40+ en zwanger worden?

Plaats reactie
Elliev
Berichten: 6
Lid geworden op: 21 mei 2018, 18:07

40+ en zwanger worden?

Bericht door Elliev » 21 mei 2018, 19:26

Hallo,

Nadat mijn laatste relatie op z'n einde liep op m'n 37e heb ik enkele jaren met de vraag rondgelopen of ik alleen aan een kind zou beginnen. Al bleef die vraag nogal vaag aangezien ik bleef hopen nog een partner tegen te komen met wie ik dit samen zou kunnen doen. Tot ik 40 werd en heel erg met m'n neus op de feiten werd gedrukt: het was nu of nooit, en alleen. Niet dat ik het persé zo wou, maar het was wel mijn enige mogelijkheid als ik echt een kind wilde.

Zo begon ik dus aan mijn traject bij het UZ Jette. Vooraleer ik alle nodige wachttijden, afspraken en testen doorlopen had was ik een klein jaar verder. Heel frustrerend vond ik die wachttijd! Intussen was ik bijna 41. De eerste inseminatie was meteen prijs, onverwachte euforie dus. Maar na een paar weken al de ontnuchtering toen bleek dat er geen vruchtje was en ik een miskraam kreeg. Niet getreurd dacht ik, ik weet tenminste dat ik zwanger kan worden, binnenkort lukt het wel opnieuw.

Maar intussen zijn we een jaar verder en liepen 5 inseminaties op niets uit. Ook de eerste 2 ICSI's en een terugplaatsing van ingevroren embryo's hebben niets opgeleverd.

Toen ik begon aan dit traject kon ik me niet voorstellen dat ik op m'n 42e nog een kind zou krijgen, en al helemaal niet dat ik ooit IVF zou doen. Toch ben ik hier beland en de twijfels zijn heel zwaar. De volgende poging zou wel eens kunnen lukken. Maar het is emotioneel ook heel erg uitputtend en ik kan me heel moeilijk verzoenen met het idee dat ik pas op m'n 43e een kind zou hebben.

Zijn er nog 40+ers die een gelijkaardig traject achter de rug hebben, of er midden in zitten? Wanneer beslis je dat het genoeg geweest is? Wat is 'te oud'? Ik vind het hele moeilijke vragen. De gevolgen voor de rest van mijn leven zijn enorm als ik het opgeef zonder kind, maar waar ligt de grens?

Het zijn persoonlijke beslissingen en ieder voelt zoiets natuurlijk anders aan, maar ik hoor graag andere ervaringen!
Groetjes
04/2017: IUI: zwanger, miskraam op 7w
06-10/2017: nog 5x IUI: nagatief
01/2018: ICSI: 5 eitjes, 4 bevrucht, 2 TP: negatief
03/2018: ICSI: 9 eitjes, 6 bevrucht, 2TP, 4cryo: negatief
05/2018: 2 TP cryo: negatief

mich75
Berichten: 2974
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: 40+ en zwanger worden?

Bericht door mich75 » 22 mei 2018, 14:09

Elliev schreef:
1 januari 1970, 1:00

Toen ik begon aan dit traject kon ik me niet voorstellen dat ik op m'n 42e nog een kind zou krijgen, en al helemaal niet dat ik ooit IVF zou doen. Toch ben ik hier beland en de twijfels zijn heel zwaar. De volgende poging zou wel eens kunnen lukken. Maar het is emotioneel ook heel erg uitputtend en ik kan me heel moeilijk verzoenen met het idee dat ik pas op m'n 43e een kind zou hebben.
Hier geef je zelf al een beetje het antwoord, dat je dus niet weet hoe ver je wil/kan gaan.

Ik heb mijn man leren kennen net voor ik 35 werd en na 1 of 2 dagen was al beslist dat we voor kinderen gingen. Het lukte niet en wij hadden allebei het idee dat de natuur het zo voor ons besliste. Na enkele jaren werd op aanraden van de huisarts mijn man zijn sperma getest, uitslag rampzalig. Dus het idee opgevat om wat info in te winnen op fertiliteit, maar ipv info werden we aan een vragenlijst onderworpen, kreeg ik een echo en een hoop afspraken voor verdere onderzoeken.
Gelukkig was er iets als internet en google en heb ik alles zelf uitgevist want bij de eerste bespreking van de onderzoeken werd er gezegd "we gaan icsi doen". Wat ik al vermoedde door mijn opzoekingswerk, maar in het zh had ik 0,0 uitleg gekregen.
Dus zaten we met die icsi misschien al veel verder dan we gedacht ooit te doen, maar goed het was de enige oplossing dus...

Na heel wat pogingen, verandering van centrum,...is onze dochter geboren toen ik 41,5 jaar was en we zouden graag nog brusje hebben.
Qua terugbetalingen zit je in België met de leeftijdsgrens van 43, dus de tijd tikt en wij hebben onze laatste terugbetaalde poging zo vlug mogelijk gedaan maar is niet gelukt, wel nog 2 cryo's.

Als ik had kunnen kiezen had ik misschien wel 10 jaar vroeger mama willen worden, maar door ouder te zijn en veel meer levenservaring ben je toch een andere mama. En ik ben ervan overtuigd dat je meestal ook anders tegenover je kind staat als je er echt bewust voor kiest.

Als laatste wil ik nog zeggen dan voor mij die kinderwens op de duur bijna allesbepalend was en dat mijn geluk daar van afhing. Wel ik ben een stuk gelukkiger geworden door de komst van onze dochter en ik weet dat een brusje nog meer geluk zou brengen, maar dat is voor iedereen anders.
2010: start kinderwens
2014: start mmm​
03/15: overstap Jette ​ 08/15 start icsi-d
03/17: dochter (icsi-d 6)​ 12/17: start brusje
09/18: start ecd
06/19: twins
11/20: start brusje
01/22: dochter
01/23: start brusje --> onverwacht einde verhaal 😭😭😭

Elliev
Berichten: 6
Lid geworden op: 21 mei 2018, 18:07

Re: 40+ en zwanger worden?

Bericht door Elliev » 22 mei 2018, 20:18

Er zijn inderdaad voordelen aan op oudere leeftijd moeder of vader worden. Maar als ik de keuze had gehad was ik liefst voor m'n 35e moeder geworden, en de optie gehad voor een 2e of 3e kind.

Maar het is wat het is en daar doe ik het nu mee, maar dat wil niet zeggen dat dit mijn ideale scenario is. Ik weet dat het over een half jaar ophoudt voor mij als het daar tegen nog niet gelukt is. En dan begint opnieuw het rouwproces...

Maar zover is het nog niet, ik blijf hopen op een positieve uitkomst.

Bedankt voor je reactie en veel succes nog met jullie laatste pogingen!
04/2017: IUI: zwanger, miskraam op 7w
06-10/2017: nog 5x IUI: nagatief
01/2018: ICSI: 5 eitjes, 4 bevrucht, 2 TP: negatief
03/2018: ICSI: 9 eitjes, 6 bevrucht, 2TP, 4cryo: negatief
05/2018: 2 TP cryo: negatief

zonnetje75
Berichten: 186
Lid geworden op: 2 juli 2017, 11:40

Re: 40+ en zwanger worden?

Bericht door zonnetje75 » 30 mei 2018, 23:17

Hey,

Het leven verloopt niet altijd zoals je dat zou willen. Belangrijk is om voor jezelf uit te maken wat echt belangrijk is (je kinderwens of je leeftijd) en het andere los te laten. Misschien had je het inderdaad anders gewild, maar zo is het voor veel dingen, en zoals je zelf ook aangeeft, het is nu niet anders. De tijden zijn ook veranderd. Niemand heeft er nog een probleem mee dat een man op zijn 60e nog een kind krijgt en je ziet toch wel meer iets oudere moeders (en of het kind dan geboren wordt als je 42, 43 of zelfs 44 bent, zo veel maakt dat ook niet meer uit). Zo lang je zelf gezond bent en de dokters medisch geen probleem zien, zou ik daar niet te veel meer op focussen.
Waar ik je wel in volg is dat het hele proces van IUI/IVF wel bijzonder zwaar is. En helaas ook niet gegarandeerd een positief resultaat oplevert. Door de leeftijd blijft er wel die druk bestaan om te blijven voort doen.
Als het lukt is dat allemaal snel vergeten. Als het niet lukt, blijft het gewoon zwaar. En tot wanneer ga je dan door? Ik heb het daar ook lang moeilijk mee gehad.
Een tijdje terug kregen we de raad om een einddatum vast te leggen tot wanneer we zouden proberen. Ook daar had ik het initieel heel moeilijk mee, maar uiteindelijk heeft het mij wel geholpen: om mijn eigen grenzen te vinden en ook om een perspectief te hebben op momenten dat ik het door alle hormonen even allemaal niet meer wist. Op het laatst was het echt volhouden, maar het feit dat het onze laatste poging was heeft mij er wel doorgeholpen. Onze pogingen zijn tot nu toe niet succesvol geweest. Wel hebben we 4 miskramen gehad. En bij onze laatste poging kon de TP niet doorgaan, waardoor we nu nog ingevrozen cyrootjes hebben. We hebben nu beslist om een rustpauze in te lassen vooraleer we de TPs doen en dat ondanks het feit dat ik net 43 ben geworden. Een heel persoonlijke keuze, maar zoals Mich aangeeft, het is voor iedereen anders en iedereen zijn grens ligt ergens anders.
Ik wens je alvast heel veel succes met je volgende poging.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten