De Verdwaalde Ooievaar

Hallo!


Na anderhalf jaar heb ik toch behoefte aan een plek waar ik mijn frustraties en twijfels kan delen. Ook sta ik open voor alle goede raad die jullie te bieden hebben (aangezien ik zelf niet meer weet wie of wat ik nu moet vertrouwen).


Mijn man en ik zitten nu al anderhalf jaar in een traject om zwanger te worden. Het begon allemaal bij onze huisarts in februari 2019 toen een zaadonderzoek van mijn man liet zien dat er geen zaadcellen gevonden waren. Na 3 verschillende ziekenhuizen, nog veel meer zaadonderzoeken, verschillende echo's on overige onderzoeken en uiteindelijk een TESE behandeling voor mijn man waarbij helaas ook geen cellen gevonden werden kunnen wij niet meer verder geholpen worden in Nederland. Mijn man wilt namelijk alleen een anonieme donor, iets wat in Nederland niet mogelijk is.


Wij zijn in november 2019 uitgeweken naar het ZOL in Genk. Hier zijn ze toen begonnen met het onderzoeken van mijn fertiliteit (in NL werd alleen mijn man onderzocht). Na een foam test bleek dat mijn linker eileider dicht zit. Ze hebben nog geprobeerd om deze door te spuiten, maar dit is niet gelukt. Verder vonden ze geen afwijkingen die mijn fertiliteit konden hinderen. Er werd door de gynaecoloog en consulentes besloten dat KID met donorzaad uit Denemarken de beste optie voor ons zou zijn. Dit hebben wij in februari besteld. Vervolgens ging door corona alles op slot en konden we wachten tot juni. Eind juni heb ik de eerste KID behandeling gehad. Dit was eerlijk gezegd een enorme teleurstelling.


Niet alleen was de test uiteindelijk negatief, maar ik werd zo slecht geïnformeerd over alles wat er speelde. De echo's ter controle van de follikels en de baarmoederwand waren gehaast. Letterlijk 2 minuten tijd werd er voor me gemaakt. Tijd voor vragen leek er niet te zijn. En wanneer ik antwoord kreeg was dit kortaf en weinig informatief. Het leek wel lopende bandwerk. Ik heb tot op de dag van vandaag geen idee hoeveel follikels ik had, hoeveel er daadwerkelijk een kans hadden om een eicel te produceren (links werkt, maar zit dicht. Heb ik dus niks aan als alleen die eitjes produceert) en of mijn baarmoederwand dik genoeg was.


De manier waarop de eerste poging gegaan is heeft mij heel erg teleurgesteld. Allereerst moesten we veel langer wachten op onze eerste poging vanwege corona. Toen kreeg ik bericht in mei dat ze weer begonnen, maar werden we weggestuurd omdat ik verder gezond en jong was. Ze wilden eerst beginnen met de oudere dames en de dames met grotere fertiliteitsproblemen. Daar heb ik nog wel begrip voor, maar het is toch weer een kleine teleurstelling. Toen kwam eindelijk onze eerste poging, waarin je helemaal niet op de hoogte gehouden wordt van wat de artsen allemaal aan het onderzoeken zijn. Ik voelde mij volledig onbegrepen. Na de eerste poging besloot ik om 2 cyclussen rust te nemen om over de teleurstelling heen te komen en toch nog van mijn vakantie te kunnen genieten. Nu belde ik echter zodra mijn menstruatie begon dat ik weer wilde opstarten, en vertelt een consulente me doodleuk dat ze nu op basis van een wachtlijst werken. Geen mail, brief, telefoontje of sms die me hierover kon vertellen. Als ik dit had geweten had ik al eerder gebeld!

In week 42 reserveerden ze wel een plekje voor me! Heel leuk en aardig, maar mijn cyclus is nogal onrustig en varieert tussen de 23 en 40 dagen. Toen ik dit aangaf lachte de consulente een beetje onhandig en zei ze dat dit vast geen probleem zou zijn en dat ze me er wel tussen zouden stoppen.... Ja, zoals ik er nu ook tussen gestopt kon worden bedoelen jullie??? Daar komt ook nog eens bij dat omdat we uit NL komen wij alles uit eigen zak moeten betalen. Wij hebben al zeker 2000 euro uitgegeven in Genk en hebben pas 1 poging gehad. Ik heb zo'n spijt dat ik ooit in het ZOL Genk begonnen ben... Ik heb nog 2 rietjes zaad daar opgeslagen liggen. Die maak ik dan wel op omdat het anders weggegooid geld is, maar het vertrouwen is nu al weg... Ik geloof nu al niet meer in het ZOL Genk.


Ik twijfel ook heel erg of ik toch niet een kijkoperatie moet laten doen voor mijn verstopte eileider. Zijn er meer vrouwen die dit dilemma hebben? Wat hebben jullie besloten? Ook ben ik van plan om voor een second opinion naar een kliniek in Duitsland te gaan, genaamd Cuypers en Cuypers. Misschien dat ze daar wel menswaardig met me omgaan, ipv dat ik me net een nummertje voel.

Elvira,

Wat jammer dat jij ook weer een slechte ervaring hebt in het ZOL, je bent zeker niet de enige, maar dat is natuurlijk een schrale troost.

Als je nog een alternatief in België wil dan kan ik Jette (Brussel) zeker aanbevelen.
Wij zijn na 3x icsi in Genk overgestapt naar Jette, daar hadden ze na 1 poging al gezien dat wij ook aangewezen waren op zaaddonatie, terwijl men in Genk zei dat er niets mis was, wel weinig, maar met icsi was dit geen probleem, volgens hen moesten we eiceldonatie doen.

Ook zijn er hier verhalen te vinden waarbij er bij een tese geen zaadcellen gevonden werden in het ene centrum, maar later in Jette wel, niet dat ik valse hoop wil geven natuurlijk.

Jij hebt blijkbaar ook een onregelmatige cyclus, wat best ook eens wordt nagekeken.

Ik ken de situatie in NL niet zo goed, ik weet wel dat er 3 IVF pogingen vergoed worden en ik heb al gelezen dat deze soms ook vergoed worden in het buitenland.

Misschien eens een afspraak maken in Jette (wachttijd +/- 6 weken) en in Duitsland en horen wat men daar zegt.

In mijn onderschrift kan je ons parcours lezen.

Hoi, ik herken het ‘bandwerk’ en het gebrek aan informatie in Genk. Voor ons tweede kindje hebben we beroep moeten doen op de fertiliteit (ons eerste kindje was blijkbaar een gelukstreffer). Ik heb gelukkig zelf geen Corona-fertiliteits traject meegemaakt, lijkt me echt de hel, zoveel tijd dat verloren is gegaan (en zeker met een leeftijd dat tijd de grootste vijand is). Een collega van mij is in Jette in behandeling geweest, zij is helaas met lege handen moeten eindigen. Zij vertelde vaak over haar trajecten, over artsen die de tijd namen en haar uitgebreid informeerden. Ik heb in het ZOL ingestemd gehad met 50/50 IVF en ICSI, IVF gaf mij een beter resultaat (meer bevruchtingen) hebben ze me wel gezegd gehad. Ik heb drie terugplaatsingen gehad waarbij ze enkel zeiden dat het een toppertje is. Pas na de geboorte ben ik er per toeval achtergekomen dat mijn tweede kindje een ICSI-baby is, niet dat dat mij iets uitmaakt maar is toch wel een leuk weetje. Ik heb nog steeds geen idee wat mijn eicelvoorraad is, er was nooit echt tijd om dat te vragen want je moet vlug vlug meepikken wat ze jou zeggen, dat je zeker alles goed gehoord hebt en tijdens die korte ‘aframmeling’ stappen ze (de consulente) al mee richting omkleedhokje en krijg je de papieren in jouw handen geduwd. Goed, het eindresultaat is wel een prachtig zoontje dus zal het ZOL daar eeuwig dankbaar voor zijn. Uit alles wat ik gehoord en gelezen heb is Jette wel ‘the place to be’ in België. We hebben nog enkele cryo’s in Genk, we zijn er nog niet uit of we voor een derde kindje gaan, oorspronkelijk was onze wens een gezin met twee kindjes, het is alleen...ik hou van baby’s en we hebben nog cryo’s... Ik hoop dat je gauw dat gelukzalig nieuws mag krijgen