De Verdwaalde Ooievaar

Dag iedereen,

Ik kreeg van een collega de tip om hier eens te snuisteren.
Ik zal me even voorstellen.

Ik ben Lien 32 jaar, ik woon samen met mijn vriend en mijn 2 katten.
In september 2021 ben ik gestopt met mijn pil om zo mijn natuurlijk cyclus terug te vinden. Ik heb dan ook de fertility awareness methode gevolgd om mijn cyclus te kunnen tracken en beter opvolgen.
In oktober 2022 zijn we gestart met onze kinderwens.
Na een half jaar proberen wou ik een workshop volgen "gezond zwanger worden" bij een vroedvrouwen praktijk. Er waren toen te weinig inschrijvingen en ik heb dan een aparte consultatie geboekt voor tips een tricks. Daar hebben ze dan ook mijn bloedwaarden gecontroleerd. Uit die resultaten kwam dat ik heel wat tekorten had. Ik ben dan nog extra supplementen beginnen nemen, naast die dat ik al nam. Ik ben nog meer op mijn voeding beginnen letten, maar niets hielp.
In augustus 23 ben ik dan naar de huisarts geweest om nogmaals bloed te trekken en om te vragen wat ik nu het best kon doen. Hierna ben ik dan doorverwezen naar de fertiliteitsarts.
Ik kon al redelijk vlug een afspraak maken. In september had ik een intake en de eerstvolgende cyclus ben ik gestart met cyclus optimalisatie.
Dit zouden we 4 cyclussen doen en dan zullen we verder kijken.
De gynecoloog zei dat ik oestrogeen dominantie heb.
Dit wist ik al. Ik heb telkens vanaf mijn eisprong. 2 weken. Pijnlijke borsten, hoofdpijn, moodswings etc. Het volledige psm plaatje en het laatste jaar was daar ook spotting bij gekomen.
Ondertussen was ik ook een traject gestart bij Ellen Daenen om op natuurlijke wijze zwanger te worden.
Daar kijken ze naar 12 erfelijke factoren die je kunnen belemmeren om zwanger te worden. Dit werd vastgesteld met een vingerprik en opgestuurd naar een labo in Denemarken. Uit deze resultaten kwam er uit dat ik voor 6 van de 12 de erfelijke aanleg heb. Normale mensen hebben er hier maar 3 à 4 van. Met voeding en leefstijl en supplementen kan ik deze onder controle houden.
Maar dit is zeker niet eenvoudig.

Nu zijn we februari 2024 en nog steeds niet zwanger.
Mijn cyclussen duren voor de moment langer dan gewoonlijk. De laatste 2 waren telkens 39 dagen. Nu ben ik aangekomen bij de 4e cyclus met de hormonen.
18 maart staat er al een kijkoperatie gepland. Maar veel info heb ik daar nog niet voor gekregen.

Het bedrijf waar ik werkte is failliet gegaan en dit was een zware periode waar veel extra stress kwam bij kijken.
Volgende week maandag start ik aan een nieuwe job en ik hoop dat dit ook wat rust zal brengen in mijn cyclussen.

Ik heb ook spasmofilie en dit verhoogt de kans op miskramen.
De fertiliteitsarts heeft ook gezegd dat het zeer moeilijk zal worden om zwanger te worden en te blijven.

Ik heb er momenteel niet veel hoop meer in.
De onzekerheid valt me echt zwaar.

Ik heb telkens wel een eisprong. Dat had ik het jaar zonder arts ook (gecheckt dmv temperatuur en slijmverlies).
Bij mijn vriend is alles in orde.
De innesteling lukt op een of andere manier niet en ik weet ook niet wat ik nog meer kan doen om deze moment.

Voorlopig is het afwachten.
Ik ben al blij dat ik mijn verhaal hier eens kan doen.

Groetjes, Lien

Hoi iedereen,

Ik heb maandag een kijkoperatie gehad en weet sedert gisteren wat er eigenlijk aan de hand is.
Er is endometriose vastgesteld, een oude ontsteking die er zat die een soort vliesjes maakt en een verstopte eileider.
We gaan moeten overgaan tot IVF.

Ik ben blij dat er eindelijk duidelijkheid is gekomen.

Volgende week donderdag mogen mn draadjes er uit en ga ik nog wat meer info hebben over het endometriose weefsel dat ze onderzocht hebben. Ook wil ik graag weten in welk stadium de endometriose precies is en op welke plaatsen deze zat.
Ik heb al jaren last van mijn darmen... Dus dat zou daar kunnen door komen.

Verder is het nu rusten en afwachten .

Groetjes, Lien

Probeer te focussen op de positieve punten en te geloven in je lichaam. Het is zeker mogelijk om zwanger te worden met oestrogeendominantie en andere factoren. Geometry Dash

Hey aangespoelde wens mama, hoe gaat het nu met jou? Fijne pasen!

Hoi iedereen,

Na mij kijkoperatie heb ik 3 x een injectie gehad om in de kunstmatige menopauze te gaan. En dat gaf enorm veel bijwerkingen.
29 mei heb ik de laatste spuit gekregen en gisterenavond 5 juni ben ik gestart met puregon voor de IVF.
Vannacht heb ik enorm slecht geslapen. Een leuke cocktail is die medicatie toch

Verder ben ik sederd een paar maanden beginnen sporten en mijn gewicht is wel een dingetje.
Mijn gynaecoloog zegt steeds dat ik moet letten op mijn voeding en zegt daarbij telkens zijn ervaringen.
Maar hij is geen vrouw en heeft geen hormonen die uit balans zijn.

Ik heb wel een beter sportschema gekregen, maar ik moet wel 5 kg kwijt zijn tegen 20 juni (vermoedelijke punctiedag), wat mij wat onhaalbaar lijkt, maar ik doe mijn best.

Die medicatie voor in de menopauze te gaan, zoladex, heeft daar niet veel bij geholpen, met al die cravings

Daarin voel ik me heel erg onbegrepen, net ofdat alles zo vanzelfs gaat.

We doen verder en we hopen voor het beste

Hoi iedereen,

Ik ga nog eens verder mijn verhaal plaatsen.

Ik heb een mislukte Icsi poging achter de rug begin juli en daarna zat ik echt in de put. Ik wou er eigenlijk mee stoppen. Heel dit traject is zo slopend.
We hebben dan de zomer wat afgewacht en mijn vriend wou het toch nog eens proberen.
Dus nu zit ik in ronde 2. Dinsdag heb ik resultaat. Maar ik heb geen goeie hoop.

Ik had nu 7 eicellen, waarvan maar 3 goeie, maar 2 embryo's waarvan 1 is teruggeplaats en de ander niet goed genoeg was om in te vriezen.

Dus als het nu negatief is, moeten we helemaal opnieuw beginnen.

Ik wil er eigenlijk gewoon tussenuit.

Gewoon 6 maanden geen traject, niets hoeft op te geven, geen buik die bont en blauw zit. Geen 2 uur durende krampen in mijn baarmoeder door inprosub. Geen pijn meer zowel fysiek als mentaal.
Ik weet als het nu negatief gaat zijn, dat ik ga moeten opletten voor een depressie.
Niemand die me kan helpen en begrijpen omdat mijn situatie net uniek is.
Ook al zitten jullie in een traject, dit is toch voor iedereen anders.

Met al de problematieken die er zijn, weet ik gewoon niet of het uitermate haalbaar is, of ooit zal zijn.
Ik zie elke keer mijn kansen slinken.

Bij icsi 1 had ik zoveel zwangerschapssymptomen, dat ik zo een goeie hoop had. Nu heb ik deze terug en wil ik gewoon niet meer hopen, ik wil niet opnieuw van die roze wolk donderen, terwijl ik dat zoizo ga doen, gewoon omdat ik ja gezegd heb op deze ronde.