Ik ben sinds vandaag hier nieuw op deze forum en ik kwam me graag even voorstellen.
Mijn man en ik zijn al meer dan 2 jaar aan het proberen om zwanger te worden. Bij mijn man was alles in orde dus denk ik automatisch dat het aan mij ligt. Uit onderzoeken bleek dat er ook met mij niets mis was. En was dus het antwoord van "de natuur beslist". Ik voelde me zo eenzaam en kwaad. Ik zie dagelijks mensen waarvan ik denk die verdienen nu eens geen kinderen. En dan sta je daar maar te denken "was ik nu maar mama i.p.v zij..."
Nu hebben ze beslist om bij mij alle testen opnieuw te doen om zeker te zijn dat ze geen fouten gemaakt hebben .. Er is zo veel schrik voor die testen en uitslagen omdat ik precies voel dat het weer allemaal verloren moeite zal zijn. Vrienden en kennissen hebben het makkelijk praten "zet je erover "zeggen ze dan. Maar niemand van hen weet hoe het voelt om geen mama te kunnen zijn.
Ik hoop dat er hier wel mensen zijn die me zullen en kunnen begrijpen....
Liefs verward tranenwolkje