Kindje via eiceldonatie

[MiekeS]

Hey iedereen,

Na 3j proberen en 1j ivf-behandelingen die niet geslaagd zijn hebben we te horen gekregen dat ik in de overgang van de vervroegde menopauze zit en mijn eitjes van slechte kwaliteit zijn....
De enige manier zou via eiceldonatie zijn maar ik zou graag eens horen hoe de mama’s onder jullie dit ervaren...
Hoe is het om een kindje te dragen en op te voeden dat genetisch niet van jou is?

Mvg Mieke

[mich75]

Dag Mieke,

Wij hebben een dochter met eigen eicellen en een tweeling via ecd. Voor mij is er geen verschil tussen de kindjes.

Eens je in de mmm stapt is het romantische er af en als je dan een embryo teruggeplaatst krijgt zit het verschil vooral in je hoofd, want lichamelijk voel je nog niets.

Wettelijk gezien zijn de donoreicellen vanaf pu de mijne en zo heb ik het ook bezien. Ik ben vooral blij dat er donoren bestaan en dat wij daarmee onze kinderwens hebben kunnen vervullen.

Vanaf tp kan jij op de best mogelijke manier voor het kindje zorgen en het al heel veel liefde geven.

Ik ben wel van mening dat je vrede moet nemen met ecd voor je er aan begint, als je het er zelf moeilijk mee hebt gaat het waarschijnlijk moeilijker zijn om het kindje als het jouwe te beschouwen.

Je moet eigenlijk aanvaarden dat je lichaam faalt en dat je eigen eicellen niet goed meer zijn, voor de ene is dit makkelijker dan voor de andere. Artsen gaan hier vaak heel licht over, maar het is echt belangrijk dat je er zelf klaar voor bent.

[Fientje87]

Hey
Ik las net je berichtje.
Ikzelf ben sinds mijn 27ste in vervroegde menopauze.
Via eiceldonatie zijn wijzelf sinds 2jaar trotse ouders geworden.
Ik kan niet zeggen dat het altijd psychisch even gemakkelijk was om zwanger te zijn, wetende dat het kindje biologisch niet van mezelf was.
Meer dan eens had ik een zwak momentje, wat als ik geen band heb met mijn kindje, wat als ik het niet graag zie, wat als het mij niet graag ziet.
Gelukkig hadden wij onze eitjes gekregen via een heel goede vriendin. Qua uiterlijk lijken we wat op elkaar, qua karakter ook.
Zij kan de dingen heel goed van elkaar gescheiden houden, en met al mijn hersenpinsels kon ik bij haar terecht.
Al die twijfels verdwenen na de geboorte van onze dochter.
Ze is helemaal de mijne. Als ze weent, pijn heeft, wilt knuffelen komt ze naar mij.
Fuck die genetische dei, het doet er niet toe. Ik hou intens veel van haar en heb er plezier in als de mensen zeggen ‘het is helemaal haar moeder’

[Toki]

Hallo dames,
Ik ben nieuw op deze website. Vaak lees ik de verhalen hier maar nu wilde ik toch een vraag stellen.
Mijn partner en ik hebben na o.a. 7 ICSI pogingen waarvan de laatste van december 2019 dateert, nog steeds geen kindje. We gaan nu ook in de richting van ECD.
Mijn partner heeft een bedenking die mij nu ook aan het denken heeft gezet: hij zou het bv niet willen vertellen aan het kind omdat het misschien ooit eventueel tijdens een ruzie (in de tienerjaren bv) tegen mij zou kunnen "jij bent toch niet mijn echte moeder". Hij wilt niet dat ik gekwetst zou zijn.
Ik denk dat kinderen ook tegen hun "echte" moeders kunnen zeggen "ik haat jou" wat ook pijnlijk moet zijn voor die moeders.
Ik zou het absoluut willen vertellen aan het kind dat het via ECD ter wereld is gekomen.
Wat zouden jullie reacties zijn als jouw kind dit tegen jou zegt?

[Fientje87]

Hey

Zoals je zegt kinderen van wie de beide ouders biologische van hun zijn zeggen dit ook wel dat ze hun haten.
Wij zullen het aan onze dochter zeggen wanneer we denken dat ze het zal begrijpen, en zien wat de toekomst ons brengt.
Zo een taalgebruik tijdens de pubertijd kan je toch niet voorkomen.
Wat kan je zeggen? Geen idee. Daarom ben je met 2 om elkaar te steunen en zeker tijdens zo een moment. Er is niemand die om deze situatie gevraagd heeft om tot ecd te komen. We mogen blij zijn dat het bestaat

[Mitte]

X

[Fientje87]

Hey
De psychologe waar wij eerst naartoe moesten voor start van het traject raadde dit boek idd ook aan.
Ze vertelde ook als we ervoor kozen om het geheim te houden het dan ook niemand mocht weten behalve wij 2, geen ouders, geen familie, niemand
Onze meid is eentje die zeer snel iets begrijpt.
We zullen het idd goed aan boort moeten leggen, het is en blijft toch iets delicaats.