eerst en vooral: jammer dat het forum dit jaar niet echt intensief gebruikt wordt, behalve voor 'zoekertjes'. Ik had gehoopt hier heel wat steun te zien bij elkaar en gesprekken over trajecten. Hier en daar zie ik wel een topic dat veel gebruikt wordt, maar 't is wat zoeken als je nieuw bent hier.
> Vraag 1: is hier nog de place to be om eens verzuchtingen te delen, twijfels te uiten, moed in te spreken? Of weten jullie waar dit kan (een andere groep, plaats, media...)
Vervolgens: hai! Ik ben Ellie (32) en probeer al sinds eind juni '22 zwanger te worden van mijn man (39). Hij heeft in een vorige relatie al 2 gezonde, toffe kinderen op de wereld gezet (heel vlotjes. 't Is niet altijd eerlijk verdeeld
), en nu proberen we nog een liefdeskindje toe te voegen aan het gezin. Gezien er bij mij al eerder PCOS was vastgesteld, mocht ik na een half jaar "gewoon" proberen al eens langs bij de gynaecoloog. In januari werd een traject met Letrozole (lijkt op clomid) opgestart. Eerst was het zoeken naar de dosis, maar al snel had ik toch resultaat dat een eitje groeide. Toch bleek het elke maand niet te lukken, met nog een cyste tussendoor (even mindfuck, de pil weer pakken...), en de dosissen werden verhoogd, maar het rijpen ging alsmaar trager. Met andere woorden: begin september gestart met Menopur.
De injecties Menopur doen voorlopig nog niet wat ze moeten doen. Morgen controle, als er nog steeds niets te zien is dan dosis verhogen naar 1.5 per dag, de maximale dosis volgens mijn gynaecologen. Ik heb er weinig vertrouwen in dat er iets te zien zal zijn, maar hoofd hoog, en hopen op het beste. Als de maximale dosis niets doet, dan is het richting IVF. Het traject met de Menopur is al slopend geweest, omdat het ziekenhuis heel regelmatig wil opvolgen ("je kan plots een overreactie doen, dat willen we ook niet") waardoor ik elke week een 2 tot 3 keer een echo en bloedonderzoek moet doen. Onhaalbaar dus om telkens tussen de springuren te doen (zeker als het ziekenhuis zegt "laat morgen een echo doen", tjah dan is 't pakken wat je pakken kan qua afspraak-uur.
Ik heb onlangs naar 'de club' gekeken van VRT MAX. Mooi als reeks!
> Vraag 2: Kan iemand inschatten hoe realistisch het is qua traject (niet qua menselijke interacties, dat is natuurlijk persoonlijk, maar de stappen in de IVF-trajecten)?
O ja, en hoe lukt het bij jullie om nog echt 100% te presteren op het werk? Ik merk dat mijn lessen minder vlot gaan, ik niet goed voorbereid ben, sommige dingen vergeet te printen en andere dingen dubbel print. Ik ben iemand die eer wil halen uit wat ik doe, en het altijd goed wil doen, dus dit is mentaal zwaar voor mij, dat ik niet de kwaliteit lever die ik wil leveren. Maar ik kan niet meer. Ben op. Het allemaal in de lucht blijven houden is moeilijk. Zeker omdat er in de familie ook enkele sterftes geweest zijn die ook nog eens een plaatsje moeten krijgen.
> Vraag 3: Hoe zit dat bij jullie?
