Anonieme donatie Vs het nood om je afkomst te kennen

[muusa]

Hallo iedereen,

Na 5 IVF-pogingen heb ik gehoord dat donor eicellen mijn enige hoop zijn. Ik heb daar opzich geen problemen mee. Wat ik wel moeilijk vind is dat de donatie in Belgie volledig anoniem is en ik mijn toekomstige kind dus niets zal weten over de vrouw wiens genen hij/zij heeft. Genen zijn toch wel belangrijk, vind ik. Anderszijds wil ik ook niemand van mijn vriendinnen vragen, want dat zou later problemen kunnen opleveren, denk ik.

Heeft iemand hier gedacht aan bv naar Nederland of VK gaan? Heeft iemand het misschien daadwerkelijk gedaan? Ik zou erg graag horen wat u daarvan denkt, hoe moeilijk het was enz. Het is waarschijnlijk een hele gedoe om zo'n behandeling in het buitenland te ondergaan...

En de mensen die wel voor volledig anonieme donatie zijn gegaan - wat gaat u tegen u kinderen zeggen en bent u niet bang dat zij het later moeilijk zullen vinden?

Ik hoor alle reacties heel graag

[bovynlouise]

Hey,

Enkele weken geleden heb ik hier ook een berichtje online gezet omdat ik daar ook vragen over had...
Maar dan wel andere vragen...
Ik ben donor en de vrouw voor wie ik al eerder eens (anoniem) gedoneerd had, vroeg naar een gekende donatie...
Dus ik weet zeker en vast dat dit hier in België zeker gaat...
Ik ben van Gent, in het UZ gent doen ze dit niet, maar in het Jan Palfijn in Gent doen ze dit wel...
Dus mss eerst eens rondvragen hier vooraleer je naar het buitenland gaat

[barbaratje]

Hi muusa,
Ik ben ook druk bezig met dit onderwerp. De manier dat ze het in engeland doen lijkt mij een zeer goede idee omdat ik zelf de identiteit van de donor niet hoef te weten (sterker , will het biet weten). Ik heb al wat contacten gehad en het is ontzettend duur , plus net te horen gekgregen dat er een 12 maand wachtlijst is ook met 'frozen' eitjes.

Ik heb ook gehoord dat het in Belgie mogelijk is van via via maar als je op de site van de maakbaremens kijkt en ook bij vub wordt gezegd dat het anoniem of gekende donor is.

Dus ben zelf een beetje in de war
weet je imtussen iets meer?
Groetjes,
Barbara

[barbaratje]

Louise,
In jou geval ,toen die vrouw het niet anoniem wilde doen, moest je die vrouw ontmoeten? Wet je wie die vrouw is? Of ging dat allemaal via de doctor en het is alleen het kind dat eventueel naar jou identiteit mag vragen?
Groejtes
B

[muusa]

Barbaratje,

Ik heb je een PB gestuurd. Ik vind ook het systeem in Engeland goed, want ik wil zelf het identiteit van de donor niet weten, maar wil wel dat mijn kind de mogelijkheid heeft om het te weten te komen als hij/zij het wil.
Tegen mij hebben ze in Jette gezegd dat zo'n regeling in Belgie niet mogelijk is.

[MiepMiep]

Hey in Jette gebeurd het niet anoniem, daar kan je een gekende donor aanbrengen.

[muusa]

Hey in Jette gebeurd het niet anoniem, daar kan je een gekende donor aanbrengen.

Inderdaad, je kan zelf een gekende donor aanbrengen. Ik wil echter geen gekende donor aanbrengen, want ik wil zelf de donor niet kennen, ik wil alleen dat mijn kind later de mogelijkheid heeft, als hij/zij het wil. Zo'n systeem bestaat in Engeland bv, het is semi-anoniem, want alleen het kind kan het opvragen wanneer hij/zij 18 wordt. De wensouders en de donor hebben geen rechtsreekse contact met elkaar. Ik begrijp dat het niet voor iedereen is, maar voor mij lijkt dit een goed systeem.

[bovynlouise]

Hey,

Ik heb het nog niet gedaan maar ik weet van de vrouw zelf, dat ik haar niet hoefde te zien...
Alle gesprekken gebeurden via mail (haar mail was gewoon: bv lievedonergezocht@msn.be is maar een voorbeeld hé)
Ik weet ook alleen haar voornaam...
De rest gebeurd gewoon via de dokter...

of dat het alleen het kind is die mag vragen achter mijn identiteit weet ik eigenlijk niet...
Wat als het als het nog minderjarig is en mijn dna nodig heeft? dan zullen het wss de ouders zijn die me zullen contacteren denk ik...

[barbaratje]

Hey BL,
Dat lijkt inderdaad meer op de oplossing die ik zoek. Toff dat de doctor dat voor zijn rekening neemt. Wij gaan volgended week in Jette vragen off zoiets zou mogelijk zijn. Dat zij dan als tussenpersoon de informatie bewaren.
Groetjes B

[zonnestraaltje]

"Wat ik wel moeilijk vind is dat de donatie in Belgie volledig anoniem is en ik mijn toekomstige kind dus niets zal weten over de vrouw wiens genen hij/zij heeft."

hier ben ik op het internet reeds enkele uren naar op zoek: naar een duidelijk antwoord rond wetgeving in Belgie, maar lijkt moeilijk te vinden... (Ook doordat mensen van Belgie en Nederland vaak op dezelfde websites terechtkomen en ik vermoed dat er wel verschillen zullen zijn in wetgeving hierover?)

Ik meende gevonden te hebben dat: donorkinderen (indien ze dit weten dus wel) vanaf 16j recht hebben op gegevens van identiteit, maar alleen als de donor hiermee akkoord gaat. Ik meende begrepen te hebben dat dit zowel voor Belgie als Nederland zo was.
Maar lijk voortdurend tegenstrijdige informatie te vinden hieromtrent.

Is er iemand die effectief weet hoe de wetgeving in Belgie is hieromtrent?

In de aflevering van terzake een maand geleden zei de directeur van het fertiliteitscentrum te Leuven dat (te vinden op internet): 'binnen belgie is het perfect mogelijk om een niet-anonieme donatie te doen. Mits er een akkoord is tussen de donor en de receptor kan dat, het staat in de wet'

Wil dit dan ook zeggen dat je als donor kan vragen om een vorm van contact (gewoon kennismaken met het koppel bijv) te hebben indien een koppel dit ook 'niet-anoniem' wenst...? (zodat je, zeg maar, weet wie je gelukkig kan maken en dat zij een idee hebben van wie de donor is)
Als ze in het ene ziekenhuis zeggen dat het enkel maar anoniem kan (uitgezonderd als je zus/vriendin optreedt als je eigen donor natuurlijk), kan je dit dan toch eisen als het zo in de wet staat dat dit kan en er zijn wensouders beschikbaar die geen volledige anonimiteit willen?
Of kunnen ziekenhuizen daar echt hun eigen 'stempel' op plakken en dus hun eigen eisen stellen naar donoren en stellen toe... ?

En is er zoiets als 'rechten van de donor'? (Hoe meer info-websites van ziekenhuizen ik bezoek, hoe meer ik hierin van centrum tot centrum verschillen zie wat zij 'rechten' noemen) Kan je bijv als donor toch een recht hebben om bijv. te weten hoeveel embryotjes bijv gevormd werden en als dit wel of niet leidde tot zwangerschap? (want onwetendheid is best emotioneel zwaar, voor mij persoonlijk toch)

Heeft iemand zich hier al wat langer in verdiept dan mij voor een duidelijker antwoord?:-)

[Eliza]

Hoi,

Met het juridisch verhaal kan ik je niet helpen. Ik stel me enkele vragen bij wat je vertelt.

Je citeert: "Kan je bijv als donor toch een recht hebben om bijv. te weten hoeveel embryotjes bijv gevormd werden en als dit wel of niet leidde tot zwangerschap? (want onwetendheid is best emotioneel zwaar, voor mij persoonlijk toch)"

Wat ik me afvraag is: waar houdt dit op? Zelf als een embryo blijft plakken dan weet je nog niet of het uiteindelijk tot een geboren baby komt. Wil je dan het traject van het kind ook volgen?

Ik denk dat de filosofie van de wetgeving is dat donatie in principe anoniem is. Per uitzondering kan niet anoniem. Fertiliteitcentra beslissen inderdaad autonoom binnen het kader van de wetgeving over wat ze accepteren en wat niet. Die beoordeling verloopt via commissies en psychologen.

Mijn inziens doe je eicel donatie omdat je een koppel de mogelijkheid wil geven hun kinderwens in vervulling te brengen, zonder garantie op succes. 't is een geschenk dat je geeft. Eenmaal gegeven houdt het verhaal eigenlijk op. De eitjes zijn niet meer van jouw en de verdere evolutie belangt je niet meer aan.

Als je feitelijk meer wil weten zou ik een fertiliteitscentrum contacteren en een afspraak maken met een psycholoog, die zich met die beoordelingen bezig houdt.

Groetjes

[zonnestraaltje]

inderdaad, 't is een geschenk dat je geeft... Maar ik bedoel vooral te 'weten' of dit geschenk ook uiteindelijk goed is 'toegekomen' of als het ergens jammer genoeg onderweg verloren gegaan is... Of zeggen ze dit je wel uiteindelijk wel -persoonlijk- in sommige centra ? Je doet het tenslotte voor iemand anders, en je doet het met hart en ziel, én met je lichaam... Ik denk dus dat ik na de behandeling zo de behoefte zou hebben om te 'weten' als je er uiteindelijk iemand op de wereld rondloopt met jouw erfelijk materiaal (of niet) en dat het (als het) is gelukt om een koppel super gelukkig te maken.

[stefanie]

@zonnestraaltje,in sommige zh vertellen ze je of je acceptor zwanger is geraakt ja of nee,maar daar stopt het dan ook voor de donor,of de zwangerschap tot een goe einde komt weet ik niet of ze je dat willen/mogen zeggen hoor.
en het is idd het mooiste geschenk dat iemand je kan geven,een bouwsteen voor een verder,nieuw leven.

grtjs stefanie
trotse ecd mama

[muusa]

In Belgie is anonieme donatie de regel (wisseldonatie hoort hierbij).
Gekende donatie kan, maar dan moet de wensouder zeker zelf de donor vinden(zus, vriendin, iemand via een oproep). Het ziekenhuis bemiddelt dus niet voor een gekende donatie, waarbij het kind later de identiteit van de donor zou kunnen komen weten.

In Nederland is alleen gekende donatie mogelijk.

Je kan meer lezen hier - http://www.freya.nl/web_eiceldonatie/ecdfaq.php