Hebben jullie al een idee van welk land jullie willen adopteren?
@ Gumi: Een goeie raad van uw sjoeke
(maar ik kan mij ook moeilijk inhouden om te bellen hoor, heb graag dat vooruit gaat, hihi...)
help!!
-
knolletje
- Berichten: 90
- Lid geworden op: 7 januari 2010, 13:45
-
Els D
- Berichten: 393
- Lid geworden op: 2 mei 2007, 16:33
Hallo allemaal,
Het is inderdaad frustrerend om te wachten op datums voor het Mo maar eens bellen kan inderdaad geen kwaad. Bij onze eerste adoptie Mo in 2008 kregen wij ons verslag maar niet in de bus en ze hadden ons verteld dat we dat na 1 maand zouden hebben dus wij zijn dan maar beginnen bellen waar het bleef. Ze waren het gewoon vergeten op te sturen. Het lag nog op hun bureau. Dus soms kan bellen helemaal geen kwaad.
Groetjes,
Els
Het is inderdaad frustrerend om te wachten op datums voor het Mo maar eens bellen kan inderdaad geen kwaad. Bij onze eerste adoptie Mo in 2008 kregen wij ons verslag maar niet in de bus en ze hadden ons verteld dat we dat na 1 maand zouden hebben dus wij zijn dan maar beginnen bellen waar het bleef. Ze waren het gewoon vergeten op te sturen. Het lag nog op hun bureau. Dus soms kan bellen helemaal geen kwaad.
Groetjes,
Els
-
knolletje
- Berichten: 90
- Lid geworden op: 7 januari 2010, 13:45
Piep,
We zijn nu bijna een jaar bezig met adoptie en binnenkort volg het MO...
Wij zijn altijd van mening geweest dat we best wachten met de ruimere omgeving op de hoogte te stellen van onze adoptieplannen. Maar hoe langer het proces duurt hoe moeilijker ik het vind
Behalve onze ouders en een paar goeie vrienden is er nog niemand op de hoogte...
Misschien moet ik het toch maar doen, ik denk dat ik wel wat steun kan gebruiken tijdens dat fameuse "maatschappelijk onderzoek".
Pfff ik weet het niet zo goed en weet ook niet goed hoe ik dan het dan best aan de mensen vertel?
Iemand raad?
Groeten Friedel
We zijn nu bijna een jaar bezig met adoptie en binnenkort volg het MO...
Wij zijn altijd van mening geweest dat we best wachten met de ruimere omgeving op de hoogte te stellen van onze adoptieplannen. Maar hoe langer het proces duurt hoe moeilijker ik het vind
Behalve onze ouders en een paar goeie vrienden is er nog niemand op de hoogte...
Misschien moet ik het toch maar doen, ik denk dat ik wel wat steun kan gebruiken tijdens dat fameuse "maatschappelijk onderzoek".
Pfff ik weet het niet zo goed en weet ook niet goed hoe ik dan het dan best aan de mensen vertel?
Iemand raad? Groeten Friedel
-
Els D
- Berichten: 393
- Lid geworden op: 2 mei 2007, 16:33
Hallo Knolletje,
Het is inderdaad wel leuk als je steun krijgt tijdens het Mo. Wij hebben het gewoon tegen iedereen verteld. Maar ja iedereen wist al van vroeger dat wij bezig waren met IUI en ISCI. Iedereen wist ook dat wij donorsperma gebruikten. Bij ons vrienden en familie, werkomgeving,.. zijn wij daar altijd zeer open over geweest dus die laatste stap hebben wij dan ook zonder problemen vermeld. Hadden ook vroeger al gezegd als de medische wetenschap niet lukt dan adopteren we . Dus voor ons was het niet moeilijk mee te delen.
Groetjes,
Els
Het is inderdaad wel leuk als je steun krijgt tijdens het Mo. Wij hebben het gewoon tegen iedereen verteld. Maar ja iedereen wist al van vroeger dat wij bezig waren met IUI en ISCI. Iedereen wist ook dat wij donorsperma gebruikten. Bij ons vrienden en familie, werkomgeving,.. zijn wij daar altijd zeer open over geweest dus die laatste stap hebben wij dan ook zonder problemen vermeld. Hadden ook vroeger al gezegd als de medische wetenschap niet lukt dan adopteren we . Dus voor ons was het niet moeilijk mee te delen.
Groetjes,
Els
-
DVO pixi
- DVO Moderator
- Berichten: 576
- Lid geworden op: 29 november 2008, 14:18
Hallo Knolletje,
Wij hebben ook eerst een aantal fertiliteitsbehandelingen gevolgd, en daar ook nooit een geheim van gemaakt. Het is even pijnlijk om te vertellen dat zelf kinderen krijgen niet zo evident blijkt, maar ik was wel heel blij met de vele lieve attenties van vrienden, familie en collega's toen het weer eens niet gelukt was. Iedereen die daarvan op de hoogte was wist ook dat we niet tot voorbij onze grenzen gingen gaan en kost wat kost een bio-kindje wilden realiseren. Onze wens en keuze tot adoptie is bij onze dierbaren met een welgemeende proficiat onthaald en tijdens de hele procedure zijn deze mensen ook al een hele steun gebleken, dus niet aarzelen om je gevoel te volgen en te vertellen wat jullie droom is.
groetjes, gumi
Wij hebben ook eerst een aantal fertiliteitsbehandelingen gevolgd, en daar ook nooit een geheim van gemaakt. Het is even pijnlijk om te vertellen dat zelf kinderen krijgen niet zo evident blijkt, maar ik was wel heel blij met de vele lieve attenties van vrienden, familie en collega's toen het weer eens niet gelukt was. Iedereen die daarvan op de hoogte was wist ook dat we niet tot voorbij onze grenzen gingen gaan en kost wat kost een bio-kindje wilden realiseren. Onze wens en keuze tot adoptie is bij onze dierbaren met een welgemeende proficiat onthaald en tijdens de hele procedure zijn deze mensen ook al een hele steun gebleken, dus niet aarzelen om je gevoel te volgen en te vertellen wat jullie droom is.
groetjes, gumi
-
knolletje
- Berichten: 90
- Lid geworden op: 7 januari 2010, 13:45
Hoi,
Het "grote" woord is eruit!!! ik heb het verteld... (toch al aan heel wat mensen) en ik moet zeggen dat het enorm opgelucht heeft.
Ik was ook aangenaam verrast van een aantal reacties,van sommige zelfs ontroerd...
Nu net voor de start van het MO voel ik dat dit een goede beslissing is geweest, want geef toe samen kunnen mensen soms meer dragen dan alleen hé.
Ik weet nu alvast dat er heel wat kaarsjes zullen branden, vingers gekruist zullen zijn...en dat doet zo'n deugd!!
Maar de eigenlijke aanzet om het de vertellen vond ik hier, bij jullie die net als wij in het zelfde schuitje zitten en beter dan wie ook weten hoe het is!! een welgemeende dankjewel hiervoor
Groetjes
Het "grote" woord is eruit!!! ik heb het verteld... (toch al aan heel wat mensen) en ik moet zeggen dat het enorm opgelucht heeft.
Ik was ook aangenaam verrast van een aantal reacties,van sommige zelfs ontroerd...
Nu net voor de start van het MO voel ik dat dit een goede beslissing is geweest, want geef toe samen kunnen mensen soms meer dragen dan alleen hé.
Ik weet nu alvast dat er heel wat kaarsjes zullen branden, vingers gekruist zullen zijn...en dat doet zo'n deugd!!
Maar de eigenlijke aanzet om het de vertellen vond ik hier, bij jullie die net als wij in het zelfde schuitje zitten en beter dan wie ook weten hoe het is!! een welgemeende dankjewel hiervoor
Groetjes
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten