat moedergevoel (voor zover ik weet hoe het voelt natuurlijk)
Nu moeten we nog enkele dagen wachten voor de eerste bloedtest maar ik heb vanaf de TP het gevoel dat het de onze zijn en niet die van de donor.
Zoals hierboven al eens beschreven ivm uiterlijke kenmerken; er zijn zoveel koppels die 2 of meerdere kinderen hebben en die in de verste verte niet op elkaar trekken, hoe verklaart men dat?
Ik heb geen gezonde eicellen, dus kan niet zwanger worden met mijn eicellen maar gelukkig is er die ene vrouw geweest die dit ongelooflijke traject heeft doorstaan voor ons en ik ben haar ongelooflijk dankbaar voor. (was anonieme donatie) Maar ik weet, als het nog eens moet, doe ik het gewoon opnieuw.
groeten en tot volgende x
Wij zijn een koppel die momenteel in de wachtweken zitten na een terugplaatsing van 2 topembryo's die via eiceldonatie tot stand zijn gekomen.
Ik moet zeggen dat de aanloop naar de terugplaatsing zeer raar veloopt. Ik heb zelf 5 ISCI pogingen ondergaan (telkens zonder 1 rijpe eicel) dus weet hoe het allemaal in zijn werk gaat. Bij eiceldonatie dan sta je heel ver van dit gebeuren af. Je doet 1 bloed en echo controle voor de donor start en dan ga je aan de pillen. Na enige tijd moet je nog eens een bloedcontrole hebben (terzijl is de donor aan het spuiten) en dan moet je nog eens terug voor het spermastaal van je man. In die tijd voelde ik mij zowat uitgesloten. Ik denk dat ik mij voelde zoals alle mannen, als hun vrouwen IVF doen. Dan is het nog 3 dagen wachten tot de TP.
Maar ik moet zeggen dat ik, vanaf we in het ziekenhuis waren, direct terug dat gevoel kreeg.
Zeker het moment dat ze de embryo's terug hadden geplaatst. Ik voelde direct dat moedergevoel (voor zover ik weet hoe het voelt natuurlijk)
Nu moeten we nog enkele dagen wachten voor de eerste bloedtest maar ik heb vanaf de TP het gevoel dat het de onze zijn en niet die van de donor.
Zoals hierboven al eens beschreven ivm uiterlijke kenmerken; er zijn zoveel koppels die 2 of meerdere kinderen hebben en die in de verste verte niet op elkaar trekken, hoe verklaart men dat?
Ik heb geen gezonde eicellen, dus kan niet zwanger worden met mijn eicellen maar gelukkig is er die ene vrouw geweest die dit ongelooflijke traject heeft doorstaan voor ons en ik ben haar ongelooflijk dankbaar voor. (was anonieme donatie) Maar ik weet, als het nog eens moet, doe ik het gewoon opnieuw.
groeten en tot volgende x
-
hoopvolzieltje531
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 18 augustus 2008, 12:57
eiceldonatie zo ingrijpend maar ook zo kostbaar..
beste Charmed1,
jouw verhaal heeft me geboeid en zelfs ontroerd.
Ik sta zelf op een wachtlijst en een laatste mislukte ivf-poging achter de rug.
Jouw bemoedigende woorden zoals: je moederinstinct dat onmiddellijk sterk aanwezig is, beuren mij op en doen mij weer lachen als voor de zoveelste maal de tranen over mijn wangen lopen van pure pijn...
Je positieve ingesteldheid heeft - alvast zeker op mij - een goede invloed. Het geeft mij moed om met hoopvol vertrouwen de toekomst tegemoed te zien.
Voor mij is het allermoeilijkste om te verwerken dat ik nog gezonde eicellen heb maar te weinig om en geslaagde ivf-poging met succes tot een goed einde te brengen.
Géén vervroegde menopauze, geen verdroogde eierstokken, nog (weinig maar toch) eigen celletjes, een perfecte baarmoeder, enz.
Zowat alles gunstig en toch mag het niet meer zijn.
Dat doet ongelofelijk veel pijn en moeilijk te aanvaarden.
Een relaas zoals het jouwe leert me milder te zijn tov eiceldonatie en opnieuw hoop te vinden, dag na dag.
Dankjewel hiervoor en ik wens je van harte
héél goed nieuws toe!!!
jouw verhaal heeft me geboeid en zelfs ontroerd.
Ik sta zelf op een wachtlijst en een laatste mislukte ivf-poging achter de rug.
Jouw bemoedigende woorden zoals: je moederinstinct dat onmiddellijk sterk aanwezig is, beuren mij op en doen mij weer lachen als voor de zoveelste maal de tranen over mijn wangen lopen van pure pijn...
Je positieve ingesteldheid heeft - alvast zeker op mij - een goede invloed. Het geeft mij moed om met hoopvol vertrouwen de toekomst tegemoed te zien.
Voor mij is het allermoeilijkste om te verwerken dat ik nog gezonde eicellen heb maar te weinig om en geslaagde ivf-poging met succes tot een goed einde te brengen.
Géén vervroegde menopauze, geen verdroogde eierstokken, nog (weinig maar toch) eigen celletjes, een perfecte baarmoeder, enz.
Zowat alles gunstig en toch mag het niet meer zijn.
Dat doet ongelofelijk veel pijn en moeilijk te aanvaarden.
Een relaas zoals het jouwe leert me milder te zijn tov eiceldonatie en opnieuw hoop te vinden, dag na dag.
Dankjewel hiervoor en ik wens je van harte
héél goed nieuws toe!!!
-
Just-Me
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 29 mei 2008, 21:24
dankjewel voor alle reacties!
Ik was hier even niet meer geweest...moest gewoon even alles op een rijtje zetten.
we wachten nu op nieuws van genetica en als we geluk hebben zijn er misschien toch nog andere wegen voor ons....maar we informeren en overwegen ook al de andere pistes (één van ons vervangen door donor)
bedankt dus voor alle verhalen die ons kunnen helpen bij deze moeilijke beslissingen en aan iedereen véél succes!
Ik was hier even niet meer geweest...moest gewoon even alles op een rijtje zetten.
we wachten nu op nieuws van genetica en als we geluk hebben zijn er misschien toch nog andere wegen voor ons....maar we informeren en overwegen ook al de andere pistes (één van ons vervangen door donor)
bedankt dus voor alle verhalen die ons kunnen helpen bij deze moeilijke beslissingen en aan iedereen véél succes!
-
veerle.v
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 20 november 2008, 12:15
hallo,
Ik ben zelf mama van een kindje die er gekomen is met eiceldonatie.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik eigenlijk nooit problemen gehad heb met een tekort aan moedergevoelens.
Ik heb dit kindje zelf 9 maanden gedragen, heb het op de wereld gezet. Het is naar mijn gevoel echt het kindje van mij en m'n man. M'n liefde voor ons zoontje is absoluut niet minder dan dit voor een kind zou zijn die mijn genen zou hebben.
Er kan inderdaad een verschil in uiterlijk zijn. Maar aan de andere kant krijgt je soms zelfs reacties van: amai, hij lijkt wel op je.
groeten,
veerle
Ik ben zelf mama van een kindje die er gekomen is met eiceldonatie.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik eigenlijk nooit problemen gehad heb met een tekort aan moedergevoelens.
Ik heb dit kindje zelf 9 maanden gedragen, heb het op de wereld gezet. Het is naar mijn gevoel echt het kindje van mij en m'n man. M'n liefde voor ons zoontje is absoluut niet minder dan dit voor een kind zou zijn die mijn genen zou hebben.
Er kan inderdaad een verschil in uiterlijk zijn. Maar aan de andere kant krijgt je soms zelfs reacties van: amai, hij lijkt wel op je.
groeten,
veerle
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
goh Veerle, dat doet me plezier dat te lezen...Wij krijgen van onze gyn ook steeds te horen dat we eiceldonatie moeten overwegen omdat onze kindjes steeds zeer zeldzame chromosoomafwijkingen hebben. Omdat er tot nu toe geen lijn in afwijkingen zit en men denkt dat het steeds 'brute pech' is gezien mijn leeftijd, gaan we eerst nog even zo proberen...Maar loopt het weer fout,dan gaan ook wij voor eiceldonatie. Ben dus blij te lezen dat mensen zelfs verwijzen naar gelijkenis. Kreeg ook ooit een mooie te horen van iemand die zei dat het wel niet jouw genen zijn, maar dat je bloed er wel 9 maanden doorstroomd. En als je dat kleine hummeltje voelt bewegen in je buik en dan ziet met de geboorte, tja dan ben je zo verkocht denk ik.
Ons wordt aangeraden om te werken met Spanje. heeft er daar iemand ervaring mee ?
Groetjes, audrey
Ons wordt aangeraden om te werken met Spanje. heeft er daar iemand ervaring mee ?
Groetjes, audrey
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast