ik ben plusmama maar geraak zelf niet zwanger

[nellys]

Halo

Mijn vriend 38j en ik 31j zijn reeds 1jaar en half aan het proberen. 3 mislukte iui's mede doordat mijn cyclus en hormonen oncontroleerbaar en onvoorspelbaar zijn. Eerst zaten we in Brugge nu overgestapt naar Jan Palfijn voor de 1e IVF poging te ondergaan. Maar waar ik het vooral emotioneel heel moeilijk mee heb, is dat mijn partner reeds een zoontje heeft van 3,5j. De gedachte dat wij misschien nooit zelf een kind samen van ons zouden hebben, is quasi ondraaglijk. We hebben nog een lange weg te gaan maar toch blijft dat in mijn hoofd zitten en wordt de confrontatie elke maand groter. + de ex van mijn vriend is weer zwanger dus ik mag steeds te horen krijgen van mijn pluszoontje over ' de dikke buik van mama' en dat hij grote broer wordt. Hij vraagt ook regelmatig of er ook een baby in mijn buik zit. Dit alles maakt de rit nog extra moeilijk. Voor mijn partner is het ook een andere ervaring, hij is reeds papa en heeft dat enorm verlangen van nog een kind te moeten hebben, absoluut niet. Ik voel me dan ook vaak heel eenzaam en dit hele traject.
Zijn er nog plusmama's die het confronterend vinden om een pluskind te zien opgroeien?